"..ธรรมอยู่ที่ใจนั่นแล ต่อไปท่านจงรักษาระดับจิตระดับความเพียรไว้ให้ดีอย่าให้เสื่อมได้ นั่นแลคือฐานของจิต ฐานของธรรม ฐานของความเชื่อมั่นในธรรม และฐานแห่งมรรคผลนิพพานอยู่ที่นั่นแล จงมั่นใจและเข้มแข็งต่อความเพียรถ้าอยากพ้นทุกข์ การพ้นทุกข์ต้องพ้นที่นั่นแน่นอนไม่มีที่อื่นเป็นที่หลุดพ้น อย่าลูบคลำให้เสียเวลา เรามิใช่คนตาบอดพอจะลูบคลำ.."

พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนคร(พ.ศ.๒๔๑๓-๒๔๙๒)ที่มาจากหนังสือชีวประวัติของหลวงปู่ขาว อนาลโย






"... ความชั่ว ให้เก็บไว้จนตาย ความดี
... ให้นำออกใช้จนตาย..!!
... ทุกวันนี้ ดี กับ ชั่ว ยังปนกันอยู่ ต้อง
... สร้างความดีให้มาก..จนกำจัดชั่ว..
... ออกให้หมดจึงจะหายห่วง ..."
__________________
#ท่านพ่อลี_ธัมมธโร
วัดอโศการาม จ.สมุทรปราการ






"...การเจริญสมถะนั้น ต้องมีสติกำหนดนึกคำบริกรรม
อย่างใดอย่างหนึ่ง หรือมีสติกำหนดอานาปานสติ คือ
ระลึกรู้ลมหายใจเข้าออก เพื่อเป็นอุบายให้จิตอยู่ใน
ปัจจุบัน ให้มีสติกับผู้รู้อยู่ในคำบริกรรมนั้นๆ ตลอดไป
ไม่มีการนึกคิดตรึกตรองในสิ่งใดๆ ทั้งสิ้น ให้มีความ
มั่นใจอยู่กับอารมณ์ของสมถะนั้นไม่ให้เผลอ เมื่อออก
จากการทำสมาธิแล้ว จึงน้อมจิตไปเจริญวิปัสสนาต่อไป

การเจริญวิปัสสนานั้น เป็นอุบายการใช้ปัญญาพิจารณา
ให้เป็นไปตามหลักสัจธรรม คือความเป็นจริงตาม
ไตรลักษณ์ คือ ทุกขัง อนิจจัง อนัตตา หรือความจริงใน
การเกิด แก่ เจ็บ ตาย ทั้งเราทั้งเขา หรือความจริงของ
ความสกปรกโสโครกในร่างกายตัวเองและคนอื่น
เพื่อให้จิตได้รู้เห็นเป็นสภาพเดียวกัน..."

#ที่มา หนังสือ พ้นกระแสโลก หน้า ๙๔ - ๙๕
หลวงพ่อทูล ขิปปปัญโญ วัดป่าบ้านค้อ จ.อุดรธานี





"พูดถึงการบริจาค ยกหลวงปู่มั่นขึ้นมา เรื่องเงินทองนี่ ถ้าเรามีครอบครัว เราต้องดูแลครอบครัวให้มีความสุข ใครจะถวายเงินหลวงปู่มั่น ท่านบอกพอแล้วหรือ ถ้าพอแล้วก็แบ่งมา ถ้ามีครอบครัว อยากจะได้บุญ ก็เลี้ยงครอบครัวให้มีความสุขก็ได้บุญเหมือนกัน

เดี๋ยวนี้คนเอาแต่ความสะดวก บ้านเล็ก ๆ ก็มีตู้เย็น แต่เป็นตู้หนี้ นี่อำนาจของความอยาก วัดเราจึงไม่ให้เอาเข้ามา เรื่องไฟฟ้า เรื่องอะไรที่จะเป็นหนี้เป็นสินอย่าเอาเข้ามา พระหาเงินไม่เป็นจะไปเบียดเบียนเขา เขามาวัดไม่ได้มาเอาความวุ่นวาย แล้วก็งดกฐินออก คิดถึงคำสอนหลวงปู่มั่น หลวงปู่มั่นท่านก็ไม่ได้บอกให้ทอดกฐิน ใครมาท่านก็ให้บังสุกุลเอา ท่านเอาง่าย ๆ

อย่างเรื่องเจ้กไฮ เจ้กไฮไปทำบุญกับหลวงปู่มั่นด้วยความปลื้มอกปลื้มใจ ไปทำอาหารถวายหลวงปู่มั่น ใส่บาตรเสร็จแล้วถึงเวลารับพรเขาก็เรียกเจ้กไฮมารับพร เจ้กไฮว่า อั้วไม่เอา สวดอั้วก็ไม่สวด อั้วได้บุญตั้งแต่อั้วคิดที่บ้าน หลวงปู่มั่นชมเชยเจ้กไฮมาก แต่พวกเรานี่ ยัดใส่มือยังบอก ฉันให้หน่อยน่า ก็ตัวเจตนาเป็นตัวบุญมันเสร็จแล้ว คนมาใส่บาตรตั้งเท่าไร เป็นร้อย ๆ จะให้ฉันหมดต้องฉันตั้งกี่วัน เจตนานั่นคือตัวกุศล ได้แล้วน่ะ คนอิสานนี่ครูบาอาจารย์สอนแนะนำพอเข้าใจกัน คนกรุงเทพนี่ว่าอิมานิอยู่นั่น ก็เลยว่า เวลาตัวเองจะทาน ทานร้อน ๆ อร่อย พระก็อยากร้อน ๆ เหมือนกันนะ ก็ว่าอยู่นั่นน่ะจนข้าวเย็น มันเกินไป

แล้วมีพวกส่งเขียนใส่สังฆทานมาที่นี่ เขียนใส่กระดาษมาเลยนะ สังฆัสสะ โอโนชยามะ มันเกินขอบเขต ส่งกลับเลย รับไม่ได้ คำว่าสังฆทานต้องเข้าหาสงฆ์ พร้อมหน้าสงฆ์ ต้องอยู่ต่อหน้า ยกวัตถุขึ้นมา แล้วว่า อิมานิ สังฆัสสะ ต้องว่าอย่างนี้ นี่เขียนใส่กระดาษมาเลยส่งกลับ มันจะมาสอนพระให้มักง่ายเหมือนกันหมด ไม่มีเวลาก็ไม่จำเป็นต้องส่งมาที่นี่ ส่งไปที่วัดไหนในกรุงเทพเต็มไปหมด ทำไมมาทำอย่างนี้ แต่คนเขานิยม มันวุ่นวาย เราเลยเลิกกฐินออก มันวุ่นวาย กว่าจะเสร็จ เสียเวลาทำการทำงาน เลยส่งกลับไป แล้วเขียนบอกห้ามส่งมาอีก สังฆทานใส่กระดาษนี่ สงฆ์ไม่พร้อมที่จะรับ

แล้วมาเขียนสอนพระให้ทำด้วยนะ เขียนมา อิมานิ มะยังภันเต อิมานิ สังฆัสสะ โอโนชยามะ เขียนมาถวายสังฆทาน นี่บวชมาไม่ได้บวชมาโง่ ๆ ไม่รู้จักสังฆทานคืออะไร ไปดูบ้างสิ ต้องพร้อมหน้าสงฆ์ แล้วต้องอยู่ต่อหน้าว่า ยกของขึ้นว่าอิมานิ นี่จะมาทำงู ๆ ปลา ๆ ไม่ได้ จนต้องเขียนบอกไม่ต้องส่งมาอีก ไม่สะดวกจะรับสังฆทานแบบเขียนใส่กระดาษมา ต้องแนบกลับให้เจ็บ ๆ เลย จะได้เข็ด ถ้าได้มาไม่ชอบธรรมมันก็มิจฉาอาชีโว เลี้ยงชีพไม่ชอบธรรม ไม่ถูกธรรมถูกวินัยก็เป็นอาบัติ ถ้าเป็นของฉัน ได้มาไม่ถูกธรรมถูกวินัย ฉันไปก็เป็นอาบัติทุกคำกลืน วินัยนี่ละเอียด ถ้าไม่ถูกต้องก็ไม่เอาแล้ว เอากลับไป ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องฉัน เราไม่เล่นด้วย..."

หลวงปู่ทุย ฉนฺทกโร
วัดป่าดานวิเวก จ.บึงกาฬ







. ระลึกถึงธรรม ทำให้ใจมีค่า"

" .. เราเกิดมามีวาสนาแล้ว ได้พบพุทธศาสนา ได้ฟังคำสอนพระพุทธเจ้า ขอให้นำไปเป็นคู่พึ่งเป็นพึ่งตายของตน "นึกพุทโธคำหนึ่งวันหนึ่ง หรือธัมโม หรือสังโฆ คำใดก็ได้เสมอกันหมด" นี้มีคุณค่ามหาศาลในจิตใจของเรา พากันจำเอา

อย่าปล่อยอย่าวางธรรม "ธรรมคำเดียวเป็นคำกลาง ๆ ไปที่ไหนให้ระลึกถึงธรรมเสมอ ใจจะทรงคุณค่าตลอดไป"

ถ้าขาดธรรมแล้วไม่ค่อยมีคุณค่าอะไรคน ๆ หนึ่ง เราคิดตั้งแต่นี้ถึงค่ำ ไม่ได้มีแง่อรรถแง่ธรรมเข้าแฝงใจเลย หมดคุณค่าตลอดไป "ถ้ามีอรรถธรรมแฝงใจอยู่แล้ว มีคุณค่าตลอดไป" ให้จำเอานะ .. "

คำสอนหลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี






"...การภาวนามันไม่ยาก อิริยาบถทั้งสี่ เป็นความเพียร
ของพระพุทธเจ้า นั่งก็ได้ นอนก็ได้ ยืนก็ได้ เดินก็ได้
เรื่องความเพียร ถ้าภาวนาเก่งๆ แม้นอนอยู่มันก็ไม่หลับ
หรอก ภายในใจน่ะ มันไหลอยู่อย่างนั้น มันเห็นอันนั้น
อันนี้ บ้างก็ม้วนนี้จบก็ขึ้นม้วนต่อไปอีก มันคล้ายกับการ
ดูภาพยนตร์ มันจะเป็นม้วนๆ อยู่อย่างนั้น หากไม่เห็น
ภายในตัวเองแล้ว มันก็ไม่เป็นล่ะ หากมันเห็นจริงแล้ว
โห...ความเพียรมันไม่รู้มาจากไหน มันเป็นไปเอง
เรื่องอันนั้นน่ะ...ขอให้จิตมันอยู่ ธรรมะจะโผล่ขึ้นมาเอง
ความเพียรนี่ พอเห็นแล้วก็คิดแต่เรื่องว่า จะพ้นทุกข์
ไหมหนอๆ เท่านั้นล่ะ ดีก็ไม่อยู่ ชั่วก็ไม่อยู่ล่ะ โลกใบนี้...
โห...ถ้าถึงขนาดนี้แล้วนะ ความเพียรไม่รู้มันมาจาก
ไหนละ ทีแรกก็ต้องบังคับล่ะ ต่อไปไม่ได้บังคับหรอก
มันเป็นไปของมันเอง..."

#ที่มา หนังสือ ประวัติและพระธรรมเทศนา
หลวงปู่ลี กุสลธโร วัดป่าเกษรศีลคุณธรรมเจดีย์





"...อย่าพากันประมาท ให้รู้สึกตัวว่า
พวกเรากำลังถูกขับไล่ออกจากโลก
อยู่ทุกวันๆ คือ ความแก่มันก็กำเริบ
ความเจ็บมันก็คำราม ความตายมัน
ก็เข้ามาถาม อย่ามัวไปคลุกคลีตีโมง
อยู่กับพวกกองกิเลส จงคลุกคลีอยู่
กับพุทธคุณ ธรรมคุณ และสังฆคุณ
จนจิตใจเป็นสัมมาสมาธิ เราจะได้ไม่
หวาดหวั่นต่อภัยของโลก..."

ท่านพ่อลี ธมฺมธโร






“ ถ้ามนุษย์ไม่เจอทุกข์
มนุษย์จะไม่มาพึ่งพา
เห็นคุณในพระศาสนา
เห็นคุณของพระพุทธ
พระธรรม และพระสงฆ์ได้
นั้นการที่โยมเจอทุกข์นั่นแล
เรียกว่าบุญเก่ามันได้เกิดขึ้นแล้ว
ถ้ามนุษย์มีแต่สุข
ไฉนเลยมนุษย์นั้นจะมาปฏิบัติ
ธรรมเพื่อแสวงหาทางออกจากทุกข์
เพราะมันสุขไปหมดแล้ว ”

สมเด็จพุฒจารย์โต