ที่ประชุมสภาพธรรมเรียกอายตนะ
กายใจนี้กำลังมีที่ประชุมธรรมให้
ทุกคนได้ศึกษาสภาพธรรมจริง
ตรง1ตัวจริงธรรมตรง1คำสัจจะ
บัญญัติทุกคำในพระไตรปิฏก
มีไว้ให้ฟังเพื่อเทียบความจริง
ที่กำลังปรากฏว่ามีตรงตามที่ฟัง

พระธรรมทุกคำคือทศพลญาณ
เป็นปัญญาจากการตรัสรู้เพื่อมา
กล่าวคำจริงตรงปัจจุบันธรรม
ที่กำลังปรากฏว่ามีในขณะนี้
ทุกคนต้องฟังด้วยหูให้เข้าใจ
และต้องพึ่งการฟังตลอดชีวิต
พระพุทธเจ้าเทศนาธรรม45ปีเพื่อให้
สาวก(ผู้ฟัง)รู้ว่าจิตเกิดดับภายในกาย
รู้สิ่งที่ปรากฏทีละ1ทวารตรง1ธัมมะ
รู้สิ่งที่ไม่ปรากฏที่เกิดคั่นทวาร(ภวังค์)

ดังนั้นการศึกษารูปนามกายใจนี้
จึงเป็นการศึกษาตัวจริงธรรม
แต่ละ1ตัวจริงธรรมที่เกิดในจิต
ทีละ1ทวารที่ประชุมรวมกัน
คืออายตนะ1ขณะจิตที่เห็น
มีสภาพธรรมถึง4อายตนะ
1จักขายตนะ=ตา(จักขุปสาทรูป)
2รูปายตนะ=รูปแสงสี
3มนายตนะ=นาม(จักขุวิญญาณ)
4ธรรมายตนะ=นาม(ธรรมที้เกิดที่ตา)
ศึกษาธรรมคือรู้ชื่อที่ดับหมดแล้ว
ข้างบนนี้เขียนพียงที่ตาอย่างเดียว
รายละเอียดต้องฟังคำอธิบายที่ลึกซึ้ง
ศึกษาความจริงที่คิดเองไม่ได้้ที่ตาหูจมูกลิ้นกายใจ
ด้วยการฟังความจริงเพื่อรู้ว่าธรรมไม่ใช่เราแล้วคืออะไร
https://www.youtube.com/live/YckRBI8Nmo ... 2g6ZrmD1d_

สวัสดีปีใหม่2024

แจ้งปัญหาเข้าตั้งกระทู้ใหม่ไม่ได้ค่ะ

เห็นเป็นจิตเป็นธรรม
ไม่ใช่ตัวตนเราคิดว่า
เราเห็นเพราะไม่มีเรา
เราไม่รู้ความจริงและ
ไม่รู้ว่าเห็นคืออะไร
มีแต่อยากรู้อยากเห็น
แต่ไม่สนใจฟังให้เข้าใจ
เพราะเห็นเพียงสิ่งที่กระทบตา
ข้างหลังไม่กระทบตาแปลว่าไม่มี
สิ่งที่ถูกเห็นคือสีล้วนสีเดียว
ถูกเห็นที่ประสาทตาดับมืดทันที
ไม่ฟังคำสอนให้เข้าใจถูกตามได้
อยากทำทุกอย่างที่อยากทำ
ให้ไปเห็นภพอื่นที่ยังไม่เป็น
ภพภูมิปัจจุบันที่เป็นนี้พาเกิด
เพราะยังมีอวิชชาจึงไปเกิดมีภพ
ภพคือภาวะความเป็นสัตวโลก
ยังท่องเที่ยวเวียนว่ายตายเกิด
ขาดสุตมยปัญญา=ไม่เดินมรรค
สุตมยปัญญา=ปริยัติ=สัจญาณ
เดินมรรคจิต=เจริญปัญญาตามธรรมไม่ข้ามฟัง
เรียกว่าขาดฟัง=ขาดสติปัญญาตามปกติ
https://youtu.be/w7CPOG49RGs?si=FCq0WI_0cLKtaFyG

การรู้ที่ประจักษ์แจ้งกับสุตะ"สิ่งที่ตนได้เคยเล่าเรียนมา"
ขึ้นชื่อว่าปุถุชนทั้งหลายสามารถที่จะรูประจักษ์แจ้งรูปนามฝ่ายกามาวจรได้
ทั้งนี้เพราะว่า สภาวะเหล่านั้นปรากฏเกิดขึ้นในขันธสันดานของตนโคยตรง และ
เพราะว่าเป็นสภาวธรรมที่ปรากฎในทวารทั้งหก จึงสามารถรู้ได้โดยประจักษ์แจ้ง
แม้ด้วยการเจริญภาวนา แต่สำหรับบุคคลผู้เป็นฌานลาภีหรือผู้ที่ได้ฌานแล้วย่อม
สามารถรูประจักษ์แจ้งมหัคคตธรรมทั้งหลาย ก็ในตอนที่รูประจักษ์แจ้งอย่างนั้น
ย่อมสามารถรู้ตามความเป็นจริง เช่น รู้ว่า ปฐวี จิต ผัสสะ เป็นต้นตามที่คัมภีร์ได้
แนะนำไว้นั้นมีสภาวะเช่นนี้ๆและตามที่เป็นจริงงอาศัยสุตะทีตนได้ยินได้ฟังมา
เช่น ปฐวี จิต ผัสสะ เป็นต้นที่พระธรรมกถึกได้เคยแสดงให้เราฟังนั้น แท้จริงแล้ว
มีสภาวะเช่นนี้ๆนั่นเทียว อุปมาเหมือนกับผู้ที่ไม่เคยรับประทานองุ่น ตอนแรกก็ยัง
ไม่รู้รสชาติองุ่นตามความเป็นจริง แม้จะได้รับข้อมูลจากบุคคลอื่นเล่าให้ฟังมาแล้ว
ก็ตาม แต่เมื่อใดที่บุคคลนั้นได้รับประทานด้วยตนเองแล้ว ก็จะสามารถรู้รสของ
องุ่นว่ามีรสชาติเช่นไร ตรงกับที่บุคคลอื่นอธิบายไว้เช่นไร อุปมาฉันใด อุปไมยก็ฉันนั้น
ก็ในเรื่องนี้ บุคคลคิดว่า "ปุถุชนทั้งหลายไม่สามารถรู้แจ้งเฉพาะโลกุตตรธรรมเท่านั้น
ส่วนโลกิยธรรมทั้งหมดสามารถที่จะรู้แจ้งได้" ความจริงแล้ว ไม่ควรที่จะคิดเช่น
การอุปมาด้วยผลองุ่นนี้ ก็เพื่อที่จะให้เป็นข้อคิด โดยมิให้เกิดความคิดตามที่กล่าวมา
แล้วนั่นเอง ผู้ที่บอดมาแต่กำเนิดนั้นไม่สามารถที่จะรู้รูปารมณ์ได้ตามความเป็นจริง
ซึ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อธิบายไว้แล้วข้างต้น

ปัญหาตอนนี้ทำไมเราตั้งกระทู้ใหม่เองไม่ได้

พระอนุฎีกาจารย์ท่านประสงค์ให้รู้ว่า บุคคลไม่สามารถชี้แจงให้รู้สภาวะ
ลักษณะ ของรูปนามได้ตรงตามความเป็นจริงแก่ผู้ที่ไม่เคยรู้รูปนามเหล่านั้น ดังนั้น
ท่านจึงได้ใช้คำว่า ธมฺมานํ อนิทฺทิสิตพฺพสภาโว "รูปนามมีสภาวะที่ไม่สามารถอธิบาย
บอกกล่าวต่อๆ" ได้นั่นเอง หมายความว่า สภาวะลักษณะของรูปนามทั้งหลาย
ที่แท้จริงไม่สามารถที่จะสื่อให้รู้ได้อย่างลึกซึ้งด้วยการอธิบาย บอกกล่าวหรือสอน
แต่บุคคลสามารถรู้สภาวะ ลักษณะของรูปนามเหล่านั้นอย่างประจักษ์ลึกซึ้งได้ก็ต่อเมื่อ
สามารถรู้ได้ด้วยญาณที่ประจักษ์แจ้ง ก็สภาวะที่โยคีรู้ประจักษ์แจ้งด้วยญาณ
ตนเองนั้น ท่านเรียกว่าปรมัตถธรรมอย่างแท้จริง เรื่องนี้มีความลึกซึ้งอย่างยิ่ง โยคี
พึงศึกษาพิจารณาเนืองๆด้วยความระมัดระวังเป็นพิเศษ
วจนัตถะหรือการให้คำจำกัดความที่มาในคัมภีร์อภิธัมมัตถวิภาวินีที่ว่า ปรโม
อุตฺตโม อวิปริโต อตฺโถ. นั้นเป็นวจนัตถะที่กล่าวสอดคล้องกับพระบาลีกถาวัตถุ
อรรถกถาและฎีกากถาวัตถุนั้นด้วย

ธรรมที่พระพุทธเจ้าตรัสรู้้้คือความจริง
ที่กำลังมีที่กายใจตนเองมีแล้วกำลังเป็น
จึงต้องฟังเพื่อศึกษาความจริงตรงลักษณะที่มี
ที่กำลังปรากฏตรงตามที่ฟังเช่นที่ตามีธรรมอะไร
เวลาเกิดความโลภมีตัวจริงธรรมอะไรเกิดร่วมกันบ้าง
ธรรมฝ่ายดีไม่โลภไม่โกรธไม่หลงมีลักษณะต่างกัน
กับธรรมฝ่ายไม่ดีโดยชื่อแต่มีความจริงที่กายใจตนเอง
จึงต้องฟังเพื่อศึกษาความจริงของเห็นต่างจากเราเห็นอย่างไร
ตัวจริงธรรมมีลักษณะตรงเฉพาะคำไม่เปลี่ยนลักษณะ
ธรรมเกิดแล้วเปลี่ยนไม่ได้มีแล้วกำลังเป็นไปในขณะนี้
https://www.youtube.com/live/X4O73_dydU ... UhbCmzWbh-

ศาสนาแปลว่าคำสอน
ศาสดาแปลว่าเจ้าของคำสอน
พระพุทธศาสนาคือคำสอนของพระพุทธเจ้า
คำสอนของพระพุทธเจ้าคือพระธรรมบันทึกไว้ในพระไตรปิฏก
พระพุทธเจ้าคือศาสดาเป็นเจ้าของศาสนา
อัตภาพคนคือกายใจนี้เป็นที่ประชุมธรรม
ธรรมเป็นภาษาบาลีอ่านว่าธัม_มะแปลว่าสิ่งที่มีจริง
การจะรู้ว่าพระพุทธเจ้าสอนความจริงอะไรต้องเริ่มต้นจากฟัง
เพราะพระไตรปิฏกคือการรวบรวมหมวดหมู่คำสอนของพระพุทธเจ้า
ดังนั้นการจะเข้าใจคำสอนจึงต้องมีการศึกษาพระไตรปิฏก
เนื่องจากพระพุทธเจ้าเทศนาธรรมในภาษาบาลีคือภาษาต่างประเทศ
จึงต้องมีการศึกษาความหมายทีละคำเพื่อเข้าใจความจริงตรงคำ
พระธรรมไม่สาธารณะให้ใครนำไปคิดต่อเติมคำเอาเอง
การจะเกิดปัญญารู้ตรงคำตามคำสอนได้จึงต้องฟะงคำอธิบายทีละคำ
เพื่ออบรมเจริญปัญญาคือคิดถูกเข้าใจถูกตามธรรมได้เป็นปกติ

ศาสนาแปลว่าคำสอน
ศาสดาแปลว่าเจ้าของคำสอน
พระพุทธศาสนาคือคำสอนของพระพุทธเจ้า
คำสอนของพระพุทธเจ้าคือพระธรรมบันทึกไว้ในพระไตรปิฏก
พระพุทธเจ้าคือศาสดาเป็นเจ้าของศาสนา
อัตภาพคนคือกายใจนี้เป็นที่ประชุมธรรม
ธรรมเป็นภาษาบาลีอ่านว่าธัม_มะแปลว่าสิ่งที่มีจริง
การจะรู้ว่าพระพุทธเจ้าสอนความจริงอะไรต้องเริ่มต้นจากฟัง
เพราะพระไตรปิฏกคือการรวบรวมหมวดหมู่คำสอนของพระพุทธเจ้า
ดังนั้นการจะเข้าใจคำสอนจึงต้องมีการศึกษาพระไตรปิฏก
เนื่องจากพระพุทธเจ้าเทศนาธรรมในภาษาบาลีคือภาษาต่างประเทศ
จึงต้องมีการศึกษาความหมายทีละคำเพื่อเข้าใจความจริงตรงคำ
พระธรรมไม่สาธารณะให้ใครนำไปคิดต่อเติมคำเอาเอง
การจะเกิดปัญญารู้ตรงคำตามคำสอนได้จึงต้องฟะงคำอธิบายทีละคำ
เพื่ออบรมเจริญปัญญาคือคิดถูกเข้าใจถูกตามธรรมได้เป็นปกติ

ศาสนาแปลว่าคำสอน
ศาสดาแปลว่าเจ้าของคำสอน
พระพุทธศาสนาคือคำสอนของพระพุทธเจ้า
คำสอนของพระพุทธเจ้าคือพระธรรมบันทึกไว้ในพระไตรปิฏก
พระพุทธเจ้าคือศาสดาเป็นเจ้าของศาสนา
อัตภาพคนคือกายใจนี้เป็นที่ประชุมธรรม
ธรรมเป็นภาษาบาลีอ่านว่าธัม_มะแปลว่าสิ่งที่มีจริง
การจะรู้ว่าพระพุทธเจ้าสอนความจริงอะไรต้องเริ่มต้นจากฟัง
เพราะพระไตรปิฏกคือการรวบรวมหมวดหมู่คำสอนของพระพุทธเจ้า
ดังนั้นการจะเข้าใจคำสอนจึงต้องมีการศึกษาพระไตรปิฏก
เนื่องจากพระพุทธเจ้าเทศนาธรรมในภาษาบาลีคือภาษาต่างประเทศ
จึงต้องมีการศึกษาความหมายทีละคำเพื่อเข้าใจความจริงตรงคำ
พระธรรมไม่สาธารณะให้ใครนำไปคิดต่อเติมคำเอาเอง
การจะเกิดปัญญารู้ตรงคำตามคำสอนได้จึงต้องฟังคำอธิบายทีละคำ
เพื่ออบรมเจริญปัญญาคือคิดถูกเข้าใจถูกตามธรรมได้เป็นปกติ
https://youtu.be/JZvzQJPv5-k?si=VIHzVL3z14pdO7-3