…เวลาของเราจะมีน้อยลงไปเรื่อยๆ
ถ้าไม่รีบทำเสียตอนนี้
พอเวลาของเราหมดก็จะไม่ได้ทำ
จะไม่รู้ว่าจะมีโอกาสได้บำเพ็ญต่ออีกเมื่อไหร่

.เวลาของเราๆก็ไม่รู้ว่าเหลือมากน้อยเพียงไร
เพราะไม่ได้เป็นของตายตัว
ไม่ได้เป็นว่าทุกคนจะมีอายุถึง ๘๐ ปีทุกคน
บางคนอาจจะไปไม่ถึง ๘๐
บางคนอาจจะเลย ๘๐
ไม่มีใครรู้ว่าจะไปถึงเท่าไหร่

.แต่สิ่งที่ควรคำนึง
หรือคิดไว้เพื่อความไม่ประมาทก็คือ
คิดว่าของเราอาจจะหมดในวันนี้ก็ได้
หรืออาจจะหมดพรุ่งนี้ก็ได้
ถ้าคิดอย่างนี้ ก็จะไม่ปล่อยเวลาอันมีค่า
นี้ให้ผ่านไปโดยไม่ได้บำเพ็ญภาวนา.

…………………………………………
พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามฯ ชลบุรี

จุลธรรมนำใจ ๑๔ กัณฑ์ที่ ๓๘๓
วันที่ ๑๕ มิถุนายน ๒๕๕๑







" ผู้ใดเบียดเบียนพระพุทธศาสนากับเบียดเบียนพระบรมราชา ก็มีความหมายอันเดียวกัน
หรือเบียดเบียนประเทศชาติก็มีความหมายอันเดียวกัน
ผู้ส่งเสริมพระบรมราชาและส่งเสริมพระพุทธศาสนากับส่งเสริมชาติ ก็มีความหมายอันเดียวกัน"

หลวงปู่หล้า เขมปัตโต







"..ถ้าใจปลอมพาให้เกิดธรรมปลอม แม้ถามและตอบกันวันยังค่ำก็ได้แต่ตัวทิฐิมานะเต็มหัวใจไม่ลงรอยกันได้ นั่นคือธรรมชื่อ คือได้แต่ชื่อของธรรม ไม่ได้ดวงธรรมแท้มาครองภายในใจ ธรรมชื่อใครเรียนก็จำได้ เพราะเป็นสิ่งที่ควรจำได้ด้วยกัน แต่สำคัญที่ดวงธรรมแท้ที่มีชื่อในตัวเอง โดยไม่ต้องเป็นกังวลท่องบ่นจดจำให้ลำบากนั้น ปฏิบัติยาก มองเห็นได้ยาก รู้ได้ยาก ธรรมแท้ที่ถูกกล่าวหาว่าปฏิบัติได้ยากรู้ได้ยากนี่แล ที่ไม่ขึ้นอยู่กับคำถามคำตอบ เพราะเป็นความจริงล้วน หมดปัญหาโดยประการทั้งปวง และธรรมนี่แลมีอยู่ในโลกตลอดอนันตกาล ไม่เจริญและไม่เสื่อมไปกับอะไร คำว่าอำนาจธรรมก็คือธรรมนี่แลจะเป็นอะไรที่ไหนกัน ที่พูดนี้ก็ไม่แน่ใจนักว่าหมู่คณะจะเข้าใจตามได้ทุกแง่แห่งธรรมที่พูดมา แต่ถึงกาลที่ควรพูดบ้างก็จำต้องพูด พอเป็น กาเลน ธมฺมสากจฺฉา เอตมฺมงฺคลมุตฺตมํ.."

ธรรมโอวาท
พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส อ.เมือง จ. สกลนครที่มาอ้างอิงหนังสือปฏิปทาของพระธุดงคกรรมฐาน สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตตเถระ