"..คนไม่ฉลาดย่อมทำกรรมเป็นการทุจริต ด้วยกาย วาจา จิต เป็นอกุศลธรรม คือ อกุศล อันเป็นที่มาจากจิตที่ประกอบกับกิเลส มีโลภะ โทสะ โมหะ เป็นมูลชวนให้ทำบาป อปุญญาภิสังขารเป็นปัจจัย อาศัยมาจากอวิชชา เป็นนายช่างผู้ปรุง ชวนจิตของคนผู้ไม่ฉลาดให้ทำกรรมที่เป็นบาปอกุศลให้ผลเป็นโทษ ได้รับความเสวยทุกข์ทรมานกายและจิตใจ อาศัยเหตุนี้ พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์จึงได้ทรงชี้แจง
แสดงพร่ำสั่งสอนชาวเราผู้ยังโง่ ยังไม่ฉลาดทั้งหลายเหล่านี้ว่า "สัพพปาปัสสะอะกรณัง เอตังพุทธานะสาสะนัง"อย่าทำกรรมอันเป็นบาปน้อยใหญ่ด้วยทั้งกาย วาจา ใจทั้งปวง นี่เป็นพระธรรมคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ที่เราเรียกว่าพระศาสดาดังนี้.."

ภูริทตฺตวาท
พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร






"..เพราะไม่มีที่พึ่งทางจิตใจหรือไม่รู้ที่พึ่งอันเกษมอันอุดม จึง...กลัวการตายแต่ไม่กลัวการเกิด...เมื่อเป็นเช่นนี้จึงคว้าโน้นคว้านี่เป็นที่พึ่ง บางคนกลัวตาย...คว้าเอาสิ่งอื่นมาเป็นที่พึ่งที่เคารพนับถือ...ด้วยความงมงาย...นอกจากนี้ยังมีการทรงเจ้าเข้าผี สะเดาะเคราะห์ สะเดาะนาม สืบชะตาราศี ตัดกรรมตัดเวร โดยวิธีการต่าง ๆ ที่พึ่งอันอุดมมั่นคงนั้นคือการ ...ภาวนา น้อมรำลึกนึกเอาพระคุณอันวิเศษของพระพุทธเจ้า พร้อมพระธรรม และพระอริยสงฆ์มาเป็นที่ยึดเหนี่ยวทางด้านจิตใจ ...จึงจะเป็นการถูกต้อง.."

ภูริทตฺตธมฺโมวาท
พระครูวินัยธร(หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต)วัดป่าสุทธาวาส ต.ธาตุเชิงชุม อ.เมือง จ.สกลนคร(พ.ศ.๒๔๑๓–๒๔๙๒)






“ไม่มีอะไรที่จะเป็นไปตามใจเรา
มันเป็นไปตามธรรมชาติ

ความตาย ความเจ็บไข้ ความวิบัติเหล่านี้
มันเป็นของธรรมดา ไม่ใช่มีมาให้เรากลัว
ไม่ใช่มีไว้สำหรับให้เรากลัว แต่มีไว้สำหรับ
ให้เราเรียน ให้เราศึกษา ให้เรากล้าเผชิญหน้า

สิ่งที่ไม่ตรงกับความต้องการของเรานั่นแหละ
มันมาเพื่อให้เราเรียน หรือมาเพื่อสอบไล่ความเก่ง
ของเรา”

ท่านพุทธทาสภิกขุ







มนุษย์เราทั้งหลาย ไม่ต้องการทุกข์ ต้องการแต่สุข
ความจริงสุข นั้นก็คือ ทุกข์อย่างละเอียด
เช่นเดียวกับ ทุกข์ ก็คือ ทุกข์อย่างหยาบ

พูด อย่างง่ายๆ สุข และทุกข์ ก็เปรียบเสมือน "งูตัวหนึ่ง"
ทาง หัว มันเป็น "ทุกข์" ทาง หาง มันเป็น "สุข"

เพราะถ้าลูบทางหัวมันมีพิษ มันก็กัดเอา
ไปจับหางมันก็เหมือนเป็นสุข แต่ถ้าจับไม่วาง
มันก็หันกลับมากัดได้ เหมือนกัน

เพราะ ทั้ง "หัวงู และ หางงู" มันก็อยู่ใน งูตัวเดียวกัน
เช่นเดียวกับ "สุขและทุกข์" ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกัน

หลวงปู่ชา สุภัทโท






“ทุกคนต้องการตัวอย่าง
ตัวอย่างที่ดีทำให้เรามีกำลังใจ
และเห็นแนวทางที่ถูกต้อง
ลำพังคนเดียวเราอาจจะไม่มั่นใจ
ว่าตัวเราทำได้ หรืออาจจะเสียเวลา
ในการใช้วิธีที่เนิ่นช้าหรือบกพร่อง
ผู้เป็นตัวอย่างที่ดี จึงให้ปัญญา
และช่วยให้เรา ยอมอดทนเพื่อ
ประสบความสำเร็จ

อย่างไรก็ตาม ตัวอย่างที่ไม่ดี
มีประโยชน์กับเรามากเหมือนกัน
เมื่อเราเห็นใครทำอะไรไม่ค่อยดี
ถ้าเราตั้งสติไม่ปล่อยให้โกรธ น้อยใจ
หรือหดหู่ได้ เราควรจำไว้ว่า
พฤติกรรมอย่างนี้ การพูดอย่างนี้
น่าเกลียดเนาะ

เราต้องตั้งอกตั้งใจว่าในชีวิตเรา
จะไม่มีการกระทำ หรือการพูดอย่างนั้นเด็ดขาด
แก้ที่เขาไม่ได้ก็จริง แต่เราแก้ที่ตัวเราได้

ที่จริง ในการมุ่งมั่นต่อคุณงามความดี
ความปรารถนาที่จะไม่เหมือนตัวอย่างที่ไม่ดี
อาจจะมีพลังมากกว่าความปรารถนา
ที่จะเหมือนตัวอย่างที่ดีด้วยซำ้ไป”

พระอาจารย์ชยสาโร ภิกขุ