ไผ๋นั่งสมาธิตาย ให้มันตายโล๊ด สิไปสวดบังสกุลให้ บ่เห็นมีผู้ได๋ตายจักคน
มีแต่เขานั่งแล้วได้มรรคได้ผล
เห็นบ่ พ่อแม่ครูบาอาจารย์ทั้งหลาย
ท่านนั่งเป็นวัน เป็นคืน บ่เห็นท่านเป็นหยังเลย.

หลวงปู่อ้ม สุขกาโม
วัดภูผาผึ้ง อ.ดงหลวง จ.มุกดาหาร






สติเป็นของสำคัญมาก อย่าให้พลั้งเผลอได้ทุกเวลายิ่งดี จะเป็นเครื่องหนุนทั้งสมาธิและปัญญาให้มีกำลังขึ้นอย่างรวดเร็ว

นักปฏิบัติผู้ใดพยายามรักษาสติไว้ได้ ผู้นั้นจะเป็นไปได้เร็วในธรรมทุกชั้น แม้ความเคลื่อนไหวทุก ๆ อาการ จงทำสติให้เป็นพี่เลี้ยงอยู่เสมอ จิตจะเหนืออำนาจไปไม่ได้ เพราะบ่อแห่งอำนาจวาสนา ที่จะทำใจให้พ้นจากทุกข์ในชาตินี้ ขึ้นอยู่กับสติกับปัญญาเป็นของสำคัญ

จงพยายามทำสติธรรมดานี้ให้กลายเป็นมหาสติขึ้นมา และจงทำปัญญาธรรมดาให้กลายเป็นมหาปัญญาขึ้นมาที่ดวงใจของเรา เมื่อสติมีกำลังจนเพียงพอแล้ว เราจะเดินปัญญาพิจารณา แม้กิเลสจะหนาแน่นเหมือนภูเขาทั้งลูก ก็ต้องทะลุไปได้โดยไม่ต้องสงสัย

หลวงตาพระมหาบัว ญาณสัมปันโน





...... “ ที่เราจมอยู่ในความทุกข์ไม่รู้จักเลิก.. เพราะใจเราไม่ยอมรับความจริง ” .......
....... ใจเราไม่เห็นความจริง ความจริงของชีวิตคือ ในกายในใจนี้มีแต่ของไม่เที่ยง มีแต่ความทุกข์บีบคั้นอยู่ตลอดเวลา มีแต่ของที่ควบคุมไม่ได้ บังคับไม่ได้ ไม่เป็นไปตามใจปรารถนา นี่คือความจริงของชีวิต ......
....... ร่างกายต้องแก่ ร่างกายต้องเจ็บ ร่างกายต้องตาย จิตใจของเราต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รัก ต้องเจอสิ่งที่ไม่รัก ต้องมีความผิดหวัง มีความโศกเศร้ารำพัน มีความไม่สบายกาย มีความไม่สบายใจ มีความคับแค้นใจ สิ่งเหล่านี้เป็นความจริง ที่วนเวียนอยู่ในชีวิตของเราตลอดเวลา ......
....... ถ้าเราเข้าใจความเป็นจริงของชีวิตได้ จิตใจยอมรับความจริงได้ เช่น ยอมรับได้ว่าเราต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย ต้องพลัดพรากจากสิ่งที่รัก ต้องประสบกับสิ่งที่ไม่รัก ต้องสมปรารถนาบ้าง ไม่สมปรารถนาบ้าง ความปรารถนานั้นไม่มีทีสิ้นสุดเลย แต่สุดท้ายก็คือไม่สมปรารถนานั่นแหละ เพราะว่าพอได้อย่างนี้ ก็ขยายความต้องการไปเรื่อยๆ ชีวิตก็จะจมในความทุกข์ เราต้องมาเรียนให้เห็นความจริงของชีวิต ... -

พระอาจารย์ปราโมทย์ ปาโมชฺโช - ……