ประเด็น มันอยู่ที่ พี่ อ. ดันมากระทู้ถาม อิฉันว่า

เข้าพรรษา ปีนี้ อิฉันจะเข้า วัด ไหน ?

ครั้นพอเรา หัวเราะ แหะ ๆ แระ ตอบกลับไป

ว่า บี ม่ะเข้า สักวัด อ่ะพี่ ขี้เกียจเข้าวัด

พูด เท่านั้นแหล่ะ พี่แกคงจะแปลกใจ มั้ง
ว่าเหตุไฉน ญิ๋งสาวผู้มีรัศนมีธรรโม๊ะอันใหญ่โตมโหฬาร
แล เคร่งครัดในการปฏิบัติขนาดหนัก อย่าง อิฉัน นั้น
จึงหันหลังให้วัด ปฏิเสธการเหยียบเท้าเข้าเขตพัธสีมา

อืม...สำหรับอิฉันแล้ว
การเข้าถึง หนทางแห่งการดับทุกข์ นั้น
มัน มิไช่ เป็น เอกสิทธิ เฉพาะ สำหรับ พุทธมามกะจ๋า นี่หว่า
และ ถึง อิฉันจะมิได้นิยม ก้มหัวปลก ๆ เป็น สาวกสมณะโคดม
ก็ม่ะได้ หมายฟามว่า บัวเหล่าที่ 5 อย่าง อิฉัน
มันจะทะลุธรรม เอ๊ย บรรลุธรรม ตามอย่างชาวบ้าน ไม่ได้ นิ
ให้ มันลู้ไปดิ๊ ว่า อิฤาษีชีไพรคนนี้ จะมีปัญญาทำได้ ไหม ?
ก็ คอยดูกัล ต่อไปแร้วกัน นะเธอว์ เหอ...เหอ...

เฮ้ออออ หมู่บ้านพลัม นั้นน่ะ จัดเป็น สถานที่ สัปปายะ
เอื้ออำนวยต่อการปฏิบัติธรรม มากกว่า สังคมวุ่นวายที่พวกเราอยู่ ก็จริงนะ
แต่เก็บที่นั่นเอาไว้ให้พวก อิอ่อน เอ๊ย พวก ธรรมมานุบาล
เค้าใช้พักพิงสิงสถิตย์เพื่อซึมซับชีวิตที่สงบสุขกันเองเหอะ
ตัวแม่อย่างเจ้ อ่ะ เก๋า แร้วว่ะ อยู่ที่ไหนตรูก็ปฏิบัติได้ทั้งนั้นแหล่ะ
(ขนาดนั่งขรี้ ในห้องน้ำ ยังหาเรื่องปฏิบัติ ได้เรยอ่ะ เชื่อป่ะ ? อิอิ )

อีกอย่าง ในเมื่อ เจ้เข้ามาโม้ ในเวบธรรมมะอ่ะนะ
เจ้ก็ต้องมี การสร้างภงสร้างภาพ มั่งจิวะ
คนอ่านมันจาได้เลื่อมใส อิอิ
ถึงต้องทำเป็นดัดจริต คิดฝักใฝ่
เข้าหาแสงธรรมอันซาหงบสุข งี้ไง
ขืนไม่ทำงี้ ล็อกอินเจ้ อาจจาโดน อัปเปหิ ได้โดยง่าย ๆ
เรย ต้องหารัศมีธรรมโมะมาคุ้มกะลาหัว จั๊กหน่อย

ม่ะแน่นะ ถ้าหลวงเจ้กุ๊กไก่
ต้องเจอ เจ้ากรรมนายเวรมาทวงหนี้รัก เจง ๆ
เจ้แก อาจ นุ่งสบงตัวเดียวไปยืนโทง ๆ ท้าลมหนาว
เพื่อดับกามราคะ แบ่บ หลวงปู่แหวนฯ ก็ได้ว่ะ
หรือ ไม่งั้นก็ อาจจะนับลูกประคำ
แร้ว บริกรรมคาถาพึมพำ ไปด้วยว่า

อภรรยา ปรมา ลาภา สามรมา ปรมาทุกขาาาา เอิ๊ก ๆ

อิอิ ลื้ออย่าดูถูกศักยภาพของนางภิกษุณี นักดิ วะ
ของงี้ มันอยู่ที่ ภูมิกึ๋น อ่า ไม่ได้อยู่ที่เพศ
การจะ เขี่ยผู้ชาย สักคน ให้ออกจากวงโคจรของเรา น่ะ
มันไม่ใช่เรื่องยากเย็นอะไรเล๊ยยยย อิอิ

เฮ่ย คนเรารู้หน้า ม่ะลู้ใจนะเฟร้ย เห็นหน้าตาหงิ๋ม ๆ งี้
สมัยยังไม่บวช หลวงเจ้ แกอาจจะทั้งแสบทั้งซ่าส์
และผ่านประสบการณ์ชีวิตมาอย่างโชกโชน เลยก็ได้นะ
ดังนั้น การตัดสวาทให้ขาดสะบั้น
มันอาจเป็น เรื่องขี้ประติ๋วสำหรับ หลวงเจ้ก็ได้อ่ะ
แต่ ลื้มอย่าลืม ดิว่า การดับ กามราคะ ได้ขั้นด็ดขาดนั้น
มันต้องระดับ อนาคามี นะยะ ดังนั้น ถึงลื้อฝากถามหลวงเจ้
แกคงจะตอบกลับมาแค่

" กรูมิลู้เว้ย กรูยังมิช่าย อนาคามี ! "

ก็ได้ นะเอิ๊ก ๆ

แหะ ๆ บอกตรง ๆ เลยนะ
คนอย่างเจ้ น่ะคอนข้างจะไร้ ซึ่งศรัทธา จริต โดยสิ้นเชิง ว่ะ
เรย ไม่ค่อยลู้สึกจะศรัทธา และเลื่อมใส สมณะรูปใดทั้งนั้น
ต่อให้เป็น ทั่นสมณะโคดม ของเหล่าพุทธมามกะจ๋า ก็เหอะ

เฮ้อออ ศรัทธาที่มากล้น เกินปัญญา
มักจะทำให้ เหล่าพุทธมามกะจ๋า
มันไม่กล้าคิด อะไร นอกลู่นอกทาง เอ๊ย นอกกรอบ หรอกนะ
เรยต้องกลาย เป็น แถ ละ วาด ที่น่าหมั่นไส้
ให้อิเจ้ได้แทะ เล่น อยู่นี่ไง

ในสายตาของเจ้ วัดป่า ที่ ปิดประตู ห้ามญาติโยม เข้า
เพื่องุบงิบเร่งปฏิบัติให้มันได้ มรรคผลนิพพาน น่ะ
เจ้ว่า มันดูเหมือน ผู้ที่ไม่สำนึกในข้าวแดงแกงร้อน
ที่ชาวบ้านเขาเอื้อเฟื้อมาเจือจานนะ
ถ้าในเมื่อท่านยังบิณฑบาตรขอข้าวขอน้ำชาวบ้านเขากินอยู่
ก็ต้องรู้จัก คำว่า กตัญญูกตเวที ประชาชี ด้วย
ไม่ใช่จะ ตัดช่องน้อยแต่พอตัว งั้น
คนเราถ้า วาสนาบารมีมันถึงพร้อม
อยู่ที่ไหนมันก็เห็นดวงตาธรรมได้ทั้งนั้นแหล่ะ

ก็อย่างที่เคยเขียนไว้ใน กาทู้เก่า ๆ ที่ พังจิตอ่ะนะ
ว่า สำหรับเจ้ ศาสนา เป็นแค่สิ่งของ
ที่ถูกสร้างขึ้นมาให้เจ้เอาไปเอาไปใช้ประโยชน์
ดังนั้น ศาสนา ในสายตาของเจ้
จึง ไม่ต่างจาก สบู่ ยาสีฟัน หรือว่า หลอดไฟ หรอกนะ


เจ้ อาจจะชื่นชม กับภูมิกึ๋นของ เอดิสัน
ที่ ประดิษฐ์หลอดไฟ มาให้เจ้ได้ใช้
แต่ก็ไม่ได้เลื่อมใส หรือศรัทธา อะไร กับเขานักหนา
กับ สมณะโคดม เองก็เช่นกัน นั่นแหล่ะ

ส่วนสมณะโคดม นั้น ถึงจะเก่งกาจ ก้าวข้ามสังสารวัฏ
ตัดเหตุแห่งทุกข์ได้ไง มันก็เรื่องของเขา
เพราะ ถ้าเขาทำได้ ประโยชน์ทั้งหลาย
มันก็ตกแก่เขาไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้ นิ

เจ้ ก็แค่ บังเอิญผ่านมาเจอ
แพกับไม้พาย ที่เขาทิ้งไว้
และ บังเอิญ เจ้ก็พอจะมีบุญเก่า
มีทักษะเรื่องการพายเรือ อยู่บ้าง
เรยนึกครึ้ม หยิบเอา สิ่งของที่เขาไม่ได้ใช้ แล้ว
มาใช้ให้เกิดประโยชน์ มันก็เท่านั้น

แพ กับ ค้ำถ่อ นี่ มันก็แค่ อุปกรณ์เสริม
ที่เพิ่มความสะดวกสบายในชีวิต
ทำให้เจ้เรียนรู้ อะไร ๆ ได้เร็วขึ้นเท่านั้นแหล่ะ
แต่ถึงจะมีมันหรือไม่มี มัน
เจ้ก็ไม่ได้ทุกข์ร้อนจะเป็นจะตายอ่ะ
(แบ่บว่าชาติก่อนคงสะสมบุญเก่าไว้แยะอ่ะ อิอิ )

เพราะ การที่เจ้จะข้ามห้วงทุกข์ ได้หรือไม่นั้น
มันขึ้นอยู่ที่การกระทำของเจ้เอง
ว่าจะก้าวเดินไปทางไหน
ด้วยเหตุนี้ไง เจ้ถึง สงสัยตะหงิด ๆ
ว่าทำไม พุทธมามกะทั้งหลายถึงต้องศรัทธา
และ ร้องขอ ไตรสรณะ กันด้วย ?

เรื่องนิมิตรโอภาสของพระพุทธเจ้าที่บอกแก่พระอานนท์
พระพุทธเจ้าไม่สามารถบอกต่อพระอานนท์ตรงๆได้เพราะทรงติดเรื่องสัจจะวาจา
คำพูดเลยเป็นลักษณะคล้าย ปริศนาธรรม บทกลอนหรือปรัชญาอันใดอันหนึ่ง
ผลที่ออกมาผู้ฟังซึ่งเป็น พหูสูตรผู้รอบรู้อย่างพระอานนท์ ยังไม่สามารถเข้าใจ
ความหมายในพูดนั้นๆได้

พี่โฮถึงได้ว่า การพูดธรรมจะต้องพูดตรงๆ อธิบายความให้แจ่มแจ้ง
อย่าใส่ข้อความใดๆเพื่อเพิ่มความโก๋เก๋ ต้องอธิบายศัพท์ ไม่ใช่เอาศัพท์มาเพิ่ม
อย่าเอาคำที่เขาอธิบายไว้บิดให้มันเป็นคำถาม เพราะจะทำให้บัญญัติมันเพิ่มขึ้น
ความสับสนก็เพิ่มตาม
อย่าได้เอาธรรมให้แปลเปลี่ยนเป็นปรัชญาหรือบทกลอน เพราะทำให้เกิดความคิดฟุ้งซ่านปรุงแต่ง
ที่สำคัญความหมายที่ได้มันอาจเป็นแค่จินตนาการของตัวเอง ไม่ใช่ธรรมของพุทธเจ้า

อิเจ้ เซ็งเป็ด ! เมื่อ ดราม่าธรรมโม๊ะ โดนโล๊ะ เสร็จมอดเวบ อีกแระ ( เหตุเกิด ณ ลานธรรมจักร อะซิก ๆ )

นี่ ๆ เธอว์จ๋าาาาาาาา
เรื่องมันมีอยู่ว่า อิเจ้ ไปตั้ง ดราม่าธรรมโม๊ะ
เอ๊ย กาทู้ ธรรมมะ ไว้ที่ ลธมจ. อ่ะคร้าาาาา

แหม ? อุส่าห์ตั้งชื่อ กาทู้ซะกิ๊บเก๋ยูเรก้า ว่า

บ่นเรื่อยเปื่อย...เมื่อยก็พัก...ตามประสา นักปฏิบัติไม่เอาไหนฯ (โครงการ 2 )
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=38999

ตั้งใจจะหั้ยเป็น ภาคต่อ ของ บ่นเรื่อยเปื่อย...ฯ (โครงการ1 ) ที่พังจิต

http://board.palungjit.com/f181/บ่นเรื่อยเปื่อย-เมื่อยก็พัก-ตามประสา-นักปฏิบัติไม่เอาไหน-ก๊ะ-เสือใบลานไม่เอาถ่าน-285890.html

เนี่ย กะจะทำเป็นหนังไตรภาค
แบ่บ เดอะ เมทริกซ์ แร้วเชียวน้าาาา
แต่พอ เรทติ้งกะลัง กระฉูด ได้ที่
มี อิเจ้านกเขาคู มัน พลัดหลงเข้ามา โก่งคอมาร้องจุ๊กกรู ๆ
จีบอินู๋หน่อไม้ฯ เซเลบคนดังในเวบ เท่านั้นแหล่ะ

อิมอดที่ ลธมจ. มันก็ดั๊นจมูกไว แอบเข้ามาเห็นซ่าาาา
เรยเกิดอาการ หึงจนหน้ามืด เอ๊ย เกิดอาการรับไม่ด้ายยย
เรย สะกัดดาวรุ่ง ด้วยการเอา แม่กุญแจ มาล็อกกาทู้ อิเจ้ ซะนี่
หมดกัล กาทู้การเผยแพร่ ธรรมโม๊ะของกรู

แต่ไม่เป็นไรว่ะ คิดว่า กุญแจอันขี้ประติ๋วแค่นี้
จะขัดขวาง อิป่วน นัมเบอร์ วัน อย่างอิเจ้ ได้หรอฟระ
กรูขอบอกว่า อิพวกมอด เมิงคิดผิด ! เหอ ...เหอ...


อนึ่ง องคุลีมาลหยุดแร้ว
แต่ ตรู ยังขี้เกียจจะ หยุด
และในเมื่อ มุดรู ขันคู
ในกาทู้ ที่ ลธมจ. มิได้( เพราะโดนล็อค)
ตรู หอบกาทู้ มาโพส ต่อ ที่บล็อกจัวเอง ก็ได้ฟระ

เนี่ยเด๋วโพสกาทู้นี้ เสร็จ อิเจ้จะไปจุดธูปอัญเชิญ
คู่กิ๊กพริกกะเกลือตัวพ่อตัวแม่ อย่าง พ่อนกเขาคู ก๊ะ อีนู๋หน่อไม้
เข้ามาตบตี เอ๊ย มาจู๋จี๋เสวนาธรรม กันต่อ ในนี้ ต่อด้วยอ่า
เตรียมเสพดราม่า เอ๊ย เตรียมสดับรับฟัง ธรรมเทศนา กันได้นะเธอว์
( ว่าแต่ กาทู้ ในบล็อกนี้ของอิเจ้ จะโดนแบนจนจบเห่ อีกไหม เนี่ย )

.

Create Date : 10 สิงหาคม 2554
Last Update : 10 สิงหาคม 2554 21:01:35 น.

โดย: โฮฮับ IP: 58.9.207.166 วันที่: 11 สิงหาคม 2554 เวลา:2:49:38 น.

เดินมาตามกลิ่นธูป พร้อมกับแบกความเซ้งเป็ด พวกมด
ม้อด ลธมจ ว่ะ งวดนี้ดีหน่อยแค่ล็ดกกระทู้ ไม่เอากระทู้โยนถังขยะ สงสัยจะเป็นม้อดตัวเดิมที่เจ้ปลื้ม
พูดถึงอีม้อดตัวนี้ไม่รู้ว่าเจ็ไปเข้าตาได้งัย อั้วว่ามันเป็นได้แค่ มดม้อดปลวกลิ้นไรในเว็บ แบบนี้ถ้าเป็นตำรวจโดน
ปชชรุมยำแน่ๆ อั้วยังไม่รู้เลยว่ามันเอาหลักการข้อไหนมาล็อกกระทู้ชาวบ้าน ไอ้ที่ขำที่สุดก็ตอนมันเอากระทู้ลงถังขยะ
โดยที่จขกทไม่รู้อีโน่อีเน่ ถึงกะต้องไปโวยวาย
อั้วรู้สึกอเน็จอนาจกับมันจริงๆ

ขอ ban โฮฮับ ๑ เดือน

เหตุผล
- กระทำผิดกฎของบอร์ดลานธรรมจักร ฯลฯ