สิ่งล้ำค่าที่สุดท่ามกลางฟ้าและดินคือ “ชีวิต” ความเลวร้ายเหี้ยมโหดอันมหันต์ในโลกมนุษย์คือ “ฆ่า” คำๆ เดียวที่ชัดเจนที่สุดตั้งแต่โบราณ คำว่า “ฆ่า” เป็นคำพูดที่ สั้นและเข้าใจง่ายที่สุด แต่เป็นคำปวดร้าวใจที่สุด
ไม่ว่าใครก็รู้ดีว่า ชีวิตเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุด และการฆ่าก็เป็นสิ่งที่เลวร้ายและโหดเหี้ยมที่สุดเช่นกัน ในโลกนี้โทษฑัณฑ์อันหนักหนาฉกรรจ์ที่สุดของมนุษย์ก็คือ “ตาย” เท่านั้น ความชั่วร้ายเลวทรามที่สุดที่ใครก็ตามก่อเอาไว้ แม้จะท่วมท้นมากมายเพียงใด แต่เมื่อตายลงไป ทุก
อย่างในโลกก็สิ้นสุดไม่สามารถจะเพิ่มโทษใดๆ ให้มากกว่า “ตาย” อีกแล้ว
สัตว์ทั้งหลายที่ไม่เคยมีพิษภัยต่อผู้คน แม้จำต้องเกิดมาชดใช้บาปกรรมรับโทษทัณฑ์ ฟ้ายังมีเมตตาอภัยให้เสมอ แต่ผู้คนไม่เคยมีใจคำนึงถึงสิ่งใด จับเขามาฆ่าแกง แล้วกินเลือดกินเนื้อกันอย่างไม่รู้สึกอะไร ถือเป็นเรื่องธรรมดา
เฮ้อ ! โลกนี้ช่างโหดร้าย ไร้เหตุผล ยังมีอะไรย่ำแย่หนักหนาสาหัสยิ่งไปกว่านี้บ้างไหม ?
......................
สัพเพ สัตตา สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง ที่เป็นเพื่อนทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งสิ้น
อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย
อัพพะยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย
อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย
สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเทอญ
เพื่อนๆ ร่วมกันแผ่เมตตา กันนะครับ เรามีชีวิตได้ก็ด้วยการเบียดเบียนชีวิตของสัตว์เหล่านั้น
ขอบคุณครับ