เรื่องการล็อคกระทู้ น่าจะใช้แบบที่ท่านพุทธฎีกานะคะ

คือ โพสข้อความแจ้งเตือนก่อน

หากยังมีเหตุอีก จึงล็อคได้ เพราะถือว่า ได้โพสแสดงการแจ้งเตือนแล้ว


ส่วนเรื่อง ข้อคิดเห็นของแต่ละคน ไม่ควรลบทิ้ง ควรแสดงไว้แบบเดิม เอาไว้เป็นหลักฐาน ประจานพฤติกรรมของผู้โพส

วันเวลาผ่านไป พอมีสติมากขึ้น หวนกลับมาอ่าน ข้อความที่โพสไว้ จะรู้สึกอับอาย กับพฤติกรรมของตนเอง

เจอมาแล้ว ถึงพูดได้

รู้สึก..อเมส....มีอะไรอะไรในใจกับเจ้แกซะเหลือเกิน...หากปรับเข้าZero ไม่ได้....จะเอาอะไรไปบรรลุธรรม...??...กันละเพื่อนๆ


รักนะ..จุ๊บ...จุ๊บ...

รู้......แต่ที่บอกไป...ลึกกว่า....

ต้อง Zero อย่างเดียว....ไม่งั้น....ธรรมที่ผุดขึ้นจะไม่ใช่ธรรมแท้...ไม่ใช่ธรรมเพื่อความหลุดพ้น

แม้ไม่ใช่อรหันต์...เราก็ต้องทำ...อาจช้าไปบ้าง..เขาถึงต้องสำรวม..จากหยาบคือกาย....กลางคือวาจา...แล้วไปสู้กันที่ละเอียดคือ..ระดับใจ...

เขาถึงต้องฝึกงั้ยละ...

จะอเมสซิ้งไปถึงไหน.....อิอิ....คุณไปเอามาจากไหน...อย่างน้อยต้องโสดาบัน...นะ....จิตนาการเองแล้ว

เรื่องนี้เป็นเรื่องปุถุชนแท้ ๆ ....ปุถุชนที่ต้องการเห็นธรรม..สำรวมระดับละเอียดที่ใจเนี้ย....
สำรวมนี้นะแสดงว่ายังต้องบังคับมันอยู่....ยังเป็นสมถะอยู่แค่นั้นเอง.....ปุถุชน

ถ้าปุถุชนเข้าไปแตะZero ไม่ได้...อริยบุคคลก็เกิดไม่ได้....

ถ่าปุถุชนเข้าไปแตะ zero ไม่ได้....ภาวนามัยปัญญาก็ไม่เกิด....อริยะบุคคลในโลกนี้ก็จะมีไม่ได้
....จำคำนี้ให้ดี....นะ