วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 22:30  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=19



กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ธ.ค. 2008, 11:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกระดับสูงสุด
สมาชิกระดับสูงสุด
ลงทะเบียนเมื่อ: 01 ส.ค. 2005, 10:46
โพสต์: 12074

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว www


ทุกค่ำคืน มีหลายคนที่ล้มตัวลงนอนด้วยอาการสลบไสล
จากความตรากตรำเหนื่อยเพลีย เพื่อที่จะตื่นนอนกลางดึก
ด้วยความวิตกกังวลถึงหนี้สิน ภาระความรับผิดชอบ ฯลฯ
ไม่ไกลเกินไปหลายคนไม่สามารถหลับตานอนหลับพักผ่อนได้
เพราะความเครียด วิตกกังวล เจ็บปวดเสียใจกับเรื่องราวรอบตัว
หลายชีวิตทุกข์ทรมานกับโรคภัยไข้เจ็บ
รวดร้าวในจิตใจกับปัญหาความสัมพันธ์ที่ผิดหวัง โกรธแค้น
ความเครียด ความกังวล ความเหงา ซึมเศร้า ฯลฯ
เป็นภาวะอาการที่เกิดขึ้นในตัวเรา
ยามที่เราตกอยู่ภาวะที่ไม่มั่นคง ไม่ปลอดภัย
กังวลกับความคาดหวังผลบางอย่างในอนาคต
หากอาการเครียด ทุกข์ตรมสั่งสมและรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ
พยาธิสภาพที่รอคอยอยู่และหลายคนกำลังประสบปัญหานี้
คือ อาการซึมเศร้า ท้อแท้ หมดพลัง ซีวิตดูเหมือนไร้หนทาง มืดมน
อาการดังกล่าว ต่างก็คือ ส่วนหนึ่งของโฉมหน้าความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับชีวิต
ช่างเป็นภาวะทุกข์ทรมาน ภาวะที่ทุกคนต้องการหลีกเลี่ยงแต่ก็หนีไม่พ้น
ไม่มากก็น้อย เราต่างล้วนถูกความทุกข์ในชื่ออาการต่างๆ รุมเร้าอยู่เสมอ

ย้อนมองชีวิตของเราแต่ละคน ใช่หรือไม่ว่ากิจกรรมชีวิตแต่ละอย่าง
ทั้งการศึกษาเล่าเรียน การพักผ่อนเที่ยวเตร่
การสร้างสัมพันธภาพในรูปแบบต่างๆ เพื่อน คู่รัก ครอบครัว
การแสวงหาความมั่นคง ความสำเร็จ การตัดสินใจในทุกเรื่องของเรา
แม้แต่การมุ่งศึกษาและปฏิบัติธรรมต่างๆ
เพื่อมุ่งความสุข และหลีกเลี่ยงความทุกข์
และยิ่งเราทุ่มเทพลังงาน
ทรัพยากรกับกิจกรรมชีวิตต่างๆ เหล่านี้มากเพียงใด
ก็ยิ่งสะท้อนถึงความเข้มข้นในความเชื่อว่า
เราสามารถเข้าถึงความสุขและหลีกเลี่ยงความทุกข์ได้มากเท่านั้น

ความสุขที่เราแสวงหาต่างมีมาด้วยกันหลายชื่อ
นับตั้งแต่ความมั่นคงปลอดภัยทั้งทางร่างกายและจิตใจ
ความภาคภูมิใจ ความสำเร็จ ความอบอุ่น ความสนุกสนาน
ความยุติธรรม ความสุขสงบ ความมีคุณค่า การเป็นที่ยอมรับ ฯลฯ
ตลอดเส้นทาง เราดิ้นรนและวิ่งหาเพื่อเข้าถึงและได้มา
ซึ่งความสุขในนามต่างๆ แต่ในเส้นทางนั้น
เราก็พบว่าสิ่งที่เข้ามาแวะเวียนเสมอๆ และแฝงฝังติดตัวเราอยู่เสมอ
ในช่วงเวลาที่สั้นหรือยาว มากหรือน้อยก็ตาม
ก็คือ ความทุกข์ ในรูปของอาการต่างๆ
นับแต่ความเครียด วิตกกังวล เหงา ผิดหวัง โกรธ เสียใจ
หึงหวง อิจฉา กลัว เหนื่อยล้า ฯลฯ
แม้ความทุกข์ต่างๆ เหล่านี้จะรุมเร้าโจมตีเพียงใด
และความสุขที่ได้มาจะอยู่กับเราเพียงชั่วครู่หรือเนิ่นนานก็ตาม
เราก็มีความเชื่อที่ฝังลึกและแทบไม่เคยสั่นคลอนเลย
ก็คือ เราเชื่อว่าตัวเราที่เป็นอยู่ขณะนี้มีร่างกายและจิตใจ
ที่ดำเนินชีวิตอยู่ขณะ นี้ มีตัวตนมีตัวจิตที่อยู่ภายใน
ที่ควรค่าแก่การทะนุถนอม ควรค่าแก่การทุ่มเทพลัง เรี่ยวแรง
เวลาและทรัพยากรต่างๆ เพื่อจงรักภักดี เพื่อชื่อสัตย์ต่อตัวตนภายใน
ต่อจิตใจของเราว่า ในที่สุดเมื่อเราพยายามมากพอ
ตัวตนภายในของเราก็จะมีสุขตลอดไป เราจะไม่ทุกข์อีกต่อไป
แต่ข่าวร้ายก็คือ ความคาดหวัง ความใฝ่ฝันเช่นนี้ไม่เคยมาถึง

สิ่งที่น่าเสียดายก็คือ ยามเมื่อเราต้องการเดินทางไปที่ไหนสักแห่ง
แม้ว่าในเส้นทางนั้นเราจะทุ่มเทเรี่ยวแรงและความพากเพียรมากเพียงใด
ทั้งหมดก็คือ ความสูญเปล่า เมื่อเส้นทางที่เราเลือกเดินทางนั้น
มันเป็นเส้นทางที่ผิด เหมือนว่าเราต้องการไปเชียงใหม่
แต่เมื่อขบวนรถที่เราเลือก มันไม่ได้ไปเชียงใหม่
จะเพราะขึ้นขบวนผิดหรือสาเหตุใดก็ตาม
เมื่อเส้นทางที่เลือกผิด ความพากเพียรก็ย่อมสูญเปล่า
และเส้นทางที่ผิดในตัวเราก็คือ ความเชื่อที่ผิดๆ บางอย่าง
โดยเฉพาะความเชื่อที่ว่า เรามีตัวตน มีจิตใจที่จะเป็นสุขได้ตลอดไป
มีตัวตนที่เราสามารถปลอดพ้นความทุกข์ มันเป็นความหลงผิดที่ร้ายแรง

หากเราเฝ้าสังเกตจิตใจที่เป็นต้นเหตุ สำคัญของสุขทุกข์ในชีวิตเราให้ดี
เราก็จะพบว่าจิตใจของเรานั้นแปรเปลี่ยนตลอดเวลา
เราไม่สามารถคาดเดาได้เลยว่านาทีข้างหน้าจิตใจของเราจะคิดนึกอะไร
จะรู้สึกอย่างไร เพราะขณะที่เรากำลังแช่มชื่นเบิกบาน
ทันทีที่เมื่ออื่นมากระทบ จิตใจก็พร้อมแปรเปลี่ยนความรู้สึกและความคิดนึกได้ทันที
จิตใจเหมือนผ้าขาวที่ถูกย้อมตามสีสรรอารมณ์ได้ง่ายเหลือเกิน
แท้จริงจิตใจของเราอยู่ภายใต้กฏไตรลักษณ์ อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
นี่คือความจริงที่เราหลงลืม ความจริงที่เรามองข้าม และเรามองไม่เห็น
เราถูกความหลงผิดแฝงฝังในตัวเราอย่างแนบแน่นว่า
จิตใจเป็นสิ่งที่เราสามารถควบคุมบังคับได้
จิตใจเป็นสิ่งที่เรากำหนดสุข ทุกข์ได้
แท้จริงสิ่งที่เราทำได้ มีเพียงการสร้างเหตุปัจจัยสุข ทุกข์ให้กับจิตใจได้เท่านั้น

ยามค่ำคืนที่เงียบสงบ หากเราได้เพ่งพินิจชีวิต
เราก็จะพบว่า แท้จริงความทุกข์ต่างหากที่เป็นสิ่งจริงแท้
ความสุขเป็นเพียงผิวหน้าที่ฉาบทาความทุกข์
เราไม่อาจยึดมั่นถือมั่นสิ่งใดได้เลย (แต่เราก็หลงว่าเราทำได้)
และยิ่งเรายึดมั่นมากเพียงใด
เราก็ยิ่งพบแรงเสียดทานที่กัดกินชีวิตมากเท่านั้น
(แต่บ่อยครั้งเราก็ไม่ได้นำพา)

แง่หนึ่งความสุขทำให้เราอยู่นิ่ง แต่แง่หนึ่งความสุขก็ทำให้เราติดจม
ไม่คิดดิ้นรน ไม่คิดเปลี่ยนแปลง
ความสุขจึงไม่อาจทำให้เราเรียนรู้อะไรได้มากนัก
แตกต่างกับความทุกข์ ซึ่งทำให้เราต้องต่อสู้ดิ้นรน
เพื่อไปให้พ้นจากสภาพทุกข์ทรมาน
ในแง่นี้ความทุกข์จึงเป็นแรงขับเคลื่อนต่อชีวิตที่สำคัญ
ท่าทีต่อความทุกข์จึงเป็นเรื่องสำคัญ

เมื่อเราเครียด กังวล หากเราได้กลับมาคิดนึกทบทวน
ตั้งสติและตรึกตรองกับตนเองถึงเป้าหมาย คุณค่าของชีวิต
เส้นทางชีวิตที่กำลังเป็นอยู่และกำลังดำเนินไป
ความทุกข์เช่นนี้ก็ทำให้เราเกิดการเรียนรู้
แต่หากท่าทีต่อความทุกข์ที่เราสัมพันธ์ คือ การติดจมกับความเครียด
วิตกกังวล ผิดหวัง เสียใจ ฯลฯ กับการต้องพบปะสิ่งไม่พึงปรารถนา
การไม่ได้อยู่กับสิ่งที่ต้องการ เช่น เกลียดงานที่ทำแต่ไม่คิดเปลี่ยน
ตัดพ้อต่อโชคชะตาแต่ก็ไม่คิดปรับปรุงแก้ไข
นี่ก็คือ ท่าทีต่อความทุกข์ในลักษณะติดตันแต่เพียงว่าเราทุกข์
เราเครียด เราทรมาน นั่นหมายถึง เราวางตัวเองในฐานะเหยื่อ หรือผู้ถูกกระทำ
ท่าทีเช่นนี้เราอาจจะไม่ได้เรียนรู้อะไรนัก
แต่หากเราได้กลับมาตั้งสติ คิดนึกตรึกตรองที่มาที่ไปของความทุกข์
เราก็จะไม่ใช่เหยื่อของความทุกข์อีกต่อไป
แต่เราสามารถใช้ความทุกข์นำพาชีวิตไปสู่ภาวะที่สร้างสรรค์
ภาวะที่มีสันติสุขได้

หากเราได้เรียนรู้ความทุกข์ผ่านชีวิตที่ดำเนินไปในแต่ละวันได้อย่างรู้เท่าทัน
มองเห็นความเป็นอนิจจังของจิตใจ
รางวัลที่รอคอยไม่ใช่ความสุข แต่คือ ความสามารถที่จะปล่อยวางความหลงผิด
มีความสุขสงบในจิตใจได้
แม้ขณะนั้นเรากำลังประสบความทุกข็ก็ตาม ความทุกข์กัดกินเราไม่ได้

ขอให้เราได้เรียนรู้ชีวิต เข้าถึงความทุกข์เพื่อนำพาชีวิตไปสุ่สันติสุข
อย่าให้ใครพูดได้ว่า ความทุกข์อยู่รอบตัวให้เรียนรู้ แต่ก็ไม่ได้นำพา

โดย… ชัยยศ ยโสธโร


คัดลอกจาก...โพสต์ทูเดย์ ฉบับวันที่ 11 พฤษภาคม 2551
http://www.peacefuldeath.info/article/?p=16

:b8: :b8: :b8:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ก.ย. 2019, 08:26 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-2
Moderators-2
ลงทะเบียนเมื่อ: 05 มิ.ย. 2009, 10:51
โพสต์: 2758


 ข้อมูลส่วนตัว


rolleyes :b16:


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 12 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร