เพราะเราเป็นพระเอกนางเอกนี่ ต้องเป็นคนดี เอาชนะใจคนด้วยความดี
แล้วเราอาจจะได้ขำคนเดียว และสนุกกับการทำงานไป หัวเราะไป...

กรรมวิธีง่ายๆ ไม่ยาก มีดังต่อไปนี้

1. มองงานที่ทำเป็นเกมชนิดหนึ่ง

พยายามสร้างสถานการณ์ว่าในแต่ละวันเราเจอด่านอะไรบ้าง
ใครเป็นมารที่มาคอยขวางความเจริญก้าวหน้าของเราบ้าง
แล้วเราจะใช้วิธีไหนฝ่าด่านไป ที่สำคัญ! เราต้องไม่ฆ่าใคร
เพราะเราเป็นพระเอกนางเอกนี่ ต้องเป็นคนดี เอาชนะใจคนด้วยความดี
แล้วเราอาจจะได้ขำคนเดียว และสนุกกับการทำงานไป
หัวเราะไป คิดแผนปราบมารไปเรื่อยๆ

2. ถ้างานที่ทำมันเหมือนๆ กันทุกวัน

ไม่เห็นเหมือนเกมตรงไหน ไม่มีด่านมากมายอะไรให้ฟันฝ่า
ไม่มีมารมาผจญ ทุกคนดีหมด นางอิจฉา ตัวร้ายก็ไม่มี
เหมือนรายการช่วงสนทนาปัญหาบ้านเมือง
รายงานไปอย่างเบื่อๆ หน่ายๆ ข้อมูลว่ายังไงทำไปอย่างนั้น
ก็หาวิธีรื่นรมย์แบบอื่น ถ้าที่ทำงานมีเพลงฟังก็ดีหน่อย
ยิ่งเป็นงานที่ไม่ต้องใช้สมองมาก แค่ใช้ความแม่นยำ
ก็ใช้ช่วงเวลานั้นคิดอะไรเพลินๆ เพี้ยนๆ
ถ้าคุณยังได้ทำงานในห้องแอร์
คุณก็ยังโชคดีกว่าคนข้างนอกอีกมากมาย

3. หากเป็นงานที่อยู่กับกองเอกสารมากๆ

พยายามพักสายตาบ่อยๆ ทำพอเพลิน
อย่าทำจนหักโหม การทำงานที่เกินกำลัง
มันจะยิ่งตอกย้ำว่าเรากำลังทำงานอยู่
แต่หากทำพอเพลินๆ ทำไปๆ ก็หมดไปหนึ่งวันแล้ว
มันก็เหมือนกับการที่เราสนใจกับบางสิ่งบางอย่าง
แล้วเวลามันก็ผ่านไปเอง ตราบใดที่เราทำงานหนักเกินกำลัง
มันก็เลี่ยงคำว่า "ทำงาน"ไปไม่ได้เลย

4.เป็นการยากที่จะทำให้ไม่รู้สึกเหมือนไม่ทำงาน

ถ้าเราไม่สามารถเลือกเวลางานได้ ยิ่งเป็นลูกจ้าง ก็ยิ่งมีเวลางานชัดเจน
จะง่วง เมื่อคืนเที่ยวดึก หรือหิว หากอยู่ในช่วงเวลางานก็ไม่สามารถเลี่ยงได้
อาการเบื่อมันก็เลยเกิดขึ้นตามา
แนะนำให้ลองคิดว่าเราเรากำลังทำอะไรที่มีคู่แข่งอยู่
ยิ่งเราช้าเท่าไรเขาก็ยิ่งไปไกลกว่าเราเท่านั้น
โอกาสที่จะได้เลื่อนขั้นไปพบกับงานที่แปลกใหม่ขึ้นก็ยิ่งช้าลง
มันอาจจะเพิ่มแรงให้เราเร่งเดินทางเพื่อให้เกมโอเวอร์เร็วๆ
และเราก็อยากให้ตัวเองได้คะแนนสูงสุดซะด้วยสิ

5. เปลี่ยนงานที่ทำ

ถ้ารู้สึกว่าตัวเองเริ่มเบื่อ อันนี้อาจยากสำหรับคนที่ยังยึดติดกับเงินเดือนเดิม
ที่ตัวเองได้รับและกลัวสภาพตกงาน
ถ้าเป็นอย่างนั้นก็พยายามสนุกกับการดิ้นรนเลื่อนตำแหน่งให้สูงขึ้น
แต่หากไม่กังวลเรื่องเงินเดือน ไม่มีภารกิจใดๆ ลองเปลี่ยนเหอะ
ตราบที่ตัวเองยังรู้สึกว่าทำอะไรอย่างอื่นได้อีก
ก็ควรจะเลือก เพราะช่วงเวลาทำงาน
คือช่วงชีวิตที่เราต้องอยู่กับมันเกือบทั้งชีวิต
อย่าบีบตัวเองว่าไม่มีสิทธิ์เลือก เพียงเพราะความกลัวของตัวเอง

6. อย่าทำงานเพื่อเงื่อนไขในชีวิตต่างๆ มากนัก

เช่น สร้างเงื่อนไขว่าต้องทำเพื่อสิ่งนั้นสิ่งนี้ ต้องทำเพื่อผ่อนบ้าน ผ่อนรถ
ซื้อเครื่องเสียงชุดใหม่ เมื่อเงื่อนไขมากมาย
ก็จะเกิดเป็นหน้าที่ หรือเหมือนโดนบังคับให้ทำงานไปโดยปริยาย
เพราะคุณได้สร้างภาระขึ้นมาจากมันมากแล้ว จะทิ้งก็ไม่ได้
คุณใช้ปริมาณสินทรัพย์เป็นตัวบ่งบอกความสำเร็จของคุณ
ทั้งๆ ไม่มีใครรู้หรอกว่าสิ้นเดือนทีไร คุณทั้งดีใจและเสียใจพร้อมๆ กัน
แล้วคุณจะทำงานแบบที่จำใจต้องทำ ไม่ทำก็อาจตายได้
เมื่อมีข้อจำกัดมากมายขนาดนี้
ความสุขเดียวที่คุณจะได้จากมันคือ "วันสิ้นเดือน"

____________________
"ชีวิตเรา เอาไงดี" ว.แหวน

คัดลอกจาก...http://www.carefor.org/content/view/1659/153/

ไม่อยากพูดเลยว่า ชีวิตเรา...เอาไงดี

เพราะเป็นมนุษย์เงินเดือน ถ้าไม่ทำ ก็ไม่มีเงินใช้
ต้องไปเป็นชาวเกาะ ความรู้สึกจะแตกต่างกัน
พึ่งตัวเองดีกว่า เบื่อแค่ไหนก็ต้องทำ เพราะ
งานคือเงิน เงินคืองาน.......

แต่ก็พยามยาม คิดแบบปล่อยวางบ้าง ดูชีวิตคนอื่นบ้าง
ตั้งแต่หันมาศึกษาธรรมะ รู้จักปล่อยวาง รู้จักปลง ขึ้นเยะเลย
ทำให้ชีวิตมีความสุข เช่นมองคนที่เขาด้อยโอกาสกว่าเรา
เวลาเครียด ๆ กับงาน เราก็ลุกไปเดินบ้าง พักสายตาบ้าง
เลิกงานก็ไปดูหนัง บ้าง ไปทานข้าวนอกบ้านบ้าง ไม่ใช่
กลับบ้านลูกเดียว เพราะเหมือนชีวิตถูกขีดด้วยตารางเกินไป

ขอบคุณสำหรับ บทความแนะนำดีๆ จากท่าน อนุโมทนา

ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ