สาธุครับ

ขอบคุณทั้งสองท่านเลยครับ

ลานธรรมจักรแห่งนี้นานาสาระจริง ๆ ครับ

ขอบคุณเรื่องราวดีดีเกี่ยวกับนกที่นำมาฝากนะคะ
ภาพสวย เรื่องราวน่ารัก

ช่วยกันดูแลรักษาธรรมชาติของเรานะคะ

นกบั้งรอกใหญ่

นกบั้งรอกใหญ่ Phaenicophaeus tristis ( Green-billed Malkoha ) เป็นนกตัวไม่เล็กหางยาวที่มักพบกระโดดไปมาตามกิ่งไม้ ความยาวจากปลายปากจรดปลายหางของนกชนิดนี้คือ 52-59.5เซ็นติเมตร โดยเป็นความยาวหางไปแล้วราว 38 เซนติเมตร ลำตัวยาวเพรียว ปากสีเขียวอ่อนค่อนข้างหนา หนังรอบตาสีแดงสด หัว คอ หลังคอเป็นสีเทา หลังและตะโพกสีเข้มขึ้นมาอีก ปีกและขนหางสีดำเหลือบเขียวเข้ม ปลายขนหางที่ไล่กันลงไปเป็นสีขาว ทำให้มองดูจากด้านหน้าแล้วเป็นบั้งสีขาวๆลดหลั่นกันลงไป นกตัวผู้และตัวเมียคล้ายคลึงกัน

นก ชนิดนี้เป็นนกบั้งรอก 1 ใน 6 ชนิดที่พบในประเทศไทย และเป็นชนิดที่พบได้ง่ายที่สุด โดยพบได้ตามป่าทุกประเภทที่มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่น ตั้งแต่พื้นราบจนถึงความสูง 1500 เมตรจากระดับน้ำทะเล แต่มักพบในที่ราบต่ำมากกว่า อาหารของนกบั้งรอกใหญ่คือตั๊กแตน จักจั่น แมลง ตัวบุ้ง หนอน ไข่ และตัวอ่อนของแมลง นอกจากนี้สัตว์เลื้อยคลานเล็กๆ อย่างกิ้งก่าบิน จิ้งเหลนป่า หรือ กระทั่งลูกนกในรังก็เป็นอาหารของนกชนิดนี้ได้ นกจะกระโดดไปมาตามกิ่งที่รกทึบของต้นไม้ เมื่อพบเหยื่อเล็กก็จิกกิน เมื่อพบเหยื่อตัวใหญ่ก็งับจนตายแล้วฉีกกิน

นก บั้งรอกทำรังวางไข่ในช่วงเดือนมีนาคมถึงสิงหาคม โดยจะทำรังบนง่ามไม้ที่มีพุ่มใบหนาทึบ สูงจากพื้นไม่มากนัก รังทำด้วยกิ่งไม้เล็กๆขัดสานอย่างหยาบๆ เส้นผ่านศูนย์กลางเกือบ 10 นิ้ว มีแอ่งตื้นๆกลางรังและนกจะนำใบไม้สดมารองรังเพื่อกันไข่หล่น วางไข่ราว2-3ฟอง ไข่ค่อนข้างยาว สีขาวมีผงคล้ายผงชอล์กคลุมบางส่วน ขนาดราว 25.8x33.8มม. นกตัวเมียทำหน้าที่ฟักไข่เป็นส่วนใหญ่ เมื่อมีการผลัดเวร นกตัวใหม่จะคาบใบไม้ใหม่สดมาเปลี่ยนเสมอเพื่อควบคุมความชื้นและอุณหภูมิ

นอก จากประเทศไทยแล้ว นกบั้งรอกใหญ่ยังเป็นนกประจำถิ่นของภาคเหนือและตะวันออกของภาคเหนือของอนุ ทวีปอินเดีย ใต้และตะวันตกเฉียงใต้ของจีน สุมาตรา และ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้เว้นคาบสมุทรมลายู และไม่พบในสิงคโปร์

ใน ประเทศไทยพบได้ทั่วประเทศ และพบได้ตามสวนสาธารณะทั่วไปด้วย จัดเป็นนกใกล้ตัวชนิดหนึ่ง ภาพนกบั้งรอกใหญ่ในบล็อกนี้ถ่ายมาจากพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม

มีแต่ภาพสวยๆ...ทั้งนั้นเลย....ป่าอ้อก็เก่งนะ

นกตีทอง

เมื่อนกตีทองมาคล้องใจรัก
ทั้งสองตั้งหลักสร้างรังเจาะโพรง
บนต้นไม้ใหญ่กิ่งไม้โล่งโล่ง
มาช่วยเจาะโพรงทั้งผู้ทั้งเมีย

วัน อากาศเย็นในเดือนธันวาคมนี้ เราแวะเข้ามาดูนกในพุทธมณฑลอีกครั้ง และก็ได้พบภาพที่น่ารักเหลือเกินจนอดไม่ได้ที่จะต้องนำความรู้สึกนี้มาพูด ถึง

นก ตีทองหนุ่มตัวหนึ่งกำลังตั้งอกตั้งใจเจาะโพรงทางด้านล่างของกิ่งไม้ที่ยื่น ออกมาเป็นมุมป้านกับพื้นเพื่อเป็นโพรงรังอันแสนสบายและปลอดภัยสำหรับสมาชิก ในครอบครัวใหม่ที่กำลังจะเกิดขึ้น ปากอันหนาและแข็งแรงที่ถูกสร้างมาเพื่อภารกิจนี้เจาะเข้ากับไม้อย่างขะมัก เขม้น จากกิ่งเรียบๆกลายเป็นรูปรอย จากรูปรอยเรียบๆ ค่อยๆกลายเป็นหลุมตื้นๆ

ตลอด เวลาที่นกตีทองตัวนี้เจาะโพรง ยังมีนกอีกตัวหนึ่งเกาะกิ่งไม้เฝ้าดูอยู่ไม่ไกล นี่แสดงว่านกทั้งสองนี้มีข้อตกลงบางอย่างร่วมกันแล้ว และเจ้าหนุ่มตัวน้อยๆกำลังออกแรงสร้างบ้านสำหรับครอบครัวใหม่

หลังจากเจาะไปได้สักพัก กำลังเป็นโพรงตื้นๆ นกตีทองหนุ่มคงจะเหนื่อยจึงได้บินออกไป
ระหว่าง ที่ผู้ชมกำลังคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าตัวที่เกาะกิ่งไม้รออยู่ก็บินเข้าแทนที่และดำเนินการเจาะโพรงรังต่อไป แทน อย่างขะมักเขม้นเช่นเดียวกัน

หลัง จากเวลาผ่านไปสักพักหนึ่ง เจ้าหนุ่มตีทองก็บินกลับมา แต่ไม่ได้มาตัวเปล่า มันคาบลูกไม้เล็กๆมาในปากด้วยถึงสามลูก เต็มปากเสียจนหุบไม่ลงเลยทีเดียว เมื่อนกตัวเมียเห็นคู่กลับมาแล้วก็บินขึ้นไปเกาะด้านบนของกิ่งที่กำลังเจาะ เป็นโพรง นกตัวผู้บินมาเกาะที่กิ่งเดียวกันขยับจนได้ระยะ แล้วนกตัวเมียก็ค่อยๆรับลูกไม้สุกจากปากเจ้าหนุ่มมากินทีละลูกๆ จนหมด ภาพตอนที่นกทั้งสองป้อนอาหารกันเป็นภาพที่น่ารักมาก จนอดใจไม่ให้นึกเอ็นดูนกทั้งสองตัวไม่ได้เลย

หลังจากได้รับอาหารพอคลายเหนื่อยแล้ว นกตัวเมียก็บินออกไปหาอาหารกินบ้าง และหนุ่มน้อยตีทองก็เข้าประจำที่ ขุดเจาะรังต่อไป

ภาพ แบบนี้เป็นภาพที่อาจหาดูได้ไม่ยากนักในหมู่นกทั้งหลาย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูผสมพันธุ์ ซึ่งนกตัวผู้หลายชนิดมักแสดงอาการเอาอกเอาใจนกตัวเมียแตกต่างวิธีกันออกไป แต่จะหาคู่ไหนที่จะเอาอกเอาใจเอื้ออาทรกันได้น่าเอ็นดูเกินนกตีทองตัวเล็กๆ คู่นี้ก็คงจะลำบากไม่ใช่น้อย

วันพรุ่งนี้ ถ้าคุณเดินเข้าไปในสวนสาธารณะสักแห่ง และได้ยินเสียงเจาะไม้เบาๆ อย่าลืมเงยหน้าไปมอง
คุณอาจได้พบภาพที่ทำให้อิ่มอกอิ่มใจ ยิ้มได้ทั้งวันเหมือนกัน

นกแต้วแล้วธรรมดากับภารกิจธรรมดา

โอ๊ย
ยุงกัดอีกแล้วเฟ้ย จะฉีดออฟมากก็ไม่ได้ เหม็นชะมัด

ในดงไผ่ทึบๆนี่ยุงมันเยอะจริงๆ แต่ก็อดไม่ได้ที่จะต้องพาตัวเองมานั่งจับเจ่าอยู่ในนี้เป็นครั้งที่ 2 ในช่วงห่างกันแค่10วัน

เหตุผลน่ะหรือ
ก็เพราะเจ้าตัวเล็กๆ หน้าดำๆ ปากดำๆ ท้องส้มๆ ก้นแดงๆ ปีกเขียวๆฟ้าๆ 2 ตัวนี้น่ะสิ มาเลือกทำเลทำรังสร้างครอบครัวใหม่กันตรงโคนต้นไผ่โคนหนึ่งในดงไผ่ไร่ชาว บ้านแถวแก่งกระจานนี้ ใช้โพรง รากและใบไผ่เป็นที่กำบังตัว ทำให้เราเองก็ต้องมานั่งอุดอู้อยู่กับ กับกล้อง เลนส์ สายลั่นชัตเตอร์ ยากันยุงแบบพ่นตัว และใช้บังไพรผ้าลายพรางเป็นกำบังตัวเหมือนกัน เพื่อที่จะได้เฝ้าดูและเก็บภาพพฤติกรรมของนกได้อย่างสบายใจทั้งสองฝ่าย บังไพรนี้คุณกั๋นเจ้าของพื้นที่เข้ามาผูกทิ้งไว้นานแล้ว เพื่อให้นกทั้งสอง ชินกับสิ่งแปลกปลอมนี้จนทำให้ทำอะไรๆได้ตามปรกติ

จาก ไข่ 6 ฟอง ลูกนกเจาะเปลือกไข่ออกมาร้องกระจองอแงขออาหารจากพ่อแม่ 5 ตัว ในวันแรกที่มา ลูกนกเพิ่งออกจากไข่ไม่กี่วัน ขนสีดำๆทื่อๆเพิ่งจะแทงตัวออกมาจากหนังบางๆยังไม่ทันจะเต็มตัวเลย ปากเล็กๆสีส้มๆอ้าจนกว้างร้องขออาหารจากพ่อและแม่ รวมกัน 5 ตัวยังไม่พ้นครึ่งรังกันเลยมั้ง

เนื่อง จากนกแต้วแล้วธรรมดาเป็นนกที่มีหน้าตาเหมือนกันทั้ง 2 เพศ จึงเป็นหน้าที่ของคนดูที่จะวิเคราะห์เอาเองว่าตัวไหนเป็นพ่อ ตัวไหนเป็นแม่ หลังจากพิจารณาสักพัก ก็ขอเลือกเจ้าตัวกะปุ๊กลุกที่ดูจะขยันนำอาหารมาป้อนมากกว่านี้ให้เป็นแม่ ส่วนอีกตัวซึ่งเป็นนักเรียงไส้เดือนให้เป็นพ่อก็แล้วกัน

เรียงไส้เดือน เป็นกิริยาของนกแต้วแล้ว
เมื่อ จะนำอาหารมาให้ลูกนกนั้น พ่อแม่นกจะไม่นำไส้เดือนมาทีละตัว แต่จะดึงไส้เดือนขึ้นมาจากดิน ตัวสั้นบ้างยาวบ้างขึ้นอยู่กับความยินยอมพร้อมใจของไส้เดือนนั้นว่าจะยอมมา แค่ไหน เมื่อนำขึ้นมาแล้ว นกก็จะนำมาวางเรียงบนพื้นดินหลายๆตัว แล้วใช้ปากช้อนขึ้นมาทีเดียว สำหรับคนดูบางคน นี่อาจเป็นภาพที่น่าสยดสยอง แต่สำหรับลูกนก นี่คือความอิ่มหนำ ในหลายครั้ง เราก็ได้เห็นแต่ภาพพ่อแม่นกคาบอาหารเต็มปากสำเร็จรูปมาเลย แต่ในครั้งนี้ พ่อนกนำไส้เดือนออกมาเรียงให้ดูกับตากันเลยทีเดียว

ในขณะที่ ลูกเล็ก และมีปริมาณมากเช่นนี้ ในหลายครั้ง เราจะได้เห็นพ่อและแม่นกคาบอาหารในปากมาพร้อมกัน และมาเกาะกิ่งใกล้ๆกัน รอเวลาลงป้อนต่อเนื่องกันไป ดูเป็นภาพที่น่ารักไปอีกแบบหนึ่ง

แต่ นั่นเป็นเมื่อครั้งก่อน ห่างไปสิบวัน วันอาสาฬหบูชามาถึง ที่ทำงานก็หยุด เป็นโอกาสอันดีที่จะได้ไปเยี่ยมเยียนดูความเจริญเติบโตของลูกนก เป็นอย่างคาด ลูกนกโตขึ้นมาก มากจนน่าจะตัวเท่าๆกับพ่อแม่ ขนจากที่เห็นเป็นสีดำก็กลายเป็นสีอย่างลูกนกวัยเด็กที่ออกกระโดดเพ่นพ่านกับ พ่อแม่แล้ว คือ หัวเป็นสีน้ำตาลอ่อนคอขาวตุ่นๆ ปีกสีฟ้าๆเขียวๆตุ่นๆ ปากยังคงเป็นสีส้มแช้ด แต่ก็มีสีดำบริเวณตรงกลาง เมื่อลูกนกอ้าปากขออาหาร เพียง 2 ปากก็เต็มปากรังไปหมด

ใน ขณะรอพ่อแม่มาลงป้อนลูกนกก็จะทับกันไปมาแย่งชิงกันเป็นตัวที่อาหารมาถึงเป็น ตัวแรก เพราะในวัยนี้ อาหารคำใหญ่ๆที่นำมาแต่ละครั้ง ไม่พอสำหรับลูกนกหลายตัวอีกต่อไป แต่จะพอสำหรับลูกนก1-2ตัวเท่านั้น แถมเมื่ออ้ำคำแรกไปแล้วก็จะอ้าปากรอคำต่อไปทันทีด้วย

เมื่อป้อน อาหารหมดแล้ว พ่อหรือแม่นกไม่ได้บินไปทันที แต่จะยืนนิ่งๆรอสักพัก ส่วนความเคลื่อนไหวจะยังคงเกิดในรัง เมื่อลูกนกตัวหนึ่งจะขยับตัวหันก้นออกมา และเบ่งถุงขาวๆออกมาจากก้น ถุงอึนั่นเอง เมื่อเห็นลูกเบ่งออกมาพ่อหรือแม่จะคาบถุงอึนั้นจากก้นของลูกและบินนำออกไป ทิ้งทันที นี่เป็นวิธีการที่ทำให้รังไม่เป็นที่สะสมของเชื้อโรคในช่วงหลายวันที่ผ่านมา

นอก จากความเจริญเติบโตของลูกนกที่โตจนชักจะคับรังแล้ว สิ่งที่สังเกตได้อีกอย่างหนึ่งหลังจากเวลาผ่านไปได้ 10 วันก็คือ พ่อแม่มีชุดขนที่โทรมลงมากจนเห็นได้ชัด สีของขนไม่สดใสเหมือนในครั้งก่อน ตัวที่เคยอ้วนๆก็ดูเพรียวลงไป คงจะหาเลี้ยงลูกจนเหนื่อยกันมากทีเดียว

อย่าง ไรก็ตาม การที่สามารถจับคู่ ทำรัง วางไข่ เลี้ยงลูกจนโตออกนอกรังไปได้เมื่อวันเข้าพรรษาที่ผ่านมา ถือว่าพ่อแม่นกคู่นี้ประสบความสำเร็จในการสืบต่อเผ่าพันธุ์ในฤดูกาลนี้ เพราะเรื่องที่ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดานี้ ไม่ง่าย นกแต้วแล้วธรรมดามีสถานะเป็นนกอพยพในฤดูผสมพันธุ์ของไทยซึ่งต้องเดินทางอพยพ มาไกลจากคาบสมุทรมลายู กว่าจะดั้นด้นมาถึงบริเวณอุทยานแห่งชาติแก่งกระจานนี้ การเลือกคู่ การหาที่ทำรังที่ปลอดภัยจากทั้งมนุษย์ สัตว์อื่น และสภาพดินฟ้าอากาศ รังของนกชนิดนี้ปรกติจะทำอย่างง่ายๆบนดิน ไม่ได้มีการถักทออะไรแน่นหนาเป็นพิเศษ จึงต้องทำรังในช่วงที่ฝนยังไม่ชุกมากจนลงมาชะรังทิ้งไปเสียหมด รังที่ทำนี้แข็งแรงมากด้วยรากไผ่ที่ถักทอกันเองแน่นหนา ดินใต้รังดูแน่นแข็งแรงดี ไม่มีน้ำขัง มีกอไผ่กอใหญ่บังแดดบังฝน และยังต้องเป็นสถานที่ที่หาอาหารมาให้ลูกได้อย่างอุดมสมบูรณ์อีก การออกจากรังของลูกนกอย่างแข็งแรงจึงเป็นความสำเร็จที่น่าภูมิใจมากทีเดียว

อีก ไม่นาน ราวเดือนกันยายน เมื่อลูกนกโตและแข็งแรงเพียงพอที่จะเดินทางไกล ก็จะเดินทางกลับลงไปหากินยังที่ที่พ่อแม่จากมา เพื่อที่จะกลับมาอีกครั้ง และทำภารกิจดำรงเผ่าพันธุ์ต่อไป

น่าชมทั้งน้านเลย

หวัดดี คุณเพลิง คนไร้สาระมีภาพ
"นกกระจอก" มาฝากล่ะดูดูไปก็สวยดีเหมือนกันแต่แพ้
เจ้าของกระทู้

นกขุนทอง
นกขุนทอง (Gracula religiosa) หรือนกเอี้ยงคำ เป็นสัตว์ปีกในตระกูลนกเอี้ยง
มีถิ่นอาศัยอยู่ทั่วไปในเอเชียใต้ มีนิสัยพูดเก่งเหมือนนกแก้ว จึงเป็นสัตว์เลี้ยงที่เป็นนิยมสูง

ถิ่นที่อยู่อาศัย
ถิ่นแพร่พันธ์หลักของนกขุนทองพบได้ในบริเวณโคนเทือกเขาหิมาลัย ใกล้เขตแดนอินเดีย เนปาล และ ภูฏาน แต่พบได้ใน ศรีลังกา พม่า ไทย ลาว เขมร เวียดนาม สุมาตรา อินโดนีเซีย และ บอร์เนียว และถูกนำเข้าไปอเมริกาด้วย

สร้างรังบนกิ่งไม้สูง อาศัยอยู่เป็นกลุ่มประมาณหกตัวขึ้นไป

ลักษณะทั่วไป
ลำตัวป้อมสีดำ มีเหนียงสีเหลืองอมส้มคลุมทั่วท้ายทอยและเหนียงสีเหลืองแดงสดใต้ตา
ขนาดประมาณ 29 ซม. ขนสีดำเหสือบเขียว มีเงาสีม่วงบริเวนหัวและคอ มีสีขาวแซมใต้ปีก
ปากสีแดงส้ม ขาสีเหลืองสด ทั้งตัวผู้และตัวเมียมีลักษณะคล้ายกัน
ชอบร้องเวลาเช้าตรู่และพลบค่ำ ร้องเป็นเสียหวีดสูงตามด้วยเสียงอื่นๆ
เคลื่อนไหวบนกิ่งโดยเน้นการกระโดดข้างแทนการเดินต่างจากนกเอี้ยงทั่วไป

เสียงร้อง
นกขุนทองนั้นมีชื่อเสียงเรื่องเสียงร้องหลากหลายชนิด ทั้งหวีด กรีดร้อง กลั้ว ร้องเป็นทำนอง
รวมถึงเลียนแบบเสียงมนุษย์ ซึ่งทำได้ทั้งตัวผู้และตัวเมีย นกหนึ่งตัวจะมีเสียงร้องตั้งแต่ 3 ถึง 13 ชนิด
มีการเลียนแบบเสียงร้องกันโดยเฉพาะในเพศเดียวกัน แต่รัศมีในการเรียนรู้นี้ส่วนใหญ่น้อยกว่า 15 กม. ลงไป
มีความเข้าใจผิดทั่วไปว่านกขุนทองนั้นชอบเลียนแบบเสียงร้องนกพันธุ์อื่นๆ
แต่ที่จริงแล้วพฤติกรรมนี้ไม่มีโดยธรรมชาติ แต่เฉพาะในสัตว์เลี้ยงเท่านั้น

อาหาร
นกขุนทองกินทุกอย่างทั้งพืชและสัตว์ เช่นผลไม้ ลูกไม้ น้ำดอกไม้ และแมลงต่างๆ

นกเด้าลมดง

นกเด้าลมดง Dendronanthus indicus (Forest Wagtail) เป็นหนึ่งในห้าของนกเด้าลม(Wagtail)ที่พบได้ในช่วงฤดูอพยพในประเทศไทย

นก ในเหล่านกเด้าลม(Wagtails)เป็นนกตัวไม่ใหญ่ ความยาวจากปลายปากจรดปลายหางราว18-19เซ็นติเมตร รูปร่างเพรียว หางยาวและมักกระดกแทบจะตลอดเวลาจึงเป็นที่มาของชื่อสามัญทั้งภาษาไทยและภาษา อังกฤษ เป็นนกกินแมลง

นกเด้าลมดงมีรูปร่างเหมือนกับนกเด้าลมอื่นๆ มีหัวและหลังสีน้ำตาลอมเขียว มีแถบคาดหน้าอกสีดำสองแถบ แถบบนกว้างกว่าแถบล่าง ลำตัวด้านล่างสีขาว มีแถบปีกสองแถบ หางที่ยาวแกว่งไปทางข้างๆซ้ายขวา ไม่ได้แกว่งขึ้นลงแบบนกเด้าลมชนิดอื่น

นก ชนิดนี้ทำรังวางไข่ทางตะวันออกของทวีปเอเชีย จากไซบีเรียจนถึงตอนเหนือของจีน โดยรังจะถูกสร้างเป็นรูปถ้วยบนต้นไม้ และวางไข่ครั้งละราว 5 ฟอง นอกฤดูผสมพันธุ์ซึ่งเป็นช่วงฤดูหนาวนกจะอพยพลงมาด้านล่าง พบตั้งแต่ประเทศอินเดียจนถึงอินโดนีเซีย นกที่พบในไทยอาจเป็นนกที่มาอยู่ในเมืองไทยในฤดูหนาว หรืออาจเป็นนกที่เดินทางผ่านประเทศไทยลงใต้ไปอีก

เรา จะพบนกเด้าลมดงในที่ที่แตกต่างจากนกเด้าลมอื่นๆคือพบได้ตามป่า สวน พื้นที่เกษตรกรรมและป่าชายเลน จากที่ราบจนถึงความสูงราว 1500เมตรจากระดับน้ำทะเล ในขณะที่นกเด้าลมอื่นๆมักพบตามที่ใกล้กับแหล่งน้ำ

นกเด้าลมดงที่เห็นนี้ถ่ายภาพมาจากพุทธมณฑล ช่วงปลายฤดูอพยพที่ผ่านมา

นกเค้าหลับ

ถ้า เราเจอนกเค้า ที่หน้าตาเหมือนนกฮูกแต่ไม่มีขนชี้ตั้งขึ้นไปเหมือนหู ชนิดหนึ่งในสวนสาธารณะใกล้เมือง มีความเป็นไปได้มากว่านกเค้าชนิดนั้นคือ นกเค้าจุด ซึ่งมีครอบครัวที่อบอุ่น

นก เค้าจุดเป็นนกที่เมื่อเลี้ยงลูกจนโตออกจากรังแล้ว พ่อแม่ลูกก็จะยังคงอยู่ด้วยกันไปอีกนานพอสมควร บ่อยครั้งเราจึงพบนกเค้าจุดทีละหลายตัวอยู่บนต้นไม้เดียวกัน อย่างเช่นภาพที่เห็นนี้ แม้จะมีนกอยู่ในภาพเพียง 3 ตัว แต่จริงๆแล้วเป็นครอบครัวใหญ่ที่มีสมาชิกถึง 5 ตัว พ่อแม่และลูกอีก 3 ตัว

ใน ช่วงกลางวันของเดือนธันวาคมที่ผ่านมา พ่อแม่ลูกเค้าจุดครอบครัวนี้กำลังนั่งพักผ่อนอยู่ในร่มไม้ใกล้กับโพรงรัง ซึ่งเป็นช่องว่างระหว่างหัวเสากับหลังคาของศาลารายรอบองค์พระประธานพุทธมณฑล หลับๆตื่นๆอยู่อย่างนั้นเอง ใครจะเดินผ่านไปผ่านมาแวะมองยังไงก็ไม่ค่อยจะสนอกสนใจเท่าไหร่

จริงๆ แล้วการที่ได้เจอนกชนิดนี้อยู่ในเฟรมเดียวกันหลายๆตัวก็เป็นเรื่องที่น่า ตื่นเต้นสำหรับเราอยู่แล้ว แต่อากัปกิริยาง่วงเหงาหาวนอนของเจ้าจิ๋วตัวนี้กลับยิ่งทำให้รู้สึกดีที่ได้ เห็นมากขึ้นไปอีก

ดูทีไรก็รู้สึกอยากจะหาวปากกว้างๆตามเพื่อนจิ๋วเค้าไปด้วยทุกที