ชีวิตและการทำงาน
สิ่งที่นายจ้างต้องการจากคุณ
เชิญครับ…ไหนช่วยเล่าประวัติของคุณให้ผมฟังหน่อย
๑. รู้จักตัวเอง และข้อบกพร่องต่างๆ ของตน มีเป้าหมายในการทำงาน และมีความรับผิด
ชอบแสดงให้เห็นความเป็นผู้ใหญ่ที่พร้อมจะทำงาน
๒. สามารถปรับ และควบคุมอารมณ์ของตนเองไม่ว่าจะอยู่ในสภาวะใดๆ
๓. มีมิตรสัมพันธ์ต่อทุกๆ คน และสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ดี เห็นความสำคัญของกลุ่ม
งานเป็นทีม มากกว่าตนเอง
๔. พร้อมจะทำงานหนัก ด้วยความมุ่งมั่นอดทน และสู้กับงานอย่างเต็มที่
๕. มีความจริงใจ และซื่อตรงกับตนเอง อีกทั้งเพื่อนร่วมงาน รักษาเกียรติยศชื่อเสียงของตน
เอง
๖. มีความประพฤติดี สุภาพ อ่อนน้อม และมีวินัยในการทำงาน




เหตุผลที่นายจ้างปฏิเสธในการรับผู้สมัครเข้าทำงาน
เอ้อ…ผมเสียใจด้วยครับ คุณควรแก้ไขปรับปรุงตัวให้พร้อมก่อนมาสมัครงาน
๑. ขาดความเสมอต้นเสมอปลายในการทำงาน ประวัติการทำงานไม่ดี เปลี่ยนที่ทำงาน
บ่อย?…
๒. ไม่มีความรู้ความสามารถเพียงพอ หรือเหมาะสมกับตำแหน่งงานที่สมัคร
๓. ชอบทำงานคนเดียว ทำงานร่วมกับผู้อื่นเป็นทีมงานไม่ได้
๔. ไม่มีความเชื่อมั่นในตนเอง ขาดความกระตือรือร้น ผลการปฏิบัติล้มเหลวมาในอดีต
๕. กำลังศึกษาต่อ และมีแนวโน้ม เมื่อสำเร็จการศึกษาจะลาออก
(แรกๆ เราก็อาจต้องเหนื่อย แต่ก็ อย่าท้อ นะลูก มันต้องมีหนทางให้เราเดินเสมอ)
(เพียงบางที อาจต้องรอเวลา รอโอกาส ให้มาถึงเราซะก่อน)
“ เดินก้าวไปบนทางที่แสน…ลำบาก ใจและกายเหนื่อยจน หมดแรงอ่อนล้า จำต้องทนผืนทุกข์ตรม ไม่หมดลมหายใจ ต้องสู้ สู้ต่อไป สู่ต่อ…อ๊า อ๊า”
๖. มีโรคประจำตัวที่เป็นอุปสรรคในการทำงาน
๗. ไม่มีเป้าหมายในการ ต้องการเพียงหาประสบการณ์จากการทำงานในระยะเวลาสั้นๆ
๘. ไม่สนใจและทุ่มเทให้กับการทำงาน และมักมีข้อแม้ไม่สามารถเดินทางไปต่างจังหวัดได้
๙. ชอบเกี่ยงงาน ถนัดแต่งานสบาย หนักไม่เอาเบาไม่สู้
๑๐. มีญาติ พี่น้องทำงานกับบริษัทคู่แข่ง ซึ่งเสี่ยงต่อการเก็บความลับของบริษัท ข้อมูลอาจ
รั่วไหลได้
๑๑. เป็นบุคคลมีประวัติเคยต้องโทษคดีอาญา อาจส่งผลให้เสียภาพลักษณ์บริษัท
(ทำไมถึงไม่มีใครให้โอกาสฉันบ้างเลย กับความผิดพลาดเพียงครั้งเดียว ฉันจะเป็นคนไม่มีอนาคตอะไรอีกแล้วหรอเนี่ย)
(พี่อย่าพึ่งท้อ ซิจ๊ะ คงมีสักทีที่เขาจะให้โอกาสกับเรา เพียงแต่เราต้องอดทน แล้วพี่ก็คงได้งานสักวัน ในอีกไม่นานนี้ หรือถ้าไม่มีงาน เราก็ต้องสร้างงานขึ้นมาเอง)
(นะ จ๊ะ พี่ สิ่งสำคัญ อย่างแรก คือเราต้องมีกำลังใจ ที่จะผ่านพ้นช่วงนี้ไปให้ได้ คิดหางาน หรือไม่ก็สร้างงานทำอะไรด้วยตัวเองของเราเอง)
(ใช่สิลูกเอ๊ย ดูอย่างแม่ซิแก่ปานนี้แม่ยังมีงานทำได้เลย ยังหนุ่มยังแน่น มีแรงก็ต้องทำได้ซิ ใช่ไหมล่ะ)



ข้อแนะนำสำหรับคนหางาน
อ่านให้เข้าใจนะครับ จะได้ไม่ผิดพลาด
๑. หาตำแหน่งงานหลายๆ วิธี ที่ตรงกับความรู้ ความสามารถของตัวเองและศึกษาหาความรู้
เกี่ยวกับตำแหน่งงาน ลักษณะงานนั้นๆ ให้เข้าใจถึงการทำงานว่าเราสามารถทำได้แน่นอน
๒.สอบถามแหล่งงานได้จากเพื่อนฝูง ประกาศในหนังสือพิมพ์ วิทยุ โทรทัศน์ สถาบัน การ
ศึกษา กพ. และหน่วยงานสำนักจัดหางานของรัฐ และงานนัดพบแรงงาน
๓. เขียนจดหมายพร้อมแนบประวัติส่วนตัว ประวัติการทำงาน เพื่อส่งสมัครงานหรือเดินทาง
ไปสมัครด้วยตนเอง
๔. ฝึกซ้อมการสัมภาษณ์ ก่อนเข้าสัมภาษณ์จริง เพื่อสร้างความมั่นใจ
๕. แต่งกายไปสัมภาษณ์ ให้ถูกกาละเทศะ และสุภาพเรียบร้อย
๖. ไปถึงสถานที่นัดหมายสัมภาษณ์ก่อนเวลาหรือตรงเวลา
๗. สร้างความประทับใจด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส และไม่สร้างภาพลักษณ์ในแง่ลบให้กับ
ตนเอง
๘. ควรหาข้อมูลเกี่ยวกับบริษัท เพื่อแสดงความสนใจและตั้งใจในการสมัครงาน
๙. ตอบปัญหาในการสัมภาษณ์ด้วยความเชื่อมั่นในตนเอง มีความฉลาดไหวพริบและสุภาพ
ชัดเจน มีความกระตือรือร้นโดยแสดงออกอย่างเป็นธรรมชาติ
๑๐. อย่าเรียกร้องเงินเดือน หรือค่าจ้างก่อนที่บริษัทจะตอบตกลงรับจ้างคุณเข้าทำงาน
๑๑. หากถูกสอบถามเรื่องเงินเดือนที่ต้องการ ควรใช้ไหวพริบในการสอบถามกลับถึงอัตรา
เงินเดือนกันความรู้ความสามารถในตำแหน่งที่เหมาะสมสำหรับตัวคุณเอง
๑๒. ใบสมัครงานเป็นเสมือนข้อสอบด่านแรก ก่อนการสัมภาษณ์ที่นายจ้างจะพบ จึงควร
กรอกอย่างถูกต้องเป็นระเบียบเรียบร้อย
๑๓. อย่าเป็นคนเลือกงานมากนัก เพราะทุกสาขาอาชีพต้องอาศัยฝึกฝนสร้างประสบการณ์
มิเช่นนั้นจะกลายเป็นคนว่างงานตลอดไป

(ด้วยความปรารถนาดี จากวรานนท์ครับ)

การหยุดอยู่กับที่ไม่ดีเลย ไม่เสียเลย

คงจะเหมือนกับคนที่ไม่ได้ทำอะไร หยุดอยู่กับที่

ไม่เสมอไปขอรับ

เคยเจอกับตัว....ไม่รับทำงานเพราะได้เกียรตินิยมอันดับหนึ่ง
สมัครไปหลายที่ ไม่มีใครเอา เพราะเขาบอกว่าเกรดสวยๆอย่างนี้ มหาวิทยาลัยดีๆอย่างนี้ เสียดายน่าจะเรียนต่อไปเป็น อาจารย์

อยากจะบอกก็เพราะไม่อยากเป็นอาจารย์อะครับ เงินเดือนมันน้อย ไม่พอกิน จะว่าเขากลัวเราจะทำงานร่วมกับคนอื่นไม่ได้ก็ไม่ใช่ เราก็ทำกิจกรรมเยอะอยู่นะ...

สุดท้ายหางานไม่ได้....ก็ต้องเรียนต่อจริงๆ.....รู้อย่างนี้ ไม่เรียนให้ได้เกียตรนิยมก็ดี เพื่อนได้ 2 ต้นๆ มันได้งานบริษัท ดีๆ ก่อนเพื่อนเลย.....

การที่เราไม่ได้สิ่งที่ต้องการ

ลองคิดในแง่บวกนะ แสดงว่างานนั้นมันไม่ใช่ของเรา

เราพลาดจากจุดนั้น บางที อาจทำให้เราได้เจองานที่เราควรเจอตั้งนานแล้วซะทีนะ

อนุโมทนาสาธุกับท่าน บุหลัน..เลื่อนลอย ด้วยครับ

จริง ๆ แล้วท่านมีหลักการดีมากครับ...ไม่เลื่อนลอยเลยครับ

ขอบคุณที่ชี้แนะครับ

ที่บอกว่าการทำงานคือปฏิบัติธรรมนั้นจริงเหรอเปล่าครับ

ผมติดปัญหาหนึ่งคือผมทำงานด้านขายตรง แต่ทำบ้างไม่ทำบ้าง

ไม่กล้าลุยไปโดยตรง เพราะการทำงานด้านนี้ต้องวางแผน
วางเป้าหมาย ไปให้ถึงที่จะทำให้เราหมดปัญหาทางการเงินได้

แต่ผมติดอยู่กับการที่วางเป้าหมายสูง กับกิเลส และการพอกพูนกิเลส

ทำให้สับสน ไม่กล้าตัดสินใจทำอะครับ
ขอคำแนะนำด้วยครับ ถ้าทำ ควรทำไปเรื่อยๆ เอาปัจจุบัน

เหรอว่าทุ่มเท ขายและปรึกษากับอัพไลน์

คืออยากรวยเหมือนกัน ตอนนี้ทำงานประจำรายได้ปานกลาง
ไม่ค่อยมีเงินเก็บกับใครเขา คือเงินชนเดือน

ตอนนี้ไม่ค่อยได้ตามใจกิเลส คือไม่ค่อยได้ไปตามงานของเอเอฟแล้ว

แต่ก็ยังมีปัญหาอยู่นะครับ

อยากทำบุญ อยากใช้เงินอ่ย่างพอเพียงตามในหลวง
แต่ทำไม่ได้อะ

ขอบคุณครับ

อนุโมทนาสาธุกับลุงมะตูมและทุกท่านด้วยครับ

หากจิตใจคิดว่าทำไม่ได้ แค่เอื้อมมือไปหยิบสำลีสักก้อน….ก็ยังยาก

หากจิตใจคิดว่าทำได้แม้งานขุดเขาถมทะเลที่แสนยาก……ก็จะทำให้สำเร็จให้จงได้

ความสำเร็จของงานขึ้นอยู่กับจิตใจเป็นสำคัญว่า วันนี้จะอยู่อย่างยอมแพ้….หรือ ยืนหยัดสู้

จิตใจที่จะทำงานสู่ความสำเร็จ คือ ต้องมีใจรักและสนุกกับงาน ต้องขยันสู้งานหายใจเป็นงานและทบทวน แก้ไขสิ่งที่ผิดพลาด