คงไม่มีใครไม่เคยอกหัก หรือผิดหวังจากความรัก
เพราะไม่งั้นอาจถือว่า เกิดมาแล้วชีวิตขาดรสชาติบางอย่าง
คนเวลาจะรัก จะคบหากันก็มักมีเหตุผลมากมาย
เวลาจะเลิกกลับมีเหตุผลที่มากมายกว่าตอนเริ่มต้นเสียอีก
ที่เขียนเรื่องนี้ เพราะจำได้ว่า ปีที่ผ่านมา
ช่วยซับน้ำตาให้น้องๆ ที่ถูกทอดทิ้งกลางอากาศไปหลายคนแล้ว
ส่วนใหญ่อยู่ในวัย 30 ขึ้นไปทั้งนั้น
จะคบกับใครก็ไม่ได้ทำทีเล่นทีจริงเหมือนสมัยวัยรุ่นแล้ว
เรียกว่า ตั้งใจแบบลงหลักปักฐานเลยเชียว
ตอนจะคบหาก็ว่าเลือกแล้วเลือกอีก แต่ก็ยังไม่วายถูกฟ้าทดสอบพลังใจ
คงเป็นเพราะสวรรค์มีตา รู้อนาคตว่า ภายหลังการแต่งงาน
ผู้แข็งแกร่งเท่านั้นจึงจะนำพานาวาชีวิตคู่ฝ่าคลื่นแห่งมรสุม
ผ่านสายฟ้าฟาด และพายุคะนองไปได้
จึงลองให้บทเรียนเริ่มต้นฉบับเด็กๆ ด้วยการให้รู้จักทุกข์แห่งการพลัดพรากเสียก่อน
ใครฝ่าได้อย่าเพิ่ง ดีใจ แค่สอบผ่านไปแค่เกรดหนึ่ง
ใครสอบตกอยู่ไม่ได้ถึงขั้นหนีความจริงไปตายก็ให้ตายไป
ประชากรโลกที่เขาทุกข์จากเรื่องอื่นยังมีอีกมากมาย
นี่จะพูดถึงฉพาะ กรณีของคนที่เป็นผู้ถูกกระทำแบบไม่รู้อิโหน่อิเหน่
ส่วนวายร้ายต้นเหตุของการกระทำเราไม่พูดถึง
เพราะแน่นอนว่า เขาก็ต้องมีเหตุผลส่วนตัวของเขา
เคยฟังวิทยุรายการของพี่น้องสิน เจริญ ตอนเช้า
ที่เปิดให้ผู้ชมโทรศัพท์เข้ามาเล่าประสบการณ์
การถูกบอกเลิกจากคนที่คบหาเป็นแฟนกันมาระดับหนึ่งแล้ว
ฟังแล้วขำดี ยังจำได้จนทุกวันนี้
คนขอเลิกบางคนให้เหตุผลว่า “เราไปด้วยกันไม่ได้”
อ้าว!ก็เราไปไหน เราก็ไปด้วยกันตลอด –คนถูกบอกเลิกเถียง
“เราเป็นได้แค่เพื่อนกัน” อ้าว!ที่ผ่านมาก็บอกเป็นแฟนกันมาตลอดนี่
“คุณดีเกินไป” อ้าว ! ตอนคบกันไม่เห็นบอกเลยว่าว่าชอบร้าย ร้าย
คนที่มาเจรจาพูดจาเพื่อแจ้งความประสงค์ขอยุติความสัมพันธ์
ยังถือว่าน่านับถือน้ำใจ
เพราะอย่างน้อยก็พยายามที่จะใช้สติปัญญา ในการหาเหตุผล
ที่แม้จะเข้าท่าหรือไม่ก็ตามมาบอกกันเป็นเรื่องเป็นราว จะได้รู้ที่มาที่ไป
แต่ที่ร้ายกว่านั้นซิ คือพวกขี้ขลาดตาขาว
หายหัวไปดื้อๆ ไม่กล้าแม้กระทั่งจะเอ่ยปากบอกลาเพื่อนที่เดินร่วมทางกันมา
คือ เป็นพวกไร้ปัญญา ไร้เหตุผล ไร้น้ำใจ
สำหรับคนที่ผ่านวัยความรัก แบบสาวหนุ่ม มีครอบครัว มีลูกแล้ว
เมื่อมองย้อนไปเห็นความรักของหนุ่มสาวมักเห็นเป็นเรื่องน่าสนุกดี
คล้ายๆ ละครน้ำเน่าที่แสดงกันทางจอทีวีนั่นแหละ ยังไงยังงั้น
เรียกว่ามีครบทุกรส ทั้งหักอกเขา ถูกเขาหักอก แอบไปรักคนมีเจ้าของแล้ว
หรือเป็นแฟนกันแล้วต่อมาถูกยื้อแย่งไปต่อหน้าต่อตาทำอะไรไม่ได้
เรื่องราวความรักของคน มันลึกลับและซับซ้อนแสนอ่อนไหว
ยากเกินกว่าความคาดเดาได้ว่าจะเป็นอย่างไร
บางคนถูกคนอื่นมองว่าสมกันอย่างกับกิ่งทอง ใบหยก
แต่งกันได้ไม่กี่เดือน ก็ได้ข่าวเลิกร้างโรยรา
ความหวานปานน้ำผึ้ง ก็มีรสขมแทรกขึ้นมาเสียจนกลายเป็นน้ำบอระเพ็ด
ทนกล้ำกลืนก็ขื่นคอ อยู่ไม่ไหวต้องคายทิ้ง
บางคู่ถูกผู้ชมมองว่าไม่น่าจะอยู่กันตลอดรอดฝั่ง
เพราะแต่ละคนมีอดีตเหลือเข็ญ
ทั้งผู้ชายและผู้หญิงต่างฝ่ายต่างผ่านชีวิตกันมาแบบโชกโชน
เข้าทำนองผีเน่ากับโลงผุ แต่ท้ายที่สุดเขาก็อยู่กันได้ดิบดี
เพราะแต่ละฝ่ายจะแยกกันไปหาคนที่ดีกว่านี้ก็คงไม่ได้แล้ว
เนื่องจากคนประเภทเดียวกันถึงจะเข้าใจกัน
คนโบราณถึงบอกว่า ไม่ใช่สักแต่ว่าให้ได้แต่งงาน ให้ได้มีคู่เท่านั้น
เพราะคู่ที่จะมาอยู่ด้วยนั้น มันมีหลายแบบ คู่สร้าง คู่สมอยู่กันแล้วดี
ทำมาค้าขึ้น คู่ทุกข์ คู่ยาก
อย่างตายายในสารคดี “คนค้นคน” ที่ใครดูก็อดเรียกน้ำตาไม่ได้
หรือว่าจะเป็นคู่ทรหด อยู่กันไปทรมานกันไป ทั้งเตะ ทั้งซ้อม
พร้อมจะสร้างความช้ำใจ จนต้องหาซื้อน้ำใบบัวบกมากิน
แรกๆ อาจแค่ซื้อ หนักเข้าอาจถึงขั้นต้องหาสูตรไว้ต้มกินเอง
เพราะซื้อทุกวันแล้วอายแม่ค้า
คนที่มีชีวิตครอบครัวจะรู้ดีว่า การแต่งงานคือ วันสิ้นสุดของความรักแบบหนุ่มสาว
ที่เน้นความหวานอันเป็นมายาภาพ จับไม่ได้ คว้าไขว่ยังไงก็ไม่ถึง
ก้าวเข้าสู่ตัวตนของกันและกันแบบแท้จริง
เลยปลอบใจน้องๆ ว่า อะไรที่เป็นของเรา ก็เป็นของเราอยู่วันยังค่ำ
อยู่ห่างกันแค่ไหนก็ต้องมีอันได้พบเจอะเจอ
ส่วนใครที่ไม่ใช่คู่ก็มีเหตุที่ต้องพลัดพรากจากกันไปจนได้
ประเภทวาสนาไม่ถึงกัน ก็ต้องแคล้วคลาดกันไปจนได้ ช้ำใจเสียตอนนี้ดีกว่า
แต่ถ้าจะให้หายเร็ว ต้องหาข่าวดาราหรือคนในวงการมาอ่าน ถึงจะเห็นของจริง
ดาราที่ดีๆ ก็มีให้เห็นพอเป็นตัวอย่าง เป็นคู่ที่สาธารณชนชื่นชม
นอกนั้นมักมีข่าวเปลี่ยนคู่ไปมาเป็นว่าเล่น
คนนั้นประกาศรักกับคนนี้ได้ไม่กี่วัน
เพิ่งรู้ว่าไปกินน้ำใต้ศอกเมียหลวงและเมียน้อยอีกมากมาย
รายเก่าขอถอนตัว รายใหม่ที่คิดว่าตัวเองเจ๋งกว่า
เดินเชิดหน้าเข้าไปแบบสาวมั่น เชื่อว่าฉันมัดใจเขาได้แน่
รู้ทั้งรู้ แต่ยังคิดว่าเสน่ห์แรงกว่าคนอื่น
อีกไม่นานก็จะนั่งน้ำตาเช็ดหัวเข่าเป็นรายต่อไป
อยู่ที่ว่าคราวนี้จะกล้าออกมาให้ข่าวหรือยอมกล้ำกลืนกินน้ำใต้ศอก
ตรอมใจตายตลอดชีวิตเท่านั้น
ในมายาภาพที่เรามองว่าไม่ดีเหล่านี้
มองให้ดีเถิดเราจะเห็นสิ่งที่เป็นบทเรียนสอนใจได้มากมาย
สอนให้เห็นความซับซ้อนในใจของผู้คน
ความไม่แน่นอน สอนให้เห็นหัวใจคนที่พร้อมจะละลายได้ตามปัจจัยแวดล้อมรอบข้าง
แต่ สิ่งที่ดิฉันภูมิใจก็คือ น้องๆ แต่ละคนที่เราเคยช่วยซับน้ำตามาให้
ค่อนข้างใจเด็ด มักถือคติว่า “ม้าดี มักไม่กลับไปกินหญ้ารางเก่า”
แถมบอกว่า วันหนึ่งอาจต้องสั่งดอกไม้ช่อใหญ่ไปขอบคุณคนที่ทอดทิ้งเรา
เพราะทิ้งเราวันนั้น เราเลยมีโอกาสมาเจอคนที่เป็นคู่ชีวิต
ยามสุขมีคนร่วมปลื้ม ยามทุกข์มีคนร่วมเคียงข้างอย่างแท้จริงได้ในวันนี้ไง
โชคดีที่พลัดพรากกันตั้งแต่แรก
โชคดียิ่งกว่าถูกหวยรางวัลที่ 1 เสียอีก
เพราะคนที่ได้คู่ครองดีไม่ได้แค่ได้เพื่อนคู่ทุกข์ คู่ยาก
แต่ยังได้ความรัก ได้ความอบอุ่นที่หาซื้อก็ไม่ได้ ใช้เท่าไหร่ก็ไม่มีวันหมด
บทเรียนแบบนี้ต้องเป็นคนที่หมั่นประกอบกุศลกรรมเท่านั้นนะ
ฟ้าจึงจะช่วยลิขิตให้ บางคนเป็นพวกบุญไม่เคยทำ แต่กรรมกลับชอบก่อ
ฟ้าก็ช่วยไม่ไหว ขีดเส้นห้ามข้ามเขตไว้เด่นชัด
แต่คนจะมีกรรมก็ยังเห็นเป็นถนนสายดอกไม้
อุตส่าห์ใช้วิธีกระโดดไกลเพราะกลัวจะทำให้กลีบบางของไม้สวยบอบช้ำ
ข้ามเข้าไปสู่แดนนรกจนได้
ใครช่วยหยุดก็ฉุดไม่อยู่ ใครช่วยยื้อก็ดึงไม่ไหว
เรื่องความรัก เรื่องคู่ จึงถือเป็นกรรมส่วนตัว
คนนอกไปยุ่งไม่ได้ ให้ได้แค่คำแนะนำได้ ชี้ทางได้
แต่เจ้าตัวต้องปฎิบัติเองจึงจะพ้นทุกข์
สำหรับดิฉัน คำแนะนำเรื่องความรักมี 2 อย่าง
คือ โชคดีที่เลิกกันเสียได้ กับโง่จริงๆ ที่เลิกกับคนนี้
สองคำนี้ จะเลือกใช้ตามสถานการณ์ ขึ้นอยู่กับว่าคนที่ถามเป็นใคร
ตอบแล้วจะเข้าใจหรือไม่ ก็ขึ้นอยู่กับสติปัญญาของคนถามอีกต่างหาก
ที่มา : ผู้จัดการออนไลน์
