คนจีนเชื่อว่า กินทั้งทีต้องกินให้ดี กระเพาะจะได้ไม่ด่าด้วยอาการท้องอืดท้องเฟ้อ
ไม่ย่อยไปจนถึงคลื่นไส้อาเจียนเวียนศีรษะ
ดังนั้น อาหารขึ้นเหลาที่จุมโพ่โชว์ฝีมือนั้นจึงเน้นหมูเห็ดเป็ดไก่เป็นหลัก
พ่วงด้วยของหายากอย่างหูฉลาม,ปลิงทะเล,เป๋าฮื้อ,รังนกและของหายากอีกมาก
เพื่อให้ถูกใจเจ้าสัววัตถุดิบไหนว่าอายุวัฒนะก็ใส่เข้ามา อันไหนว่าโป๊วดีก็ต้องมีให้
ส่งขึ้นโต๊ะตั้งแต่เจ้าสัวถึงฮ่องเต้ในวังหลวงแต่ไฉนฮ่องเต้จึงมีอายุ
อย่าว่าถึงหมื่นปีเลยเฉลี่ยแล้วมีพระชนมายุกันแค่ 37 ปีครึ่งเท่านั้น
ทั้งที่อาหารการกินก็ถือว่าเลิศสุดในแผ่นดิน
ไข้โป้งก็ยังไม่ดัง หรือขันทีอุ้มก็ไม่ได้เกิดบ่อยนัก
ดังนั้นความลับน่าจะอยู่ที่อาหารมากกว่าเพราะว่าการกินอาหารดีเหล่านี้
ถือเป็นการ “กินดี” หรือ “กินของดี” ต้องแยกกันให้ดีทีเดียว
“ปากศิลป์”กินเรียกโรค
ในเมื่อเราเลี่ยงกินไม่ได้ แต่เราสามารถเลือก “กินดี” ได้นี่ครับ
โดยการกินดีสไตล์อายุรวัฒน์
ก็ไม่ใช่หมายถึง กินแพงหรือกินอาหารฮ่องเต้แต่อย่างใด
จะกินข้าวแกงตามสั่งอย่างผู้เขียนก็ได้
ซึ่งไม่ว่าจะกินอะไรขอให้เลี่ยงสิ่งต่อไปนี้ที่ขอเรียกว่า
Hall of shame ของการกิน 5 ประการได้แก่
1) กินมื้อใหญ่
ฝักใฝ่ในบุฟเฟ่ต์อันนี้อันตรายครับ
ชอบบุฟเฟ่ต์ได้ไม่เป็นไรแต่ลองกินให้อิ่มพอดีดูสิครับจะมีความสุขกว่ามาก
ได้รู้รสหมูเป็นหมู,ปลาเป็นปลาอย่างไม่ผสมปนเปกันจนแยกไม่ออกแล้วเดินจากไป
ด้วยความผะอืดผะอมคลื่นไส้ นอกจากทรมานแล้วยังเสียสุขภาพมากด้วย
2) กินจุบจิบ
อันนี้ต่างกับกินน้อยแต่กินบ่อยตรงที่กินไม่เลือกเวลา
แล้วของกินนั้นก็ช่วยทำลายสุขภาพอีกส่วนหนึ่ง
ได้แก่ ลูกอม,ขนม,ผลไม้ดอง และอีกมากที่เพื่อนรักมานำเสนอให้ถึงโต๊ะ
ทั้งที่กินข้าวเที่ยงยังไม่ทันเรียงเม็ดดีแต่มีขนมมาจ่อรอคิวแล้ว
ทำให้ตับอ่อนต้องฉีดธาตุลดน้ำตาลออกมาอยู่ตลอด
ซึ่งจะยิ่งกระตุ้นให้น้ำตาลต่ำและหิวบ่อยขึ้นได้
3) กินดึก
ข้าวต้มกุ๊ยร้อนๆนอนหลับสบายหรือทำงานดึกกินดึก
อย่างนี้จะทำให้ร่างกายโทรมเร็วครับเพราะแทนที่โกร๊ทฮอร์โมนจะได้หลั่ง
กลับต้องใช้ทรัพยากรที่ควรซ่อมแซมมาทำงานบีบไส้บีบพุงย่อยอาหารอีก
นอนก็นอนไม่หลับแถมไม่นานก็อ้วนลงพุง
4) กินหวานจัด
กินของคาวอิ่มแล้วต้องตบท้ายด้วยของหวานหรือว่าชอบทานแป้งกับน้ำตาลหนัก
แต่ละมื้อจะชวนให้มื้อต่อไปหิวเร็วขึ้น นี่คืออาการหนึ่งของ “โรคติดแป้ง
(Carbohydrate addiction)”
ซึ่งนอกจากทำให้ “อวบเลือกได้” แล้วยังทำให้หงุดหงิดง่ายอีกด้วย
5) กินแล้วนอน
จะกลายไปเป็นงูหลามตามผู้ใหญ่ชอบล้อหรือไม่ไม่สำคัญ
แต่เรื่องควรห่วงกว่านั้นคือ “กรดไหลย้อน(GERD)”
จะถามหาครับแล้วจะทำให้กลายเป็นคนหลับไม่ลึก ตื่นขึ้นมาไม่สดชื่นเท่าที่ควร
6) กินไปดื่มไปหรือสูบไป
ทำให้ได้แคลอรีเกินทั้งจากอัลกอฮอล์และทำให้เกิดเหงาปาก
อยากสูบบุหรี่พ่วงเข้ามาด้วย รวมความแล้วคือทำให้กินนานอ้วนขึ้น
แล้วยังไปกระตุ้นให้ดื่มหนักบวกสูบจัดขึ้นด้วย
7) กินนั่งแช่
จะทำให้ปากว่างแล้วเผลอกินเข้าไปอีก โดยเฉพาะถ้ามีของกินอยู่ตรงหน้าด้วย
กินไปแบบนั่งสัมนาไปอย่างนี้จะทำให้น้ำหนักตัวขึ้นได้มากอย่างนึกไม่ถึง
นอกจากนั้นแล้วการกินยังช่วยบอก “ชาติตระกูล” ได้อีกด้วย
อย่างคนจีนก็จะมีวิธีจับตะเกียบแบบผู้ดีที่เอามาขนานกันด้านข้าง
ไม่ใช่จับมาไขว้กันในมือ แม้ในพระไตรปิฏกก็ยังมีบอกการฉันที่เหมาะสม
ไม่ทำให้เกิด “โลกวัชชะ” สำหรับสงฆ์หาอ่านได้ในเสขิยวัตรอันได้แก่เปิบข้าวไม่เกิน 1 องคุลี,
ไม่กินเสียงจับๆ,ไม่จ้วงจากกลางภาชนะ,ไม่ปั้นข้าวโยนเข้าปากและอีกมาก
ที่เรียกว่าเป็น Table manner สมัยพุทธกาลก่อนฝรั่งเขียนขาย
เราสามารถเอา ancient wisdom(ที่ไม่ ancient เลย)เหล่านี้
มาร่วมใช้ด้วยได้ถือเป็นการกินด้วยปัญญาอย่างหนึ่ง
ที่มา...กรุงเทพธุรกิจ
โดย : นพ.กฤษดา ศิรามพุช, พบ. (จุฬาฯ)
ทุเรียนก็มาแทนน่ะค่ะ 
..
