จะไปเผาฟาร์มทิ้งนะ สงสารตุ๊กแก
บาย

โห.....โทษถึงประหารชีวิตเลยนะ วางเพลิงเผาทรัพย์ผู้อื่น

ที่หลังบ้านผม เคยเห็นมันมาเกาะกำแพงหลังบ้าน หลังประตูที่เปิดไว้ 4-5 ตัว
แปลกใจว่าทำไม่มันจึงมาพร้อมหน้าพร้อมกันขนาดนั้น แฟนผมซ่านเลย

ปรากฏว่า มีงูเขียวดอกหมาก ลักษณะ คือ ตัวสีเขียวมีลายสีดำเป็นตารางตลอดทั้งตัว
ความยาวประมาณ 2-3 ฟุต ขนาดตัวประมาณเท่าต่อปะปา 4 หุน ตัวหนึ่ง
เลื้อยอยู่บริเวณพื้นใกล้เคียง เป็นงูมีพิษอ่อน

ซึ่งงูชนิดเดียวกันนี้ หรือไม่แน่อาจเป็นเจ้าตัวนี้เองก็ได้ เคยมาจับตุ๊กแกกินมาแล้วที่ผมเห็นมี 2 ครั้ง

ผมจึงออกปากบอกให้งูไปเสีย โดยใช้ไม้เคาะพื้นเบา เจ้างูกด็เลื้อยเอื้อยๆ ออกจากบ้านไป

เป็นไปได้ว่า มันคงหนีงูมาอยู่ในบริเวณที่เดียวกัน

เห็นด้วยทุกประการ

สาธุ สาธุ สาธุ

อะจึ๊ย ที่ไหนมีตุ๊กแก ที่นั้นมีงูหรือนี่ น่ากลัวเข้าไปใหญ่

สวัสดี....คุณเอรากอน (พี่เลี้ยงผู้รอบรู้ และแสนดี)

"ทามะ(2)" กลับมาแล้ว

บทพิสูจน์ "กรรมบันดาล" หรือไม่ก็คงอาจไม่ยืนยัน , แต่โดยส่วนตัวเห็นว่า แหงๆ
เพราะปกติเข้าไปช่วยงาน "มูลนิธิเผยแผ่พระสัทธรรม" ทุกสัปดาห์ เฉพาะวันพุธ
(บ้านผมอยู่แถววัชพลรามอินทรา ไกลกันคงละฝั่งเมือง กทม.)
แต่เมื่อวานนี้ เกิดมีงานย่านนั้นเสร็จงานไม่มีธุระอะไรอีกจึงเข้าไปช่วยงานที่มูลนิธิฯ

ไม่นานนักมีป้าคนหนึ่งเรียกผมไม่ไปดูลูกนก (อีกแล้วครับท่าน) คนอื่นอยู่ตรงนั้นตั้งหลายคนแกไม่เรียก
คราวนี้เป็นลูกนกกระจอก ขนเพิ่งงอกยังไม่ทั่วตัว ลืมตายังไม่เต็มที่เลย
ตกลงมาจากช่องประตูม้วน(ซึ่งเลิใช้งานแล้ว) หน้ามูลนิธิฯ

จะนำไปไว้คืนก็ไม่ได้ เพราะช่องเล็กนิดเดียว, เป็นพ่อนกรอบสองแล้วครับ

คนที่บ้าน ขอเรียกชื่อเดิม "ทามะ" บอกว่า...."แก้เคล็ด"....แถมท้ายด้วยว่าคราวนี้ต้องอยู่รอดแน่
(ก็ว่ากันไป ส่วนผม ก็ขอทำเหตุให้สมบูรณ์เหมือนเดิม)
.....................................................................................................

เข้าเรื่องแล้วครับ

ตอนนี้ ให้อาหาร , โดยเอาอาหารปลาคร๊าฟ มาแช่น้ำจนนุ่มแล้วป้อน โดยใช้ไม่จิ้มฟัน

กินเก่งมาก ตั้งแต่เช้ากิน 3 รอบแล้ว
ผมดูบริเวณถุงอาหารบริวณคอ เห็นว่ามีอาหารเก็บอยู่พอสมควรแล้ว ตอนนี้ปล่อยให้นอน

เอาตระกร้าพลากสิกเล็กๆ (ขนาดที่ในตลาดสดใช้ใส่ขนมจีนน้ำหนัก 1 กก. วางขายแบบแพ็กสำเร็จ)
แล้วเอากระดาษทิชชู ม้วนเป็นรูปวงกลมพับให้เป็นลักษณะเหมือนรังนก

เวลาเค้าถ่ายที่ เราก็เปลี่ยนที่

เสร็จแล้วเอาตระกร้าใส่ไว้ในกล่องขนาดพอเหมาะ โปร่งๆ เจาะรูตัวกล่อง

ผ่านพ้นไป 1 คืนแล้ว ตอนเช้าร้องเรียกกินตั้งแต่ 7 โมงกันเลย

อยากเรียนถาม พี่เลี้ยงเอรากอนว่า

ต้องป้อนน้ำด้วยหรือไม่ครับ....?

ขออนุโมทนาครับ

เวลาเขาถ่าย ไม่ต้องเปลี่ยนบ่อย ให้คงกลิ่นเก่า ๆ ไว้ด้วย
คือไม่ทิ้งหมด ไม่ต้องเปลี่ยนทุกครั้งที่มัน อึ๊

อื้อ...ขี้นกต้องดู
ถ้าเขากินสนุก เขาก็จะขี้สนุกด้วย

และลักษณะของขี้นกก็จะมีส่วนก้อนและส่วนเหลว

และต้องยอมรับว่า เวลาเก็บนกมาได้สิ่งที่ส่งสัญญาณในทางที่ดีคือ
มันแหกปากร้อง
และดูลักษณะการยันตัว คอ
การตอบสนองต่อสิ่งที่มาใกล้
นกที่แข็งแรง เหมือนกับเรากำลังนั่งมองเด็กดื้อ
มันจะแสดงสัญชาตญาณของความต้องการ...

คราวหน้า จะเก็บกระดาษเฉพาะที่เปรอะเท่านั้น
จะเหลือไว้บางส่วน สำหรับให้เจ้า ทามะ มันดมกลิ่นด้วย

นี่ถ้าไม่ได้คำแนะนำ สงสัย ทามะ มันคงอึกับทั้งวัน

เจ้าตัวนี้เป็นอย่างที่คุณเอรากอน เล่ามาตรงเปะๆ เลยครับ

อึจะมีส่วนที่เป็นน้ำและเนื้อแยกกันเห็นชัดเจนครับ

ดื้อมาก มักจะพยายามปีนป่ายออกนอกตระกร้าตลอดเวลา
นี่แหละมั้งถึงได้ตกลงมาจากรัง

ร้องขอกิน พอกินอิ่มแล้ว นอนพักอยู่ บางครั้งก็ร้องแบบไม่อ้าปากก็มี

ขอบพระคุณ พี่เลี้ยงผู้รอบรู้ครับ

ขออนุโมทนา

ที่เล่ามาทั้งหมด คงต้องเป็นหน้าที่ของ พ่อบุญธรรม คนนี้ละมังครับ

ขอบพระคุณที่แนะนำครับ

อีกอย่าง อย่าลืมนะ ลูกนกเวลากลางคืนมันจะนอนใต้ปีกพ่อ-แม่มัน
ขอบอกว่าอุ่นสุด ๆ ดังนั้นตอนกลางคืน กระดาษเยอะนิด
ให้มันอยู่ในสภาพเหมือนถูกคลุมโปง อยู่ในถ้ำมึดสนิทที่อุ่นแต่อากาศถ่ายเทสะดวก

และช่วงไหนที่ดูท่าทางมันเดาใจยาก
ก็เอามือไปอังตัวมันเหมือนว่าให้มันซุกใต้ปีก

คือ ถ้าคุณได้ฟังเสียงมันบ่อย ๆ คุณจะสังเกตเห็นว่ามันมีสำเนียงการร้องที่แตกต่าง
ถ้าสำเนียงตะเบง ๆ ความยาวเสียงกลาง ๆ จะกิน จะเล่น จะออก จะ จะ จะ
ถ้าสำเนียงแบบ ไม่ตะเบง สั้น ๆ โลกส่วนตัวของมันเลย
มันอาจจะเห็นอะไร แล้วมันจะโต้ตอบกับสิ่งที่เห็น กำลังเรียนรู้
ถ้ามันจิ๊บ และมองหน้าคุณ ก็คือมันกำลังเรียนรู้คุณ
มีจิ๊บบบ แบบอ้อน ๆ
มีจิ๊บบบ แบบโดดมดกัด
แม้แต่ท่าทางของมันตั้งแต่หัวจรดเท้า เมื่อคุณอยู่กับมัน
คุณจะอ่านมันออก.... นะจ๊ะ พ่อนก

ช่วงนี้ อากาศไม่ร้อน ไม่หนาวจนเกินไป

เมื่อคืนให้อยู่ในตระกร้าที่เป็นรัง แล้วใส่ไว้กล่องขนาดประมาณ 1/2 ของกล่องเหล้า 1 โหล
เจาะรูด้านบน ด้านข้างทั้ง 4 ด้าน ประมาณว่า อากาศถ่ายเทได้พอดี
แล้ววางไว้ในตระกร้าขนาดใหญ่ หล่อน้ำกันมด

ประมาณ ตี 2 มาแอบดู หลับสนิทจนเราคิดว่าเรียบร้อยซะแล้ว เลยแตะๆ เบาๆ ตัวอุ่นอยู่

พอตอนเช้าเปิดดูอีก คราวนี้มีดิ้นเล็กน้อย ก่อนมุดหัวเข้าในในซอกกระดาษทิชชู แล้วหลับต่อ

รอมีเวลาก่อน จะถ่ายรูปส่งให้พี่เลี้ยงดูซะหน่อย

ขอบคุณอีกครั้งหนึ่งครับ

จาก ......ทามะ

ตอนแตะตัวมันจำอุณหภูมิได้ใช่มั๊ย ...

ไม่อยากเชื่อว่าเจ้าตัวเล็กจะต้องสร้างความร้อนให้กับตัวเองอย่างงั๊นล่ะ...

โหยยยยย... เคยเจ้าตัวที่บ้าน เคยป้อนมื้อเย็นมัน
เราไม่ชำนาญต้องคอยให้แม่คลำกระเปาะคอมัน ว่าป่องพอยัง

วิธีสังเกตว่ามื้อเย็นขนาดไหนจะพอ ก็คือ
ค่อย ๆ คลำตอนเช้าว่า ฟีบมั๊ย
ถ้าฟีบ และมันแสดงท่าทางหิวทุรนทุราย
เย็นนี้ก็เพิ่มไปอีก....ทีละนิด จนตอนเช้ามันไม่ทุรนทุราย...

ถ้าครั้งนี้สำเร็จนะ
คุณจะได้พบกับนกกระจอกที่สวยที่สุดในชีวิต จริง ๆ จริง ๆ