ลานธรรมจักร
http://dhammajak.net/forums/

เรื่องแผ่เมตตา
http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=19&t=36204		 หน้า 1 จากทั้งหมด 1
เจ้าของ:  muntana [ 11 ม.ค. 2011, 13:46 ]
หัวข้อกระทู้:  เรื่องแผ่เมตตา
เรื่องแผ่เมตตา
> >
> > อยากให้เพื่อน ได้เข้าดูเวป ที่แนบมา
> >
> > ชีวิตที่ร่ำไห้
> > เจ้าของลิขสิทธิ์ ผู้ผลิต คือ สำนักพิมพ์ ส่งเสริมคุณภาพชีวิต
> >
> > เพื่อให้เราตระหนักถึงคำที่พระพุทธตรัสว่า.. เมตตาธรรม ค้ำจุนโลก
> > พาไปดูเบื้องหลังของชีวิตสัตว์ที่เรา-ท่านทั้งหลายบริโภคกัน ตั้งแต่ถูกเลี้ยงมา
> > กระทั่งถูกลำเลียงมา ฆ่า
> >
> >
> > มองให้เห็นถึงใจเขาใจเรา โดยเอาใจเราไปใส่ใจเขา รับรู้และรู้สึกเหมือนเขา
> > นำมาเปรียบกับเราอีกที
> >
> >
> > เป็นความจริงว่า.. สัตว์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะเขา จะเราก็ย่อมรักตัว
> > กลัวตายทั้งสิ้น
> >
> >
> > ทุกเหล่าสรรพสัตว์มีวิญญาณ การรับรู้ เจ็บเป็น กลัวเป็น
> >
> >
> > เราท่านซึ่งเป็นมนุษย์(แปลว่าผู้ที่มีใจสูง)ที่ยังคงบริโภคสัตว์อื่นอยู่ด้วยความสะใจ
> > จะสะท้อนคิดไหม ว่าหากเราโดนกระทำเช่นนั้นบ้าง
> > หรืออาจจะกับพ่อแม่และคนที่เรารัก เราจะรู้สึกอย่างไร
> >
> >
> > กรรมใดใครก่อ คนนั้นก็ต้องรับกรรม
> >
> >
> > กินตามใจปาก ตามความอยากจนเคยตัว โดยขาดปัญญา ไม่คำนึงถึงที่มา
> > ว่าทุกชิ้น-เนื้อที่เข้าปาก มันคือชีวิตที่สูญเสียไป
> >
> >
> > ว่ากันว่า "ป่าช้าที่ใหญที่สุดในโลกนี้ อยู่ที่ท้องคน" เป็นความจริง
> > เพราะเติบโตมาจนบัดนี้จะมีใครสักกี่คนรู้ได้ว่า มีกี่ศพ กี่ชีวิตแล้ว
> > ที่ต้องสังเวยให้แก่เรา นั้นเพราะว่ามันมากมายมหาศาล
> >
> >
> > กระแสแห่งกรรมย่อมทำหน้าที่ของมันโดยเที่ยงธรรม
> >
> >
> > ก่อนจะสายเกินไป มากู้เมตตาธรรมที่มันแอบอยู่ในหลืบใจเรากลับคืนมาซิครับ
> >
> >
> > ใครที่ผ่านการเข้าค่ายคุณธรรมมาบ้างแล้ว อาจจะได้ดูบ้างแล้ว
> > ก็ถือว่าเป็นการมาย้ำสำนึก เพื่อนสมาชิกอื่น ๆ ยิ่งต้องดูครับ
> >
> >
> > เวปลิงค์ ที่เข้าไปดูได้
> >
> >> > http://www.youtube.com/watch?v=RxTnxG4Hzmk
> >
เจ้าของ:  หัสพล พวงแก้ว [ 12 ม.ค. 2011, 00:12 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เรื่องแผ่เมตตา
พอดีเลยครับที่หยิบเรื่องเมตตามาพูด เพราะความเมตตานี้ถ้าผู้ใดมีผู้นั้นจะมีจิตใจอ่อนโยน มีความกรุณา
ปรารถนาดีต่อสรรพสิ่งที่อยู่ร่วมกันในสังสารวัฎนี้ มี เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น ทุกชีวิตต่างก็
รักสุขเกลียดทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น

ใครสนใจที่อยากจะได้ธรรมะดี ๆ ไปฟังก็ขอเชิญดาวน์โหลดฟรีเพื่อเก็บเอาไว้ฟังได้เลยครับ

ที่ลิงค์นี้ครับ http://www.4shared.com/dir/pQv4ozXs/4sh ... sapol.html

จากบทประพันธ์ของท่าน ปิยโสภณ(วัดพระรามเก้า กาญจนาภิเษก) มีหัวข้อธรรมะดังนี้

1.อภัยทาน
2.รักบริสุทธิ์
3.หลักใจ
4.ทางแห่งสันคิสุข
5.แทนคุณศาสนา
6.แผ่เมตตาให้ศัตรู
7.พุทธปณิธาน
8.พุทโธและโพธิ
9.เมตตา อภัย สันติ

ขอให้ทุกท่านมีจิคที่เบิกบานไปด้วยธรรมครับ :b8: :b8: :b8:
เจ้าของ:  muntana [ 25 ก.พ. 2011, 22:40 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เรื่องแผ่เมตตา
อาตมามั่นใจว่าหากชาวพุทธปฏิบัติศีลข้อ ๑ อย่างเคร่งครัด ก็ไม่มีเนื้อสัตว์กินแล้ว
เพราะไม่มีใครฆ่ามาขาย หรือฆ่ามากิน ยิ่งอาชีพที่ชาวพุทธที่พระพุทธเจ้าห้ามอีก
เป็นมิจฉาอาชีพ(อาชีพที่ผิดเป็นบาป) ๕ ประการ คือ
๑.การค้าขายอาวุธ
๒.การค้าขายสัตว์เป็น
๓.การค้าขายเนื้อสัตว์
๔.การค้าขายยาพิษ
๕.การค้าขายสิ่งเสพติด มอมเมา
อนุโมทนาสาธุกับโยมที่มีความเห็นที่ถูกต้องใน
เรื่องนี้ ธรรมรักษา

*********************************************************************************

ฝันร้ายเมื่อเที่ยงคืน
ชีวิตใคร ๆ ใครก็รัก ไม่ว่าคนมนุษย์ หรือ สัตว์เดรัจฉาน
ไม่ว่าเล็ก หรือ ใหญ่
เข้าชมแล้วจะรุั้ไดว่า ทำไม ควรพิจารณา เลือกรับประทาน เพื่ออิ่ม หรือ เพื่อสร้างเวรกรรม แก่ตัวเราเอง



http://youtu.be/pFtIurq-wK4

www.youtube.com/watch?v=pFtIurq-wK4&feature=channel

www.youtube.com/user/ddaung
เจ้าของ:  muntana [ 25 ก.พ. 2011, 22:43 ]
หัวข้อกระทู้:  Re: เรื่องแผ่เมตตา
อย่ากินผมเลย ! กลอนสะกิดใจ



สัพเพ สัตตา เสียงร้องขอ ชีวิตจิตหวั่นไหว

เสียงห่ำหั่น เข่นฆ่า น่าสยอง

เสียงซวบซาบ ดาบคมเชือด เลือดไหลนอง

เสียงกรีดร้อง สะท้านจิต สะกิดใจ

เสียงสัพเพ สัตตา พาให้คิดว่าชีวิตนี้ มีค่า กว่าสิ่งไหน

อเวรา อย่ามีเวร อย่ามีภัย
ชีวิตใคร ใครก็หวง อย่าล่วงเกิน

ท่องสัพเพ สัตตา มาแต่ไหน ยังเข้าใจ ในเนื้อแท้ ้แค่ผิวเผิน

ยังฆ่าบ้าง กินบ้าง อย่างเพลิดเพลิน ยังใช้เงิน ซื้อชีวิต อนิจจา

สัตว์เกิดกาย มาใช้กรรม ที่ทำไว้ เป็นเป็ดไก่ กุ้งปลา ูและหมูหมา

ตามเหตุต้น ผลกรรม ที่ทำมา มิใช่ฟ้า ประทานมา ให้คนกิน

มีปัญญา แต่ไฉน จึงไม่คิด
มองชีวิต กลับเห็น เป็นทรัพย์สิน

เสียงกรีดร้อง ก่อนตาย ใครได้ยิน น้ำตาริน เมื่อถูกเฉือด เลือดกระเซ็น

พูดว่าเขา เกิดมา เป็นอาหาร เขาลนลาน หนีตาย ใครมองเห็น

เขาจนใจ พูดไม่ได ้เถียงไม่เป็น ช่างเลือดเย็น เข่นฆ่า ไม่ปราณี

มีพืชผัก มากมาย นับไม่ถ้วน ทุกกลิ่นรส สดใส หลายหลากสี

ธรรมชาติ วางไว้ อย่างดิบดี สัตว์วิ่งหนี พืชเต็มใจ ให้กินมัน

เพราะเรากิน เขาจึงฆ่า เอามาขาย เราสบาย แต่สัตว์โลก ต้องโศกศัลย์

ท่องสัพเพ สัตตา มาทุกวัน
เมตตากัน โปรดอย่าฆ่า และอย่ากิน



ประพันธ์โดย
คุณประวิทย์ ชัยศิริสัมพันธ์
หน้า 1 จากทั้งหมด 1 เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group
http://www.phpbb.com/