ลานธรรมจักร :: แสดงกระทู้ - เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆ ที่อยากให้อ่าน)

ลานธรรมจักร http://dhammajak.net/forums/

เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆ ที่อยากให้อ่าน) http://dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=19&t=36398	หน้า 1 จากทั้งหมด 1

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:03 ]
หัวข้อกระทู้:	เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆ ที่อยากให้อ่าน)
อยากจะมอบเรื่องนี้ ให้กับ.. ผู้ที่ไม่ค่อยได้อยู่ใกล้ชิด..ผู้เฒ่าผู้แก่ที่บ้าน เป็นเรื่องเล่าของ..ลูกผู้ชายคนหนึ่ง ที่ตระเวน ทั้งเรียน..ทั้งทำงาน ไปร้อยเอ็ด..เจ็ดย่านน้ำ * * แม้ผมจะเติบกล้า..เก่งกาจขึ้นเรื่อยๆ ความรู้..เพิ่มมากขึ้น โลกใบนี้..เริ่มเล็กลง แต่พ่อแม่..ที่อยู่บ้านเดิม (ในเมืองจีน) ก็เริ่มแก่ตัวลงด้วย ผมทำงานอยู่ต่างประเทศ ไม่ค่อยได้กลับมาเยี่ยมพ่อแม่ ได้แต่ติดต่อกัน..ทางจดหมาย โชคดี..ต่อมามีไอพีการ์ด .. เลยได้คุยสดกันบ้าง ทุกครั้ง..แม่ก็จะคอยเตือน..ให้ระวังสุขภาพของตัวเอง ตั้งใจทำงาน ..ไม่ต้องเป็นห่วงแม่ ไม่ต้องกลับมาเยี่ยมบ่อยๆ เพราะจะสิ้นเปลืองเงินทอง ยิ่งพูด.. ก็ยิ่งซ้ำๆ ซากๆ ผมรู้ดีว่า..แม่เริ่มคิดถึงผมมาก

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:03 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
จนกระทั่งปีนี้ ..แม่อายุ 75 ผมจึงตั้งใจจะกลับไปเยี่ยมแม่ โดยตั้งใจว่า..จะอยู่สัก 1 เดือน จะไม่ทำอะไร..เป็นพิเศษ แต่ขออยู่เป็นเพื่อนแม่..เพียงอย่างเดียว พอบอกข่าวนี้..ให้แม่ทราบ แม้จะมีเวลาอีกตั้ง 2 เดือนเศษ แม่ก็เริ่มเตรียมตัว ในการต้อนรับ..การกลับมาเยี่ยมบ้านของผม แม่ดึงเอาสมุดบันทึก..มาจดสิ่งที่ต้องตระเตรียม แม่เตรียมรายการอาหาร..ที่ผมชอบ ดึงเอาผ้าห่ม..ที่ผมเคยชอบห่ม...มาปะชุนใหม่ สำหรับ..คนอายุ 75 เรื่องแบบนี้..ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ เลย ตอนอยู่บนเครื่องบิน ..ตั้งใจไว้ว่า.. พอกลับถึงบ้าน ..จะขอกอดแม่..ให้ชื่นใจสักครั้ง แต่พอมาเห็นแม่ ..แม่ที่ยืนอยู่ตรงหน้า ผอมแห้ง.. หน้าตาเหี่ยวย่น ช่างไม่เหมือน..แม่คนก่อนหน้านี้เลย

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:04 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
แม่ใช้เวลาทั้งชั่วโมง..เตรียมอาหารที่ผมเคยชอบ โดยที่หารู้ไม่ว่า.. เดี๋ยวนี้..ผมไม่ได้ชอบอาหารแบบนั้นแล้ว และเพราะแม่ตาไม่ค่อยดี..รสชาติอาหารจึงแย่มากๆ บางจาน ก็เค็มจัด..บางจาน ก็จืดสนิท ผ้าห่ม..ที่แม่อุตส่าห์เตรียมให้ ทั้งหนา..ทั้งหยาบ..ไม่สบายกายเลย แม่หารู้ไม่ว่า.. เดี๋ยวนี้..ผมนอนห้องแอร์..และใช้ผ้าห่มขนแกะแล้ว แต่ผมก็ไม่บ่นอะไร เพราะผมตั้งใจ..จะกลับมาอยู่เป็นเพื่อนแม่จริงๆ * * 2-3 วันแรก แม่ยุ่งอยู่กับเรื่องจิปาถะ..จนไม่มีเวลาพักผ่อน พอเริ่มได้พัก..แม่ก็เริ่มพูดมาก สอนโน่น..สอนนี่..พูดแต่ปรัชญาเก่าๆ ซึ่งปรัชญาเหล่านั้น..10 กว่าปีก่อน..ก็เคยพูดแล้ว พอผมบอกให้ฟังว่า.. ปรัชญาเหล่านั้น..ไม่ทันสมัยแล้ว แม่ก็เริ่มนิ่งเงียบ..และเศร้าซึม

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:04 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
เหตุการณ์..เริ่มแย่ลงเรื่อยๆ ผมพบว่า..สุขภาพแม่แย่ลง..โดยเฉพาะสายตา อาหารบางจาน..มีแมลงวันด้วย บางที..อาหารหกบนเตา..แม่ก็เก็บใส่จานตามเดิม ครั้นผมพยายามชวนแม่..ไปกินข้าวนอกบ้าน แม่ก็บอกอาหารข้างนอก..ไม่สะอาด ของแปลกปลอมเยอะ เมื่อผมบอกแม่ว่า.. จะหาคนรับใช้..มาช่วยแม่สักคน แม่ก็โวยวายว่า..แม่เองยังสามารถทำงาน..เลี้ยงดูเด็กให้ผู้อื่นได้เลย ผมเลยพูดไม่ออก พอผมจะออกไปช้อปปิ้งกับเพื่อนๆ แม่ก็จะตามไปด้วย ทำเอาวันนั้นทั้งวัน..พวกเราไม่ได้ไปช้อปปิ้งเลย พอพวกเรา..เริ่มคุยกันในเรื่องทันสมัย แม่ก็จะหาว่า..พวกเราเพี้ยน ผมก็เริ่มบอกแม่..อย่างไม่ค่อยเกรงใจว่า.. “แม่ นี่มันสมัยใหม่แล้ว..แม่ต้องหัดมองโลกในแง่ใหม่ๆ บ้าง”

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:06 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
ช่วงครึ่งเดือนหลัง..ที่อยู่กับแม่ ผมเริ่มขัดแม่..มากขึ้นเรื่อยๆ และรู้สึกรำคาญ..เพิ่มมากขึ้น แต่เราไม่เคยทะเลาะกันนะ พอผมขัดแม่..แม่ก็หยุดกึกลง ไม่พูดไม่จา..ในตามีแววเหม่อลอย โลกซึมเศร้าแบบคนแก่ของแม่..ชักหนักขึ้นเรื่อยๆ ได้เวลาที่..ผมจะต้องเดินทางกลับ แม่ดึงกล่องกระดาษกล่องหนึ่งออกมา ในนั้น..เป็นข่าวหนังสือพิมพ์..ที่แม่ตัดเก็บไว้ ในช่วงที่..ผมไปอยู่เมืองนอก แม่เริ่มสนใจข่าวต่างประเทศ..เมื่อผมเดินทางไปนอก ทุกครั้ง..ที่มีข่าวตึงเครียด..ในประเทศนั้นๆ แม่จะตัดข่าวเก็บไว้ ตั้งใจจะมอบให้ผม..ตอนที่ผมกลับมา แม่พูดอยู่เสมอว่า.. อยู่นอกบ้านนอกเมือง..ต้องระวังตัวให้มากๆ

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:07 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
ครั้งหนึ่ง.. มีเรื่องคนญี่ปุ่น..ต่อต้านและข่มเหงคนจีน มีการปะทะกันด้วย แม่เป็นห่วงมาก ถามเพื่อนบ้านว่า..จะส่งข่าวไปเตือนผมที่ญี่ปุ่นได้อย่างไร ตอนนั้น..ผมสอนอยู่ที่ญี่ปุ่น แม่ดึงเอาปึกกระดาษข่าวนั้นออกมา..อย่างยากลำบาก วางใส่ในมือผม..เหมือนของวิเศษชิ้นหนึ่ง มันหนักมาก ผมเริ่มรู้สึกลำบากใจ..เพราะผมไม่อยากนำกลับไป มันไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว ผมรู้ว่า..แม่เก็บมันด้วยความยากลำบาก แม่สายตาไม่ค่อยดี..ต้องใช้แว่นขยาย อ่านได้วันละ 2 หน้า..ก็เก่งแล้ว นี่ยังตัดเก็บได้ขนาดนี้

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:07 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
ทันใดนั้น.. มีข่าวแผ่นหนึ่ง..ปลิวหลุดลงมา แม่รีบเอื้อมไปหยิบ แต่แทนที่..แม่จะเก็บเข้ากองเดิม แม่กลับพับเก็บไว้..ในกระเป๋าของตัวเอง ผมรู้สึกเอะใจ..เลยถามว่า.. “แม่ นั่นกระดาษอะไร..ขอผมดูหน่อยนะ” แม่ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง..จึงล้วงออกมาวางบนข่าวปึกนั้น แล้วหุนหันเข้าครัว..ไปทำกับข้าวทันที ผมหยิบแผ่นข่าวนั้น..ขึ้นมาดู มันเป็นบทความบทหนึ่ง..ชื่อว่า “เมื่อฉันแก่ตัวลง” ตัดจากหนังสือพิมพ์..เมื่อวันที่ 6 ธันวาคม 2004 เป็นช่วงที่..ผมเริ่มเถียงกับแม่..ถี่มากขึ้นทุกที บทความนั้น.. คัดมาจากนิตยสารฉบับหนึ่งของเม็กซิโก..ฉบับเดือนพฤศจิกายน ผมอ่านบทความนั้น..รวดเดียวจบทันที

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:09 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระคุ
“เมื่อฉันแก่ตัวลง..ไม่ใช่ฉันที่เคยเป็น ขอโปรดเข้าใจฉัน มีความอดทนต่อฉัน..เพิ่มขึ้นอีกสักนิด ตอนฉันทำแกงหกใส่เสื้อตัวเอง ตอนฉันลืมวิธีผูกเชือกรองเท้า ขอให้คิดถึง..ตอนแรกๆ ที่ฉันใช้มือสอนเธอทำทุกอย่าง ตอนฉันเริ่มพร่ำบ่นแต่เรื่องเดิมๆ..ที่เธอรู้สึกเบื่อ ขอให้อดทนสักนิด..อย่าเพิ่งขัดฉัน ตอนเธอยังเล็กๆ ฉันยังเคยเล่านิทานซ้ำๆ ซากๆ..จนเธอหลับเลย ตอนฉันต้องการให้เธอช่วยอาบน้ำให้ อย่าตำหนิฉันเลยนะ ยังจำตอนที่เธอยังเล็กๆ ฉันต้องทั้งออด ทั้งปลอบ..เพื่อให้เธอยอมอาบน้ำได้ไหม ตอนฉันงงกับวิทยาการใหม่ๆ..อย่าหัวเราะเยาะฉัน จำตอนที่ฉันเฝ้าอดทนตอบคำถาม ‘ทำไม ทำไม’ ทุกครั้งที่เธอถามได้ไหม ตอนฉันเหนื่อยล้า..จนเดินต่อไม่ไหว ขอจงยื่นมือที่แข็งแรงของเธอ..ออกมาช่วยพยุงฉัน เหมือนตอนที่ฉันพยุงเธอให้หัดเดิน..ในตอนที่เธอยังเล็กๆ หากฉันเผอิญลืมหัวข้อ..ที่กำลังสนทนากันอยู่ ให้เวลาฉันคิดสักนิด ที่จริงสำหรับฉันแล้ว..กำลังพูดเรื่องอะไร..ไม่สำคัญหรอก ขอเพียงมีเธออยู่ฟังฉัน..ฉันก็พอใจแล้ว ตอนเธอเห็นฉันแก่ตัวลง..ไม่ต้องเสียใจ ขอให้เข้าใจฉัน..สนับสนุนฉัน ให้เหมือนตอนที่..ฉันสนับสนุนเธอ ตอนเธอเพิ่งเรียนรู้ใหม่ๆ ตอนนั้น..ฉันนำพาเธอ..เข้าสู่เส้นทางชีวิต ตอนนี้..ขอให้เธอเป็นเพื่อนฉัน..เดินไปให้สุดเส้นทาง ให้ความรัก..และอดทนต่อฉัน ฉันจะยิ้ม..ด้วยความขอบใจ ในรอยยิ้มของฉัน มีแต่ความรัก..อันหาที่สิ้นสุดมิได้ของฉัน ที่มีให้กับเธอ”

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 13:09 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆ ที่อยากให้อ่าน) ถึงผู้มีพระค
ผมอ่านบทความนั้น..รวดเดียวจบ เกือบกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ ตอนนั้น..แม่เดินออกมา ผมแกล้งทำเป็น..ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ตอนแรก..แม่คงอยากให้ผมได้อ่านบทความนี้ หลังจากผมกลับไปแล้ว จึงคะยั้นคะยอ..ให้ผมนำข่าวปึกนั้นกลับไป ตอนผมจัดกระเป๋าเดินทาง ผมต้องสละ..ไม่เอาสูทกลับไป 1 ตัว จึงยัดเก็บปึกข่าวเหล่านั้น..เข้าไปได้ รู้สึกแม่จะดีใจมาก เหมือนกับว่า..หนังสือพิมพ์เหล่านั้น เป็นยันต์โชคลาภ..สำหรับผม และเหมือนกับว่า.. การที่ผมยอมรับ..หนังสือพิมพ์เหล่านั้น ผมได้กลับมาเป็นเด็กดีของแม่..อีกครั้งหนึ่ง แม่ตามมาส่งผม..จนถึงรถแท็กซี่เลยทีเดียว หนังสือพิมพ์..ที่ผมนำกลับมาเหล่านั้น ไม่ได้ใช้ทำประโยชน์อะไรเลย แต่บทความ “เมื่อฉันแก่ตัวลง” บทนั้น ผมได้ตัดเก็บไว้ในกรอบ เอาไว้ข้างตัวผมตลอดไป * * ตอนนี้.. ผมขออุทิศบทความนี้ ให้กับลูกพเนจรทั้งหลาย ตอนปีใหม่..โทรไปหาท่านบ้าง บอกท่านว่า.. คุณอยากกินอาหาร..ที่ท่านทำเสมอ ขอบคุณที่มา forward mail

เจ้าของ:	ลูกโป่ง [ 24 ม.ค. 2011, 17:21 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน)
ซาบซึ้งค่ะ...ดูละคร แล้วย้อนดูตัว...อย่าลืมระลึกถึงผู้มีพระคุณกันบ้างนะคะ ดูแลท่าน ก่อนที่จะไม่มีท่านให้ดูแล...ช่วยดูแลทั้งกายและใจนะคะ... ธรรมรักษาค่ะ

เจ้าของ:	Bwitch [ 24 ม.ค. 2011, 20:45 ]
หัวข้อกระทู้:	Re: เมื่อฉันแก่ตัวลง (บทความดีๆที่อยากให้อ่าน)
สาธุค่ะคุณลูกโป่ง หวังว่าคุณลูกโป่งคงจะสบายดีนะคะ

หน้า 1 จากทั้งหมด 1	เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง
Powered by phpBB © 2000, 2002, 2005, 2007 phpBB Group http://www.phpbb.com/