เมื่อลูกทะเลาะกันและเกิดอารมณ์โกรธ พ่อแม่ส่วนใหญ่มักสั่งให้ลูกหยุดโกรธทันทีซึ่งเป็นการปฏิเสธความเป็นจริงที่ลูกกำลังเผชิญซึ่งเป็นเรื่องที่ฝืนธรรมชาติและตามด้วยการสั่งสอนอีกยกใหญ่ โดยไม่สนใจว่าอารมณ์ของลูกนั้นจะเป็นอย่างไรเป็นการสอนที่ข้ามขั้นตอนและไร้ผล เพราะขณะที่อารมณ์โกรธ โทสะครอบงำใจ เด็กจะไม่สนใจในคำสั่งสอนของพ่อแม่ แต่เขาต้องการคนที่เข้าใจอารมณ์ว่าเขารู้สึกอย่างไร การที่พ่อแม่ต้องทำอันดับแรกคือให้ลูกรู้ตัวและเข้าใจอารมณ์โกรธ ลดโทสะในขณะนั้น

เมื่ออารมณ์โกรธคลายแล้ว เขาจะพร้อมที่จะรับฟังคำสั่งสอน การให้ลูกรู้จัก รู้ตัวเร็วและเข้าใจจัดการกับอารมณ์ จะช่วยให้ลูกอยู่อย่างมีความสุขกับคนอื่นและประสบผลสำเร็จในชีวิต (ธรรมลีลา)

สอนได้ทั้งลูกและก็ตัวเราเองด้วย