ที่พึ่งแห่งใบบุญ...แม้สัตว์ก็ยังรู้ได้

ลูกควายตัวนี้ถูกต้อนขึ้นรถไปขายเข้าโรงฆ่าสัตว์ครับ...

แม่ของสู้บุญถูกต้อนเข้าคอกไปก่อนและทุบหัวแม่ของสู้บุญก่อน

สิ่งหนึ่งคือเสียงร้องของแม่สู้บุญที่เราไม่คาดว่า...ส่งเสียงเจ็บปวด

หรือส่งเสียงให้ลูกหนี...

เพราะสู้บุญที่อยู่บนรถได้ดิ้นสุดแรงเกิดและกระโดดหนีลงจากรถได้สำเร็จ

สู้บุญหนีครับ เค้าหนีไปพร้อมความหวาดกลัว

สู้บุญหนีไปไกลครับกว่า 10 กิโลเมตร

สัญชาติญานของสัตว์และวิบากแห่งกรรมพาเค้าไปตามทางเดิน

ที่มีร่มไม้ชายคาที่พักอยู่ครับ

กรรมดีของสู้บุญที่คงเคยสร้างกรรมในการช่วยชีวิตสัตว์ในภพอื่นๆเป็นเหตุ

จึงมีวิบากส่งผลดลใจให้ไปในชายคาบ้านและเดินไปที่ใต้ถุนบ้าน

สู้บุญ...เดินไปเลียศรีษะลูกชายเจ้าของบ้านที่นอนอยู่ครับ

มันคงรู้สึกลึกๆ ว่าบ้านนี้น่าจะเป็นที่พึ่งได้จึงมาอ้อนวอนร้องขอชีวิต

ในขณะที่ลูกชายเจ้าของบ้านตื่น มันก็ร้องตามภาษาสัตว์ที่เราอาจจะไม่เข้าใจในภาษา

แต่ลูกชายเจ้าของบ้านกลับเข้าใจในกิริยาอาการของสู้บุญครับ

สู้บุญก้มเลียมือ เลียหน้า เค้ามีน้ำตาไหลหยดเป็นทาง (ลูกชายเจ้าของบ้านได้เล่าเหตุการณ์ช่วงนั้น)

แค่มองดูลูกชายเจ้าของบ้านก็รู้ว่า...เจ้าลูกควายตัวนี้ช่างโชคดีในวาสนายิ่งนัก

เพราะแม่ของเค้ามีนิสัยทำบุญช่วยเหลือสัตว์

แม้จะไม่ได้ร่ำรวยนักแต่ก็จัดเป็นคนดี คนน่ารัก มีจิตใจเอื้ออารีย์เป็นที่น่าเคารพของคนในหมู่บ้าน

ลูกชายเจ้าของบ้านไม่รอช้ารีบโทรบอกแม่ให้กลับมาบ้าน

มีลูกควายที่ถูกขายเข้าโรงฆ่าสัตว์หนีรอดมาพึ่งใบบุญที่บ้าน...

ทันทีที่คุณแม่รับสายก็รีบกลับมาบ้านพร้อมกับเห็นชายฉกรรจ์4คน

เอาเชือกมาล่ามลูกควายตัวนี้ขึ้นรถให้ได้...

มันดิ้นรนร้องขอตามภาษาสัตว์อย่างสุดชีวิต น้ำตาไหลพรากๆ เป็นที่น่าเวทนา

คุณแม่เจ้าของบ้านจึงขอซื้อชีวิตนี้ครับ

"ฉันขอไถ่ชีวิตลูกควายตัวนี้เถอะ พวกคุณจะคิดราคาเท่าไหร่หรือ"

คนที่เป็นเจ้าของชีวิตลูกควายตัวนี้ขอ 6,000 บาทขาดตัวครับ

ท่านผู้อ่านครับ...เธอมีคุณงามความดีที่น่าเคารพทั้งทางอาชีพ เธอคนนี้ชื่อว่า...

นางกนกพร สุขสนิท อายุ 50 ปี

(พนักงานผู้ช่วยเหลือคนไข้ โรงพยาบาลมหาราช นครราชสีมา)

เธอขอเงินเรี่ยไรกับเพื่อนบ้านและส่วนที่เหลือเธอก็จ่ายทั้งหมดและ

เธอจะนำสู้บุญที่เธอตั้งชื่อเอาไว้ไปถวายให้แก่วัดในโครงการไถ่โคกระบือต่อไปครับ

ขอมาอนุโมทนาเธอและลูกชายของเธอรวมทั้งเพื่อนบ้านของเธอมา ณ ที่นี้ด้วยกันและกันเถิด..

ขออนุโมทนาสาธุด้วยคนนะคะ

เป็นปลื้มใจมากที่มีคนได้ช่วยชีวิตเจ้าลูกกระบือตัวนี้

สาธุ ขอโมทนาคะ

มีปัญญาแต่ไหนจึงไม่คิด
มองชีวิตกลับเห็นเป็นทรัพย์สิน
เสียงกรีดร้องก่อนตายใครได้ยิน
น้ำตารินเมื่อถูกเชือดเลือดกระเซ็น
พูดว่าเขาเกิดมาเป็นอาหาร
เขาลนลานหนีตายมีใครเห็น
เขาจนใจสู้ไม่ได้พูดไม่เป็น
ช่างเลือดเย็นเข่นฆ่าไม่ปรานี...

คลิปวีดีโอ ในโรงฆ่าสัตว์

การกระทำทารุณกรรมอย่างโหดร้าย ไร้ซึ่งเมตตาธรรม

เพื่อสนองตัญหาความอยากเสพอร่อยลิ้น ด้วยการพรากชีวิตสรรพสัตว์


from the below clip
http://youtu.be/LUkHkyy4uqw

อนุโมทนาสาธุ...ครับ



วัฏฏะสงสาร...น่ากลัวนัก...น่าขยะแขย่งนัก...ไม่พ้นจากการเบียดเบียนไปได้เลย

สัตว์ทั้งหลาย...ขอจงมีจิตคิดออกจากวัฏะวนนี้...เถิด

เรา ชาวพุทธมีจิตเมตตา ไม่ต้องการพรากชีวิตสัตว์อื่น ๆ ซึ่งต่างหวงแหน ไม่ต้องการพลัดพราก
เฉกเช่น เรา ๆ ท่าน ๆ เขาก็ต่างมีจิตใจ ต้องการความรัก ความอบอุ่น

โปรดพิจารณา ลด ละ บริโภคเนื้อสัตว์ ( โดยเฉพาะสัตว์ใหญ่ และ สัตว์ที่มีบุญคุณ ต่อเรา
เช่น วัว ควาย ) ถ้าละ เลิกได้ นอกจากเมตตา แล้ว ยังส่งผลดี สุขภาพที่ดีกว่า ลด
ความเสี่ยงต่อโรคภัยร้าย นานาชนิด เช่น โรคหัวใจ มะเร็ง เบาหวาน เลือดเป็นพิษ ไขมันอุดตัน