วันเวลาปัจจุบัน 20 เม.ย. 2024, 03:44  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=19



กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2015, 13:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ม.ค. 2008, 20:41
โพสต์: 448

ที่อยู่: bangkok, Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


สัพเพ สัตตา อะเวราโหนตุ อัพพะยาปัชณา โหนตุ อะนีฆา ที่พูดว่า...

ขอให้ทุกท่านจงเป็นสุข เป็นสุข เถิด...จริงหรือเปล่า


ที่พูดว่า...ขอให้ทุกท่านจงเป็นสุขเป็นสุข เถิด...จริงหรือเปล่า "สัพเพสัตตา อะเวราโหนตุ อัพพะยาปัชณา โหนตุ อะนีฆา โหนตุ สุขีอัตตานังปะรินหะรันตุ" เป็นคำแผ่เมตตาที่พวกเรามักจะสวดอุทิศให้แก่สรรพสัตว์ทั้งหลายในเวลาที่พวกเราได้ทำบุญสร้างกุศล...
ซึ่งพวกเราทั้งหลายได้เคยคิดพิจารณาถึงความหมายของบทแผ่เมตตาบทนี้กันบ้างไหม คำแปลของบทแผ่เมตตาบทนี้มีความหมายว่า
"สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิด แก่ เจ็บ ตาย ด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น
จงเป็นผู้ไม่มีเวรต่อกันและกันเถิดจงเป็นผู้ไม่เบียดเบียนซึ่งกันและกันเถิด
จงเป็นผู้ที่ไม่มีความทุกข์กายทุกข์ใจเถิดจงเป็นผู้ที่มีสุข
และรักษาตัวให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นทั้งปวงด้วย เถิด" เราเคยพิจารณากันอย่างจริงจังบ้างไหมว่าเรานั้น
ได้ทำตามบทสวดแผ่เมตตานี้อย่างจริงจังหรือไม่
หรือเพียงแต่ว่ากล่าวคำสวดแผ่เมตตานี้ออกไปเพียงอย่างเดียว คำกล่าวสวดบทแผ่เมตตานี้จะสำเร็จผลลงเป็นไปได้อย่างไร หาก "เมตตา" ที่แท้จริงยังไม่เกิดขึ้นในตัวของพวกเรา พวกเรายังคงเพียงปากท่องบทสวดแผ่เมตตาบทนี้
แต่การกระทำยังเป็นไปในทิศทางที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เรายังคงเบียดเบียนสรรพสัตว์น้อยใหญ่ ยังคงบริโภคเลือดและเนื้อของพวกเขา ยังคงเป็นต้นเหตุแห่งความตาย ความทุกข์ทรมาน ความเจ็บปวด
และความหวาดกลัวของพวกเขา เพียงเพราะว่าพวกเราต้องการที่จะบริโภคอาหารแค่หนึ่งมื้อ
ที่ไม่รู้ว่าต้องไปเบียดเบียนชีวิตผู้อื่นนับล้านล้านชีวิต
ให้ต้องได้รับความทุกข์ทรมานและความตายในขณะที่พวกเรามีทางเลือกอื่นที่ไม่ต้องไปเบียดเบียนเหล่าสรรพสัตว์ทั้งหลาย
ให้ได้รับความทุกข์แต่เรากลับไม่เลือกที่จะทำ พืชผักและอาหารมังสวิรัติมีมากมาย เรากลับมองข้ามเมื่อไหร่หนอที่พวกเราจึงจะคิดได้และหันกลับมาปฏิบัติตามความหมาย
ในบทสวดแผ่เมตตานี้อย่างจริงจังเสียที
***********************************
เมตตาธรรมคือพื้นฐานเบื้องต้นของความมีมนุษย์ธรรม อาหารของเรา มีที่มาที่ไม่เป็นธรรมเพราะเจ้าของชิ้นเนื้อที่เรากินนั้น
เขามิได้ยินยอมพร้อมใจเป็นพวกเราไปบีบบังคับและเข่นฆ่าเอามาทั้งๆเรามีทางเลือกอื่นๆที่สามารถทำได้ เช่นการกินอาหารที่
ไม่ต้องมีการฆ่าแต่เรากลับไม่เลือกที่จะทำเราเลือกความตายของผู้อื่นเช่นนั้นแล้วย่อมแสดงว่าเมตตาธรรมในตัวของเรานั้นช่างอ่อนกำลังเต็มที
ดังนั้นความมีมนุษย์ธรรมในตัวเราก็จะอ่อนแรงลงไปตามระดับ
ของกำลังแห่งเมตตาภายในตัวของเราครับ —

http://youtu.be/fX9z690rK-I


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ต.ค. 2015, 13:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ม.ค. 2008, 20:41
โพสต์: 448

ที่อยู่: bangkok, Thailand

 ข้อมูลส่วนตัว


ความตายของพวกเขา เพื่อที่จะกลายมาเป็นอาหารของเราหนึ่งชีวิตที่
ต้องตายไปพร้อมกับความหวาดกลัว ความเจ็บปวด ทรมาน
มันคุ้มค่ากันมั้ย เพราะอีกหน่อยเราก็จะมาแทนที่เขา วนเวียนกันไปอย่างนี้..
ไม่มีวันสิ้นสุด หากเรานั้นไม่เลือกที่จะเป็นฝ่าย"หยุด" .. กิน
มังสวิรัติ อาหารที่ไม่ต้องมีใครมาตายให้เรากิน

http://youtu.be/ThwvwmLVNXA


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 2 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 23 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร


cron