อาการที่เวลาขึ้นรถประจำทางไกลๆ แล้วเกิดหลับตานิ่งไป เหมือนจะไม่รับรู้โลกภายนอก แต่ก็ยังรู้สึกว่าเหมือนไม่ได้
หลับ แค่นิ่งอยู่อย่างนั้นไม่มีความคิดอะไร ถ้ารถหยุด หรือ เลี้ยว หรือถึงจุดพัก ก็จะรู้ตัวอยู่ก่อนเสมอ
อาการอย่างนี้คือ การหลับ หรือ หลับในหรือเปล่าครับ หรือเรียกว่าอาการอะไรครับ รบกวนท่านผู้รู้ช่วยตอบด้วยครับ

ต้องขอโทษด้วยสำหรับคำถามที่ดู โง่เขลา และไร้ค่า เหตุที่ถามเพราะไม่เคยศึกษาและปฏิบัติ มาก่อน .. พอเริ่มสนใจ
ก็เริ่มทบทวนตัวเองดู ก็เลยเกิดข้อสงสัย ในสภาวะตามธรรมชาติที่เกิดขึ้น จะเรียกว่าสภาวะธรรมได่ไหม ถ้าได้ ก็น่าจะมีคำอธิบายได้ ขอโทษอีกครั้งสำหรับคำถามครับ

ไม่หลับหรอกครับ หลับก็ไม่รู้สึกตัว เพียงแต่จิตไม่ตื่นตัวในการรับรู้อารมณ์ภายนอกเต็มที่
เหมือนก่อนขึ้นรถ ตอนนั้นประสาททุกส่วนจะตื่นตัวรับรู้อารมณ์เต็มที่ เช่น มองหาช่องจำหน่ายตั๋ว
ระวังหน้าระวังหลัง
ได้ตั๋วแล้ว ยิ่งได้ยินเสียงประชาสัมพันธ์ประกาศว่า เหลือเวลาอีก ๕ นาทีรถจะออกแล้ว ผู้โดยสารรีบขึ้นรถที่ชานชาลา...จิตประสาทจะตื่นตัวรับรู้มากเป็นพิเศษ กลัวขึ้นรถไม่ทัน ฯลฯ
แต่หลังจากขึ้นรถได้ที่นั่งเรียบร้อยแล้ว ก็หมดห่วงหมดกังวลใจประสาททุกส่วนก็คลายการรับรู้ลง
อยากหลับตานิ่งๆ รถออกแล้วยิ่งปลงจิตปลงใจว่า เออ ยังอีกยาวนานอีกหลายชั่วโมงกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง ก็หลับตา แต่ภายในยังรับรู้อยู่
อย่างนี้ก็เป็นธรรมดา ใครก็เป็นก็ทำกัน
ไม่ต้องตั้งชื่อให้มันหรอกครับ ให้รู้ว่ามันอย่างนั้นก็ใช้ได้แล้ว

ผมขอขอบคุณ คุณกรัฃกาย ในความกรุณาอธิบายข้อข้องใจของผมครับ รู้สึกมีกำลังใจที่จะมุ่งหน้าปฏิบัติธรรมขึ่้นมาทันที เพราะหากมีข้อสงสัย ยังมีที่พึ่งให้ความรู้ความกระจ่างได้

ท่านคาโมมายล์ ไม่เห็นต้องขอโทษ เลย
ผู้ที่รู้ว่าตนยัง โง่ คือผู้ฉลาด ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ ขึ้นไป สาธุ..

(ผู้ที่รู้จักอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ยกตนข่มท่าน ย่อมเป็นทั้งผู้เจริญ และผู้ฉลาด)