คุณกรัชกายครับ ที่คุณพูดประชดประชัน ผมว่า นับถือ อาจารย์แนบ เป็นศาสดี นั้น ไม่ถูกต้องนะครับ

อ้างอิงคำพูด:
กรัชกายเขียน
ความหมายคำวา "อัตตา" ตามที่คุณเฉลิมศักดิ์คาดคิด คือ อะไร ยังไงครับ อัตตา

ลองบอกให้พอเห็นภาพหน่อยดิขอรับ

(คุณเฉลิม ฯ ตอบ)

คือการรู้สึกว่า มีตัวมีตน , สามารถที่จะไปบังคับให้อยู่ในความต้องการของเราได้


(กรัชกายถามต่อ...)

คุณจะเดินข้ามถนน (ทางม้าลาย) แต่สัญญาณไฟคนข้ามยังแดงอยู่ อีกทั้งรถก็วิ่งอย่างรวดเร็ว

คุณจะหยุดยืนรอสัญญาณไฟ หรือ คุณจะเดินข้ามถนนไปทั้งยังงั้นแหละ เพราะบังคับให้อยู่ในความต้องการ

ไม่ได้ ตอบหน่อยขอรับ

ความหมายคำวา "อัตตา" ตามที่คุณเฉลิมศักดิ์คาดคิด คือ อะไร ยังไงครับ อัตตา

ลองบอกให้พอเห็นภาพหน่อยดิขอรับ

(คุณเฉลิม ฯ ตอบ)

คือการรู้สึกว่า มีตัวมีตน , สามารถที่จะไปบังคับให้อยู่ในความต้องการของเราได้


(กรัชกายถามต่อ...)

คุณจะเดินข้ามถนน (ทางม้าลาย) แต่สัญญาณไฟคนข้ามยังแดงอยู่ อีกทั้งรถก็วิ่งอย่างรวดเร็ว

คุณจะหยุดยืนรอสัญญาณไฟ หรือ คุณจะเดินข้ามถนนไปทั้งยังงั้นแหละ เพราะบังคับให้อยู่ในความต้องการไม่ได้ ตอบหน่อยขอรับ

กรัชกายถามต่อ...)

คุณจะเดินข้ามถนน (ทางม้าลาย) แต่สัญญาณไฟคนข้ามยังแดงอยู่ อีกทั้งรถก็วิ่งอย่างรวดเร็ว

คุณจะหยุดยืนรอสัญญาณไฟ หรือ คุณจะเดินข้ามถนนไปทั้งยังงั้นแหละ เพราะบังคับให้อยู่ในความต้องการไม่ได้ ตอบหน่อยขอรับ

คุณกรัชกายครับ ในขณะข้ามถนน ผมก็ไม่ต้องไปท่อง ไฟแดงหนอ ๆ ๆ ไฟเขียวหนอ ๆ ๆ

เดินข้ามถนนหนอ ๆ ๆ ๆ

ผมก็มีสติรู้ทุกอย่าง ก็ไม่จำเป็นต้องไปท่อง ก็รู้อยู่แล้ว


แล้วในการปฏิบัติวิปัสสนา ผมก็ไม่ต้องท่องเช่นเดียวกัน ก็มีความรู้สึกตรงนั้นได้

------------------------------------------------------------------------------

คำอธิบายจาก พระวิปัสสนาจารย์ ผู้ทรงพระไตรปิฏก

http://larndham.org/index.php?showtopic ... r=1&st=71&


“ถูกต้องครับ เพียงแต่ว่า อารมณ์ที่นำมาดูในการปฏิบัติวิปัสสนานั้นต้องเป็นรูปธรรม หรือนามธรรมซึ่งเป็นอารมณ์ปรมัตถ์ ไม่ใช่อารมณ์บัญญัติ

เหมือนสมาธิ ที่มีการกำหนดว่า พุท-โธบ้าง สัมมาอรหังบ้าง หรือจะเป็น...หนอต่างๆ อย่างที่คุณกำหนด แล้วประการสำคัญรูป – นาม ที่เป็นอารมณ์ปรมัตถ์นั้นต้องเป็นปัจจุบันธรรมด้วย คือขณะที่กำลังมี กำลังเป็นที่สติเข้าไปพิจารณาได้ ....”

“...อ้าว งั้นที่ผมทำมานี้ก็ไม่ถูกนะซิครับ”

“ถูกครับ ถูก ถ้าเป็นการทำสมาธิ หรือที่เรียกว่าสมถกรรมฐาน ซึ่งหมายถึงการนำเอาคำ หรือภาพที่สร้างขึ้นมาเพ่ง หรือท่องอย่างซ้ำ ๆ เพื่อให้จิตเป็นสมาธิ หรือบังคับตนเองให้ติดอยู่ในคำหรือภาพนั้น เป็นการตั้งใจให้มั่นอยู่ในเรื่องที่ต้องการเพียงเรื่องเดียวไม่ให้ใจคิดฟุ้งซ่านออกไปจากเรื่องนั้น ก็อย่างเช่นที่คุณตั้งใจดูเดิน แล้วกำหนดว่า ขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ คำเหล่านี้เป็นบัญญัติธรรมจึงจัดเป็นสมถกรรมฐาน”

“แล้วที่ถูก ผมจะต้องทำอย่างไรครับ”

“ก่อนอื่นคุณต้องรู้ก่อนว่า ที่คุณมาเข้าปฏิบัตินี้มีเป้าหมายอะไร”

“เพื่อที่จะไม่ต้องเกิดอีกครับ “

“ทำไมจึงไม่อยากเกิดล่ะครับ “

“ไม่อยากมาประสบกับความทุกข์อีก”

“แล้วคุณทราบหรือไม่ครับว่า อะไรที่ทำให้เราต้องเกิด ตัวการอะไรที่ทำให้เราต้องมาประสบกับความทุกข์”

“กิเลสครับ …เห็นพระท่านเทศน์ว่า คนเราถ้าหมดกิเลส ก็ไม่ต้องเกิด แต่จะต้องปฏิบัติธรรม เพื่อนผมเขาบอกว่า ที่นี่เป็นสำนักปฏิบัติ ผมจึงมา…”

“งั้นคุณก็มาถูกที่ ถูกทางแล้วล่ะครับ เพราะที่นี่เป็นสำนักปฏิบัติวิปัสสนา ซึ่งเป็นการปฏิบัติในแนวทางสติปัฏฐาน ๔ ที่พระพุทธองค์ทรงตรัสว่าเป็น เอกายมัคโค หมายถึงเป็นทางสู่ความพ้นทุกข์ซึ่งมีเพียงสายเดียวเท่านั้น …แล้วคุณทราบมาก่อนหรือเปล่าครับว่า วิปัสสนานี้ต่างกับสมาธิราวกับฟ้าและดินทีเดียว..”

“ไม่ทราบครับ เวลาผมไปปฏิบัติที่ไหนๆ เขาก็บอกว่าเป็นการปฏิบัติวิปัสสนากันทั้งนั้น ทั้งๆ ที่แต่ละแห่งมีแนวทางการปฏิบัติไม่เหมือนกัน”

“ครับ..ผมเองก็เคยเข้าใจผิดมาก่อน เพราะได้รับการบอกเล่ามาเช่นเดียวกับคุณ จนกระทั่งผมได้มาศึกษาพระอภิธรรม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพระไตรปิฎก ที่ได้อธิบายว่า กรรมฐานมี ๒ อย่าง คือ สมถะกรรมฐาน และ วิปัสสนากรรมฐาน ผมขอยกเอาพระบาลีมากล่าวอ้างว่า

…กิเลเส สเมตีติ สมโถ
แปลว่า ธรรมชาติใด ย่อมยังกิเลสทั้งหลายให้สงบ ธรรมชาตินั้นชื่อว่า สมถ

…ขันธาทิสังขตธัมเม อนิจจาทิวิวิธากาเรน ปัสสตีติ วิปัสสานา
แปลว่า ปัญญาใดย่อมเห็นสังขตธรรมมีขันธ์เป็นต้น โดยอาการต่างๆ มีความไม่เที่ยง เป็นต้น ปัญญานั้นจึงชื่อว่า วิปัสสนา

“ครับ..ผมเองก็เคยเข้าใจผิดมาก่อน เพราะได้รับการบอกเล่ามาเช่นเดียวกับคุณ จนกระทั่งผมได้มาศึกษาพระอภิธรรม ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพระไตรปิฎก ที่ได้อธิบายว่า กรรมฐานมี ๒ อย่าง คือ สมถะกรรมฐาน และ วิปัสสนากรรมฐาน ผมขอยกเอาพระบาลีมากล่าวอ้างว่า

…กิเลเส สเมตีติ สมโถ
แปลว่า ธรรมชาติใด ย่อมยังกิเลสทั้งหลายให้สงบ ธรรมชาตินั้นชื่อว่า สมถ

…ขันธาทิสังขตธัมเม อนิจจาทิวิวิธากาเรน ปัสสตีติ วิปัสสานา
แปลว่า ปัญญาใดย่อมเห็นสังขตธรรมมีขันธ์เป็นต้น โดยอาการต่างๆ มีความไม่เที่ยง เป็นต้น
ปัญญานั้นจึงชื่อว่า วิปัสสนา

วลัยพร เขียน
จะขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ หรือจะเดินไม่ต้องใช้คำภาวนา
ก็ล้วนแต่เป็นการเจริญสติในอริยาบทเดิน ใครบอกว่า เดินแล้วไม่บริกรรม นี่เถียงตายเลยนะ
การเอาจิตรู้ลงไปทุกย่างก้าวที่เดิน ก็ยังอยู่ในรูปของการบริกรรมอยู่ เพื่อให้เกิดสติ สัมปชัญญะ
ถ้าตราบใดที่สติ สัมปชัญญะยังไม่มากพอที่จะรู้ลงไปในอริยาบทนั้นได้เองล่ะก็
ยังต้องมีการบริกรรมร่วมอยู่ดีแหละค่ะ

คุณวลัยพร เขียน
นี่แหละตัวอย่างของคนที่รู้ไม่จริง
ส่วนคนที่อ่านน่ะรู้แค่ไหนก็ตีความได้แค่นั้น
ที่มาเชื่อๆกัน เพราะเคยสร้างเหตุร่วมกันมา

คำว่า " สติปัฏฐาน 4 " จะถูกทำลายลงเพราะมิจฉาทิฏฐิเช่นนี้แหละ
เพราะอีกหน่อยจะติดปากเรียกแต่ว่า ทำวิปัสสนากรรมฐาน
ทั้งๆที่เห็นๆอยู่ชัดๆว่ากำลังเจริญสติกัน

จะขวาย่างหนอ ซ้ายย่างหนอ หรือจะเดินไม่ต้องใช้คำภาวนา
ก็ล้วนแต่เป็นการเจริญสติในอริยาบทเดิน ใครบอกว่า เดินแล้วไม่บริกรรม นี่เถียงตายเลยนะ
การเอาจิตรู้ลงไปทุกย่างก้าวที่เดิน ก็ยังอยู่ในรูปของการบริกรรมอยู่ เพื่อให้เกิดสติ สัมปชัญญะ
ถ้าตราบใดที่สติ สัมปชัญญะยังไม่มากพอที่จะรู้ลงไปในอริยาบทนั้นได้เองล่ะก็
ยังต้องมีการบริกรรมร่วมอยู่ดีแหละค่ะ

คุณวลัยพร การปฏิบัติวิปัสสนา ต้องอาศัยความเข้าใจ (คันถธุระ) ไม่ใช่ การยึดในรูปแบบใดแบบหนึ่ง

ยึดติด อาจาริยวาท อัตตโนมติ เชื่อเพราะปฏิบัติตามกันมา เชื่อเพราะผู้สอนดูน่าเชื่อถือ

วลัยพร เขียน
เวลาอ่านตัวหนังสือน่ะ อ่านให้ละเอียดนะคะว่าที่ walaiporn เขียนมาทั้งหมดนั้น
หมายถึงอะไรค่ะ ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาจะเถียงงงงงงงงง

กลับไปอ่านของ walaiporn โพสไว้ หลายๆรอบนะคะ
แค่ตัวหนังสือง่ายๆแค่นี้ก็ยังอุตส่าห์ตีความมั่วตั้วได้อีกแฮะ

วลัยพร เขียน
เวลาอ่านตัวหนังสือน่ะ อ่านให้ละเอียดนะคะว่าที่ walaiporn เขียนมาทั้งหมดนั้น
หมายถึงอะไรค่ะ ไม่ใช่ตั้งหน้าตั้งตาจะเถียงงงงงงงงง

กลับไปอ่านของ walaiporn โพสไว้ หลายๆรอบนะคะ
แค่ตัวหนังสือง่ายๆแค่นี้ก็ยังอุตส่าห์ตีความมั่วตั้วได้อีกแฮะ