เริ่มนั่งสมาธิในวันเข้าพรรษานี้เอง อายุมากแล้ว 42 ปี ปฎิบัติมาทุกวันวันละประมาณ 1 ชั่วโมง วิธีการนั่งสมาธิไม่มีอาจารย์โดยตรงเรียนรู้จากพระไตรปิฎกที่องค์สัมมาสัมพุทธเจ้าได้ตรัสสอนไว้คือหายใจเข้าสั้นให้รู้ว่าหายใจเข้าสั้น หายใจออกสั้นให้รู้ว่าหายใจออกสั้น หายใจเข้ายาวก็รู้ว่าหายใจเข้ายาว หายใจออกยาวก็รู้ว่าหายใจออกยาว ตามที่อานเจอ และอ่านธรรมทุกวันเรื่อยมาถึงวันนี้ อาการที่พบคือ
1.เห็นแสงลำใหญ่วาบผ่านตาไปอย่างรวดเร็ว ขณะนั่งสมาธิและแผ่เมตตาอยู่
2.เกิดอาการเย็นวาบทั่วตัวเย็นทั่วสรรพางกาย 2 ครั่ง ครั้งแรกไม่นานเท่าไหร่ แต่ครั้งท่ 2 ประมาณ4- 5 วันก่อนเย็นทั่วการนานมากเย็นนิ่งอยู่อย่างนั้นไม่แน่ใจน่าจะนานหลายนาที
3.เห็นแสงสีแพรวพราวบนพื้นดำระยิบระยับประมานสีม่วง เขียว แดง ไม่แน่ใจ
4.เกิดอาการเหมือนตัวโน้มกายมาด้านหน้าอยู่บ่อยๆ ขณะนั่งสมาธิ
5.ปัจจุบันเห็นแสงเหมือนไฟนีออนกระพริบ 4-5 ครั้งด้านปลายมุมหางตา สองสามวันก่อนเห็นปลาย มุมหางตาข้างหนึ่ง เมื่อคืนนี้ก็เห็นอีกข้างหนึ่ง
6.เริ่มเห็นภาพไม่ชัดนัก เช่นเห็นภาพหน้าผู้หญิงผ่านมาเห็น 2-3 หน้าความเข้าใจในขณะนั้นคิดว่าคือตัวเองที่ผ่านมาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เห็นแค่นั้นในวันนั้น อีกวันหนึ่งก็เห็นเป็นสถานที่ไม่รู้ว่าอะไรมันลางๆไม่ค่อยชัด ตัวเองไม่ได้อยากรู้อะไรเท่าไหร่เพราะเริ่มปลงได้บ้างแล้ว และคิดว่าเป็นภาพหลอนจากความคิดเราเองก็ได้ก็ปฎิบิตอย่างที่ทุกท่านสอนคือเห็นหนอ เริ่มภาวนาแล้วตั้งแต่อ่านจากทุกท่าน แต่การนั่งสมาธิยังถนัดตามท่เขียนมาอยู่ยังไม่ได้ภาวนาพุทธ-โธ หรือนับแบบที่พระไตรปิฎกและสมเด็จพระสังฆราชได้เขียนไว้ ไม่ทราบต้องปรับปรุงวิธีการปฎิบัติอย่างไรขอคำแนะนำด้วย
ขอขอบพระคุณอย่างยิ่ง
ศรีวรรณ์ ไคร้งาม
วิธีการก็พยายามทำตามจากการอ่านที่ทุกท่านสอนมา

บางอาการน่าจะเป็นสมาธิขั้นสูง แต่บางอาการก็เป็นสมาธิที่ไม่สูงนัก... รู้สึกเขาจะเรียกว่า สมาธิยังไม่มั่นคงดี

-แสงสว่างลำใหญ่ สว่างมาก วูบผ่านไป น่าจะเป็นสมาธิขั้นสูง คิดว่านะ... คิดว่าเป็นรอยต่อขณะที่จิตกำลังเข้าระดับฌาณ 4 เข้าใจว่า ตลอดเวลาการฝึกสมาธิมาทั้งหมด น่าจะเห็นแค่ครั้งเดียว หรือสองครั้งเท่านั้น
-อาการเย็นวาบ หรือเห็นแสงหลากสีแพรวพราว เข้าใจว่าเป็นสมาธิชั้นฌาณ 2, ระดับสูงกว่านั้นจะไม่มีสี
-อาการโน้มมาข้างหน้า อันนี้น่าจะอยู่ที่สรีระ ที่ไม่เหมาะกับท่านั่ง
-เห็นแสงกะพริบ อันนี้ไม่รู้นะ แต่เดาว่า น่าจะเป็นลักษณะเดียวกับการเห็นแสงสว่าง ขนาดเท่าหัวเข็มหมุด ยังไม่แน่ใจ แต่เข้าใจว่า น่าจะตัวบ่งบอกว่า จิตกำลังเข้าสู่ฌาณ 4 และมันน่าจะเกิดแป๊บเดียวนะ เกิดตอนช่วงต้นๆ ของการเข้าสมาธิ
-เห็นภาพผู้หญิง ? เอ่อ บางทีอาจเป็นโอปปาติกะก็ได้ เห็นภาพลางๆ ภาพที่เห็นบางทีอาจเป็นร่องรอยของ ทิพยจักขุญาณ อันนี้ยังออกความเห็นแบบแน่ชัดไม่ได้... ก็ระวังความคิดหน่อยก็แล้วกัน...

เพิ่มเติม... คงไม่มีอะไรแนะนำ หากสมาธิมั่นคงดีแล้ว ก็ลองพิจารณาดูว่า จะเข้าสู่ภูมิวิปัสสนา หรือจะฝึกทิพยจักขุ (อภิญญา)

เพิ่มเติม 2... โอภาสในฌาณ 3 จะเป็นดวงสว่างที่ไม่เคลื่อนไหว หรือเป็นแสงสว่างทั้งจอ, แสงสว่างที่เป็นลำ ฉายมา อาจจะเกิดในครั้งแรกๆ ที่จิตรู้จักกับความสงบระดับ 4
ในเรื่องของระดับฌาณนั้น ไม่ตายตัว บางคนพ้นระดับ 2 มาได้ ก็เข้า 4 เลย เพราะฉะนั้น อย่าสงสัยในระดับของฌาณก็แล้วกัน

1.เห็นแสงลำใหญ่วาบผ่านตาไปอย่างรวดเร็ว ขณะนั่งสมาธิและแผ่เมตตาอยู่

เมื่อคลายจากจิตเป็นสมาธิ แต่จิตยังประกอบด้วยกุศลธรรมและอุเบกขา โอภาสย่อมปรากฏเพราะกุศลธรรมนั้น เป็นสิ่งที่ดีครับ การที่หายไปอย่างรวดเร็วเพราะจิตมีความฟุ้งซ่าน ไม่ตั้งมั่นครับ ฝึกบ่อย ๆ แสงสว่างนั้นจะทรงตัวได้นานขึ้นครับ



2.เกิดอาการเย็นวาบทั่วตัวเย็นทั่วสรรพางกาย 2 ครั่ง ครั้งแรกไม่นานเท่าไหร่ แต่ครั้งท่ 2 ประมาณ4- 5 วันก่อนเย็นทั่วการนานมากเย็นนิ่งอยู่อย่างนั้นไม่แน่ใจน่าจะนานหลายนาที

สาธุครับ เป็นอาการของปีติครับ คนที่ปฏิบัติแล้วได้ปีติเย็นวาบทั่วตัวเย็นทั่วสรรพางกาย แสดงว่ามีอินทรีย์แก่กล้าดีแล้ว จิตเป็นกุศล ให้เจริญสมาธิต่อไปนะครับ ทำปีติให้มีกำลังเพื่อเจริญวิปัสสนาเป็นลำดับต่อไปนะครับ


3.เห็นแสงสีแพรวพราวบนพื้นดำระยิบระยับประมานสีม่วง เขียว แดง ไม่แน่ใจ

เป็นนิมิตของอานาปานุสติกัมมัฏฐานครับ ให้ปรารภอุเบกขามีจิตตั้งมั่น ก็จะเห็นกลมใสสว่างในวงหน้าครับ และจะมองเห็นสิ่งต่าง ๆ ได้รอบตัว อาจทะลุฝาผนังไปได้




4.เกิดอาการเหมือนตัวโน้มกายมาด้านหน้าอยู่บ่อยๆ ขณะนั่งสมาธิ

นอกจากเย็นวาบทั่วตัวเย็นทั่วสรรพางกายแล้ว แสดงว่ามีอาการตัวโยกตัวโคลงร่วมด้วยซึ่งการเกิดปีติอาจมีหลาย ๆ อย่างพร้อมกันได้ครับ เช่นเย็นซาบซ่านด้วย น้ำตาไหลด้วย ตัวโยกตัวโคลงด้วยก็ได้




5.ปัจจุบันเห็นแสงเหมือนไฟนีออนกระพริบ 4-5 ครั้งด้านปลายมุมหางตา สองสามวันก่อนเห็นปลาย มุมหางตาข้างหนึ่ง เมื่อคืนนี้ก็เห็นอีกข้างหนึ่ง

เป็นเพราะร่างกายมีการโยกโคลงเคื่อนไหวไปมาขณะเจริญสมาธิ โอภาสที่เห็นให้รักษาไว้เพื่อฝึกญาณต่าง ๆ ได้ต่อไปครับ


6.เริ่มเห็นภาพไม่ชัดนัก เช่นเห็นภาพหน้าผู้หญิงผ่านมาเห็น 2-3 หน้าความเข้าใจในขณะนั้นคิดว่าคือตัวเองที่ผ่านมาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เห็นแค่นั้นในวันนั้น อีกวันหนึ่งก็เห็นเป็นสถานที่ไม่รู้ว่าอะไรมันลางๆไม่ค่อยชัด

เมื่อจิตเป็นสมาธิดี ภาพต่าง ๆ จะมาปรากฏ จิตหวั่นไหวคล้อยตามสมาธิเสื่อมไปขณะหนึ่งภาพย่อมหายไป ครั้นจิตเป็นสมาธิอีกครั้ง ภาพก็มาปรากฏใหม่ได้อีก แต่ไม่ใช่ภาพเดิม ถ้าปรารภอุเบกขามีจิตตั้งมั่น ภาพที่ปรารกฏก็จะตั้งอยู่ได้นาน และเห็นเป็นเรื่องเป็นราวได้เป็นเวลานาน




ขออนุโมทนาสาธุการกับการเจริญสมณะธรรมของคุณในครั้งนี้ครับ



เจริญในธรรมครับ

ขอขอบพระคุณทุกท่านเป็นอย่างยิ่งที่กรุณาแนะนำมา เป็นประโยชน์กับผู้ปฎิบัติอย่างยิ่งที่สุด ขอบพระคุณอีกครั้ง

ตามที่คุณมหาราชันย์แนะนำทั้ง 6 ข้อ ถูกต้องครับ..อนุโมทนา


ขณะที่เกิดสภาวะในปรากฏการณ์ในสมาธินั้น..เป็นปัจจุบันธรรม
สิ่งสำคัญที่สุด...กำลังสติ..ตั้งมั่น...ถ้าสติไม่มั่นคงคลาดเคลื่อนจะถอนออกจากสมาธิทันที
กำหนดสติ ทำความรู้อยู่ที่ฐานความรู้เดิม..
อย่าเปลี่ยนฐานความรู้...รู้อยู่ที่รู้...อย่าไปวิตกวิจารณ์ตรึกตรองคิดเด็ดขาด...จะเป็นสัญญา..
กลายเป็นอารมณ์บัญญัติ..เพราะอารมณ์ฟุ้งซ่านจะเข้าแทรกแทน
อย่าตกใจหรือเอ๊ะใจ...ในปรากฏการณ์ที่ปรากฏในขณะนั้น..เด็ดขาด
จะทำให้จิตถอนจากสมาธิ....ต้องเริ่มนับหนึ่งใหม่...

อย่าส่งจิตไปรู้ในอาการของจิตทั้ง 6 ข้อ ที่ปรากฏในขณะนั้น...จะเป็นสมุทัย
วางจิตเฉยเป็นอุเบกขา...จะเข้าสู่..สภาวะ..จิตรวม..เป็นหนึ่ง
จิตจะไม่มีเวทนาทางกาย..ตัวตนร่างกายหายไป..ดับหมด..
อย่าตกใจ..ให้กำหนดรู้อยู่ที่รู้..ฐานความรู้เดิม
ทำไป..ติดขัดตรงไหน..แล้วค่อยมาถาม..
บอกไปมากเกินไป..จะเป็นสัญญาอารมณ์..
ดักคิด..ดักรู้..ทำให้เกิดความอยาก..จะกลายเป็นรู้ก่อนทำ

ขอแสดงความ คิดเห็นครับ
ที่ว่ามาทั้งหมด ก็แค่ สังขารจิต ปรุงนินิตขึ้นมาให้เราหลง เท่านั้นเองครับ ไม่มีอะไร เลย

เพราะสมาธิแปลว่า การไม่ปรุง ไปในอารมณ์ภายนอกมีความตั้งมั่น ที่สิ่งที่เรากำลังพิจารณาหรือบริกรรมอยู่ จึงจะเรียกว่า เป็นการทำสมาธิ มีสมาธิ เพื่อทำกำลังจิตให้เพิ่มขึ้น เพื่อเอามาเห็น พระไตรลักษณ์ ไม่ใช่ท่ิองเที่ยวเล่นในความคิด ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย

อาจจะมองคนละมุม กับท่านอื่นนะครับ

บุญหนักจริงๆนะครับ ภาวนาเจริญดีมากเลย
อนุโมทนา

แนะนำพระอาจารย์ให้ลองไปศึกษาดูครับ
ฟังเทศน์เล่นๆก็ได้
http://www.wimutti.net
เข้าไปโหลดพระธรรมเทศนามาัฟัง
การปฏิบัติจะได้ก้าวหน้าครับ

ไม่อาจเอื้อมรับคำว่าบุญหนัก ถ้าการปฎิบัติธรรมเป็นไปด้วยดีคงเพราะเป็นตั้งแต่เข้าพรรษามา ทานผักทานเต้าฮู่ ทานนมชนิดไม่เปรี้ยว และไม่ทานไข่ อีกทั้งยึดถือไม่ยุ่งในกามด้วย ศีลก็ปฎิบัติตาม ศีล 3 ชุดในพระไตรปิฎก มีที่ผิดบ้างคือข้อปานาติบาตเพราะอาชีพต้องสังปลามาชาย พยายามแก้ด้วยการเลือกปลาทะเลที่ตายเรียบร้อยมาขายแทน การขายเครื่องดื่มที่มีแอลกอฮอล์เพราะเป็นร้านอาหาร แต่เป็นร้านอาหารที่ไม่มีสิ่งผิดกฎหมายอี่นๆ ไม่มีสาวนั่งดริ้ง เป็นต้นเน้นคุณภาพอาหารและงานบริการจริงๆ มีพนักงานที่ต้องดูแล 25 คนบางครั้งก็มากกว่า ก็พยายามใช้พรหมวิหาร 4 ดูแลพวกเขา ส่วนตัวเองจริง ๆ อยากบวชในพุทธศาสนามาตั้งแต่อายุ 18 ปีแล้วแต่ขัดที่ครอบครัวไม่เห็นด้วย จึงต้องเรียนหนังสืออยู่เรือยมาจนถึงอายุ 30 หลังช่วงอายุ 30 ก็วุ่นวายอยู่ในทางโลกหาเงินซ้อบ้านซ้อรถ ในปัจจุบันเรื่องอยากบวชหรืออย่างน้อยปฎิบัติธรรมอย่างสันโดษยังเป็นความความหวังของตัวเองอยู่คิดว่าบั้นปลายชีวิตถ้าไม่ต้องดูแลพ่อและแม่ของตัวเองคงได้ปฎิบัติธรรมจริงๆจังๆ เสียที สำหรับตัวเองในปัจจุบันเวลาเดินก็พยายามหลีกเว้นต้นไม้และมด แมลงต่างๆ ถอนต้นหญ้าแปลงดอกก็ไม่กล้าถอนและเริ่มรู้สึกผิดแล้ว
ตัวเองพยายามยึดชีวิตสมถะ ใช้เฉพาะสบู่และยาสีฟัน แชมพู อย่างอื่นๆ ไม่ใช้เสื้อผ้าคือสิ่งของปกปิดกายใช้เท่าที่มี เงินที่หามาได้ใช้ไป 4 ทางหลักคือ พัฒนาสภานท่ เงินเดือนและสวัสดิการพนักงาน ให้พ่อแม่ทั้งหมดที่เหลือ และให้ทานทำบุญกุศล สำหรับตัวเองเงินไม่ค่อยจำเป็นต้องใช้
ถ้าผลการปฎิบัติได้ผลดีต้องยกความดีให้กับพระธรรมของพระพุทธเจ้า แต่ถ้าเป็นเพียงการปรุงแต่งจากจิตสังขารก็ขอยอมรับ และขอขอบพระคุณทุกๆ ท่านมา ณ ที่สร้างบุญด้วยการมาเป็นอาจารย์ให้ ขอกราบขอบพระคุณอย่างสูง สำหรับตัวเองคงจะไม่เขียนอะไรมาอีกแล้ว จะขอเป็นเพียงลูกศิษย์ ของทุกๆ ท่านจากการอ่านเท่านั้น ขอขอบคุณเสียงธรรมดีๆที่แนะนำให้กราบขอบพระคุณอย่างสูง
ขอบพระคุณค่ะ

คุณศรีวรรณ์ ไคร้งาม ครับ ผมขออนุโมทนาด้วย

คุณจงภาคภูมิใจในสิ่งที่คุณมี.....
คือ คุณมีการปฏิบัติจริง และผลการปฏิบัติก็เกิดจากการปฏิบัติจริงของคุณ..
ไม่ได้จดจำตำราหรือเอาความรู้ความเข้าใจในตำรามาหลอกผู้อื่นว่า..เป็นผลการปฏิบัติของตน..
ไม่หลอกความรู้สึกของตนเอง...ซื่อตรงกับตัวเอง
การปฏิบัติของตนเป็นแบบไหน..ก็แสดงออกมาแบบนั้น..ไม่ปรุงแต่งให้ดูดี
นี่แหละคุณสมบัติผู้ปฏิบัติธรรม..

ในการปฏิบัติทุกคน ย่อมมีอุปสรรค ในเบื้องต้นย่อมประสบปัญหา
แต่อำนาจแห่งพระธรรมจะจัดสรร..ให้ผ่านพ้นไปได้..

เจริญในธรรม

คุณไม่ได้มีสมาธิ ในการปฏิบัติขอรับ แต่คุณกำลังเกิดอาการทางจิต ถ้าจะเรียกตามหลักพุทธศาสนา ก้เรียกว่า วิปัสสนูกิเลส ขอรับ
คำว่า วิปัสสนูกิเลสนี้ ไม่ได้หมายความว่า ปฏิบัติวิปัสสนา แล้วเกิดมีวิปัสสนูกิเลส แต่หมายถึง การปฏิบัติสมาธิ แล้วเกิดอย่างที่คุณอธิบายมานั่นแหละ ขอรับ

การฝึกสมาธิ ทำเองได้ค่ะ แต่ต้องใช้แนวทางการปฏิบัติที่พระพุทธองค์กำหนดมา 40 วิธี ซึ่งเราเอาวิธีไหนก็ได้ที่เหมาะกับเรา แต่รวมๆแล้วเราต้ิองยึดสติปัฎฐาน 4 ค่ะ - รู้กาย รู้ความรู้สึก รู้อารมณ์ แล้วค่อยรู้ทุกอย่าง (รู้ทุกอย่าง รู้จากปัญญาญานนะคะ ไม่ใช่ความคิดเราเอง ถ้าแบบนั้น เรียกว่า ฟุ้งซ่านค่ะ)

1.เห็นแสงลำใหญ่วาบผ่านตาไปอย่างรวดเร็ว ขณะนั่งสมาธิและแผ่เมตตาอยู่

วิญญานเร่ร่อนมารับเอาไป การนั่งสมาธิ เป็นการทำให้เราได้บุญ ได้บุญจากการให้อาหารบุญแก่พวกวิญญานเร่ร่อนและในนรก เขาไม่ได้มา แต่เขารู้ว่าคุณแผ่เมตตา เขาก็มาเอาค่ะ

2. เกิดอาการเย็นวาบทั่วตัวเย็นทั่วสรรพางกาย 2 ครั่ง ครั้งแรกไม่นานเท่าไหร่ แต่ครั้งท่ 2 ประมาณ 4- 5 วันก่อนเย็นทั่วการนานมากเย็นนิ่งอยู่อย่างนั้นไม่แน่ใจน่าจะนานหลายนาที

อันนี้อาการจิตหลอนค่ะ รู้สึกไปเองค่ะว่าเย็น คงเพราะคุณอ่านเรื่องสมาธิมาแล้วรู้มาแบบนั้น จิตใต้สำนึกคุณก็บอกว่าอยากได้สัญญานนั้นบ้าง มันก็สั่งสมองคุณให้ส่งสัญญานผ่านระบบประสาทมาบอกตัวคุณ

3.เห็นแสงสีแพรวพราวบนพื้นดำระยิบระยับประมานสีม่วง เขียว แดง ไม่แน่ใจ

จิตหลอนอีกเหมือนกันค่ะ

4.เกิดอาการเหมือนตัวโน้มกายมาด้านหน้าอยู่บ่อยๆ ขณะนั่งสมาธิ

อันนี้จิตไหวค่ะ ไม่นิ่งน่ะค่ะ

5. ปัจจุบันเห็นแสงเหมือนไฟนีออนกระพริบ 4-5 ครั้งด้านปลายมุมหางตา สองสามวันก่อนเห็นปลาย มุมหางตาข้างหนึ่ง เมื่อคืนนี้ก็เห็นอีกข้างหนึ่ง

จิตหลอนค่ะ ถ้าเป็นสมาธิ ตาจะเหมือนมีแม่เหล็กมาถ่วง ไม่เห็นแสงสีเลยค่ะ เห็นแต่ดำ

6. เริ่มเห็นภาพไม่ชัดนัก เช่นเห็นภาพหน้าผู้หญิงผ่านมาเห็น 2-3 หน้าความเข้าใจในขณะนั้นคิดว่าคือตัวเองที่ผ่านมาไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ เห็นแค่นั้นในวันนั้น อีกวันหนึ่งก็เห็นเป็นสถานที่ไม่รู้ว่าอะไรมันลางๆไม่ค่อยชัด ตัวเองไม่ได้อยากรู้อะไรเท่าไหร่เพราะเริ่มปลงได้บ้างแล้ว และคิดว่าเป็นภาพหลอนจากความคิดเราเองก็ได้ก็ปฎิบิตอย่างที่ทุกท่านสอนคือ เห็นหนอ เริ่มภาวนาแล้วตั้งแต่อ่านจากทุกท่าน แต่การนั่งสมาธิยังถนัดตามท่เขียนมาอยู่ยังไม่ได้ภาวนาพุทธ-โธ หรือนับแบบที่พระไตรปิฎกและสมเด็จพระสังฆราชได้เขียนไว้ ไม่ทราบต้องปรับปรุงวิธีการปฎิบัติอย่างไรขอคำแนะนำด้วย

จิตหลอนเหมือนกันค่ะ คุณอ่านวิธีมาเยอะ ว่าด้วยญานสมาธิ ใจคุณอยากได้ จิตคุณก็รับรู้ แล้วมันก็ส่งสัญญานให้คุณเห็น ซึ่งมันไม่ใช่ตาทิพย์ แต่เป็นจิตหลอกเราค่ะ

ขอนุญาตสอนวิธีที่จะทำให้ได้ญานค่ะ
๑. ถือศีล (ด้วยเจตนาบริสุทธิ์)
๒. ทำดี (ด้วยเจตนาบริสุทธิ์)
๓. ละความชั่ว (ด้วยเจตนาดี)
๔. ทำใจให้เบิกบาน (ไม่ทำให้ตัวเองทุกข์)
๕. ทำสมาธิ (ต้องไม่มีกิเลสใดๆ นอกจากความเพียรเท่านั้น)

ทำสมาธิ คือ ตั้งมั่นกับสิ่งที่เป็น ณ ขณะที่เราทำสมาธิ รู้มันเฉยๆ ไม่ต้องคิดต่อ ได้ยินอะไร ก็ได้ยินเฉยๆ ไม่ต้องคิดต่อ สรุปว่า รู้ แค่รับรู้ แล้วก็ปล่อยผ่านไป อย่าเก็บไว้ในหัว แล้วถามตัวเองว่า เราได้ญานอะไรหรือยัง ถ้าทำแบบนั้น ยังไงก็ไม่ได้หรอกค่ะ ถ้าได้ เรารู้เองค่ะ

เพียรนะคะ อย่าใส่กิเลส แล้ววันนึง ปัญญาญาน จะมาถึงคุณเอง โชคดีค่ะ



ขอขอบพระคุณอย่างยิ่ง
ศรีวรรณ์ ไคร้งาม
วิธีการก็พยายามทำตามจากการอ่านที่ทุกท่านสอนมา

สมัยนี้ หาคนมีสมาธิในระดับสูงได้ยาก ส่วนหนึ่งเพราะมีการสอนโดยผู้รู้ที่ รู้ไม่พอ สอนเกินกว่าสิ่งที่ตนทำได้ หรืออย่างดีก็สอนเท่าที่ตนทำได้

การสอนเท่าที่ตนทำได้นั้น ก็เป็นเรื่องดี ผู้ฝึกใหม่ไม่จำเป็นต้องรู้ถึงสมาธิขั้นสูง แต่ปัญหาคือ ผู้สอนจำนวนมาก กลับปิดกั้นตนเอง ไม่ยอมรับรู้ถึงขีดจำกัดที่ตนเองมี

เพราะยังไม่สามารถละสักกายทิฎฐิ อันถือเป็นการบรรลุธรรมขั้นต้น หากลูกศิษย์เริ่มจะก้าวหน้ากว่าตน ก็กลัวเสียหน้า พาลสอนในสิ่งที่ตนยังไปไม่ถึง พาเข้ารกเข้าพงไป
เช่น ผู้ได้ฌาณ 2 (มีมากในปัจจุบัน) ก็สอนได้ถึงชั้นฌาณ 2 ไม่ใช่เรื่องผิด แต่ที่ผิดคือ หากลูกศิษย์ได้ถึงชั้นฌาณ 2 แล้ว (ซึ่งไม่ได้ยากนัก) ก็พาลสอนในสิ่งที่ตนยังไม่รู้ ลูกศิษย์ถามถึง อภิญญา ก็ไพล่ไป สอนให้อธิษฐานอะไรต่างๆ นานา ก็พากันติดอยู่ตรงนั้น บางคนโชคดีสามารถเข้าถึงฌาณ 3 (ซึ่งก็น้อยนัก) ก็ไม่สามารถก้าวพ้นไปไหนได้ หาฌาณ 4 ได้ยากเต็มที

คนที่ทำสมาธิไม่ได้ ก็พากันตั้งตนเป็นผู้รู้ เรียกการเจริญสติแบบพื้นฐาน ว่าคือวิปัสสนา เจริญสติไปอีกสิบชาติ ก็อย่าหวังจะได้วิปัสสนาญาณอย่างหนึ่งอย่างใดเลย...

หลวงพ่อสงบ ศิษย์หลวงตามหาบัว
เทศนาธรรม ธรรมะตัดแปะ

http://www.sa-ngob.com/media.php?id=209&con=1

โดย Watpakhaodangyai.com