วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 12:59  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


กฎการใช้บอร์ด


รวมกระทู้จากบอร์ดเก่า http://www.dhammajak.net/board/viewforum.php?f=2



กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ]    Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 04 ต.ค. 2009, 16:49 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 4
สมาชิก ระดับ 4
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 มิ.ย. 2005, 10:56
โพสต์: 265


 ข้อมูลส่วนตัว


เหตุที่ใจเป็นทุกข์
โดยพระอาจารย์มานพ อุปสโม

ปัญญาสามารถแก้ปัญหาได้ทุกปัญหา ปัญหาที่เราแก้ไขไม่ได้ก็เพราะใจของเรานั้นขาดปัญญา และปัญหาที่เราปรารภถึงเราก็ปรารภถึงในประเด็นที่เป็นปัญหาทางใจ ปัญหาต่างๆทั่วไปนั้นไม่ต้องหยิบยกมาทั้งหมด เพราะที่ถือว่าเป็นปัญหาซึ่งมีความสำคัญมากที่สุดคือ “ปัญหาใจ”

ถ้าใจของเราปราศจากปัญหาเราจะไม่มีความทุกข์ใจ และปัญหาทางใจก็หมายถึงใจเป็นทุกข์ เมื่อใจเป็นทุกข์ก็เลยกลายเป็นปัญหา ปัญหาทางใจได้แก่ความรู้สึกที่เราไม่พึงปรารถนา ความรู้สึกขัดใจ ฯลฯ เรียกว่าปัญหาทางใจทั้งหมด ส่วนความรู้สึกชอบใจที่เราคิดว่าไม่เป็นปัญหานั้น แท้จริงความรุ้สึกชอบใจพอใจก็เป็นตัวปัญหาสร้างปัญหาได้เหมือนกัน

ที่ว่าความรู้สึกอยากได้ ความรู้สึกพอใจ ความรู้สึกเพลิดเพลิน มองผิวเผินแล้วไม่ใช่ตัวปัญหา แต่ถ้ามองอย่างลึกซึ้งก็เป็นปัญหาได้ เป็นปัญหาอย่างไร? ความรู้สึกเหล่านี้เมื่อเกิดขึ้นกับตัวเราแล้วเราก็อยากให้มันเกิดขึ้นกับเราตลอดไป เรากลัวว่าความรู้สึกเหล่านี้จะหายไปจากเรา เมื่อความรู้สึกนี้หมดไป เราเสียดายไม่อยากให้ความรู้สึกนี้หมดไป อยากให้ความรู้สึกนี้อยู่กับเรานานๆ พอความรู้สึกนี้หมดไปใจเราก็เป็นทุกข์

ตัวอย่าง เช่นเรามีแฟนที่รักเรามากทำให้เรามีความสุขมากเรารู้สึกพึงพอใจ แต่อยู่มาวันหนึ่งแฟนเกิดเบื่อเราไม่รักเราแล้วเราก็ทุกข์ใจ เสียใจ เพราะเราอยากให้แฟนรักเรานานๆรักเราคนเดียวเหมือนเดิม อยากมีความรุ้สึกดีๆอย่างนี้นานๆตลอดไป แต่เมื่อความรักแปรเปลี่ยนไปกลายเป็นทุกข์ใจ

หรืออีกตัวอย่าง เช่นเวลาเรานั่งสมาธิแล้วใจสงบ แต่เมื่อเราออกจากสมาธิเราก็นึกเสียดายในความสงบนั้น จึงนั่งสมาธิใหม่เราก็ปรารภถึงความสงบ พยายามทำจิตให้สงบเหมือนเก่าแต่จิตกลับไม่สงบเหมือนเดิม เมื่อจิตไม่สงบเราก็เลยทุกข์ใจว่าเคยทำได้แต่ขณะนี้ทำไมทำไม่ได้ ทำให้ทุกข์ใจ หงุดหงิดใจ รำคาญใจ ความรู้สึกไม่ดีนั้นก็เป็นปัญหาโดยตรงอยู่แล้ว ความรู้สึกหงุดหงิดใจ รำคาญใจ ขัดใจ ไม่สบายใจ เป็นปัญหาทั้งหมด

เคยสังเกตบ้างไหม? ว่าคนเราถ้าดีกันมากๆ ก็ขัดใจกันง่าย ถ้าไม่ค่อยดีกันเท่าไหร่ เราก็ไม่ค่อยรู้สึกขัดใจ ยิ่งใกล้ชิดเป็นสามีภรรยาก็ขัดใจกันบ่อยๆ เช่นสามีหรือภรรยาไม่เอาอกเอาใจ ไม่เห็นใจ เราก็รู้สึกขัดใจ แต่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไกลตัวเขาไม่เอาอกเอาใจ ไม่เห็นใจเรา ก็ไม่รู้สึกเท่าไหร่อาจรู้สึกเฉยๆก็ได้ หรือพ่อ แม่ ลูก พี่น้อง เพื่อนรัก ใกล้ตัวก็มีความรู้ขัดใจได้ง่ายเช่นกัน

ถ้าเราสามารถแก้ปัญหาที่ใจได้ใจก็ไม่เป็นทุกข์ การแก้ปัญหาให้ใจคลายทุกข์ มีหลายวิธี เช่นคิดดีจะทำให้พูดดีและทำดีไปด้วย มองโลกในแง่ดี มองอย่างเข้าใจ มีเมตตาต่อกัน ให้อภัยกันมองว่าเป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ เป็นต้น

หรือ ฝึกสติดูจิตใจให้เห็นตามความเป็นจริง เช่นเข้าไปเห็นความรู้สึกขัดใจ รำคาญใจ ไม่สบายใจ ไม่พอใจ น้อยใจ ฯลฯ ตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้นกับเราจริงๆ แล้วจะเห็นความจริงอย่างหนึ่งว่า ความรู้สึกมันเกิดขึ้นกับเรา แล้วมันก็หายไป มันเป็นอนิจจังไม่เที่ยง ถ้าเราอยู่กับความรู้สึกเหล่านี้ได้ เห็นความเป็นจริงของมัน คือมันเกิดขึ้น ตั้งอยู่ชั่วคราว แล้วก็ดับไป คือความรู้สึกเหล่านี้มันเกิดแล้วมันก็ดับ ถ้าเราเห็นอย่างนี้ได้ความรู้สึกเหล่านี้ก็ไม่มาทำร้ายใจของเรา

แต่ที่เกิดปัญหาก็คือ ในขณะที่น้อยใจ ขัดใจ ฯลฯ แล้วลืมดูใจตนเอง เรามัวแต่มองที่คนที่ทำให้เราน้อยใจ ขัดใจ ฯลฯ เราก็เลยน้อยใจ ขัดใจ ฯลฯเขาอยู่เรื่อยๆ เมื่อไปมองดูเขาผู้ทำให้เราน้อยใจ ขัดใจ ทำให้ตัวน้อยใจคราวใหม่ๆ ตัวขัดใจตัวใหม่ๆ ก็เกิดขึ้นมาเรื่อยๆ ต่อกันไปยาวๆเป็นหางว่าว ก็ทำให้น้อยใจต่อไป ขัดใจกันต่อไป เป็นต้น


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 1 โพสต์ ] 

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 22 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร