คุณศรีวรรณ์คะ ดิฉันไม่ทราบว่าคุณอยู่ส่วนใดของจ.เชียงราย แต่ถามหลวงตาท่านแล้วท่านแนะนำ วัดแถวๆจังหวัดเชียงใหม่ก็มีเยอะนะคะ เช่นวัดป่าอาจารย์ตื้อ ต.สันมหาพน อ.แม่แตง จ.เชียงใหม่ คุณลองเข้าไปดูตามนี้ก่อนนะคะ http://www.amulet.in.th/forums/view_topic.php?t=870

คุณวลัยพรไปไหน เห็นถามทางไว้แล้วหายไปเลย

ขออนุญาติเสริมนะครับ

สำหรับผู้ปฎิบัติโดยไม่มีใครคอยสอบอารมณ์

เวลาปฏิบัติ สภาวะต่าง ๆ จะเกิดขึ้นมาก
ทำยังไง
ท่านแนะนำไว้ดังนี้

โยคีผู้ปฏิบัติ พึงพิจารณาดูอารมณ์ที่เกิดขึ้น
ไม่ว่า ดี หรือ ร้าย ด้วยใจเป็นกลาง
ไม่ยินดี ยินร้าย ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เราเขา
สักแต่ว่าเป็นสภาวะ

ประดุจดังนั่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำทีไหล ดูสิ่งต่าง ที่ลอยผ่านตาไป
ดอกไม้ลอยมา ก็รู้
ขอนไม้ ลอยมาก้รู้
สัตว์เน่าลอยมา ก้รู้
ใจไม่ฟูขึ้น ไม่ยุบลง เพราะอารมณ์ที่เห็น

ขณะที่ทำสมาธิจะเห็นมากมาย

สิ่งที่เห็น เห็นจริง
แต่ สิ่งที่เห็น จะไม่ใช่ความจริง

ปฏิบัตไม่ให้ผิด มีหลักง่าย ๆ นิดเดียว

ปฏิบัติ เพื่อละ ไม่ใช่เพื่อยึด

ถ้า เกิดความสำคัญว่า เราได้ เรามี เราเป็น อาจหลงทาง

กราบอนุโมทนางาม ๆ ท่านผู้ตั้งใจปฏิบัติครับ
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ

สวัสดีปีใหม่ค่ะ
ขอบพระคุณคุณหมอเอรากอนที่มีน้ำใจแวะมาดูแล ขอบพระคุณท่านอาจารย์มหาราชันย์
ที่เตือนสติ ขอบพระคุณคุณmurano สำหรับคำแนะนำทั้งหมด ขอบคุณคุณjean ที่ค้นหาวัดให้
สองวันก่อนโทรไปหาติดต่อไม่ได้สงสัยอยู่บนเขาหรือคะแล้วจะโทรไปใหม่ค่ะหรือถ้าว่างโทรมาคุย
บ้างนะคะ ขอขอบพระคุณคุณไวโรจนมุเนนทระ ด้วยค่ะ และขอบพระคุณคุณกรัชกายที่มอบเพลง
เพราะๆ ให้ ขอเป็นเพลง น้ำตาร่วงหลังพวงมาลัย คงจะดีกว่านะคะเพราะการเป็นคนไข้ถึงแม้จะสนุก
แต่ไม่ค่อยมีเวลาเป็นเลยค่ะ

1 ม.ค. 53 ไม่สบายมากเป็นไข้และไม่มีแรงต้องเข้าโรงพยาบาลให้คุณหมอรักษาให้ คุณหมอเลย
เติมน้ำเกลือให้ 2 ขวดๆ ละ 8 ชั่วโมง เสร็จเวลา 04.00 น ของวันที่ 2 ม.ค. ในช่วงเติมน้ำเกลือ
เวลาผ่านไปเร็วมากแป๊ปเดียวเพราะท่อง ดูก่อนพราหมณ์... ไปเรื่อยๆ บางครั้งก็เป็น ดูก่อนศรีวรรณ์...
บ้างก็มี

2 ม.ค. 53 เวลา 12.00 น.ขอคุณหมอออกจากโรงพยาบาลเพราะทางร้านงานยุ่งมาก กว่าจะ
ทำเรื่องเสร็จเวลา 14.30 น. ช่วงรอนั่งสมาธิในห้องโดยมองออกไปที่วิวหน้าต่าง จะเห็นดอยปุย
มีต้นไม้ขึ้นอยู่เต็มเป็นป่าน่าไปนั่งสมาธิคงไม่มีใครมากวน แต่นั่งในห้องนี้ก็ได้ นั่งไปโดยกำหนด
ลมหายใจ เข้า- ออก อย่างเดียว 40 นาที คุณพยาบาลมาคั่นเวลานิดหนึ่ง พอเสร็จก็นั่งต่ออีก 40
นาที วันนี้กำหนดรู้ลมอย่างเดียว

3 ม.ค. 53 เข้าไปอ่านคำแนะนำที่ขอไว้ เวลา 16.30 น. จึงเดินจงกรมเดินไปเรื่อยๆ เพลินๆ
คิดถึงการเดินจงกรมขององค์สัมมาสัมพุทธเจ้ากับสามเณรจุนทะก็เกิดกำลังใจเดินไปเรื่อยๆ
จนถึงเวลา 17.46 น. ยังสามารถเดินได้ต่ออีกแต่ไม่สะดวกแล้วเลยพอ วันนี้พัฒนาการเดินเป็น
1 ชั่วโมง 16 นาที เวลา 22.50 น. กลับมานั่งสมาธิที่บ้านคิดถึงการแผ่เมตตาที่คุณ murano
พูดถึงจึงแผ่เมตตาไปทั้งทิศเบื้องบน เบื้องล่าง เบื้องขวางสถานกลางทุกทิศทุกทาง นั่งได้ 40 นาที
รู้สึกง่วงเพราะฤทธิ์ยาจึงพอ

4 ม.ค.53 16.39 น. เดินจงกรมจนถึงเวลา 17.50 น. วันนี้เดินได้ 1 ชั่วโมงกว่านิดๆ
เวลา 23.00 น.เริ่มนั่งสมาธิโดยวิธีเจริญกายคตาสติ ที่ท่านอาจารย์มหาราชันย์แนะไว้ ก็รู้สึก
ถึงความสงบนั่งไปจนถึงเวลา 24.23 น. รู้สึกว่าสามารถนั่งต่อได้อีกแต่คิดว่าน่าจะพอแค่นี้
เพราะเพิ่มระยะเวลาการนั่งมากว่าชั่วโมงแล้ว ออกจากสมาธิไม่เกิดเวทนาอะไรเลย สบายๆ
ก็เลยเข้านอน


ถ้าการปฎิบัติผิดพลาดอย่างไรขอคำแนะนำเพิ่มเติมด้วยนะคะ
ขอบพระคุณอย่างสูงค่ะ
ศรีวรรณ์ ไคร้งาม

ดูเอาจริงเอาจังดีเน๊อะ
ถ้าไม่ตกภวังค์เลย ก็แสดงว่า... นายแน่มาก อิอิ

ลืมสวัสดีไปค่ะ สวัสดีตอนบ่ายค่ะคุณmurano
คุณmurano เขียนดูเอาจริงเอาจังดีเน๊อะ
ถ้าไม่ตกภวังค์เลย ก็แสดงว่า... นายแน่มาก อิอิ

ขอถามคุณmurano ขอความรู้ด้วยนิดนะคะ ว่าปกติเขาใช้เวลาในการนั่งสมาธิ
ครั้งละเท่าไหร่คะสำหรับผู้ปฎิบัติใหม่ และต้องปฎิบัติทุกวันไหม อย่างเมื่อวานนี้ก็เดินจงกรมอย่าง
เดียว การนั่งสมาธิก็เกเรน่ะค่ะ และสิ่งที่คุณmurano(เก็บคำว่าอาจารย์ไว้ในใจแล้วค่ะ อย่าน้อยใจนะคะ)
และอาจารย์มหาราชันย์สอนนี้สุดท้ายต้องเตรียมตัวตกภวังค์ได้เลยหรือคะ และการตกภวังค์
สำหรับการนั่งสมาธิถือว่าเป็นความเสียหายไหมคะ
ที่คุณmuranoสอน]พอต่อการรักษาตนเองได้บ้าง ลองนั่งสมาธิ แล้วกำหนดดวงสว่างในตัว ที่หน้าอกก็ได้ แล้วค่อยๆ เลื่อนมาที่ศรีษะ ทำซ้ำไปซ้ำมาจนกว่าจะพอใจ ตื่นเช้ามา ก็น่าจะดีขึ้น
ตอนนี้สนใจค่ะตอนแรกคิดว่าตัวเองคงทำไม่ได้ ตอนนี้จะพยายามดูค่ะ การกำหนดดวงสว่างในตัวที่
หน้าอกก็ได้นี้เราใช้จินตนาการเอาหรือคะ และอาการไข้ที่เป็นๆ หายๆ นี้เป็นเพราะการนั่งสมาธิหรือ
เปล่าคะ เพราะทุกคนที่เป็นเขาหายกันหมดแล้ว ปกติจะเป็นคนแข็งแรงค่ะ

ขอกราบคุณmurano สวยๆ ช่วยตอบให้ด้วยค่ะ
ศรีวรรณ์ ไคร้งาม
ป.ล. ขอบคุณคุณหลวงจีนงมงายอย่างมากค่ะ แต่ธรรม ที่ทุกท่านเขียนมาบางครั้งก็ยากนะคะ นับถือคุณ
หลวงจีนเช่นกันค่ะ
ป.ล.2 ขอบคุณในคำสอนที่เป็นประโยชน์ของคุณไวโรจนมุเนนทระอีกครั้ง สิ่งที่ให้มาขอให้ได้บุญเยอะๆ
ค่ะเพราะมีประโยชน์มากค่ะ

ฮิฮิ...

ตกภวังค์ก็คือ สติหลุด ถ้าไม่ตกภวังค์ก็แสดงว่า สติเข้มแข็ง...

ภวังค์มี 3 แบบ แบบที่มีประโยชน์คือแบบที่ 3 ภวังคุปัจเฉท จะเกิดในฌาณระดับ 3 และ 4 บางทีเราก็ชอบนอนสมาธิ เพื่อเข้าภวังค์แบบนี้
ประโยชน์เท่าที่นึกได้นะ คือเป็นเหมือนการหลับลึก และในภวังค์แบบนี้ จะช่วยเพิ่มกำลังจิต (ใช้คำอีกแบบคือ เพิ่มกำลังของสมถะ)
ลักษณะของภวังค์แบบนี้ ใกล้เคียง (แต่ไม่ใช่) นิโรธสมาบัติ สติจะหายไป และทุกอย่างจะสงบเงียบ ไม่มีความฝันอะไรใดๆ ทั้งสิ้น เมื่อสติกลับคืนมา จะ ไม่มี ความรู้สึกเหมือนหลับ หรือความรู้สึกใดๆ มันเหมือนเราทำสมาธิต่อเนื่อง แต่เวลามันหายไปเฉยๆ
จำได้ว่า ครั้งแรกที่เราเจอภวังค์แบบนี้ งงไปเลย อารมณ์แบบ "เอ้ย อะไรวะ" คือเราจะฟังเพลงสวดที่ยาวประมาณครึ่งชั่วโมง แล้วจู่ๆ มันก็จบเพลงซะงั้น

ส่วนภวังค์แบบอื่นๆ ที่มีนิมิตมากมายนั้น จะเกิดในฌาณระดับ 1 และ 2 เสียหายไหม ก็คงไม่... แต่มันไม่มีประโยชน์อะไร


ส่วนเรื่องป่วย ปกติคนฝึกจิต จะไม่ค่อยป่วยหรอกนะ แต่สังขารอะนะ บางทีเมื่อถึงเวลาป่วย มันก็ห้ามไม่ได้... การนึกภาพดวงสว่าง ก็คล้ายๆ จินตนาการ แต่มันก็ไม่เชิงเสียทีเดียว ลองฝึกๆ ดูว่า สามารถนึกภาพให้อยู่ที่หน้าอกได้หรือเปล่า
อ้อ เท่าที่ลองดู สมาธิรักษาอาการป่วยค่อกๆ แค่กๆ แบบหวัด ไม่ค่อยได้ แต่จะช่วยได้มาก ในกรณีที่ป่วยแบบแรงๆ เช่น เป็นไข้ ทำนองนั้น

ปล. ปกติ เรานั่งทีละ 20 นาที

ว่าจะถามท่านตั้งแต่ครั้งที่แล้ว ว่าท่านฟังเพลงสวดแบบไหนเจ้าคะ...
เพราะเท่าที่เห็น ๆ วางจำหน่ายในท้องตลาด...มีเพลงสวดหลายแบบน่ะค่ะ...
และช่วยอธิบายเพิ่มเติมได้รึเปล่าคะ
เพราะเพิ่งเคย...รู้ว่ามีเทคนิคการทำสมาธิเช่นนี้ด้วย....

ก็หลายแบบอะนะ แต่จะเป็นเพลงเรียบๆ เย็น ก็มี เพลงชินบัญชร มี 2 ทำนอง
เพลงสวดกวนอิม กับธิเบตสักการะ ก็พอจะได้ แต่ไม่ค่อยสงบ เพราะเพลงมันค่อนข้างเร็ว...
พอเบื่อๆ ก็เอาสวดสังโยค (สวดแบบพระ) มาฟัง มี 2 บท ชินบัญชรกับโพชฌังคปริตร บทสวดสังโยคนี่ หายากหน่อย เพราะเป็นพระจ๋าเลย

แต่ก่อนฟังเพลงตลอด เดี๋ยวนี้ฟังบ้าง อานาปานสติบ้าง แต่บางทีก็มองไปข้างหน้าเฉยๆ คือ... ไม่แน่ไม่นอนอะนะ
ที่ทำมากๆ ตอนนี้ ก็คือนึกภาพว่า ตัวเรามันมีกายวิญญาณอยู่ เหมือนมีตัวใสๆ ซ้อนอยู่ แล้วจดจ่อที่ตรงนั้น บางทีก็ลองหาตำแหน่งของ การมองเห็น การได้ยิน ว่ามันอยู่ตรงไหนในหัว
บางทีก็ลองมองไปที่หน้าผาก มองจากด้านใน นึกภาพออกมะ อิอิ
บางทีก็ลองนึกภาพตัวเองขึ้นมาอีกตัวข้างหน้า แบบนั่งมองกันอยู่... คือ แล้วแต่อารมณ์อะนะ อิอิ

อ้อ เพิ่มเติม: ยังไม่แน่ใจนะ แต่บางครั้งก็คิดว่า การฝึกสมาธิแบบฟังเพลง คือการฝึกแบบ อรูป หรือเปล่า คล้ายๆ อานา แต่เปลี่ยนจากลมหายใจ มาเป็นเสียงแทน

อุ๊ย...งั๊นแชร์กันได้...
จริง ๆ ขี้เกี้ยม ไม่ค่อยได้ฟังเพลงแนวนี้ค่ะ
แต่มีเพลงอยู่ 1 เพลง ไม่เร็วค่ะ ช้า เนิบ และเพราะมาก แต่จะส่งให้ท่านลองไปฟังได้ยังไง...
ขี้เกี้ยมไม่เคยได้ยินเพลงนี้ที่ไหนมาก่อน ตอนได้มานั้น
แบบว่าไปฝึกไท้จี้... และได้ยินเพลงนี้

ไงๆฝากเพลงเฝ้าไข้ใกล้เตียงด้วยนะขอรับ

ที่ท่านว่ามาพอจะนึกภาพออกหมดเลย
เพราะจริง ๆ ตรงนี้ มันเป็นการฝึกหรือ...ขี้เกี้ยมก็ไม่รู้
เพราะ...จริง ๆ อาการเช่นนี้ที่เกิดกับขี้เกี้ยม มองว่ามันเป็นความอยากรู้อยากเห็นของเราเองค่ะ...
และมันก็ทำของมันเอง ไม่ได้คิดว่านั่นเป็นการฝึกสมาธิ...
ตอนที่ฟังท่านพูด ก็ยังงง งง...
ช่วยอธิบายเพิ่มเติมได้รึเปล่าคะ ว่าทำไมแนวแปลก ๆ อย่างนี้ก็ถือเป็นการทำสมาธิ

อันนี้ ฟังแล้วแทบจะขาดใจ...

เดี๋ยวเถอะ เดี๋ยวเถอะ จานป้อ...
ขอซนสักหน่อยก่อน...น๊าาาา......
ซนเสร็จแล้วจะรีบวิ่งกลับไปนั่งพับเพียบ แต่ไม่ค่อยจะเรียบร้อย หน้าชั้นเรียน...จานป้อ..ต่อ