มันยังไม่เลิกกล่าวตู่ พระพุทธเจ้าอีก
นี่ไง ผลของการไม่เอาสัมมาสมาธิ

ไม่รับตงฟางปุ๊ป้าย อ่า

เหอๆๆ

ก็พระไตรปิฎก ข้อต่อไป บอกว่ากลับมาสอนชัดๆๆ

เอ็นไลท์...

ไอท์..เล็น..

อืมจริงๆด้วย

สัมมาสมาธิ แบบไหน
มีนิวรณ์ มีปริวิตก มียึดว่าของเราด้วย

อยู่ในหัวข้อ "อยู่ในฌานใด"

ตงฟางปุ๊ป้าย

เหอๆๆ

เป็นชาดกหรือ

อยู่บนหัว..เดียรถี..งัย

อืม

บนหัวหลับอยู่นี่เอง

อยู่ในหัวแกไงล่ะ ไอ้ตงฟางปุ๊ป้าย

อืม

หมายถึง ของเราๆๆๆๆๆ ในพระไตรปิฎก นั่นหรือ

สัมมาสมาธิ และโลกุตรฌาน ทำไมจึงมีความคิดเกิดขึ้นได้

เหมือนข้อความที่ยกมาอ้างอิงข้างบน นี่ถูกต้องเลย ถึงแม้จะเป็นจตุตถฌานแต่เป็นโลกุตรฌาน
ก็เกิดความคิดได้ ไม่ใช่เรื่องผิดปกติใดๆ ถ้าไม่เกิดความคิดสิ เรื่องแปลก

มานำสภาวะฌานของบุคคลธรรมดา ไปเทียบว่าต้องเหมือนกับสภาวะฌานของอริยบุคคลได้อย่างไร


ผู้ที่ไม่คิด

๑. คนตาย

๒. เข้าฌานสมาบัติ

๓. เข้าผลาสมาบัติ

๔. เข้านิโรธสมาบัติ



ความแตกต่างที่เห็นได้ชัดของ มิจฉาสมาธิกับสัมมาสมาธิ

มิจฉาสมาธิ ความคิดมีผลต่อสมาธิ ถ้ามีความคิดเกิด นั่นคือ
สมาธิคลายตัวจากอัปปนาสมาธิแล้ว

สัมมาสมาธิ ความคิดไม่มีผลต่อสมาธิ ทุกสภาวะที่เกิดขึ้นจะแยกออกจากกัน
คือ มีความคิดก็ส่วนความคิด ญาณย่อมดำเนินไปตามสภาวะของญาณ สมาธิดำเนินไปตามสมาธิ
มีเวทนาเกิดก็ส่วนเวทนา ทุกสภาวะที่เกิดขึ้น จะแยกออกจากกันเป็นส่วนๆ

ความแตกต่างของโลกียฌานกับโลกุตรฌานที่เห็นได้อย่างชัดเจน

โลกียฌาน ฌานของคนธรรมดาทั่วๆไป ความคิดมีผลต่อสมาธิ
คนที่ได้ฌานขั้นสูง จะเข้าทั้งฌานขั้นสูงและฌานขั้นต่ำได้
บางทีเข้าตั้งแต่ฌานขั้นต่ำขึ้นไปหาฌานขั้นสูงเท่าที่ทำได้

โลกุตรฌาน ฌานของอริยะ ความคิดไม่มีผลต่อสมาธิ
อริยบุคคลเข้าได้แต่ผลาสมาบัติ ( ในขั้น ) ของตนๆเท่านั้น
พระอริยะชั้นสูง ไม่เข้าผลาสมาบัติชั้นต่ำ

บุคคลที่เคยได้ฌานสมาบัติ ๘ เมื่อมาเป็นอริยบุคคล สามารถเข้านิโรธสมาบัติได้


ความเหมือนของการเข้าสภาวะฌานสมาบัติกับการเข้าสภาวะผลาสมาบัติคือ

ขณะที่นั่งอยู่ จะเกิดอาการว่างหายไป แล้วรู้สึกตัว แล้ววูบหายไป แล้วรู้สึกตัวอีกที
อาการวูบสั้นบ้าง ยาวบ้าง ตามกำลังของสมาธิ

ความแตกต่างของการเข้าฌานสมาบัติและการเข้าผลาสมาบัติคือ


การเข้าฌานสมาบัติไม่มีวิปัสสนาญาณเกิด

การเข้าผลาสมาบัติจะต้องผ่านวิปัสสนาญาณนับตั้งแต่พลวอุทยัพพยญาณเป็นต้นไป
แต่ถ้าไม่เห็นโดยอาการต่างๆด้วยวิปัสสนาญาณทั้งหลายนับตั้งแต่พลวอุทยัพพยญาณ
จะไม่สามารถเข้าผลาสมาบัติได้

( สทฺธมฺมปกาสินี,ฉบับ ภูมิพโลภิกขุ,ทุติยภาค,น.๙๙ )

อนึ่งการเข้าผลาสมาบัติ มรรคญาณจะไม่เกิดขึ้น เพราะอริยมรรคแต่ละชั้นจะเกิดมรรคจิตครั้งเดียว
มรรคญาณ ๔ ชั้นเกิดมรรคจิต ๔ ครั้ง แต่ผลญาณและผลจิตเกิดได้หลายครั้งและหลายวาระ
เช่นการเข้าสมาบัติ



คนที่ยังกางตำราสอบอารมณ์ลำบากนะ เพราะไม่ได้รู้โดยสภาวะ

ขนาดสภาวะสัมมาสมาธิยังไม่รู้เลยว่า ความคิดเกิดขึ้นได้
โดยที่ไม่มีผลใดๆต่อสภาวะญาณและสมาธิที่กำลังเกิดขึ้น
แล้วจะไปรู้จักสภาวะของโลกุตรฌานได้อย่างไร

ยิ่งนิโรธสมาบัติที่พระพุทธองค์ทรงปริวิตกนั้น เป็นสภาวะที่ละเอียดยิ่งกว่า
การเข้าผลาสมาบัติ ยิ่งไม่ต้องกล่าวถึงเลย แค่คาดเดาเอาน่ะ นำมาใช้ไม่ได้หรอก

ระหว่าง สับคัทเอาท์ลงแล้วไฟดับทีเดียวหมด พูดแบบนี้ยังรู้ได้
แล้วสับคัทเอาท์ขึ้น ไฟก็ติดทีเดียวหมดเลย พูดแบบนี้ก็เข้าใจได้

แต่ถ้าบอกว่า ดับไฟทีละดวง จนกระทั่งดวงสุดท้าย แล้วทุกอย่างก็ดับหมด
บอกแค่นี้ยังรู้ไม่ได้เลยว่า แล้วดวงไหนที่ดับดวงแรก แล้วดวงไหนดับดวงสุดท้าย

แล้วเวลาไฟดวงแรกติด ดวงไหนติดก่อน แล้วดวงที่ติดดวงสุดท้ายล่ะดวงไหน
เดาให้ตายก็เดาไม่ถูก

อุปกิเลส ไม่ได้เกิดแค่ญาณ ๔ แต่เกิดในทุกๆญาณ ทุกๆสภาวะที่เปลี่ยนไป

ดูตำราตั้งตีห้าตีหก ก็ยังสอบตก เป็นเพราะเหตุอันใด

ผู้ที่ไม่คิด

๑. คนตาย เก็บไปคิดต่อชาติหน้า

๒. เข้าฌานสมาบัติ แล้วก็คิดเข้าใหม่

๓. เข้าผลาสมาบัติ ก็ไหลตามคิด

๔. เข้านิโรธสมาบัติ คิดออกมาก็ถอยออกจากนิโรธ