คำว่า "จิตดับ" หรือ "ดับจิต"หมายถึง จิตสังขาร หรือจิตในปฏิจจสมุปบาทดับ
เมื่อจิตไม่บริสุทธิ์ดับ จิตที่เป็นแก่นแท้ของเรา คือ "นิพพานจิต" หรือจิตหลุดพ้น หรือจิตพ้นวิเศษ ที่เป็นนิจจัง สุขขัง อัตตา จะออกมา

จิตที่ติดสุข คือ จิตที่หลงติดอยู่ในความสุขไม่บริสุทธิ์ ที่ยังเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เช่น รูปพรหม และอรูปพรหม

ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเราตถาคต(พระพุทธเจ้าทุกพระองค์)

ผู้ใดไม่เห็นธรรม ผู้นั้นไม่เห็นเราตถาคต

แม้พระศรีอารีย์อยู่ตรงหน้าเธอ เธอก็ไม่เห็นท่าน กลับไปมองหาพระศรีอารีย์ในที่อื่น ในกาลเวลาอื่น
ในเวลานี้ หรือในภายภาคหน้า พระศรีอารีย์ก็จะเทศน์อย่างนี้ แต่เพระจิตเธอมีทิฏฐิมานะ คิดว่าตัวเองแน่ เธอจึงมองไม่เห็นท่าน

ให้คุณพูด ลองดูตัวอย่าง คุณใบไม้หน่อย

จิตสาระพัดบวก แบบตัวต่อเลโก้ ที่เอามาปนกันมั่วๆ
แล้วมากล่าวว่า นั่นเป็น ความหมายของจิต

คุณพูด
จะเข้าใจได้แค่ไหนคร๊าบ

ครับเพราะจิตมีอวิชชาครอบงำอยู่ มันจึงชอบผนวก

เจออะไรเป็นผนวกบวกเข้ามาเป็นของๆตนหมด

ไม่ว่ารัก ชอบ ชังเป็นผนวกบวกเอาอารมณ์เหล่านั้นเก็บเข้ามาเป็นธรรมารมณ์ต่อไป

พระนิพพานคือความสิ้นไปแห่งราคะ โทสะ โมหะนั้นเป็นคุณลักษณะอย่างหนึ่งของอะไร?