ธรรมโอวาท
ของ
พระญาณสิทธาจารย์
(หลวงปู่สิม พุทธาจาโร)
วัดถ้ำผาปล่อง ต.บ้านถ้ำ อ.เชียงดาว จ.เชียงใหม่



พุทโธนั้นเป็นเครื่องมัดจิต
หรือว่าลมหายใจเข้าออกนี่ก็เป็นเครื่องมัดจิต
จึงมีวิธีจำ ให้นึกพุทโธทุกลมหายใจเข้าออก

เมื่อพระพุทธเจ้าของเรายังไม่ได้ตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้านั้น
พระองค์ก็เลือกว่าจะเอาอุบายใดมาภาวนา
คือว่า ธาตุลมมันเข้ามันออกอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก
แต่ว่า ลมมันเข้ามันออกเป็นบทภาวนา

คือว่า ธาตุลมมันเข้ามันออกอยู่ทุกลมหายใจเข้าออก
แต่ว่าลมกับจิตมันคนละอย่าง
แต่เมื่ออาศัยอยู่ด้วยกันแ้ล้วก็เป็นตัวคนเรา
ถ้ามีลมหายใจอยู่ก็ยังแสดงว่า ยังไม่ตาย
คนเราถ้าหมดลมหายใจเมื่อใดก็เรียกว่า ตาย

หรือการพูดจาปราศรัยของคนเราก็อาศัยธาตุลม
ธาตุลมที่สูดเข้าไปแนี้แหละ
เวลาแสดงคำพูดออกมามันก็กระทบอักขระ อักษรในปาก
มันก็ดังออกมาตามจิตเจตนาของจิตใจภายในนั้น
เมื่อจิตใจภายในมันพูดอย่างไร ก็จะเป็นไปตามนั้น

แต่เสียงที่พูดนี้ มันมาจากจิต
จิตที่รู้อยู่ เห็นอยู่ จิตอันนั้นก็มิใช่ว่าจะบริสุทธิ์ผ่องใสจริงๆ
จิตนั้นมันก็ยังมีกิเลส ความโลภ ความโกรธ ความหลง
เต็มอยู่ในกายในจิต เต็มอยู่หมดทั่วร่างกาย อะไรก็เป็นจิตทั้งนั้น
ไม่ว่าจะไปแตะต้องปลายเท้า ปลายมือ
บนศีรษะ ปลายผม ก็มีความรู้สึกไปทั่วกันหมดไปถึงจิต
ทีนี้จิตใจนี้แหละจะหาเป็นก้อน เป็นหน่วย เป็นเพศหญิง เพศชายก็ไม่ได้

ใจนี้ท่านว่าเป็นธาตุรู้ มโนธาตุ
เป็นธาตุรู้อาการของใจ มันมีอยู่ ๔ อย่าง
เวทนา หมายถึง เสวยรับความสุข ความทุกข์ สบายใจ ไม่สบายใจ
ทุกข์กาย ทุกข์ใจ สุขกาย สุขใจ มันก็จิตทั้งนั้นแหละ
เวลาภาวนาท่านให้ตามเข้ามา รวมเข้ามา สงบเข้ามา
เรื่องราวภายนอกไม่ต้องไปคิดนึก มันมีอยู่ภายในทั้งหมด

คำว่า ภาวนานั้นเป็นการทำในจิตใจ
ไม่ต้องแส่ส่ายไปตามที่อื่น
อย่างว่าเราได้ยินเสียงนี่ เสียงมันลอยไปในอากาศ
คนหูดี คนหูไม่ดี คนหูไม่ตึงไม่หนวก มันก็ได้ยิน
คือ หูนี่มันรับเอาเสียง รับเอาเสียงแล้วมันก็ส่งเอาไปถึงจิต
จิตดวงผู้รู้อยู่ภายในมันก็รับรู้ไปตามเสียงนั้น
ความจริงมันก็ไม่ลึก ไม่ตื้น มันมีอยู่เท่าเก่านั้นแหล่ะ
ต้องตั้งสติอยู่ในจิตใจ ระลึกอยู่ในพุทโธ
ระลึกอยู่ที่ลมหายใจ จะระลึกอยู่ที่ไหนก็ต้องมีความรู้สึกอยู่ภายใน
หรืออะไรกระทบตา กระเทือนหูเข้ามา จิตก็อย่าได้หวั่นไหว

สิ่งไม่ดีกระทบมาก็ทำใจปรกติ ไม่ให้มันหลงลืม ชื่อว่า ภาวนาอยู่
ที่น่ายินดีพอใจ มันก็ไม่คงทน มันก็เป็นเรื่องอารมณ์อย่างหนึ่ง
เกิดขึ้นแล้วมันก็เปลี่ยนแปลงไป

ที่ว่าให้รวมเข้ามาน่ะ ถ้าหมายถึงผู้ปฏิบัติน่ะมันไม่ได้รวมมาหรอก
มันมีอยู่แล้ว มีอยู่ในตัวนี้แหละ
อันนี้เพื่อแก้ความหมายที่มีอยู่ข้างนอกนั้น
ไม่ต้องไปหมายข้างนอก ให้รวมสงบเข้ามา มาสู่จิตใจดวงผู้รู้อยู่





คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือสุข สงบ เยือกเย็น
สิงหาคม, ๒๕๕๖. หน้า ๑๙-๒๐

:: รวมคำสอน “หลวงปู่สิม พุทธาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=42673

:: ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่สิม พุทธาจาโร”
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=21573