learn เขียน:
อ้างคำพูด:
ผมเชื่อว่าผมไม่ใช่เจโตวิมุติ คือ ไม่มีญาณสมาธิที่สะสมมาแต่อดีต
ตั้งแต่นั่งสมาธิมา ผมไม่เคยเห็นนิมิตรแสงสีอะไรอย่างนั้น แม้แต่ครั้งเดียว
แต่ผมคิดว่าเป็นปัญญาวิมุติ คือ ชอบคิดพิจารณาธรรม
นั่นคือเป็นผลดีต่อการปฎิบัติธรรม วางความหวังลมๆแล้งๆว่าจะได้ญาณพิเศษ
หันหน้าพิจารณาอย่างเดียว สมาธิ หนุนปัญญาครับ แต่ต้องยกขึ้นสู่การพิจารณาธรรมครับ
จิตไม่คม นิวรณ์จึงเกิดบ่อยครับ
ตั้งแต่นั่งสมาธิมา ผมไม่เคยเห็นนิมิตรแสงสีอะไรอย่างนั้น แม้แต่ครั้งเดียว
แต่ผมคิดว่าเป็นปัญญาวิมุติ คือ ชอบคิดพิจารณาธรรม
นั่นคือเป็นผลดีต่อการปฎิบัติธรรม วางความหวังลมๆแล้งๆว่าจะได้ญาณพิเศษ
หันหน้าพิจารณาอย่างเดียว สมาธิ หนุนปัญญาครับ แต่ต้องยกขึ้นสู่การพิจารณาธรรมครับ
จิตไม่คม นิวรณ์จึงเกิดบ่อยครับ
ขอบคุณค่ะ
เรื่องคิดพิจารณาธรรมก็สงสัยอยู่เหมือนกัน ว่ากฏเกณฑ์ขอบเขตมันอยู่ตรงไหน
เคยคิดเรื่องการเตรียมตัวตาย เป็นมรณานุสติ คือคิดว่า
รู้ตัวว่าต้องตาย ไม่ช้าก็เร็ว ก็เลยจะเตรียมความพร้อมทางโลก สั่งเสีย เคลียร์อะไรให้เรียบร้อย
สภาพจิตสุดท้ายก่อนมันจะออกจากร่างไป มันจะได้มุ่งตรงไปนึกถึงพระ นึกถึงสุคติ จะได้ไม่มีห่วงอะไร
คนที่ยังอยู่ เค้าก็จะได้ไม่ต้องรับภาระสะสางเรื่องค้างคาที่เราทิ้งไว้
คิดไปคิดมา มันก็ออกมาเป็น list ว่า ต้องทำอะไรบ้างก่อนตาย
แล้วบางทีมันก็กระโดดเปลี่ยนเรื่อง
สรุปนั่งคิดอยู่นาน ตัดสินตัวเองไม่ได้ ว่านี่เราคิดถูกวิธีมั้ย
การคิดแบบนี้ มันต่างจากการฟุ้งอย่างไร
ถ้าฟุ้งเกี่ยวกับเรื่องธรรมะ คิดเรื่องประวัติพระพุทธหรือพระสงฆ์ที่อ่านมา จะได้บุญมั้ย
อะไรเป็นตัววัดตัดสิน
ถ้ารู้หลักที่ถูกต้อง อาจจะก้าวหน้าก็ได้ เพราะมีจริตชอบคิด
แต่มันก็เสี่ยงมากที่ ยังไม่เข้าใจในอารมณ์ของสัมมาสมาธิที่แท้จริง
คิดพิจารณาธรรมอาจหลงกลายเป็นฟุ้งได้ง่ายๆ
คิดได้นานต่อเนื่องก็จริง แต่ไม่ทราบว่าเป็นมิจฉาสมาธิหรือไม่
และด้วยความที่อ่านธรรมะมาพอสมควร พอจะโยนิโสมนสิการได้
อะไรที่หลวงปู่หลวงพ่อสอนไว้ เราก็ใช้ปัญญาพิจารณาตามได้
เพียงแต่อาจจะเพราะสมาธิยังไม่นิ่ง เลยได้แต่ฟังและคิดตาม
ถึงจะพอเข้าใจความหมาย แต่มันยังไม่จำฝังใจ เผลอก็ลืม ไม่นานก็ลืม
เคยคิดว่าถ้าได้ฌานจะดีมาก เพราะเหมือนกับมีปัญญาจากการฟังรออยู่แล้ว
ถ้าได้สมาธิระดับสูงมาบวกกับปัญญา คงได้ผลดีน่ะค่ะ
ส่วนเรื่องญาณพิเศษ ก็ยอมรับว่ามีความอยากได้
แต่มันยังไม่ใช่จุดประสงค์เดียวของทุกสิ่งทุกอย่างค่ะ
คือที่เล่าว่าเคยคิดว่า อยากมีชีวิตที่ดี ก็ต้องทำ
นั้นหมายความว่า อยากให้ปัญหาชีวิตคลี่คลายน่ะค่ะ
ความเห็นและอารมณ์ครับเป็นตัววัดตัดสิน
อารมณ์ต้องเป็นอารมณ์ที่จิตเข้าไปรู้
ความเห็นต้องปรับ เช่น เห็นความเป็นทุกขัง อนิจจัง อนัตตา
เป็นของธรรมดาของโลก
แต่ยังไงคิดว่าจะกลับมาอ่านค่ะ) 
