.
"จิตมีตัวเดียวเท่านั้น"
" .. หัดสมาธินี้ "หัดให้จิตแน่วแน่ในอารมณ์เดียว" จะเอาคำบริกรรมอะไรก็เอา เช่นว่า เอาอานาปานสติก็เอาอันเดียวเท่านั้นแหละ ไม่เอาอย่างอื่นอีก ใครว่าอะไรดีแสนดีก็ไม่เอา
เมื่อจิตแน่วแน่ อยู่ในอารมณ์อันเดียวแล้วให้วางเสีย ถึงไม่วางมันก็วางเองดอก ถ้าจิตรวมแล้วจิตเป็นของอันเดียว ถ้าพิจารณาลมหายใจ เข้า-ออก มันก็อยู่แต่ที่ลมหายใจอันนั้นแหละ
"อันที่มันวอกแวก ๆ นั่น มันเป็นอาการของจิตออกไปเฉย ๆ มันไม่ใช่จิตหลายอัน จิตไม่ใช่หลายตัว ตัวเดียวเท่านั้น" ที่มันวอบแวบ ๆ ไปนั้น มันอยากจะออกไปเที่ยว
เราคุมให้อยู่ใน พุทโธ หรืออานาปานสตินั้น มันไม่อยากอยู่ คือมันเคยชินเสียแล้ว แต่ไหนแต่ไรมาแล้วไม่เคยฝึกหัด ตั้งแต่หนุ่มจนแก่เฒ่าไม่เคยฝึกหัด
มีแต่ส่งส่ายไปตามอาการสิ่งทั้งปวงหมดรอบโลก เข้าใจว่าตนมีปัญญากว้างขวาง เข้าใจว่าตนฉลาดแหลมคม ที่แท้จริงแล้วมันก็ไม่ใช่ปัญญา มันฟุ้งซ่าน .. "
หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี
