"มีสติ ไม่ลืมพระพุทโธ"
" .. "การมีสติ ไม่ลืมพระพุทโธ เป็นความมีสติที่สำคัญมาก" สำคัญจริง แต่เพราะส่วนมากไม่คิดให้ดี ไม่คิดให้รอบคอบ จึงไม่อาจเข้าใจได้อย่างถูกต้องตามความจริงว่า "เมื่อไม่มีความรู้ถูก รู้ผิด รู้ดี รู้ชั่ว ความไม่เห็นค่าสูงส่ง ของคำพระพุทโธ ก็จะเป็นอื่นไปไม่ได้ นอกจากขาดสติ" เพราะไม่รู้ดี ไม่รู้ชั่ว ที่จะเกิดในจิตใจในความคิดของตนที่ไม่มีสตินึกถึงพระพุทโธ
"พร้อมกับมีความสำนึกจริงใจว่า ใจของเราอยู่กับพระพุทโธ คืออยู่กับพระพุทธองค์แทบเบื้องพระพุทธบาท" เราไม่เพียงแต่ท่องพระพุทโธ พระพุทโธ เหมือนแบบนกการ้อง
"ใจเราอยู่กับพระพุทโธ" พร้อมกับที่ใจเรานึกถึงพระพุทโธ พระพุทโธ เช่นนี้แล้วไม่มีที่สติจะหลุดพ้นไปจากใจได้ ไม่มีที่เราจะเป็นคนไม่ดี ที่คิดผิด พูดผิด ทำผิดได้ต่าง ๆ นานา อันล้วนจะนำมาแต่ความเสื่อมเสียมากมายหลายประการ .."
"แสงส่องใจ" ๓ ตุลาคม ๒๕๔๙
สมเด็จพระญาณสังวร สมเด็จพระสังฆราช พระองค์ที่ ๑๙
