"มีสติมีความเพียร"
" .. การภาวนาเคยบอกแล้ว "อยู่ที่ไหนพระต้องมีสติ ถ้ามีสติเป็นผู้มีความเพียร" ความสงบเสงี่ยมงามตาจะอยู่กับผู้มีสติ ถ้าไม่มีสติเลอะ ๆ เทอะ ๆ ไปหมด แม้ที่สุดเวลาภาวนายิ่งไม่ได้เรื่องนะ
สติจับติด ๆ จิตที่ยังตั้งรากฐานไม่ได้ เอาคำบริกรรมที่ยังไม่มีรากมีฐาน เอาคำบริกรรมเราชอบคำใด เช่น "พุทโธ หรือธัมโม" เป็นต้น "สติติดกับนั้นเลยไม่ยอมให้มันคิดมันอ่านไปที่ไหน"
"เกิดมาจนกระทั่งป่านนี้มันคิดมากเท่าไร ได้ผลประโยชน์อะไร" ทีนี้จะให้คิดกับอรรถกับธรรม เช่น "พุทโธ" เป็นต้น "เป็นคำบริกรรมติดกับหัวใจ มีสติติดแนบอยู่นั้น บังคับ" มันจะไปไหนว่ะ .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
http://www.luangta.com/thamma/thamma_ta ... 35&CatID=2
