พระอาจารย์หล้า เขมปัตโต
วัดบรรพตคีรี (วัดภูจ้อก้อ)
ต.หนองสูงใต้ อ.คำชะอี จ.มุกดาหาร
มีปัญหาเข้ามาสดๆ ว่า
ศาสนาพุทธของเรามีคนนับถือเพียง “เขาโค” ใช่ไหม
ส่วน “ขนโค” ไปไหนเล่า ?
อันนี้พาให้เรามีปัญญาพิจารณาเอาเอง
และอีกประการหนึ่ง
เมื่อมีคนไปหาวันละหมื่นๆ แสนๆ นั้น
เขาไปหาตั้งแต่วันบวชมาอย่างนั้นตลอด
หรือหากว่าหลายปีมาจึงไปหาทีหลัง
เหล่านี้เป็นต้น
ส่วนเวลาปฏิบัตินั้น ถ้าปฏิบัติไม่ถูก
ปฏิบัติจนวันตายก็ไม่ได้ผล
คำว่า ปฏิบัติถูกนั้น
พระบรมศาสดาบอกว่า
“อปณฺณกปฏิปทา-ปฏิบัติไม่ผิด ๓ อย่าง”
๑. อินทรียสังวร
สำรวมอินทรีย์ ๖ คือ ระวัง ตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ
ไม่ให้ยินดียินร้ายในเวลา...เห็นรูป
ฟังเสียง ดมกลิ่น ลิ้มรส
ถูกต้องโผฎฐัพพะด้วยกาย
รู้ธรรมารมณ์ด้วยใจ
๒. โภชเนมตฺตญฺญุตา
รู้จักประมาณในการกินอาหาร ไม่มาก ไม่น้อย
คือ ยังอีก ๔-๕ คำจะอิ่มก็ให้ดื่มน้ำเสีย
นี้เรียกว่า กินพอดี แต่ก็คงจะเป็นวันละมื้อ
๓. ชาคริยานุโยค
ประกอบความเพียรเพื่อจะชำระใจของตนให้หมดจด
ไม่เห็นแก่หลับมากนัก
วันหนึ่งคนหนึ่งถ้าเป็นคนหนุ่ม
หลับ ๔ ชั่วโมงพอแล้ว (บวกกันเข้า)
ส่วนคนแก่ มันคงจะได้บังคับให้หลับกระมัง
(ส่วนหลวงปู่ทุกวันนี้วันหนึ่งคืนหนึ่ง
บวกกันเข้า จะหลับสัก ๒ ชั่วโมงก็ทั้งยาก)
ที่ว่ามานี้เรียกว่า “ปฏิบัติไม่ผิด”
ใครเอาไปปฏิบัติก็ได้รับผลตามส่วน
ควรค่าของเหตุที่ปฏิบัติน้อยและมาก
และความรู้ที่แยบคาย
คัดลอกเนื้อหาจาก
หนังสือ “หลวงปู่หล้า เขมปตฺโต ตอบปัญหาธรรมะ”
กันยายน ๒๕๕๔. พิมพ์ครั้งที่ ๑. หน้า ๔๙.
ประวัติและปฏิปทา “หลวงปู่หล้า เขมปัตโต” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=44660
รวมคำสอนและประมวลภาพ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=38521