“ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลทั้งมวลเสีย”
.. ในตัวคนๆ หนึ่ง ย่อมมีทั้งผู้สร้างและผู้ทำลาย อยู่ร่วมกัน ยามใดที่จิตใจเป็นปกติ
ย่อมทำหน้าที่เป็นผู้สร้าง คือสร้างสิ่งของ เครื่องใช้ ตลอดจนสร้างคุณงามความดีต่างๆ
แต่ยามใดจิตใจไม่ปกติ เช่น กระทบกับอารมณ์อันไม่พึงใจ เกิดความโกรธ เกลียด
ยามนั้น ย่อมประพฤติเป็นผู้ทำลาย โดยเริ่มทำลายสิ่งของก่อน
จากนั้นก็ทำลายคุณงามความดีของตนเองต่อไปอีก ด้วยการสำแดง ความโหดร้าย
หยาบช้าอันเคยซ่อนไว้อย่างมิดชิด ให้ปรากฏออกมา
บางครั้งยังอาจทำร้ายบุคคลที่ตนเองเคยเคารพรักอย่างลึกซึ้ง เช่น บิดา มารดา บุตร ภรรยา
ดังนั้น จงพยายามเลี้ยงแต่ผู้สร้างเถิด อย่าเลี้ยงผู้ทำลายให้เติบใหญ่ในตัวเราเลย
เพราะ “ผู้ถูกความโกรธครอบงำ ย่อมละกุศลทั้งมวลเสีย” ..
สมเด็จพระอริยวงศาคตญาณ (อุฏฐายี)
สมเด็จพระสังฆราช องค์ที่ ๑๖
