วันเข้าพรรษา (ฉบับย่อ)
เดิมในสมัยพุทธกาลพระพุทธเจ้าไม่ได้ทรงบัญญัติพระวินัยให้พระสงฆ์สาวก
อยู่ประจำพรรษา เหล่าภิกษุสงฆ์จึงต่างพากันออกเดินทาง เผยแผ่พระพุทธศาสนาใน
สถานที่ต่างๆ โดยไม่ย่อท้อ ทั้งในฤดูหนาว ฤดูร้อน และฤดูฝน ต่อมาชาวบ้านได้พากัน
ติเตียนว่า พวกสมณะศากยบุตรไม่ยอมหยุดสัญจรแม้ในฤดูฝน ในขณะที่พวกพ่อค้าและ
นักบวชในศาสนาอื่นๆ ต่างพากันหยุดสัญจรในช่วงฤดูฝนนี้ การที่พระภิกษุสงฆ์จาริก
ไปในที่ต่างๆ แม้ในฤดูฝน อาจเหยียบย่ำข้าวกล้าชาวบ้าน ได้รับความเสียหาย หรืออาจ
ไปเหยียบย่ำโดนสัตว์เล็ก สัตว์น้อยที่ออกหากินจนถึงแก่ความตาย
พระพุทธองค์ได้ทรงสดับแล้ว จึงทรงบัญญัติเป็นธรรมเนียมให้พระสงฆ์อยู่จำ
พรรษาตลอด ๓ เดือนในฤดูฝน ตั้งแต่วันแรม ๑ ค่ำ เดือน ๘ ไปจนถึงกลางเดือน ๑๑ห้ามมิให้เที่ยวสัญจรไปมา ภิกษุเข้าพรรษาแล้ว หากมีกิจธุระจำเป็นอันชอบด้วยพระ
วินัย พระพุทธองค์ก็ทรงอนุญาตให้ไปได้ แต่จะต้องกลับมา ยังสถานที่เดิมภายใน ๗
วัน ถือว่าพรรษาไม่ขาด
กิจกรรม มีการเตรียมเสนาสนะให้อยู่ในสภาพที่ดี สำหรับจะได้จำพรรษาอยู่
ตลอด 3 เดือน จัดทำเทียนพรรษา เพื่อใช้จุดบูชาพระบรมธาตุ พระพุทธปฏิมา พระ
ปริยัติธรรม ตลอดทั้ง 3 เดือน ถวายธูป เทียน ชวาลา น้ำมัน ไส้ประทีป แก่พระภิกษุ
สงฆ์ที่อยู่จำพรรษาในพระอาราม มีการถวาย ผ้าอาบน้ำฝน มีการอธิษฐานตนว่าจะ
ประพฤติปฏิบัติ ให้อยู่ในกรอบของศีลห้า ศีลแปด ฟังเทศน์ฟังธรรม ตามระยะเวลาที่
กำหนดโดยเคร่งครัด ตามกำลังศรัทธา และขีดความสามารถของตน
นับว่าวันเข้าพรรษา เป็นโอกาสอันดี ที่พุทธศาสนิกชน จะได้ประพฤติปฏิบัติตน ในกรอบของ
พระพุทธศาสนา ให้เข้มข้นยิ่งขึ้นไป อีกระดับหนึ่ง
โดย สำนักหอสมุดกลาง ม. รามคำแหง ( hhtp/www.lib.ru.ac.th )
| ไฟล์แนป: |
|
buddha2.gif [ 8.11 KiB | เปิดดู 3864 ครั้ง ] |
