วันจันทร์ยาวหลายหน้าแล้วขอรับ ขอปิดกระทู้วันจันทร์ (เอง) แต่เพียงเท่านี้
เรียนเชิญไปพร่ำวันอื่นๆบ้างนะจ๊ะ

ผู้ซึ่งมีสติสัมปชัญญะเป็นต้นไม่มากพอเนี่ย จะวางอารมณ์ไม่ลง เพราะอุปาทานแรงกว่า
แล้วการที่สติสัมปชัญญะ เป็นต้น จะเจริญงอกงามในจิตในใจจนหยิบมาใช้งานได้ท้นท่วงที ก็ด้วยการฝึกฝน
อบรมอย่างถูกวิธี มีหลักมีเกณฑ์ เพราะมันเป็นเหตุเป็นผลกันและกัน
มิใช่ด้วยการเพรียกเรียกหา หรือพรรณนาร้องขอ หรือ คิดปรุงแต่งเอาตามที่ตนอยากได้


อีกอย่างหนึ่งชีวิต มิใช่มีแต่สติ หรือสติสัมปชัญญะเท่านั้นนะ ยังมีองค์ธรรมอีกมากมายที่เกิดร่วมกัน
แต่ละขณะๆ (สัมปยุตธรรม)
เห็นพูดเน้นย้ำพร่ำหาแต่สติๆ เก่งหน่อย ก็สติสัมปชัญญะ
ครั้นถามเหตุผลว่า ต้องยังไง...สติสัมปชัญญะ... จึงจะเกิดล่ะ...ก็อึบ




หลักธรรมหรือนามธรรมทุกตัว มีความสำคัญด้วยกันทั้งนั้น จะส่งเสริมหนุนกันและกัน
เช่น สติจะเกิดต้องอาศัยองค์ธรรมอื่นหนุนส่งให้
สัมปชัญญะหรือปัญญาจะเจริญได้ ก็ต้องอาศัยองค์ธรรมข้ออื่นหนุนเสริมเช่นกัน จึงจะทำหน้าของตนได้

วิริยะ สมาธิ เป็นต้นต่างก็มีความสำคัญตามหน้าที่ของมัน แต่จะเกิดทำหน้าที่ของตนได้ ก็ต้องอาศัย
องค์ธรรมอื่นสนับสนุนให้เกิดขึ้นเหมือนกัน มิใช่เกิดขึ้นตัวเดียวเดี่ยวโดด และก็ร่วมทำงานกับองค์ธรรมอื่นๆตามสมควร
ที่พวกเราพากันเข้าใจธรรมะหรือองค์ธรรมต่างๆ คลาดเคลื่อน ก็เพราะมองไม่เห็นความสัมพันธ์ของธรรม
นี่เอง สมาธิอีกตัวหนึ่งที่เข้าใจผิด...

โอ๊ย...จะเป็นลม
ที่พร่ำมาเนี่ยพอเข้าใจบ้างมั้ยครับ

ผมชอบนั่งอ่านตอนคุณพร่ำจังเลย...
เสียดายจัง...ผมมันคนคิดไม่เก่ง...แถมยังขี้ลืมอีกต่างหาก
ถ้าผมคิดเก่งกว่านี้สักมาก ๆ หน่อย ...
ผมคงจะขุดเอาปัญหาในการปฏิบัติของผมออกมาถามคุณ
และอาจจะได้คำตอบที่เป็นประโยชน์กับผมมากที่เดียว...
และผมอาจจะถามมากจนคุณอาจจะรำคาญ...ก็ได้...
เพราะผมขี้ลืม...พูดเท่าไร สอนเท่าไร อาจจะไม่ค่อยจำ



ยังไง ผมชอบการแสดงความคิดเห็นของคุณครับ...
และหวังว่า...สักวันผมจะมีโอกาสรบกวนคุณ...

กระทู้นี้คนเกิดวันจันทร์เยอะน่าดู
อนุโมทนาครับ