เสียงจากพระ




ช่วงวันหยุดยาวอาสาฬหบูชา-เข้าพรรษาที่ผ่านมา เป็นโอกาสดีที่พุทธศาสนิกชนได้ทำบุญตักบาตรเข้าวัดฟังธรรม รักษาศีล ปฏิบัติธรรม เพื่อความเป็นสิริมงคล

อย่างไรก็ตาม "สวนดุสิตโพล" มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนดุสิต ได้สอบถามพระภิกษุสงฆ์ทั้งในกรุงเทพฯ และต่างจังหวัด จำนวน 310 รูป ระหว่างวันที่ 1-6 ก.ค. ต่อปัญหาของสังคมไทยและสิ่งที่อยากเตือนสติแก่ญาติโยม ได้ผลสรุปดังนี้

ประเด็นแรก ปัญหาของสังคมไทยที่พระภิกษุสงฆ์คิดว่าหนักหนาที่สุดในวันนี้ พร้อมแนะแนวทางแก้ไข ได้แก่

อันดับ 1 การแตกแยกทางความคิด ความขัดแย้ง แบ่งพรรคแบ่งพวก 31.87% วิธีแก้ไข คือ ควรแก้ที่ตัวบุคคล แก้ที่ต้นเหตุ, การลดทิฐิ หันหน้าเข้าหากัน คุยกันอย่างสันติวิธี เป็นต้น

อันดับ 2 ห่างไกลวัด ห่างไกลศาสนา ขาดศีลธรรม 23.53% วิธีแก้ไข คือ ปฏิบัติตนให้เป็นคนดี เริ่มจากการถือศีล 5, ศึกษาพระธรรม ฟังธรรมให้มากขึ้น, เข้าวัดมากขึ้น เป็นต้น

อันดับ 3 ติดการพนัน อบายมุข สิ่งเสพติด ของมึนเมา 22.39% วิธีแก้ไข คือ เจ้าหน้าที่ของรัฐต้องเข้มงวดกวดขัน เอาจริงเอาจัง, พ่อแม่ดูแลเอาใจใส่บุตรหลานให้มากขึ้น ฯลฯ

อันดับ 4 ปากท้องของประชาชน ความเป็นอยู่ของประชาชน 11.71% วิธีแก้ไข คือ ไม่ฟุ้งเฟ้อ , ขยัน อดทน, ไม่ยึดติดกับวัตถุ ฯลฯ

อันดับ 5 ประชาชนขาดที่พึ่ง ไม่ว่าจะเป็นทางโลกหรือทางธรรม 10.50% วิธีแก้ไข คือ นึกถึงคนที่รักหรือคนในครอบครัวเพื่อเป็นกำลังใจ, ใช้หลักธรรมคำสอนเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ เป็นต้น

ประเด็นที่สอง สิ่งที่พระภิกษุสงฆ์อยากเตือนสติหรืออยากฝากบอกแก่ญาติโยม

อันดับ 1 การใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท การใช้ชีวิตอย่างมีสติ 29.73%

อันดับ 2 การรู้จักตนเอง รู้จักพอ รู้จักประมาณตน 25.41%

อันดับ 3 อย่าโลภ อย่าหลง ไม่ยึดติดกับวัตถุ รู้จักพอเพียง 20.66%

อันดับ 4 อยากให้ญาติโยมอดทนต่อปัญหาและอดทนรอเวลาที่จะแก้ไข 13.18%

อันดับ 5 อยากให้คนไทยมีความสามัคคี สำนึกบุญคุณในแผ่นดินไทย 11.02%

สำหรับประเด็นความขัดแย้ง แตกแยกทางด้านความคิด แบ่งพรรคแบ่งพวก เป็นประเด็นใหญ่ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยในช่วงปี 2549-2552 พระสงฆ์เห็นสอดคล้องต้องกันว่าเป็นปัญหาที่หนักหนาที่สุด

แต่ก็มองว่าไม่สิ้นหนทางที่จะแก้ไข ถ้าหากแก้ที่ต้นเหตุ หันหน้าเข้าหากัน คุยกันอย่างสันติในความเป็นจริงความขัดแย้งดังกล่าว ดูเหมือนว่าจะเกินเลยจากความขัดแย้งระหว่างบุคคล พัฒนาเป็นความขัดทางด้านความคิด

ลงลึกถึงขั้นประชาธิปไตย-เผด็จการ และรากหญ้า-อำมาตย์แล้ว ถ้ายังหาจุดกึ่งกลาง ความพอดีที่จะหันหน้าเข้าหากันไม่ได้ สังคมไทยก็จะคงจะแตกร้าวไปเรื่อยๆ

อาจเลยเถิดถึงเป็นสงครามความคิดก็ได้

เป็นไปตามกรรมงับ