พระปิลินทวัจฉเถระ
เอตทัคคะในทางผู้เป็นที่รักใคร่ของเทพยดา
"พระปิลินทวัจฉะ" นั้นเป็นผู้มีความสามารถแสดงธรรมแก่เทพยดาทั้งหลาย
ด้วยในอดีตชาติท่านกับสหายเป็นจำนวนมากได้รักษาศีลปฏิบัติธรรมร่วมกัน
เมื่อตายแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ส่วนตัวท่านเมื่อสิ้นบุญจากสวรรค์แล้วได้จุติลงมาเกิดในอัตภาพนี้
ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์เหล่าเทพยดาทั้งหลายผู้เป็นอดีตสหาย
ก็พากันลงมาอาราธนาให้ท่านแสดงธรรมให้ฟัง
จนทำให้ท่านเป็นที่รักใคร่ของเทพยดาทั้งหลายเหล่านั้น
ด้วยเหตุนี้ พระบรมศาสดาจึงทรงยกย่องท่านในตำแหน่งเอตทัคคะ
เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย ในทางผู้เป็นที่รักใคร่ของเทพยดาฯ
ในอดีตกาลพระเถระองค์นี้ได้เคยบำเพ็ญกุศลมาแล้วในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ
ได้สั่งสมบุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานไว้เป็นอันมากในภพนั้น
ในกัปที่แสนนับถอยไปจากภัทรกัปนี้ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระนามว่า ปทุมุตตระ ท่านได้บังเกิดในตระกูลนายประตูในหังสวดีนคร
เป็นคฤหบดีได้มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมาก
ท่านได้แลดูกองทรัพย์สมบัติที่สั่งสมไว้เป็นจำนวนโกฏิแล้ว
จึงไปนั่งอยู่คนเดียวในปราสาท คิดว่า ควรจะใช้ทรัพย์ทั้งหมดนี้
ในทางที่ถูกที่ควรก่อนที่จะตายไป
ดังนี้แล้ว จึงตกลงใจว่า
ท่านจักถวายทานในสงฆ์อันเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุด
ทานอันประเสริฐที่ใครยังไม่เคยถวาย ท่านจักถวายเป็นคนแรก
ท่านคิดที่จะถวายทานหลายวิธี จึงได้เห็นว่าการถวายเครื่องบริขาร
จะเป็นเครื่องทำความดำริของท่านให้เต็ม ท่านจักถวายบริขารในสงฆ์
อันมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข อันเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุด
อ่านประวัติของ "พระปิลินทวัจฉเถระ"
เอตทัคคะในทางผู้เป็นที่รักของเทวดา ต่อได้ที่
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=7564
ปิลินทวรรคที่ ๔๐
ปิลินทวัจฉเถราปทานที่ ๑ (๓๙๑)
(ผลแห่งการถวายไทยทานอันสมควร)
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๔
บรรทัดที่ ๗๙๒๕-๘๒๘๗. หน้าที่ ๓๖๕-๓๗๘.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... agebreak=0
ในครั้งนั้น ไทยทานที่ท่านพระเถระจัดหามาถวาย
อีกทั้งถวายภัตตาหารแด่ภิกษุสงฆ์
อันมีประพุทธเจ้าเป็นประมุข ได้แก่
- ฉัตรหนึ่งแสนคัน
- รวบรวมดอกไม้ต่างๆ ได้แก่ ดอกบัวเผื่อน ดอกบัวหลวง ดอกมะลิ
ดอกลำดวน ดอกจำปา ดอกกถินพิมาน เอามาทำมณฑปดอกไม้
- อาสนะอันมีค่า ปูลาดไว้ใต้เงาฉัตร
- ผ้าหนึ่งแสนผืน
- มีด (โกน), พร้า, เข็ม และมีดสำหรับตัดเล็บอันสมควร
- พัดใบตาล, พัดขนปีกนกยูง, พัดจามร
- ผ้ากรองน้ำ และภาชนะน้ำมัน
- กล่องเข็ม
- ผ้าอังสะ
- ประคตเอว
- เชิงรองบาตรที่ทำอย่างสวยงาม
- เภสัชใส่ในภาชนะสำหรับใส่ของบริโภค
และในขันสำริดให้เต็มแล้วให้วางไว้ภายใต้ฉัตร
- ใส่ว่านน้ำ, หญ้าคา, ชะเอม, ดีปลี, พริก,
ผลสมอ และขิงสด ให้เต็มในภาชนะทุกๆอย่าง
- รองเท้า, เขียงเท้า
- ผ้าสำหรับเช็ดน้ำ
- ไม้เท้าคนแก่ (ให้ทำอย่างสวยงาม)
- ยารักษาไข้, ยาหยอดตา, ไม้ป้ายยาตา
- ธรรมกุตตรา กุญแจ และกล่องกุญแจอันเย็บด้วยด้าย ทำสี
- สายโยค (สายโยก, สายรัด ใช้กับถุงต่างๆ
เช่น ที่ประกอบกับถุงบาตรแปลกันว่าสายโยกบาตร)
- กล้องเป่าควันไฟ
- ตะเกียงตั้ง
- คนโทน้ำและผอบ
- คีม กรรไกร
- ผ้าสำหรับเช็ดสนิมและถุงสำหรับเภสัช
- เก้าอี้นอน, ตั่ง, บัลลังก์อันมีเท้าสี่ให้สมควรแล้วให้ตั้งไว้ภายใต้ฉัตร
- ฟูกยัดด้วยนุ่น ฟูกนั่ง และหมอนให้ทำอย่างดี
- กุรุวินเท (ทับทิม) มธุสิตฺเถ (ขี้ผึ้ง)
- เตี่ยงพร้อมด้วยเครื่องลาด เสนาสนะ
- ผ้าสำหรับเช็ดเท้า
- ที่นอน, ที่นั่ง
- ไม้เท้า ไม้ชำระฟัน (แปรงฟัน)
- กระเบื้อง
- ของหอมสำหรับไล้ทาศีรษะ
- ไม้สีไฟ ดั่งแผ่นกระดาน
- ฝาบาตร ถุงบาตร กระบวยตักน้ำ
- เครื่องอบ (สีผงย้อมผ้า)
- รางย้อมผ้า
- ไม้กวาด
- ผ้าอาบน้ำ, ผ้าอาบน้ำฝน
- ผ้านิสีทนะ
- ผ้าปิดฝี
- ผ้าอันตรวาสก
- ผ้าอุตราสงค์*
- ผ้าสังฆาฏิ
- ยานัตถุ์
- ผ้าเช็ดหน้า
- น้ำส้ม, น้ำปลา, น้ำผึ้ง, นมส้ม, น้ำปานะ, ขี้ผึ้ง
- ผ้าเก่า, ผ้าเช็ดปาก
- ด้าย
- และสิ่งใดชื่อว่าเป็นของควรให้ทานมีอยู่
และสมควรแก่พระศาสดาก็รวบรวมไว้หมด
*([อุดตะรา] น. จีวรสําหรับห่ม.- ผ้าไตรจีวร คือ ผ้า ๓ ผืน
หมายถึง ผ้าของภิกษุ ได้แก่ อันตรวาสก (สบง),
อุตราสงค์ (จีวร) และสังฆาฏิ (ผ้าทาบ)
เอตทัคคะในทางผู้เป็นที่รักใคร่ของเทพยดา
"พระปิลินทวัจฉะ" นั้นเป็นผู้มีความสามารถแสดงธรรมแก่เทพยดาทั้งหลาย
ด้วยในอดีตชาติท่านกับสหายเป็นจำนวนมากได้รักษาศีลปฏิบัติธรรมร่วมกัน
เมื่อตายแล้วได้ไปเกิดในสวรรค์ชั้นดาวดึงส์
ส่วนตัวท่านเมื่อสิ้นบุญจากสวรรค์แล้วได้จุติลงมาเกิดในอัตภาพนี้
ได้สำเร็จเป็นพระอรหันต์เหล่าเทพยดาทั้งหลายผู้เป็นอดีตสหาย
ก็พากันลงมาอาราธนาให้ท่านแสดงธรรมให้ฟัง
จนทำให้ท่านเป็นที่รักใคร่ของเทพยดาทั้งหลายเหล่านั้น
ด้วยเหตุนี้ พระบรมศาสดาจึงทรงยกย่องท่านในตำแหน่งเอตทัคคะ
เป็นผู้เลิศกว่าภิกษุทั้งหลาย ในทางผู้เป็นที่รักใคร่ของเทพยดาฯ
ในอดีตกาลพระเถระองค์นี้ได้เคยบำเพ็ญกุศลมาแล้วในพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ
ได้สั่งสมบุญอันเป็นอุปนิสัยแห่งพระนิพพานไว้เป็นอันมากในภพนั้น
ในกัปที่แสนนับถอยไปจากภัทรกัปนี้ ในกาลแห่งพระผู้มีพระภาคเจ้า
พระนามว่า ปทุมุตตระ ท่านได้บังเกิดในตระกูลนายประตูในหังสวดีนคร
เป็นคฤหบดีได้มีทรัพย์มาก มีโภคสมบัติมาก
ท่านได้แลดูกองทรัพย์สมบัติที่สั่งสมไว้เป็นจำนวนโกฏิแล้ว
จึงไปนั่งอยู่คนเดียวในปราสาท คิดว่า ควรจะใช้ทรัพย์ทั้งหมดนี้
ในทางที่ถูกที่ควรก่อนที่จะตายไป
ดังนี้แล้ว จึงตกลงใจว่า
ท่านจักถวายทานในสงฆ์อันเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุด
ทานอันประเสริฐที่ใครยังไม่เคยถวาย ท่านจักถวายเป็นคนแรก
ท่านคิดที่จะถวายทานหลายวิธี จึงได้เห็นว่าการถวายเครื่องบริขาร
จะเป็นเครื่องทำความดำริของท่านให้เต็ม ท่านจักถวายบริขารในสงฆ์
อันมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข อันเป็นหมู่คณะที่ประเสริฐสุด
อ่านประวัติของ "พระปิลินทวัจฉเถระ"
เอตทัคคะในทางผู้เป็นที่รักของเทวดา ต่อได้ที่
http://www.dhammajak.net/board/viewtopic.php?t=7564
ปิลินทวรรคที่ ๔๐
ปิลินทวัจฉเถราปทานที่ ๑ (๓๙๑)
(ผลแห่งการถวายไทยทานอันสมควร)
พระไตรปิฎก เล่มที่ ๓๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๒๔
บรรทัดที่ ๗๙๒๕-๘๒๘๗. หน้าที่ ๓๖๕-๓๗๘.
http://www.84000.org/tipitaka/pitaka2/v ... agebreak=0
ในครั้งนั้น ไทยทานที่ท่านพระเถระจัดหามาถวาย
อีกทั้งถวายภัตตาหารแด่ภิกษุสงฆ์
อันมีประพุทธเจ้าเป็นประมุข ได้แก่
- ฉัตรหนึ่งแสนคัน
- รวบรวมดอกไม้ต่างๆ ได้แก่ ดอกบัวเผื่อน ดอกบัวหลวง ดอกมะลิ
ดอกลำดวน ดอกจำปา ดอกกถินพิมาน เอามาทำมณฑปดอกไม้
- อาสนะอันมีค่า ปูลาดไว้ใต้เงาฉัตร
- ผ้าหนึ่งแสนผืน
- มีด (โกน), พร้า, เข็ม และมีดสำหรับตัดเล็บอันสมควร
- พัดใบตาล, พัดขนปีกนกยูง, พัดจามร
- ผ้ากรองน้ำ และภาชนะน้ำมัน
- กล่องเข็ม
- ผ้าอังสะ
- ประคตเอว
- เชิงรองบาตรที่ทำอย่างสวยงาม
- เภสัชใส่ในภาชนะสำหรับใส่ของบริโภค
และในขันสำริดให้เต็มแล้วให้วางไว้ภายใต้ฉัตร
- ใส่ว่านน้ำ, หญ้าคา, ชะเอม, ดีปลี, พริก,
ผลสมอ และขิงสด ให้เต็มในภาชนะทุกๆอย่าง
- รองเท้า, เขียงเท้า
- ผ้าสำหรับเช็ดน้ำ
- ไม้เท้าคนแก่ (ให้ทำอย่างสวยงาม)
- ยารักษาไข้, ยาหยอดตา, ไม้ป้ายยาตา
- ธรรมกุตตรา กุญแจ และกล่องกุญแจอันเย็บด้วยด้าย ทำสี
- สายโยค (สายโยก, สายรัด ใช้กับถุงต่างๆ
เช่น ที่ประกอบกับถุงบาตรแปลกันว่าสายโยกบาตร)
- กล้องเป่าควันไฟ
- ตะเกียงตั้ง
- คนโทน้ำและผอบ
- คีม กรรไกร
- ผ้าสำหรับเช็ดสนิมและถุงสำหรับเภสัช
- เก้าอี้นอน, ตั่ง, บัลลังก์อันมีเท้าสี่ให้สมควรแล้วให้ตั้งไว้ภายใต้ฉัตร
- ฟูกยัดด้วยนุ่น ฟูกนั่ง และหมอนให้ทำอย่างดี
- กุรุวินเท (ทับทิม) มธุสิตฺเถ (ขี้ผึ้ง)
- เตี่ยงพร้อมด้วยเครื่องลาด เสนาสนะ
- ผ้าสำหรับเช็ดเท้า
- ที่นอน, ที่นั่ง
- ไม้เท้า ไม้ชำระฟัน (แปรงฟัน)
- กระเบื้อง
- ของหอมสำหรับไล้ทาศีรษะ
- ไม้สีไฟ ดั่งแผ่นกระดาน
- ฝาบาตร ถุงบาตร กระบวยตักน้ำ
- เครื่องอบ (สีผงย้อมผ้า)
- รางย้อมผ้า
- ไม้กวาด
- ผ้าอาบน้ำ, ผ้าอาบน้ำฝน
- ผ้านิสีทนะ
- ผ้าปิดฝี
- ผ้าอันตรวาสก
- ผ้าอุตราสงค์*
- ผ้าสังฆาฏิ
- ยานัตถุ์
- ผ้าเช็ดหน้า
- น้ำส้ม, น้ำปลา, น้ำผึ้ง, นมส้ม, น้ำปานะ, ขี้ผึ้ง
- ผ้าเก่า, ผ้าเช็ดปาก
- ด้าย
- และสิ่งใดชื่อว่าเป็นของควรให้ทานมีอยู่
และสมควรแก่พระศาสดาก็รวบรวมไว้หมด
*([อุดตะรา] น. จีวรสําหรับห่ม.- ผ้าไตรจีวร คือ ผ้า ๓ ผืน
หมายถึง ผ้าของภิกษุ ได้แก่ อันตรวาสก (สบง),
อุตราสงค์ (จีวร) และสังฆาฏิ (ผ้าทาบ)
