วันเฉลิมพระชนมพรรษา
วันแห่งความรักและความผูกพัน
โดย พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร
อดีตหัวหน้านายตำรวจราชสำนักประจำ
เมื่อผมเริ่มเข้าไปรับตำแหน่งและปฏิบัติหน้าที่เป็นนายตำรวจราชสำนักประจำ ในปี พ.ศ. 2513 นั้น สถานการณ์บ้านเมืองวิกฤต การคุกคามของผู้ก่อการร้ายคอมมิวนิสต์เป็นไปอย่างรุนแรง และลุกลามออกไปยังหลายจังหวัด ทั้งในภาคเหนือ ภาคอีสาน ภาคใต้ และบางส่วนของภาคกลาง
แต่เป็นที่เห็นได้ชัดว่าความวิกฤตของสถานการณ์ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อพระราชกรณียกิจของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว ทรงแปรพระราชฐานเสด็จฯ ไปประทับต่างจังหวัด และเสด็จฯ ทรงเยี่ยมประชาชนในทุกภาค โดยไม่ทรงพระวิตกหรือหวาดหวั่นในอันตรายที่อาจจะเกิดแก่พระยุคลบาท
ตรัสแล้วตรัสอีกว่า ประชาชนอยู่ที่ไหน ต้องเสด็จฯ ที่นั่น และก็ทรงทำเช่นนั้นจริงๆ
สมัยนั้นการคมนาคมไม่เจริญและสะดวกเหมือนสมัยนี้ แม้รัฐบาลจะจัดเครื่องบินและเฮลิคอปเตอร์ถวายเป็นพระราชพาหนะ แต่เมื่อเสด็จฯ ถึงปลายทางแล้ว ก็ยังต้องเสด็จฯ ต่อโดยรถยนต์ไปตามถนนหนทาง ซึ่งบางสายเป็นทางลำลองและทุรกันดาร หมู่บ้านหลายหมู่บ้านไม่มีถนนสำหรับรถยนต์ และต้องทรงพระดำเนิน (เดิน) เข้าไป แต่พระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระบรมราชินีนาถ ก็ทรงพระอุตสาหะ ทรงพระดำเนินไปจนถึง
ที่เสด็จฯ ทรงเยี่ยมเขาจนถึงตัวและถึงครัวเช่นนั้น ถ้าเป็นนักการเมืองก็ต้องแปลว่าหาคะแนนเสียงเพื่อการเลือกตั้ง แต่ไม่มีเหตุผลหรือความจำเป็นที่พระเจ้าอยู่หัวจะทรงทำเช่นนั้น เพราะทรงอยู่ในตำแหน่งพระมหากษัตริย์ที่ไม่ต้องอาศัยคะแนนเสียงแต่อย่างใด พระราชประสงค์ในการเสด็จฯ ทรงเยี่ยมมีอย่างเดียว คือ เพื่อทรงศึกษาให้เห็นปัญหาหรือทุกข์ของประชาชนด้วยพระองค์เอง เพื่อจะได้หาทางช่วยแก้ปัญหาหรือบรรเทาทุกข์ให้เขา
ในตำแหน่งและหน้าที่นายตำรวจราชสำนักประจำ ผมต้องตามเสด็จฯ ถวายความปลอดภัยไปทุกแห่งทั่วประเทศ ในช่วงเวลาประมาณ 12 ปีที่ผมอยู่ในตำแหน่งและหน้าที่นั้น ผมได้ตามเสด็จฯ ไปทุกจังหวัดและทุกอำเภอในประเทศไทย บางจังหวัดบางอำเภอมากกว่าหนึ่งครั้ง เพราะฉะนั้นผมจึงมีบุญได้เห็นความมานะบากบั่นและความอุทิศพระวรกายของพระเจ้าอยู่หัว และสมเด็จพระบรมราชินีนาถอย่างใกล้ชิด จะเสด็จฯ ที่ไหนก็ตาม เจ้าหน้าที่พยายามที่จะถวายความสะดวก จัดที่ประทับและที่เสวยให้ แต่ในหลายกรณีก็ทำได้ยากเพราะภูมิประเทศและสถานการณ์บังคับ จึงต้องประทับใต้ร่มไม้และเสวยข้าวห่ออยู่เสมอๆ และก็เป็นที่เห็นได้ชัดว่า ไม่เป็นปัญหาสำหรับพระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระบรมราชินีนาถ ดูประหนึ่งว่าทั้งสองพระองค์ทรงผ่านการฝึกภาคสนามอย่างทหารหรือตำรวจมาแล้ว
ทั้งสองพระองค์ทรงเอาพระทัยใส่ในการบริหารพระวรกาย และทรงออกพระกำลังอย่างสม่ำเสมอ แม้กระนั้นโรคภัยไข้เจ็บก็ไม่ยกเว้นผู้ใด พระเจ้าอยู่หัวและสมเด็จพระบรมราชินีนาถจึงทรงพระประชวรเป็นครั้งคราว บางครั้งก็เบาบางครั้งก็หนัก จะเห็นว่าต้องเสด็จฯ ประทับ ณ โรงพยาบาลศิริราช มานานเป็นเวลาถึง 3 ปีแล้ว แต่ผู้ใกล้ชิดพระยุคลบาทยืนยันว่า แม้จะทรงพระประชวรและไม่ทรงสามารถจะเสด็จฯ ทรงเยี่ยมประชาชนได้อย่างแต่ก่อน แต่ทั้งสองพระองค์ก็ยังทรงติดตามศึกษาปัญหาและทุกข์ของประชาชนอย่างสม่ำเสมอโดยไม่หยุดยั้ง เจ้าหน้าที่ยังต้องกราบบังคมทูลรายงานให้ทรงทราบความคืบหน้าของการดำเนินโครงการตามพระราชดำริ และยังพระราชทานคำแนะนำในการแก้ปัญหาของประชาชนอยู่อย่างต่อเนื่องเป็นปกติ
ความรักความผูกพันอันแน่นแฟ้นและตราตรึงระหว่างพระเจ้าอยู่หัว สมเด็จพระบรมราชินีนาถ และประชาชนนั้น จะเห็นได้จากจำนวนคนไทยที่เดินทางจากทุกสารทิศไปยังโรงพยาบาลศิริราชทุกวัน เพื่อทูลเกล้าฯ ถวายดอกไม้และของเยี่ยม
ในตอนเช้าวันพรุ่งนี้ วันพุธที่ 5 ธันวาคม อันเป็นวันเฉลิมพระชนมพรรษา วันที่วันพระราชสมภพเวียนมาถึงเป็นครั้งที่ 85 เมื่อเสด็จฯ ออกมหาสมาคม ณ พระที่นั่งอนันตสมาคม โลกจะได้เห็นประจักษ์พยานของความรักความผูกพันอันแน่นแฟ้นและตราตรึงระหว่างพระมหากษัตริย์และประชาชนคนไทยอีกครั้งหนึ่ง
ผมขอร่วมกับพี่น้องคนไทยทั้งชาติน้อมเกล้าฯ ถวายชัยมงคล
ขอจงทรงพระเจริญ
พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร อดีตหัวหน้านายตำรวจราชสำนักประจำ
อดีตรองอธิบดีกรมตำรวจ และอดีตรัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย
ที่มาของข้อมูล : สำนักข่าวเจ้าพระยาhttp://www.chaoprayanews.com/
บทความอื่นๆ ของ พล.ต.อ.วสิษฐ เกี่ยวกับ “ในหลวง” = ชัยชนะของคนไทย ที่ทุ่งมะขามหย่อง (วสิษฐ เดชกุญชร)
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=25&t=42240
= การปกป้องพระมหากษัตริย์ เป็นหน้าที่ของคนไทย
โดย พลตำรวจเอกวสิษฐ เดชกุญชร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=25&t=40366
= ปิดทองไปข้างหลังพระเรื่อยๆ แล้วทองจะล้นออกมาที่หน้าพระเอง
บันทึกความทรงจำของพลตำรวจเอกวสิษฐ เดชกุญชร
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=25&t=41112
= พระสมาธิของพระเจ้าอยู่หัว (พล.ต.อ.วสิษฐ เดชกุญชร)
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=25&t=19727
ขอพระองค์ทรงพระเจริญ ทรงมีพระชนมายุยิ่งยืนนาน