.
"พระพุทธเจ้า ไม่เคยตำหนิทานผู้ใด"
" .. อย่างพระพุทธเจ้าของเราเป็นต้น ไม่เคยตำหนิผลทานของเขา วัตถุทานของเขาจะเป็นประเภทใด ๆ แม้ที่สุดนางปุณณทาสี จี่ข้าวแป้ง เขาเรียกข้าวแป้งจี่ แล้วเหน็บพกมานี้จะนำไปรับประทานเวลาเขาไปตักน้ำ เห็นพระพุทธเจ้าแล้วเกิดความเชื่อความเลื่อมใสอยากจะให้ทาน คิดหาอะไรก็ไม่ได้ มีแต่ข้าวแป้งจี่นี้จะทำยังไง ก็กลัวพระองค์จะรังเกียจ
พระพุทธเจ้าชำเลืองดูพระอานนท์ ให้ พระอานนท์ นำบาตรมาถวายทันที แล้วเข้ารับขนมแป้งจี่ของนางปุณณทาสี ทันที เมื่อรับมาแล้วนางปุณณทาสี นั้นก็คิดว่า เท่าที่พระพุทธเจ้าท่านรับของเรานี้ ท่านก็รับพอไม่ให้เสียใจเราเท่านั้น ออกจากนี้แล้วท่านจะไปฉันบ้านเศรษฐีกุฎุมพี บ้านนางวิสาขา บ้านอนาถบิณฑิกเศรษฐี บ้านไหน ๆ ก็ไม่รู้ เพราะสิ่งที่เราถวายไปนี้เป็นของที่เลว เป็นของที่ต่ำช้าสมกับฐานะของเรา
พอพระพุทธเจ้าท่านทราบอย่างนั้นและทั้ง ๆ ที่พระองค์ก็ทรงปลงพระทัยอยู่แล้วว่าจะสงเคราะห์นางปุณณทาสี เพราะเห็นแก่น้ำใจของเขาเป็นน้ำใจที่มีคุณค่ายิ่ง แม้วัตถุทานนั้นจะไม่เป็นของที่มีคุณค่าอะไรนักก็ตาม แต่น้ำใจเป็นของที่มีคุณค่ามากที่สุด เนื่องจากเขาให้ทานด้วยน้ำใจที่บริสุทธิ์และเต็มใจอย่างเต็มที่
พระองค์ท่านก็ทรงประทับลงในที่นั่น แล้วฉันขนมของนางปุณณทาสี เสียวันนั้น ไม่ต้องเสวยอะไรอีกต่อไปในวันนั้น เป็นอันว่าสิ้นวาระในวันหนึ่งไปด้วยการเสวยขนมแป้งจี่ของนางปุณณทาสีนั้น เช่นเดียวกับเราที่ได้รับฉันจังหันทุกวันนี้ ผ่านไปวันหนึ่ง ๆ มื้อหนึ่งต่อวันหนึ่ง พระพุทธเจ้าท่านก็เป็นอย่างนั้นเหมือนกัน นี่ละทางเดินของพระพุทธเจ้าท่านเดินอย่างนี้ .. "
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน
| ไฟล์แนป: |
|
หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน8.jpg [ 161.45 KiB | เปิดดู 2587 ครั้ง ] |
