อุทาหรณ์สอนใจเรื่องขรัวตา
ที่ชายเขาทางขึ้นไปสู่ถ้ำสาริกา มีสำนักวิปัสสนาแห่งหนึ่งอยู่ชายดง
มีขรัวตาหนึ่งองค์อาศัยอยู่ในนั้น คืนหนึ่งอยู่มาท่านพระอาจารย์มั่น
อยากทราบขรัวตาองค์นั้นท่านทำอะไรอยู่
ท่านจึงเพ่งพิศพินิจจิตลงไปดูท่านเองจึงรู้ รู้ถึงความเป็นไป

ตั้งแต่หัวค่ำเที่ยงคืนจนค่อนราตรี ขรัวตาท่านมีมีแต่เรื่องวุ่นวาย
คิดถึงลูกหญิงชายครอบครัวไม่เว้นวาง ส่งจิตลงไปทีไรพบทีไรไม่ว่าง
ยังวั่นวายไม่สร่างวกวนห่วงหลังทางบ้าน
ครุ่นสับสนแสนกังวลวงวานห่วงลูกห่วงลานสารพันทั้งราตรี

รุ่งอรุณลงจากถ้ำ บิณฑบาตประจำผ่านมาจึงแวะไปสนทนาขรัวตานั่นทันที
กล่าวเป็นเชิงปัญหาว่าไงเมื่อคืนนี้ ไม่หลับไม่นอนจนค่อนคืนราตรี
คิดปลูกนั่นสร้างนี่ ไม่มีให้ร้างว่างเปล่า
แต่งงานเริศหรูกับแม่อีหนูคนเก่า ที่เคยคลอเคล้าเช้าขึ้นมายังอาวรณ์

ขรัวตายิ่มแห้งแทบหมดแรงคำจำนรรจ์ ว่าพระอาจารย์มั่นอัศจรรย์เหลือใจ
ท่านรู้ได้อย่างไรคิดไปเมื่อยามนอน ท่านพระอาจารย์มั่นเลยถามคืนย้อน
หลวงพ่อย่อมรู้อยู่ก่อน ทุกตอนทั้งนอกทั้งใน
จิตคิดปรุงแสนนังนุงยุ่งใหญ่ ไม่มีสติเตือนใจเห็นพิษภัยในอารมณ์

ยิ่งฟังพระอาจารย์มั่น ขรัวตาก็พลันจะเป็นลม
หน้าซีดเซียวพะอืดพะอม แทบเป็นลมล้มสิ้นชีวี พระอาจารย์เห็นท่าไม่ดี พูดคุยเรื่องอื่นต่อไป
กลบเกลื่อนพอเป็นพิธีแล้วรีบลาไกล ขืนพูดเรื่องนั้นต่อไป ขรัวตาเห็นท่าจะแย่
หรืออยู่นานไปขรัวตาคงได้นอนแผ่ แน่ยิ่งจริงแท้รีบลาขรัวตาไปกลางครัน

พอล่วงเลยไปสามวัน ขรัวตาองค์นั้นก็จากลา ไกลหนีหน้าไปโดยพลัน
ทั้งกลัวทั้งอายพระอาจารย์ที่ล่วงรู้สารพันภายในใจ ถ้าขืนอยู่ต่อไปยิ่งอายหนักหนา
โยมที่เคยอุปถัมภ์ขรัวตามาถ้ำแล้วเล่าให้ฟัง ความทุกอย่างที่ผ่านมา
ต่อให้อยู่ต่อก็ไม่รอรา รีบหนีไปไกลดีกว่าให้ท่านเห็น สองสามคืนไม่เป็นอันหลับอันนอน
พระอาจารย์มั่นท่านสลดใจ ทำคุณไฉนได้โทามา
ดูเหมือนว่าไม่อาทร ทำบุญแต่ได้บาปมาหาบคลอน
อุทาหรณ์สอนในท่านเรื่อยมา ดั่งเรื่องของขรัวตาไม่ลาเลือน


บทเพลงประวัติหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต
เพลงที่ 11 อุทาหรณ์สอนใจเรื่องของขรัวตา
ร้องโดย เพลิน พรหมแดน
https://luangta.com/help/song.php?&cgiSearchPage=5