ถึงเวลาตอนที่จะพบเขา เขาก็มาเอง
ถ้าถึงเวลาที่จะต้องจากกัน เดี๋ยวเขาก็ไปเองแหละค่ะ
คนเราพบกันเพื่อจากกันอยู่แล้ว หนูพุด ไม่ต้องทำอะไรมาก
ทำหน้าที่ของเราตามปกติ ไม่ต้องคาดหวัง จะได้ไม่ผิดหวัง
ไม่ต้องเร่งวัน เร่งคืน ทุกอย่างมันมีจุดจบ และกำลังเดินเข้า
หาตอนจบของเรื่องอยู่แล้ว เราตั้งรับอย่างเดียวก็พอ

ฟังเพลงเก่าๆ แต่ความหมายดีๆ คลายเครียดนะค่ะ

ลาววว สามมม คนนน
http://www.youtube.com/watch?v=F0CyB1AID00

ขอบคุณสำหรับเพลงนะค่ะ โดนมั๋กมั๊ก เลยค่ะ ขอบคุณสำหรับคำแนะนำดีดีด้วยนะค่ะพี่ทักทาย ตอนเป็นวัยรุ่นจำได้ว่าเคยชอบเพลงนี้มาก ยังจำมิวสิควีดีโอ ได้เลย ที่เขาเดินบนทางรถไฟ แต่พวกเขาได้ข้อสรุปกันแล้วนะค่ะ แต่สำหรับพุดคงต้องปล่อยไปตามวิถีของมัน ทำทุกวินาทีของลมหายใจ เข้า ออกให้มีความสุขดีกว่า พี่ทักทายนอนดึกเหมือนกันนะค่ะ ยังเห็นออนไลน์อยู่เลย พุดก็นอนไม่ค่อยหลับเหมือนกันค่ะ สามียังไม่กลับ ลูกๆ หลับหมดแล้ว ก็เลยมานั่งอ่านกระทู้ต่างๆ เพื่อหากำลังใจค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งนะค่ะพี่ทักทาย
ปล. สงสัยพิม อ้อ คงหลับฝันหวานกันหมดแล้วซินะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ ทุกท่าน

ไหนๆ ก็ฟังเพลงบอกอายุกันทั้งคืนแล้ว

โดนๆ กันอีกเพลงนะคะ
เพลงนี้เวลาแค้นๆ ฟังแล้วสะใจดี...........



กรวดน้ำคว่ำขันรักกันชาติเดียว ล้างเกลียวสวาท
หัวใจแทบขาด พลาดความหวังเคย ชื่นชม
เจ็บจำไปนาน หลงเชื่อคำหวานภิรมย์
รักจึงระทม ทุกข์ตรมทรวงใน
คนเดียวมีสามหัวใจครอบครอง รักปองไม่จริง
รักเผื่อเลือกทิ้งนี่คนอะไร
ผ่านความโสมม สังคมยุคใหม่
เหลียวหาหัวใจแน่นอนไม่มี
อย่าพบอย่าพานพวกมารผจญ ต้องทนวิบาก
รักกันแล้วจาก พรากกันเหมือนตาย หน่ายหนี
เกลียดกลัวจนตาย ขอสาปมารร้ายชีวี
พ้นไปเสียที ไม่มีกรรมเวร

ขออนุญาตยกความดีความชอบต่อให้ปรมาจารย์ทักทายค่ะ ....
ตัวจริง... เสียงจริง... และคิดได้ดีจริงๆ ค่ะ







โอ๊ย....พิมไม่น่าพลาดเลยนะคะเนี่ย..
พี่ทักทายก็ยังอุตส่าห์จำได้ว่าพิมเคยแซวเอาไว้
ลืม...ลืม...ไปบ้างก็ได้นะคะพี่


ขอบคุณมากกกก เลยนะคะ สำหรับเพลงกำลังใจ
ฟังอยากเข้าไปกอดพี่ทักทายจังเลยยย

พี่ PENYA ขา.....
พิมก่อนนะคะ ... ห้ามลัดคิวพุดก่อนพิมนะ ไม่งั้นพิมจะงอนด้วยนะเอ้า.....

ที่จริงเพลงแรกไม่ควรฟังนะคะ.... ไม่ควรฟังจริงๆ เพราะฟังแล้วเกิดอารมณ์..

เพลงที่สอง OK นะคะดีมาก ช็อบ... ชอบค่ะ


..... ทุกข์ที่เกิดซ้ำเพราะใจมันพร่ำเพ้อ... หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุขขขขข


ก่อนนอนพิมสวดมนต์ ไหว้พระค่ะ ทำจิตใจให้เบิกบาน อารมณ์ดี
ตอนเช้าจะได้ตื่นมาพร้อมหน้าสวยๆๆๆ ไงค่ะ
หรือสมมติว่าหลับแล้วเกิดไม่ยอมตื่น... คนที่มาพบศพ... จะได้บอกว่าศพพิมสวยงัยค่ะ

รักพี่ทักทายและทุกคน สุดขั้วหัวจายยยยยย....

สวัสดีจ๊ะพิม อ้อ พี่ทักทาย พี่เพชร พี่penya พุดขอตอบคำถามพิมก่อนนะ พุดทำงานนอกบ้านค่ะ และก็รับ ส่ง ลูก ทำงานบ้านเองไม่มีคนช่วย เงินเดือนเลี้ยงดูตัวเองและลูกได้ สมัยอยู่ต่างจังหวัด คุณตา คุณยาย ช่วยเรื่องค่าใช้จ่ายด้วย ส่วนสามี ส่งให้เฉพาะค่าเทอมลูก พออยู่ที่นี่ สามีรับผิดชอบเรื่องค่าเทอม ค่าเรียนพิเศษ ค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าโทรศัพท์ของที่บ้าน ส่วนพุด รับผิดชอบค่าอาหาร และก็ค่าใช้จ่ายส่วนตัวพุด กับลูก สามีมีรายรับเดือนละหลายหมื่น รวมโบนัสแล้วก็เกือบแสน แต่เงินเขาหมดไปกับการหาความสุขใส่ตัว ถามว่าถ้าเลิกกัน เลี้ยงดูตัวเองและลูกได้ไหม พุดตอบอย่างมั่นใจ ว่าได้ ....
วันเสาร์ มีปากเสียงกันค่อนข้างแรง เขาเมากลับบ้านมาหาเรื่องว่าเรา ก็เลยมีปากเสียงกัน เขาบอกว่าอยู่ด้วยกันไม่ได้ ก็ไม่ต้องอยู่ และเขาบอกว่าถ้าอยากได้ลูกก็เอาไป จากเดิมที่พุดเคยคิดว่าจะทนเพื่อลูก ตอนนี้พุดว่าความอดทนพุดคงจะหมดลงแล้ว พุดตัดสินใจจะยื่นเรื่องย้ายกลับไปอยู่กับพ่อแม่พุดที่ต่างจังหวัด ซึ่งการย้ายมันต้องใช้เวลาพอสมควร (พุดเป็นข้าราชการค่ะ) ในระหว่างนี้ก็ต้องอาศัยบ้านเขาอยู่ไปก่อน อยู่แบบไม่พูด ไม่คุยกัน เขาสั่งห้ามพุด โทรเช็ค โทรตามเวลาเขาอยู่ข้างนอก ปกติพุดก็ไม่ได้โทรอยู่แล้ว นอกจากมีธุระจริงๆ พุดว่าครอบครัวไหนที่ภรรยา ตักเตือนสามีเวลาที่ทำผิด นอกลู่ นอกทางไม่ได้ ครอบครัวนั้นไม่เจริญหรอกค่ะ ที่ครอบครัวพุดอยู่มาได้ เพราะพ่อให้เกียรติ ยกย่องแม่ ให้แม่เป็นคนดูแลจัดการ เรื่องเงินทอง หาเงินมาได้ ก็ให้แม่ดูแลจัดการ เพราะผู้หญิงจะรอบครอบและรู้ระมัดระวังการใช้จ่ายเงินมากกว่าผู้ชาย แต่พุดกับสามีไม่ใช่ ต่างคนต่างหา ต่างคนต่างใช้ และที่ผ่านเขาต้องดูแลผู้หญิงของเขา เดิมผู้หญิงของเขาจบแค่ ปวส. สามีพุดส่งเสียให้เรียนจนจบปริญญา และฝากงานให้ทำ ส่วนตัวพุดเขามองว่าเราดูแลตัวเองได้ พ่อแม่เราดูแลเราดี เขาจึงไม่ค่อยส่งเสียเรา ที่ผ่านมาก็อยู่ด้วยการทำใจมาตลอด จึงไม่ค่อยรู้สึกเสียใจมากนักที่เขาพูดมาอย่างนั้น.... 9 ปีของการแต่งงาน ที่อยู่มาได้ยาวนาน เพระแยกกันอยู่ เจอกัน ปีละไม่เกิน 20 วัน มันไม่เห็นธาตุแท้ของกันและกัน พอมาอยู่ด้วยกันจริงๆ ปัญหามันมากมาย มีแต่เราที่ทน มีแต่ละเราที่ปรับ มันก้เลยดูโหลดๆ สำหรับเรา
วันนี้แค่นี้ก่อนนะจ๊ะทุกท่าน ....

พุดจ๋า

พิมไม่รู้ว่าสามีพุดในเรื่องอื่นๆเขาดีแค่ไหน
พุดลองชั่งน้ำหนักดูเองแล้วกันนะจ๊ะ....

ถ้าพุดคิดจะย้ายกลับบ้าน....ก็ดี.....
แต่ก็ต้องเก็บ "ใจ" ของพุดกลับไปด้วย
เลิกคิดว่าเขาจะอยู่กับใคร อยู่อย่างไร
อย่างน้อย... ก็เป็นโอกาสอันดีมากๆ ที่พุดจะได้ดูแลคุณพ่อคุณแม่ของพุดเอง

อย่าลืม... ขอความรับผิดเรื่องค่าใช้จ่ายของลูกนะ ....
ไม่ได้ขอเพิ่มขึ้นและไม่ได้ขอน้อยลง ....ไม่ได้เอาเปรียบเขา
ขอให้รับผิดชอบ.....เท่าเดิม .... เหมือน 8 ปีที่ผ่านมา
ขอให้เขาไปหาลูก.....เท่าเดิม......เหมือน 8 ปีที่ผ่านมา


แต่ถ้าพุดเปลี่ยนใจไม่ย้ายกลับบ้าน....ก็ดี.....
เพราะลูกมีโอกาสใกล้ชิดพ่อมากกว่า
เพียงแต่พุดก็ต้องเก็บ "ใจ" ของพุดไว้กับตัวให้ได้

ทุกทางเลือกมีข้อดีที่แตกต่างกัน
เมื่อพุดเลือกทางไหนแล้ว พิมขอให้พุดมองแต่ข้อดีทางเลือกนั้นนะ
และทีสำคัญ.... อยู่กับสิ่งที่พุดเลือกอย่างมีความสุขด้วยนะจ๊ะ

********
วันเสาร์นี้พิมจะไปวัดหลวงพ่อจรัญจ้า......พุดไปป่าว

พี่ใหญ่ขา.....
แอบย่องเข้าบ้านพิมทู๊กวั๊น ทุกวัน..... ทำไมไม่แวะทักทายเค้ามั่งล่ะคะตัวเอง

พุด.... อ้อเข้าใจความรู้สึกของพุดนะ
แต่ตอนนี้พุดกำลังโกรธ จากการมีปากเสียงกัน
และน้อยใจสะสมจากการที่ได้รับรู้ว่าเขามีคนอื่น

ทุก ๆ อย่างต้องใช้เวลาในการใตร่ตรองนะ
อ้อขอให้พุดคิดให้ดี ดี
ลองหากระดาษมาเขียนก็ได้
ข้อดี... ข้อเสีย....ของสามีพุด
ถ้าเลิกกันข้อดีคือ......... ข้อเสียคือ.........

การเลิกกับสามี อ้อเองก็คิดบ่อย ๆ เพราะอยากจบปัญหาทั้งหมด
แต่เมื่อนั่งคิดอีกที แล้วจะมีผลดีอะไรบ้าง
สามีของอ้อถือว่าใช้ได้ คุยกันได้บ้าง (ถึงเขาจะอายุมากกว่าอ้อ 2 ปี
แต่เรียนจบพร้อมกันเลยเหมือนเพื่อนมากกว่า)
และเขายังรับผิดชอบเราและลูกดี ถึงจะไม่เต็ม 100% (ตามความคาดหวัง)

พุดลองดูนะ .... ลูกไม่เข้าใจปัญหาที่เกิดขึ้น เขาไม่รับรู้
จะมีแต่คำถามตามมามากมาย......
อ้อเคยลองถามลูกชายคนโตเล่น ๆ นะว่า ถ้าพอกับแม่แยกกันอยู่เอาไหม
คำตอบ ไม่เอา
ถ้าต้องแยกกันอยู่จริง ๆ จะอยู่กับใคร
ลูกตอบว่า ไม่รู้
นี่ก็แสดงว่าเขาไม่รับรู้เหตุผลหรอก และไม่ต้องการให้พ่อกับแม่แยกกันอยู่

ในส่วนของพุดอาจจะเหมือนที่พิมบอก
ถ้าแยกกันอยู่ (ไม่หย่า) แล้วเราไม่ต้องรับรู้พฤติกรรมเขา เขามีความสุขก็ทำเถอะ
แต่คิดอีกที อยู่ยังงี้ถ้าเราไม่ทุกข์มาก (จนทนไม่ได้) แล้วลูกมีความสุข
พุดเห็นลูกมีความสุขแล้วเรามีความสุขก็เป็นการดี ที่จะทำให้พ่อลูกใกล้ชิดกันมาก ๆ

พุด อ้อเป็นกำลังใจให้นะ ไม่ว่าพุดตัดสินใจยังงัย
อ้อเชื่อว่านั้นเป็นการตัดสินใจที่ดีที่สุดแล้ว (เข้าใจถึงสถานะการณ์ สภาพจิตใจของพุดที่สุด)

สู้ สู้นะเพื่อน

พี่ทักทาย กับพิมฟังเพลงสนุกกันใหญ่เลย
แต่แหม เพลงก่าวววว ไปนิดนะค่ะ
พิมก็เลย อัพ ตัวเองเข้าไปใกล้รุ่นพี่ทักทายซะงั้น

พี่ PENYA ไม่ได้แย่งงานหรอกค่ะ ยังงัยแม่หมอมือหนึ่ง
อ้อยังยกให้พี่อยู่ดีนั้นแหละ