ตรงแล้วนิครับ ก็ทำใจงัยอ่ะครับ

ขยายความเพื่อเป็นข้อคิดหน่อยก็ได้ หากจะรัก (รักในความหมายทั่วๆไปนะ) ก็ไม่พึงประมาท ควรรู้ทันสภาพเดิมของมัน เพราะสิ่ง (เขา) ที่เรารัก หรือเราเองซึ่งถูกรัก จะอุปมาก็เหมือนสลักน้ำแข็งซึ่งช่างแกะสลักให้เป็นรูปชาย รูปหญิง มีการเปลี่ยนแปรอยู่เสมอ เมื่ออยู่ในอุณหภูมิที่ไม่เอื้อ ถึงได้พูดว่า ถ้าจะรักจงลืมคำว่าเสียใจ

ที่สำคัญพึงทำตนเองให้พึงตนเองได้ทั้งทางโลกและทางธรรม ทางโลกก็คือมีปัจจัยสี่เลี้ยงชีวิตตนได้ ทางธรรมก็คือรู้เข้าใจดังคำพูดข้างบน คือว่ารู้เขารู้เรา

คุณทักทายเขียน



ที่คุณทักทายเขียนมาเป็นเรื่องที่ถูกค่ะ
คุณทักทายค่ะเรื่องของความรักนี่ ถ้าคน2คนมีธรรมอยู่ในใจทั้ง2คน
ก็เป็นความรักที่น่าอิจฉาน่ะค่ะ มีสมาชิกในเว็บนี้อยู่คู่หนึ่งที่มีธรรมมะอยู่ในใจทั้งคู่
ดูแล้วดีน่ะ(คุณทักทายรู้หรือปล่าวว่าสมาชิกท่านใด)




เรื่องยานอนหลับนี่ อย่าไปเอามากินเลยค่ะ เราเคย
น่ากลัวมาก ตอนนั้นมีปัญหาครอบครัวนิดหน่อย หมอให้ยาแก้เครียดมา
กินแล้วทำให้นอนหลับ พอกินไปนานๆเบลอไปเลย
ก็เลยคิดว่า " เรานี่บ้าน่ะ จู่ๆก็มาทำร้ายตัวเราเอง "

เข้าหาธรรมะดีกว่าค่ะ หาเพื่อนคุยเรื่องธรรมะดีกว่าค่ะ
แล้วจะทำให้เราได้เจอกับทางออก ที่หลุดพ้นจากความทุกข์ค่ะ
ขอให้คุณjkik สู้อีกนิดหนึ่งค่ะ

ขอบคุณคุณทักทายค่ะกินยานอนหลับตามแพทย์สั่งมา 2 วัน ก็ยังหลับๆ ตื่นๆ
เมื่อคืนสวดมนต์นั่งสมาธิ หลับไปได้แต่ตื่นกลางดึกค่ะ กินยาคลายเครียด
ไป 1 เม็ด ยาตามแพทย์สั่งค่ะ จะพยามใช้ยาให้น้อยที่สุดค่ะ
สมาธิไม่ค่อยดีค่ะหลุดบ่อยๆค่ะ ใช้วิธีนับลมหายใจไม่ทราบว่าทำถูกหรือเปล่า
ไม่เคยทำน่ะค่ะ

คนที่กำลังทุกข์ในเรื่องนี้ มักจะนอนไม่ค่อยหลับ
เพราะใจมันแบกความทุกข์ไว้มากเสียจนสมองหนักอึ้ง ตาก็เลยแข็ง
ใจไม่อยากหลับ แต่กินยาบังคับให้เขาหลับ เขาก็เลยต่อสุ้ขัดขืน จึงหลับๆตื่นๆ
ยิ่งทำให้ร่างกายเราแย่กว่าเดิม

ในเมื่อใจอยากจะคิด ก็ปล่อยให้เขาคิดไป ไม่ต้องบังคับ นอนคิดไปเรื่อยๆ
ไม่ต้องกดข่ม...คิดก็ให้รุ้ว่ากำลังคิดอยุ่นะ สลับกับพิจารณาตามว่าที่เป็นอย่างนี้
เป็นเพราะกฎของธรรมชาติ ไม่มีอะไรที่คงทนอยู่ได้ตลอดไป ทุกสิ่งทุกอย่าง
มีเปลี่ยนแปลงไปเป็นธรรมตา ไม่ว่าจะเป็นความรัก ความสุข ความทุกข์
มีได้ ย่อมสลายไปได้เช่นกัน...ฟังนิยายอิงธรรมะ หรือคำสั่งสอนของอาจารย์ดีๆ
หลายๆท่านในคอมแทนการใช้ยานอนหลับสักคืนดู

เรื่องของความรักที่ไม่สมหวังลองฟังดูนะค่ะ

http://www.fungdham.net/book/kamnit.html

คุณพี่ทักทายคะ

มีเรื่องสงสัยช่วยชี้แนะด้วยค่ะ ถ้าเมื่อไหร่ที่เรามีความรัก แต่ก็มักจะพบกับความทุกข์อยู่เรื่อย แรกรักอะไรก็ดีไปหมด แต่สุดท้ายก็"ทุกข์จัง..เมื่อรักจาง" ตอนนี้น้องไม่ใช่แค่ทุกข์แต่ทุกข์มากเลยค่ะ
จนคิดซะว่า จะไม่อยากรักใครอีก คิดว่าแต่งงานแล้วทุกอย่างมันคงจะดีมีครอบครัวที่น่ารัก มีลูกที่ดี ตอนนี้ทุกอย่างมันพังทลาย จนล้มแล้วล้มอีก ทำใจไม่ได้ซักที วันนี้ทำได้ อีกวันก็ทำไม่ได้แล้ว ถึงแม้สามีเค้าอยากจะมีครอบครัวใหม่ แต่น้องก็มาคิดดูแล้ว มันก็คงยากนะที่จะเจอคนที่รักเราจริง อยากจะทุ่มเทหัวใจเราไปที่ลูกคนเดียว แต่ในขณะนึงก็รู้สึกเหมือนขาดคู่คิด คนที่จะเป็นเสาหลักให้กับเราได้ (ในตอนแรกก็เป็นสามีเรานี่แหละ แต่ตอนนี้เค้าเป็นคนอื่นไปแล้ว)

ถ้าความรักมันต้องพบจุดจบแบบนี้ หรืออาจเพราะเรามีกรรมมามากก็ได้ ถึงไม่พบคู่แท้ในชีวิต เหมือนคนอื่นๆเค้า ก็อยู่มันไปแบบนี้ละกันเนอะ ขอให้คุณพี่ทักทายมีความสุขมากๆนะคะ

ย่าทัก

บางครั้งเอกอนก็มองเห็นความรักเหมือนการเล่น ชักกะเย่อ

ย่าทักเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ และชำนาญในการถ่ายทอดมากกว่าเอกอน
ย่าทักช่วยเรียบเรียงหน่อย



คือ โดยมากแล้วเอกอนเป็นคนที่มีข้อเสียตรงนี้ล่ะ
เวลาที่เอกอนคิด เอกอนไม่ได้คิดเป็นคำ/ภาษา
แต่ คิดเป็นภาพ
คือเมื่อจะตรึกเรื่องใด เอกอนจำลองภาพสิ่งที่จะตรึกได้ไม่ยาก
แต่พอจะพูด ก็จะติดไม่รู้แปลงเป็นภาษาอย่างไร

วันนี้จิตใจย่าทัก สุขสงบ เป็นพิเศษ อ๊ะป่าว
(อิอิ ถ้าลางสังหรณ์ ไม่เพี้ยนนะ)



ถ้าเอกอนว่าง จะมาเฉลย
พอดีช่วงนี้ต้องกลายเป็นนักเรียน ต้องหมักเม่นอ่านตำรา
เตรียมลงสนามสอบ