วันเวลาปัจจุบัน 26 มิ.ย. 2025, 02:03  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กระทู้นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความ หรือ ตอบกลับในกระทู้นี้  [ 1672 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 ... 112  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 06 ม.ค. 2010, 19:18 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สงสารและเห็นใจน้องจังเลยค่ะ
นิตาก็เคยประสบเหตุการณ์แบบนี้ตอนที่พ่อของนิตาเสีย
นิตายังเด็กร้องไห้เอาเป็นเอาตาย
แต่เป็นการจากกันด้วยความเข้าใจในใจก็มีแต่ความรัก
โหยหาด้วยความรักจริง


แต่คนเป็นนี่ซิน้อง owi ทั้งจากเป็นและจากตาย
คุณค่ามันต่างกันมากนะคะ


ขอให้น้องดูแลสุขภาพร่างกายนะคะ
เอาไว้ต่อสู้กับวันข้างหน้า ที่ฟ้าใส
เหงาก็มาคุยกับพี่ก็ได้ ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ

พี่นิตา


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ม.ค. 2010, 00:56 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


owi เขียน:
คุณมานิตา คุณtaktay ปีใหม่นี้ตัวดิฉัน ก็เดี่ยวค่ะ โดดเดี่ยว และเดียวดาย ที่เป็นคู่ก็ตอนไปหาสามีที่รัก ที่ที่เขาพักยาวที่วัด นั่งเป็นเพื่อนเขา ท่ามกลางความสงบ ฟังเสียงนกกาเหว่าร้อง เหงามากค่ะ ว่าจะไม่ร้องไห้แต่ก็ต้องร้อง ว่าจะไม่ไปก็คิดถึง อยู่เป็นเพื่อนเขาได้ 2 วัน ก็ต้องกลับมาเริ่มสู้ชีวิตต่อไป แต่ใจมันอ้างว้าง จริงๆ


บางทีร้องไห้เสียบ้างก็ดีนะค่ะ
อะไรๆที่มันอัดๆอยู่จะได้ระบายออกมา ดีกว่าอยากร้อง แต่ร้องไม่ออก
คุณowi คงดีขึ้นแล้วนะค่ะ อยู่ให้เป็นสุข มันก็สุข
ไม่ว่าจะในสภาพไหนๆ ทำใจให้ชินกับสภาพนั้นๆ :b1:

ถ้าเหงามากๆ ก็มาที่นี่ มาพักผ่อน พักพิง
ได้ตลอดเวลาค่ะ ที่นี่ไม่เหงาแน่ๆค่ะ.... :b17:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ม.ค. 2010, 09:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


การจากไปด้วยความรัก และมีแต่สิ่งดี ๆ
ย่อมทำให้คนอยู่ข้างหลังเจ็บปวดเป็นธรรมดา
การจากไปอย่างไม่มีวันกลับ แต่ยังมีสิ่ง ดี ๆ เหลือไว้
ดีกว่าการจากเป็นที่ไม่รู้ว่าจะกลับมาเมื่อไหร่
และไม่รู้ว่าจะกลับมาหรือเปล่าเจ็บปวดยิ่งกว่า

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ อยากร้องไห้ก็ร้องเถอะ
แต่ให้ร้องด้วยความเข้าใจ ยังงัยที่ตรงนี้ยัง
มีความรักความหวังดีให้เสมอค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ม.ค. 2010, 18:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 7
สมาชิก ระดับ 7
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ส.ค. 2009, 11:51
โพสต์: 505

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณทักทาย น้องอ้อ เมื่อกี้พี่เข้าบ้านน้องมีนา
น้องเค๊ารอคำแนะนำ อยู่นะคะ
อยากให้อาจารย์ทักทาย และลูกศิษย์ของอาจารย์ทักทาย
ไปช่วยกันดูแลหน่อยนะคะ นิตาก็จะตามไปด้วยค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ม.ค. 2010, 06:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www




.bmp
.bmp [ 224.16 KiB | เปิดดู 4350 ครั้ง ]
๑๑ พรรษา.bmp
๑๑ พรรษา.bmp [ 225.94 KiB | เปิดดู 4351 ครั้ง ]
บัตรเชิญ.bmp
บัตรเชิญ.bmp [ 297.13 KiB | เปิดดู 4351 ครั้ง ]
พระปรมาภิไธย.bmp
พระปรมาภิไธย.bmp [ 425.46 KiB | เปิดดู 4350 ครั้ง ]
มีของดีมาฝากค่ะ
เป็นลายพระหัตถ์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว
ขอทรงพระเจริญ และพระชนมายุยิ่งยืนนาน :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ม.ค. 2010, 13:06 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


พี่ทักทายขนมเค้ก วันเกิดอ้อ
อยู่ไหน :b2: :b2: :b2:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 ม.ค. 2010, 13:21 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 28 ธ.ค. 2009, 10:51
โพสต์: 19

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอเข้ามาเปี่ยมสุขในบ้านหลังนี้ด้วยนะคะพี่น้อง

tongue tongue tongue tongue

:b39: :b43: :b42: :b39: :b43: :b42: :b39: :b43: :b42: :b39: :b43: :b42:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 04:39 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ใบไม้ในกำมือ เขียน:
ขอเข้ามาเปี่ยมสุขในบ้านหลังนี้ด้วยนะคะพี่น้อง

tongue tongue tongue tongue

:b39: :b43: :b42: :b39: :b43: :b42: :b39: :b43: :b42: :b39: :b43: :b42:


ยินดีต้อนรับค่ะคุณใบไม้ฯ
มาพักผ่อนได้ทุกเวลานะค่ะ ขอให้มีความสุขนะค่ะ :b8:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 04:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


นนนน เขียน:
พี่ทักทายขนมเค้ก วันเกิดอ้อ
อยู่ไหน :b2: :b2: :b2:


หนูอ้อจ๋า...หนมเค้กขึ้นราหมดแล้ว
อาหารก็บูด...แถมปลาที่เตรียมไว้ให้ปล่อยในวันเกิด...ก็ไม่รู้
ว่าจะยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า?....เฮ้อ..มีน้องกับเขาทั้งคนก็....
โกะซะไม่มีเลย....เอ้า....ไปตามลิงค์ข้างล่างนี้นะค่ะ....


viewtopic.php?f=27&t=28245

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 09 ม.ค. 2010, 19:41 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 03:20
โพสต์: 48

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
สิ่งที่ชื่นชอบ: เดอะซีเคร็ต
ชื่อเล่น: สา
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


cool พี่ทักทายค่ะ
ขอโทษน่ะค่ะที่มารบกวนถึงบ้านเปี่ยมสุข
น้องหายไปนาน เพราะชีวิตค่อนข้างปกติสุข
และวุ่นวายกับงานและลูก ๆ
แต่ปัญหาก็แวะมาทักทายให้กลุ้มหัวใจ
มีอยู่ ประโยคหนึ่งของพี่ที่แวะมาเตือนสติน้องเสมอ
คือ ให้มองดูสามีและภรรยาเขาเหมือนเราดูละคร
พี่ทักทายค่ะน้องซึ้งแล้วกับคำว่า ใจเราเรายังพยายามคุมให้ตามใจเราไม่ได้
แล้วใยเล่าคิดจะไปยึดกำหัวใจคนอื่นไว้ สัจธรรมนี้ มันจริง
น้องพยายามเข้มแข็งนึกแต่ว่ามันไม่สมควรที่ดำเนินชีวิตตามที่สามีกำหนด
กำหนดเรื่องที่จะมีภรรยาเพิ่ม
แล้วทำท่าเหมือนว่ารักและแคร์เราเสมือนรักเดียวที่มี
ล่าสุดเซอร์ไพรส์วันเกิดด้วยเค้กไอศรีมและดอกกุหลาบสีแดง
น้องพยายามเตือนตัวเองว่าแค่นั้นแหละ อย่าไปยึดติด เดี่ยวเธอจะตกหลุมพลางเขาอีก
ตัดใจได้ในระดับหนึ่งแล้ว อาการหึง และ เจ็บแปล้บ ๆ ก็หายไปนานแล้ว
แต่พอเขามาเริ่มใหม่ เราก็เหมือนลูกไก่ในกำมือ
น้องเกลียดความอ่อนแอในเรื่องความรักจริง ๆ
พี่ทักทายค่ะถ้าจะตัดใจโดยไม่ต้องเจอกันอีก มันคงจะดีมากสำหรับน้อง
แต่น้องสงสารลูก เพราะพ่อเขาดูแลลูกดีมาก เพื่อนบ้านชมกันทั้งนั้น
ใครเล่าจะรู้ ผู้ชายที่ใครบอกว่าหน้าตาดี มีเสน่ห์ ดูแลครอบครัวดี
จะทำให้ภรรยาอย่างดิฉันหน้าชื่นอกตรมขนาดนี้
เจ็บยังไงก็จะทนค่ะพี่ เพื่อลูก
นอกจากนี้แล้วเขาเป็นผู้ชายที่คารมณ์ดีมากค่ะพี่
ผู้หญิงอีก 2 คนของเขาเชื่อและยอมเขาอย่างศิโรราบ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขามีภรรยาแล้ว
บางครั้งน้องกอดลูกแล้วร้องให้และคิดว่าเป็นกรรมของเรา 3 แม่ลูกจริง ๆ
แต่แม่จะทนและสร้างครอบครัวด้วย 2 มือแม่ให้ได้
ดีที่ตอนซื้อทรัพย์สินไม่ว่าบ้านหรือ รถ ก็เป็นชื่อน้องคนเดียว
บางครั้งอยากจะทิ้งเขาไปเลยโดยที่ไม่ลา แล้วจะพาลูกไปอยู่ที่อื่นเปลี่ยนเบอร์
จะไม่ติดต่อกันอีกเลย
แต่พอมองหน้าลูก รู้สึกเรื่องของเราแท้ ไม่เกี่ยวกับลูกเลย
จะให้เขารับกรรมโดยไม่มีสิทธิ์อุทรณ์ มันก็คงไม่สมควร
ทำไมต้องเป็นเราที่รักษาความรู้สึก รักษาครอบครัว ผู้ชายคิดอะไรอยู่
ขอโทษน่ะค่ะที่จะใช้คำไม่สุภาพ บางครั้งน้องอดคิดไม่ได้ว่า
เรื่องกามารมณ์มันเหนือสิ่งอื่นใดเลยหรือ
ของที่ต่ำกว่าสมอง มันคอนโทรล สมองส่วนสำนึกรับผิดชอบชั่วดีได้เลยหรือ
น้องตัดสินใจคุยกับสามีอีกครั้งเมื่อคืน
คำตอบของเขาคือ เขาบอกว่าเขาไม่สามารถอยู่กับคนที่คิดว่าตัวเองไม่ผิดเลยตลอดชีวิตไม่ได้
เพราะเขาไม่ดีพอ ง่ายเนอะ
แต่เขาดูแลน้องดี ถ้าเห็นน้องเศร้าหรือไม่ค่อยพูด เขาจะมาคุย เอาลูกมาทำอะไรขำ ๆ
ซื้อโน่นซื้อนี้ที่เราชอบมาให้กิน
น้องสับสนเหลือเกินพี่ทักทาย การให้อภัย มันก็ไม่ได้หมายความว่า น้องต้องเจ็บซ้ำ ๆ อีก
น้องไม่อยากรักเขาอีกแล้ว บางครั้งรู้สึกรังเกียจด้วยซ้ำ
ที่สำคัญตอนนี้เขากำลังจะไปบวช น้องไม่อยากรู้สึกไม่ดีกับเขา
น้องกลัวว่าถ้าน้องไม่มีปฏิกิริยาโต้ตอบเขาบ้าง
เขาจะเข้าใจว่าน้องยอมรับภรรยาเขาอีก 2 คน
ผู้หญิงของเขาก็ยังส่งข้อความมาอวยพรปีใหม่ให้น้อง
น้องก็ส่งกลับไปว่าขอบคุณ และให้เขาพบรักที่จริงใจและเริ่มต้นใหม่ด้วยดี
ปลงค่ะพี่ กรรมใครก็กรรมมัน
พี่ทักทายมีอะไรจะแนะนำน้องเพิ่มเติมมั๊ยค่ะ
น้องรู้สึกว่า เรา ๆ ที่เรามีปัญหาแบบนี้เราก็ดีในระดับหนึ่งที่จะเคียงบ่าเคียงใหล่
ผู้ชายโดยที่ไม่เป็นภาระเขาได้ แต่ทำไมเขาต้องหาเรื่องเข้าบ้านอีก ไม่เข้าใจเลย
ดีแล้วโดนทิ้ง แล้วผู้หญิงที่มายุ่งกับครอบครัวคนอื่นๆ ปั้นปลายชีวิตเขาล่ะ
แต่เคยอ่านหนังสือธรรมะ พระท่านแนะว่า ถ้าจะตัดให้มองความรู้สึกเราก่อน
อย่าไปคิดแทน สามีหรือผู้หญิงของเขาว่าจะรู้สึกอย่างไร
พี่ทักทายว่าไงค่ะ
ขอโทษน่ะค่ะพี่ที่มารบกวนถึงบ้าน แล้วจะรอคำตอบน่ะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ม.ค. 2010, 08:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


สวัสดีปีใหม่นะค่ะน้องรู้ทันฯ
ทำใจได้บ้างแล้วก็ดีแล้วค่ะ จะให้ทำใจให้ได้ทั้งหมดเลย
ก็คงจะยากอยู่ตราบใดที่เรายังเป็นปุถุชนอยู่ :b1:

พี่มีเรื่องจะเล่า อย่าหาว่านินทาคนข้างบ้านเลยนะค่ะ
คือมีครอบครัวหนึ่ง ภรรยามีอาชีพค้าขายในตลาด
ส่วนสามีรับราชการ มีลูกสาวสามคน ต่อมาสามีถูกย้าย
ไปอยู่ต่างอำเภอ แรกๆก็กลับบ้านทุกวันหยุด พอเวลาผ่านไป
เวลาที่กลับบ้านก็ห่างไปเรื่อยๆ จนระยะหลังๆ ก็เหลือแค่วัน
นักขัตฤกษ์ หรือที่บ้านภรรยามีงานสำคัญถึงจะกลับ อ้างว่า
ต้องอยู่เวร ได้รับมอบหมายจากเจ้านาย เพราะเป็นที่โปรดปราน
ของท่าน :b12:

แล้ววันหนึ่งพี่เขยของสามีคนนี้ มีธุระต้องไปอำเภอที่น้องเมียอยู่
โดยที่ไม่ได้บอกให้รู้ล่วงหน้า ปรากฎว่าไปรู้ความลับมาว่าน้องเมียคนนี้
แอบมีครอบครัวที่นั่นอีก เป็นเวลาสิบกว่าปีแล้วก็เล่นเอากลืนไม่เข้า
คายไม่ออก กลับมาพยายามจะบอกภรรยาของน้องเขยทางนี้
แต่ไม่ได้บอกแบบตรงๆ ชวนไปเยี่ยมสามีที่อำเภอที่เขาอยู่
เพื่อที่จะได้ให้เขารู้ว่าสามีเขาไม่ซื่อ แต่ภรรยาเขาไม่ยอมไป
ไม่รับฟัง อะไรทั้งนั้น พูดคำเดียวว่า สามีเขางานยุ่ง
ไม่อยากไปรบกวน :b27:

ทุกวันนี้เขาก็ยังใช้ชิวิตเป็นปกติ จนลูกสาวคนโตแต่งงาน มีหลานแล้ว
ภรรยาก็มีความสุขทุกครั้งที่สามีกลับมาเยี่ยมบ้าน พี่คิดว่าเขารู้ว่าสามี
เขาไม่ปกติ แต่เขาไม่ยอมรับรู้ความจริง ใครๆก็ว่าเขาโง่ ถูกสามีหลอก
ตลอดเวลาสามสิบกว่าปีที่อยู่ด้วยกันมา แต่พี่ว่าเขาฉลาดนะ ที่เขาทำแบบนี้
ตักตวงความสุขอย่างเดียว ไม่ยอมรับเอาทุกข์ เพราะเขารู้ตัวเขาเองดีว่า
เขาไม่สามารถอยู่ได้โดยไม่มีสามี เขารักมากจนไม่สามารถเลิกกับสามีได้
เขาเลือกที่จะมีสามีอยู่เคียงข้าง บ้างบางเวลา ดีกว่าเสียไปตลอดกาล :b20:

ส่วนอีกครอบครัวหนึ่ง ซึ่งอยู่บ้านใกล้ๆกัน ภรรยามีอาชีพเหมือนครอบครัวแรก
สามีเป็นข้าราชการต้องออกพื้นที่เหมือนกัน แต่ทะเลาะ อาละวาดกันเป็นประจำ
ถ้ารู้ว่าสามีไปมีผู้หญิงที่ไหน? ก็จะตามไปอาละวาดทุกครั้ง ตลอดระยะเวลาสามสิบ
กว่าปีเช่นกัน แล้วก็เลิกกันไม่ได้ จนลูก(ที่น่าแปลกครอบครัวนี้มีลูกชายทั้งหมดสามคน)
โตเป็นหนุ่มกันหมดแล้ว ก็ยังเป็นอยู่อย่างนี้ น้องคิดว่าภรรยาของคนไหน?
จะมีความสุขมากกว่ากันค่ะ :b6:

เราเปลี่ยนแปลงอะไร? หรือใคร? ไม่ได้หรอกค่ะ ที่ง่ายที่สุดคือเปลี่ยนแปลง
ตัวเราเอง จะสุขหรือทุกข์ ไม่ใช่พวกเขาที่หยิบยื่นให้เรา ตัวเราเองต่างหาก
ที่เลือกจะสุข หรือทุกข์ :b10:

ดีใจค่ะที่เวลามีความทุกข์แล้วน้องคิดถึงพี่ และบ้านเปี่ยมสุข ยินดีต้อนรับเสมอ
ขอให้มีความสุขนะค่ะ ท่องเอาไว้ว่า สุดท้ายแล้ว ไม่มีใครได้ครอบครองใคร
ต่างคนต่างมา และต่างคนก็ต้องต่างไป เมื่อเวลานั้นมาถึง :b2:

"หนีอะไรก็หนีได้ แต่หนีใจตัวเอง จะหนีได้อย่างไร?" :b5:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


แก้ไขล่าสุดโดย ทักทาย เมื่อ 10 ม.ค. 2010, 09:32, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ม.ค. 2010, 11:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ต.ค. 2009, 03:20
โพสต์: 48

งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
สิ่งที่ชื่นชอบ: เดอะซีเคร็ต
ชื่อเล่น: สา
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะพี่ทักทาย
ใช่ค่ะหนีอะไรก็ได้ แต่หนีใจตัวเองไม่พ้น
อาทิตย์หน้าสามีก็จะบวชให้แม่เขาแล้ว
ผู้หญิงของเขาก็ขอไปร่วมงานด้วย
งานบุญแท้ ๆ น้องไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหัวใจน้องจะปกติสุขหรือเปล่า
ถ้าเจอผู้หญิงคนนี้ในงานบวช
พี่ค่ะ น้องอยากทำเฉย ๆ แต่น้องไม่มั่นใจในตัวเองเลย
ว่าเมื่อสถานการณ์อ้นท้าทายมาถึง น้องจะฟิวส์ขาดหรือเปล่า
น้องอยากทำให้ได้จริง ๆ ไม่ใช่แค่สร้างภาพให้คนอื่นดูว่าฉันเก่ง
แต่เพื่อนน้อง(เพื่อนสามีด้วย)แนะนำว่าอย่าไปเลยช้ำใจเปล่า ๆ
ถ้าไม่ไป ญาติ ๆ เขาครอบครัวเขาก็จะพาลเกลียดเพิ่มเข้าไปอีก
พี่ค่ะ ขอความคิดเห็นหน่อย พี่ว่าน้องควรพาลูก ๆ ไปงานพ่อเขาบวชมั๊ย
เขาบวชต่างจังหวัดค่ะ น้อง ก็ต้องใช้ชีวิตร่วมกับผู้หญิงของเขาคนนี้
ด้วยกันตั้งแต่ก่อนบวช บวช และกลับกรุงเทพฯ อย่างน้อย น่าจะ 5-7 วัน
ท้าท้าจิตใจกันเหลือเกิน
น้องคิดว่าตอนนี้สามีคงรักผู้หญิงคนนี้มากเป็นที่ 1 ในใจแล้วค่ะ
เพราะถ้ารักเราเป็นที่ 1 อย่างที่ปากว่า คงเห็นแก่เราไม่ยอมให้ผู้หญิงไปร่วมงานด้วย
แต่นี้ ทำเหมือนกับว่างานบวชน่ะ เขาจะไปจะไปห้ามเขาได้อย่างไร
ญาติพี่น้องที่ต่างจังหวัดไม่มีใครรู้
แต่แม่เขากลับภูมิใจว่าลูกชายเก่งเมียปรองดองกันได้
ท่านก็เป็นผู้หญิงน่ะ คิดได้อย่างไรกัน
ตัวน้องเองคิดว่า น้องควรทำใจให้ได้ 100 %
และควรอโหสิกรรมกันไปในงานบวชนี้แหละ
จริงมั๊ยค่ะ
นี้ขนาดจะไปบวชแล้วยังไปนอนกับผู้หญิงคนนั้น เพื่อเป็นการร่ำลากันเลย
น้องคุยกับสามีว่าดีใจที่เขาคิดจะบวช
เผื่อสึกมาจะคิดอะไรได้บ้าง
เขาถามว่าเรื่องอะไร
ช่างไม่ได้รู้สึกผิดเลย
กรรมของฉันจริง ๆ ที่ต้องร่วมชีวิต
กับคู่ชีวิตแบบนี้
พี่ค่ะ ตั้งแต่เกิดมาน้องไม่เคยดูดวงเลย
ไม่เคยพึ่งหมอดู
คิดว่าทุกอย่างมีเหตุ มีผล ตามสมควรแก่สถานการณ์ที่สร้างขึ้นมา
แต่สามีชอบเรื่องนั่งสมาธิ เครื่องลางของคลัง รวมถึงกุมารทอง หรือ พลาย
เขาให้เหตุผลว่าเขานั่งสมาธิ กสิญไฟ
เห็นผู้หญิงคนนี้เป็นคู่ชีวิตแต่ชาติปางก่อน และเคยฆ่าตัวตายเพราะเขา
สาวเจ้าก็เชื่อ ความรักบริสุทธิ์ จึงเกิด
พากันไปบูชาเศียรพ่อปู่ฤาษี เช่าวัตถุเครื่องลางของขลังมา
สาวเจ้าเสียเงินเก็บที่เก็บมาตั้งแต่เด็ก ประมาณ 2 แสน กับเรื่องแบบนี้
นี้เป็นสิ่งที่สามีชอบ แต่เราไม่เห็นด้วย แต่ไม่ขัดศรัทธาอะไร
เพราะเราคิดว่าทุกอย่างต้องแลกมาด้วยความเพียรพยายาม
แต่สามีกับผู้หญิงของเขา ความคิดเห็นเหมือนกัน และหาให้สามีเราได้
แล้วพี่ว่าอย่างนี้จะเลิกรักกันได้มั๊ยค่ะ
แถมยังบอกว่าผู้หญิงคนนี้แหละเป็นคู่ชีวิตเขา
เขาต้องแก้กรรมให้ผู้่หญิงในชาตินี้
แล้วมาสร้างกรรมกับเราแทน
น้องฟัง แต่น้องไม่เชื่อ คิดว่าช่างหาเหตุมาได้
คนไหว้พระ สวดมนต์ แต่ไม่รักษาศีล
แถมยังกล้าสาบานกับน้องว่าไม่มีอะไรกัน เมื่อครั้งแรกที่น้องจับได้
น้องผิดหวังเรื่องครอบครัวและคู่ชีวิตจริง ๆ
พี่ค่ะ ถ้าน้องทำใจให้ปกติสุขไม่ได้ น้องก็ทุกข์ไปตลอดชีวิตแหละค่ะ
เพราะสามีเขาบอกเขาจะไม่มีวันจากเราไปไหน จะอยู่กันจนปิดฝาโลง
และเขาก็บอกผู้หญิงของเขาว่ารักเรามากต้องให้เกีรติและห้ามก้าวก่ายเราเด็ดขาด
อยู่กันมานานจะให้เขาเลิกรักเขาทำไม่ได้หรอก
สาวเจ้าก็ยอมทุกอย่าง แถมบอกว่าสงสารผู้หญิงอีกคนของสามี ถ้าฐานะมั่นคงแล้ว
จะไปรับมาอยู่ด้วย
เพราะผู้หญิงอีกคนเขารักสามีน้องมาก มากจนไม่รับรู้ความจริงอะไรทั้งนั้น
ถึงขนาดอยากฆ่าตัวตาย ใช้ชีวิตอยู่ต่อไม่ได้ถ้าขาดผู้ชายคนนี้
น้องทราบเรื่องเพราะน้องโทรหาสามี
และผู้หญิงคนนี้รับโทรศัพท์สามี
และถามว่าน้องเป็นใคร คบกับสามีเขามานานแค่ไหนแล้ว
เขาจำเบอร์น้องไว้และโทรกลับมาถามความจริงกับน้อง
น้องบอกว่า ถ้าเธออยากเล่าอะไรให้ฟังเกี่ยวกับผู้ชายคนนี้
ฉันจะฟัง แต่ถ้าคิดจะถามความสัมพันธ์ของฉันกับเขาให้วางสายไปซ่ะ
พี่ค่ะ เมื่อเขาเล่าจบกลับเป็นน้องที่ช๊อกในความสัมพันธ์ของเขากับสามี
อันยาวนานกว่า 10 ปี จนน้องไม่กล้าบอกเขาว่าน้องนี้แหละภรรยาที่ร่วมชีวิต
สร้างชีวิตมากับสามีที่เขาบอกว่าเป็นของเขามา 10 ปี
น้องสงสารเขาจับใจ จนไม่กล้าบอกเขาว่าตัวเองเป็นใคร
และปลอบใจเขามาตลอด แต่ทุกวันนี้เขาเปลี่ยนเบอร์หายไปเลย
คงจะพอรู้ความจริงบ้างแล้ว หรือไม่ก็ทำอย่างที่เขาว่า
เขาเคยบอกน้องว่าถ้าไม่มีผู้ชายคนนี้เขาไม่รู้จะมีชีวิตไปเพื่ออะไร
สามีน้องสร้างกรรมเรื่องผู้หญิงเยอะจริง ๆ
น้องเคยอ่านในลานธรรมนี้แหละว่า ผู้ชายที่มีเมียหลายคน ไม่ได้รักใครเป็นที่หนึ่งหรอก
สุดท้ายเขาใจดำกับทุกคนแหละ เพราะเขารักตัวเอง
จริงน่ะน้องว่า รักตัวเอง ๆ มาก เห็นแก่ตัวมาก ๆ
แต่ก่อนญาติพี่น้องไม่เห็นด้วย ค้านนักค้านหนา ว่าผู้ชายคนนี้ไม่เหมาะกับเรา
เพื่อน หลาย ๆ คนก็ไม่เห็นด้วย กลัวผู้ชายคนนี้จะหลอกเรา
สุดท้ายชีวิตครอบครัวเราเป็นอย่างที่ญาติ และ เพื่อน กลัวกันจริงด้วย
น้องก็คิดน่ะ ว่าตอนน้้นคนอื่นเห็น ทำไมเราไม่เห็น
คนบ้านเดียวกันที่มาชอบเรา เราก็หนี เพราะเราไม่ชอบเขา
สุดท้ายผู้ชายคนนี้เขาก็สร้างฐานะได้ เลี่ยงดูภรรยาได้ ไม่เจ้าชู้ด้วย ทำแต่งาน
และเมื่อมาเจอกัน เขาก็มาช่วยเราอีกตามสมควร
น้องคงทำกรรมไว้มากน่ะพี่ทักทาย
แต่ก็ยังมีบุญอยู่บ้าง ที่ผิดหวัง และไม่คลั่ง
แต่พยายามระงับสติอารมณ์ เพื่อลูก เพื่อชีวิตต่อไปของเขา
เพียงแต่มันเหนื่อย ที่ขาดเพื่อนคู่คิด ขาดคู่ชีวิต ทั้ง ๆ ที่ดำเนินชีวิตร่วมกันอยู่
เหมือนตายจากกันแล้วทั้งเป็น
กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นต้องสนอง แน่นอน
กรรมเป็นกลไกที่ซับซ้อน เซิฟร์เวอร์ที่ดีขนาดไหน ยังสู้ไม่ได้
กรรมนี้ หน่วยความจำเยอะที่สุดในโลกแล้ว
สบายแล้วค่ะพี่ ดีกว่าไปพล่ามที่อื่น ให้เรารำคาญน่ะ
คุยกับคนอื่น ไม่พูดเรื่องเขา ก็นั่งเล่าเรื่องตัวเอง
คุยกับพี่ ได้ความรู้ เข้าใจ เพราะเจอมาแล้ว
และพึ่ก็เข้มแข็งมาก ภูมิใจแทนลูก ๆ พี่น่ะค่ะที่มีคุณแม่หัวใจแกร่ง
แล้วจะแวะมากวนใหม่น่ะค่ะ
ขอบคุณอีกครั้งค่ะ


แก้ไขล่าสุดโดย รู้ทันหัวใจ เมื่อ 10 ม.ค. 2010, 12:28, แก้ไขแล้ว 2 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ม.ค. 2010, 12:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


หลังจากเกิดเรื่องกัน สามีของพี่ก็บวช
เหมือนกัน แต่บวชแค่เก้าวัน พี่ขออโหสิกับเขาในวันนั้น หลังจาก
ที่เขาสึกมา ดูเหมือนเขาจะค่อยๆดีขึ้น แต่ผู้หญิงของเขาไม่ได้ไป
นึกไม่ออกเหมือนกันว่าถ้าไป เรื่องราวมันจะเป็นอย่างไร? :b6:

ถ้าน้องคิดว่าทำใจได้ เข้มแข็งพอที่จะไม่หวั่นไหวไปกับภาพ
เหตุการณ์ สายตา และคำพูดที่มันจะต้องมีเข้ามากระทบโสตประสาท
อย่างแน่นอน ลองนึกดูนะค่ะว่าถ้าเราเจออะไรแบบนั้น เราจะทนได้ไหม?
ถ้าได้ก็ควรไปอโหสิกรรม และร่วมอนุโมทนากับเขา ส่วนผู้หญิงคนนั้น
ให้มองเขาเป็นอากาศธาตุ คือไม่มีตัวตน ไม่ต้องเข้าใกล้ เราก็อยู่ในที่
ของเรา มองเขาเหมือนคนอื่นๆ :b23:

แต่ถ้าไม่แน่ใจตัวเอง ก็ไม่ควรไป เพราะถ้าเราระงับอารมณ์ไม่อยู่
แล้วเกิดมีเรื่องมีราวขึ้นมา นอกจากจะอายประชาชนแล้ว ยังจะรับ
บาปเข้ามาใส่ตัวด้วย เป็นความคิดเห็นของพี่ ซึ่งน้องต้องพิจารณา
ถามใจตัวเองดู ถ้าทำได้ ผ่านพ้นไปด้วยดี ก็หมายความว่าเราสามารถ
ชนะใจเราเองได้แล้ว ต่อไปก็ไม่มีอะไรที่เราจะเอาชนะไม่ได้ ที่ต้องพกพา
ไปในงานบวชให้มากที่สุดคือ "ความอดกลั้น" ตัวของน้องเองเท่านั้น
ที่จะรู้ว่า "ควร" หรือ "ไม่ควร" เอาใจช่วยนะค่ะ :b17:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ม.ค. 2010, 07:31 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www




เพลงบางเพลง ฟังแล้วเหงามากๆ
แต่ก็ชอบฟังเวลาที่มีความรู้สึกแบบนั้น นี่หรือเปล่าที่เขาเรียกว่า
"ทำร้ายตัวเอง"..... :b7:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ม.ค. 2010, 10:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 10
สมาชิก ระดับ 10
ลงทะเบียนเมื่อ: 16 ก.ย. 2009, 14:32
โพสต์: 874

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


คุณรู้ทันฯ
อ้ออ่านเรื่องของคุณแล้วเห็นใจมากนะค่ะ
อ้อขออนุญาติให้ความเห็นนะค่ะ
มองว่าสวรรค์ คงท้าทายความสามารถของเราละค่ะ
ว่าเหตุการณ์นี้เราจะผ่านไปได้ไหม
อ้อเคยอ่านหนังสือเล่มนึง ชื่อ ทวาร 6
ทวารที่ทำให้เจ้ากรรมนายเวรเลานงานเราได้
คือ ตา หู ใจ (ใยสถานการณ์นี้)
ถ้าคุณตัดสินใจไปงานนี้ คุณต้องควบคุมทวารทั้ง 3
นี้ให้ได้ ตาที่มองเห็นเป็นแค่ภาพ ภาพหนึ่ง อย่าไปให้ความหมาย
หรือปรุงแต่งมัน
หู ที่ได้ยินเสียงเขาพูด ให้เป็นเพียงแค่ลมผ่านเข้าไป
ใจ ที่มีความรู้สึกแค่รับรู้ว่ามันรู้สึกอะไร
แต่หากไม่ไปร่วมงาน สังคม (ค้ำคอ) พ่อแม่ เขา จะคิดยังงัย
ในเมื่อเรายังเป็นสะใภ้ (ตามตำแหน่ง) ของเขาอยู่
แต่หากไม่ไปลองหาเหตุผลงาม ๆ รักษาน้ำใจของเขา และ
แม่ของเขาไว้ก็ดีนะค่ะ
สถานการณ์ของคุณ ไม่ต่างจากของอ้อเท่าไหร่นัก
เป็นกำลังใจให้นะค่ะ ขอให้เชื่อในความดี
เออ...อีกอย่าง การไปงานบวช คุณอาจมีโอกาส
ได้อโหสิกรรมให้เขา เวรกรรมที่มีต่อกันจะได้เบาบางลงบ้างนะ


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กระทู้นี้ถูกล็อก คุณไม่สามารถแก้ไขข้อความ หรือ ตอบกลับในกระทู้นี้  [ 1672 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1 ... 12, 13, 14, 15, 16, 17, 18 ... 112  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

่กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 1 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร