20285.ชีวิต...มักเป็นเช่นนี้หนอ..!

ปลายฟ้า...ค่ะ

ในค่ำคืนนี้หลังจากเสียงฟ้าฝนสงบลง
มองออกไปนอกหน้าต่างแสงสีส้มจากเสาไฟข้างถนน ที่ส่องสว่างเพียงสลัว ๆ จนทำให้รู้สึกเหน็บหนาว

บนถนนสายหลัก แต่กับไม่มีรถสักคันวิ่งผ่านมันทำให้เรารู้สึกว่า ทุกสิ่งทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหว
ได้ยินเสียง ของเจ้าหมาน้อย ดังแว่ว ๆ มาจากที่ไหนสักที่ ? ทุกอย่างรอบ ๆ ตัวดูเงียบสงบ

เงียบจนเกิดความรู้สึกกลัว
เรากำลังกลัว...ความอ่อนแอ กับความเหงาที่กำลังคืบคลานเข้ามาเกาะกุมใจเอาไว้
คงต้องพยายามบอกตัวเองทุกครั้ง "เข้มแข็งนะพรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"
หากแต่จะมีสักกี่ครั้ง ที่เราจะเข้มแข็งและข้ามผ่าน เอาชนะมันไปได้

สุดท้าย ณ เวลานี้
เราก็อ่อนแอ ปล่อยให้น้ำในดวงตา ค่อย ๆ ไหลลงข้างแก้ม
ใช่..เราไม่สามารถเก็บกั้นความรู้สึกไว้ได้ เราเพิ่งรู้ว่าการต้องอยู่โดดเดี่ยวเช่นนี้
มันทำให้ความรู้สึกของเรา อ่อนแอมากมายจริง ๆ
จะต้องใช้เวลาแค่ไหนกัน เราถึงจะคุ้นชิน กับความโดดเดียวที่เงียบเหงา
จะต้องใช้ความเข้มแข็งเท่าไหร่ เราถึงจะสามารถผ่านมรสุม ของความเหงาไปได้

ณ เวลานี้เท่าที่ทำได้
ยกแขนสองข้างโอบกอดตัวเองเอาไว้
เสียงแห่งกระแสธรรม..ปลุกปลอบประโลมใจตนอีกครั้ง
"ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน...หากเราไม่รักตัวเองแล้วใครเล่าจะรักเรา..เข้มแข็งไว้พรุ่งนี้ก็เช้าแล้ว"

ปลายฟ้า...ค่ะ

เพียงรอยยิ้มเยือนแย้ม

ความร้อนแล้งปรากฏภัยไปทั้งโลก สร้างทุกข์โศกมากมายให้แก้ไข
เมื่อกระทบความร้อนที่ภายในไฟต่อไฟระอุมีที่ชีวิต

แต่ละคนต่างร้อนและโหยแห้งหมดเรี่ยวแรงเพราะใจนั้นเบี้ยวบิด
ขาดความเย็นแผ่พลังมาสร้างฤทธิ์หลายดวงจิตไหม้หม่นล้นน้ำตา

เมื่อความทุกข์กรำเคี่ยวจนเชี่ยวชีพถูกคั้นบีบให้กระด้างดังหินผา
หลายผู้คนว้าเหว่เหลือคณาแต่ใจแข็งเกินกว่าจะเผยตน

หลายผู้คนเศร้าสร้อยรอคอยรักอีกมากนักรอน้ำใจคล้ายรอฝน
มีไม่น้อย..อยากมีใครสักคนคอยโอบเอื้อเกื้อกมลไม่ห่างกาย

ความร้อนแล้งเช่นนี้ในชีวิตฝังเป็นพิษจนยากรักษาหาย
ผู้ไม่ร้อนเมื่อรู้ต้องช่วยคลายอย่าไปเพิ่มโรคร้ายให้ทวี

ผู้ใดเศร้า..ช่วยเขาให้เศร้าหายผู้ใดเหงา..ช่วยคลายให้สุขศรี
ผู้ใดช้ำ...ช่วยทำให้ยินดีผู้ใดขาด..ช่วยให้มีความสมบูรณ์

เพียงคำน้อยคำนิดจิตเมตตาอาจนำพาทุกข์มลายจนหายสูญ
เพียงรอยยิ้มเยือนแย้มแต้มแก้มพูนอาจเหมือนทูนสุขให้เขาได้เนานาน

ความเย็นใจให้ได้ทุกเวลาไม่ลำบากกายาเมื่อกล่าวขาน
ไม่ต้องเสียเงินทองสักทะนานเพียงคำหวานพร้อมน้ำใจ..ให้สุขเย็น

สาธุ..พี่ดอกแก้ว

walaiporn

สบายๆๆ ... แบบว่าสบายๆๆๆ ...

เมื่อรู้สึกสบายๆๆๆๆ .... ก็เลยมีแต่สบายๆๆๆๆๆ ...

อิอิ ... เลยนอนมาทักทายค่ะ :b32:

คนไร้สาระ

ขออนุญาต มานอนเล่นด้วยอีกคน
กระทู้ หน้านี้มีแต่คนนอนเล่น :b4:

ชิชะ

ผมว่าพวกคุณเลิกนอนกันเถอะครับ มัน.... :b14:

หากลอนดี ๆ มาร่ายต่อเถอะ ผมว่ามันน่าชื่นตาชื่นใจกว่าภาพพวกนี้ครับ
:b5:

ปลายฟ้า...ค่ะ

ความรักคืออะไร....กันแน่?
อย่าฝืนใจรักถ้ามันไม่ใช่ ไม่มีประโยชน์อะไร
ที่จะคบใครแค่เพียงเพราะอยากจะมีใครสักคน

อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก
วันหนึ่งคุณจะรู้สึกเหนื่อย เพราะความรักที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง

ใครที่บอกว่ารักคุณ
แล้วพยายามจะเปลี่ยนคุณ ดึงคุณให้เดินตามทางของเขา
เขาไม่ได้รักคุณจริงหรอก.....เขารักตัวเขาเอง

อย่าบอกว่ารัก...
ถ้าไม่สามารถสบตาเขาอย่างบริสุทธิ์ใจได้
ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ๆ
อย่าปล่อยให้สิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเราหลุดลอย

อย่าลืมวันแรกๆที่เรารู้สึกกับคนๆนี้
เขาเป็นคนดีที่สุดแล้วสำหรับเรา
พยายามรักษาเขาไว้ เพราะเมื่อเขาหลุดลอยไปแล้ว
เราจะไม่สามารถเรียกความรู้สึกต่างๆกลับมาได้อีก

อย่าทิ้งหัวใจคุณไว้กับอดีต
อย่าคิดว่าไม่มีพรุ่งนี้
อย่าลืมบทเรียนของเมื่อวาน
จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป..

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่จำเป็นต้องหาเหตุผลว่าทำไมเราจึงไปรักเขาได้
แต่ให้รู้ไว้ว่าทุกวันนี้เรารักเขาและต้องรักให้ดีที่สุดก็พอ
การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องสนว่าหนทางข้างหน้าจะมีอุปสรรคมากมายแค่ไหน
แต่ควรนึกขอบคุณโชคชะตาที่สร้างให้มีอุปสรรค
เพื่อให้เราทั้งสองได้ร่วมฟันฝ่าไปด้วยกัน

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องไปเสียเวลาคิดว่าเขาทำอะไรเพื่อเราบ้าง
แต่ให้มานั่งถามตัวเองดูว่า วันนี้เราทำอะไรเพื่อคนที่เรารักแล้วหรือยัง
การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องไปมัวระแวงว่าเขาจะไปมีใครอื่นนอกเหนือจากเรา
แต่ควรระวังใจของตัวเองให้เข้มแข็งพอที่จะไม่รับใครเข้ามาในใจอีก

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องไปขุดคุ้ยเรื่องราวในอดีตของเขา
ว่าเขาเคยมีใครยังไง แต่ให้คิดไว้ว่าทุกวันนี้มีเขาและเราอยู่ด้วยกัน...
อดีต..ถึงอย่างไรก็คืออดีต

การที่เราจะรักใครสักคน...เมื่อทะเลาะกัน คำว่าแพ้หรือชนะ ก็ไม่สำคัญ
เราจึงยอมให้เขาเป็นฝ่ายชนะเสมอ ถ้าทำให้เขาสบายใจ

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ควรพยายามเปลี่ยนแปลงตัวเขา
แต่ควรพยายามปรับตัวเองให้เข้ากับเขาจะดีกว่า

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ควรหูเบา
เพราะอาจทำลายความสัมพันธ์ระหว่างเรากับคนที่เรารักได้

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ใช่การสัมผัสกันด้วยร่างกาย
แต่เป็นการสัมผัสกันด้วยหัวใจต่างหาก

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่จำเป็นต้องบอกรักกันทุกวัน
เพราะการที่เราคอยห่วงใยกันอยู่เสมอๆ ก็สามารถทดแทนคำว่ารักได้ดี แม้สักล้านคำ

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่เกี่ยวกับสิ่งของนอกกายใดๆเลย
เพราะความรักไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน หรือแลกมาได้ด้วยทรัพย์สิน

การที่เราจะรักใครสักคน...ไม่ต้องคอยนับว่าเขามีข้อเสียมากมายสักกี่ข้อ
เพราะข้อดีของเขาก็มีมากพอที่จะทำให้เราลืมข้อเสียทั้งหมดของเขาได้

การที่เราจะรักใครสักคน....ไม่จำเป็นต้องตัวติดกันตลอดเวลา
แค่เรามีเขาอยู่ในใจทุกนาทีก็พอ

การที่เราจะรักใครสักคน...เมื่อเห็นเขาเสียใจ
ไม่ต้องรอจนกระทั่งเขาเสียน้ำตา แล้วค่อยเข้าไปปลอบใจ
แต่ควรรีบเข้าไปแบ่งเบาความทุกข์ของเขาเสียตั้งแต่เมื่อเราเห็นเขาเงียบๆซึมๆไป
เพราะหากเราปล่อยเขาไว้จนสายเกิน
ผลสุดท้ายแล้วคนที่จะเสียใจที่สุดเมื่อรู้ตัวก็คือตัวเราเอง

การที่เราจะรักใครสักคน...อย่ารอที่จะบอกรัก ให้รีบบอกคนที่เรารักซะ
ก่อนที่จะไม่มีเขาคนนั้นให้บอกอีกต่อไป

การที่เราจะรักใครสักคน...แม้ว่าอาจทำให้เราตาบอด
แต่ก็ทำให้เราได้รับรู้และเข้าใจ ว่าความสุขจากการที่ได้รักใครสักคน
มันมีมากมายแค่ไหน

การที่เราจะรักใครสักคน...จงเชื่อมั่นในตัวเขาให้มากๆ
การที่เราจะรักใครสักคน...ง่ายยิ่งกว่าการพยายามลบเขาออกไปจากหัวใจ

คุณหันกลับมามองข้างบ้าง...ความรักที่คุณไม่เคยแคร์..หรือลงลืม
ยังมีให้คุณเสมออย่างเต็มปรี่...โดยไม่ต้องการอะไร..ตอบแทนเลย
สิ่งที่เค้าเฝ้ารอ..ก็แค่รอยยิ้มที่สดใส..ในครอบครัวเท่านั้นเอง

ความรักเป็นบทเรียนดีๆ
ความรัก สอนให้เราได้เรียนรู้หลายๆสิ่ง
ที่ไม่อาจเข้าใจได้ถ่องแท้ถ้าไม่ได้สัมผัสด้วยตัวเอง
ความรัก ทำให้เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้น ทำให้เราเข้าใจอะไรๆมากขึ้น
ความรัก ทำให้เราเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์แบบ
นี่คือสิ่งที่เราได้เรียนรู้....จากการที่เราได้....รัก....ใครสักคน...

หากวันหนึ่ง...คุณเสียการทรงตัว...
อย่าลืม!..หันมามองข้างหลังนะค่ะ...เค้ารอคุณยิ้มตอบน่ะค่ะ

walaiporn

เกิดเป็นคน...ทนเถิด...อย่าเพียรท้อ

อย่าคิดก่อ....การร้าย...ให้ใจสิ้น

จงต่อตี...อุปสรรค...แล้วโบยบิน

ไปยังถิ่น...ของนักสู้...อย่าดูดาย

ยังรู้สึกสบายยยย ... เลยขอนอนต่อค่ะ :b32:

ปลายฟ้า...ค่ะ

ความรัก พันธสัญญา และความมั่นคง
พันธสัญญานั้นเป็นเพียงสัญญาใจ
ที่มีเราเท่านั้นที่รู้ดีว่า
เราจะร่วมเดินทางไปกับเขาคนนั้น
ตลอดไปตราบนานเท่านานหรือไม่?
และหากในระหว่างทางหากมีอุบัติเหตุเกิดขึ้น
ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดก็ตาม
เรายืนยันที่จะร่วมทางไปกับเขาตลอดไป

มันอาจจะยากเมื่ออยู่ในโลกของความเป็นจริง
แต่เราก็เห็นว่ามีหลายคู่ที่ประสบความสำเร็จ
นี่เป็นเหตุผลหนึ่งหรือเปล่า
ที่สังคมไทยเลือกที่จะอยู่คนเดียว
มากกว่าที่จะใช้ชีวิตคู่
ที่ดูจะสับสนอลเวง
และไม่แน่ใจในเส้นทางที่จะเดินต่อไป

สงบจิตใจ คิดใคร่ครวญ เปิดรับสิ่งใหม่ ๆ
อย่ากดดันตัวเอง และใช้ชีวิตอย่างผ่อนคลาย
บางทีการเดินทางของชีวิตอาจเป็นเรื่องที่น่าค้นหา
มากกว่าที่เราเคยคิดก็ได้ จริงไหม?...

ปลายฟ้า...ค่ะ

สร้างสรรค์งานเพื่อชีวิตใหม่
ที่เกิดกับสังคมและมวลมนุษยชาติ
เบื้องหลังของความสำเร็จอันยิ่งใหญ่
มีความรักและความผูกพันแฝงอยู่

ความรักของคนหนุ่มสาว
เหมือนดอกไม้ยามแรกแย้ม
ที่ดูสวยสดงดงาม
ความสวยงามแห่งรักจะบรรเจิดทวี
หากคงความเสมอต้นเสมอปลาย
และเรียนรู้ทำความรู้จักกันให้มากขึ้น
ทำด้านบวกของรักสู่แรงบันดาลใจอันยิ่งใหญ่
เพื่อฟันฝ่าความยากลำบากทั้งมวลไปสู่ชัยชนะ
อันจะเป็นรางวัลของชีวิตอันยากจะลืมเลือน

ความรักช่างท้าทายความหนาวเหน็บ
อันความรักจะช่วยกันเติมเต็มให้กันได้
จงเก็บรักนำทางไปสานฝันสู่วันใหม่
นำทางชีวิตให้ผู้คนเดินทางไปสู่วิถีชีวิตที่สดใส
สร้างความฝันอันยิ่งใหญ่ให้กับชีวิตอย่างไม่สิ้นสุด...

ปลายฟ้า...ค่ะ

ความเป็นจริงของชีวิตในปัจจุบัน
ในโลกทุนนิยมที่ถือเงินเป็นใหญ่
มีการบริโภคที่มากเกินไป
บางทีระหว่างเงินกับความรัก
มันช่างเป็นเส้นแบ่งที่แยกกันได้อย่างชัดเจน

ถามตัวเองว่าหากคิดจะรัก
เราจะอยู่กับเขาด้วยเหตุผลอะไร
ด้วยความรู้สึกจากส่วนลึกสุดในใจเราหรือไม่
หากคำตอบนั้นไม่เด่นชัด
บางทีก็ต้องให้เวลาเป็นส่วนช่วยในการหาคำตอบ...

walaiporn

อันความดี ทำไว้ กับใครนั้น

ไม่มีวัน ลับหาย ในภายหน้า

กายอาจเลือน ลับหาย จากสายตา

ดีไม่ลา ลับหาย จากสายใจ

คนไร้สาระ

วันนี้ไม่มีบทกวีใด ใด มีแต่กำลังใจและดอกไม้มาฝาก :b27:

ปลายฟ้า...ค่ะ

เหมือนหลายหลากมากอารมณ์และรู้สึก
แต่เบื้องลึกตรึกตรองอาจมองเห็น
และเข้าใจว่าฉันนั้นก็เป็น
ดังเฉกเช่นปุถุชน..คนธรรมดา

มีรัก โลภ โกรธ หลง ปลงได้บ้าง
บางคราครั้งดูชาเย็นเช่นใครว่า
อาจอ่อนแอ..แพ้พ่ายในมายา
และเก่งกล้า..ท้าทายได้เหมือนกัน

ในบางแง่ เหมือนแก่โลก..หรือโศกเศร้า
แอบซ่อนเงา ความทุกข์..ปนสุขสันต์
อีกมุมหนึ่งซึ้งสนุกได้ทุกวัน
แจ้วจำนรรจ์ไม่หยุดหย่อนดูผ่อนคลาย

หรืออาจป่วนกวนใจเขาไปทั่ว
บางคนกลัวหลบลี้หนีหน้าหาย
แต่มีบ้างที่ร้างลาล้าใจกาย
หลบวุ่นวายหายเครียดจากเกลียดชัง

จึงหลีกเร้นเป็นกวีที่หลบซ่อน
ทุกบทตอนเขียนไปดั่งใจหวัง
เพื่อหล่อเลี้ยงดวงจิตที่ปิดบัง
ภาพความหลังเก็บไว้ในอุ้งมือ

walaiporn

เพื่อนเหงาเราก็เหงาใครเศร้าก็ปลอบใจ

ใครถมใครจะซ้ำก็ช่างเขา

โอ้ใครหนอใครช่างทำเธอให้

น้ำตาหล่นไหล หลั่งริน

จึงร้องเพลงกล่อมทั้งคืน

ส่งไปตามสายลมโบกโบย ถึงเธอ

เพื่อนเอย...

ชีวิตยังมีหวังอีกยาวไกล

เพื่อนเอย...

จะเศร้าจะซึ้งกันไปใย

ยังมีเรื่องราวอีกมากมาย ให้ค้น

อ่านแล้วรู้สึกดีค่ะ เลยนำมาฝากคุณปลายฟ้า :b4:

ปลายฟ้า...ค่ะ

ในเสี้ยวหนึ่งของชีวิต
บางคนอาจเป็นเพียงเศษเสี้ยววินาที....
คงมีโอกาสสัมผัสความเหงา..กัน
บางครั้งถึงแม้ว่าจะมีคนรอบข้าง
เพื่อนๆ เพื่อนร่วมงาน ห้อมล้อมก็ตามที
จะมีใครสักกี่คนที่จะรู้ว่า .....
จริงๆ แล้ว...มันรู้สึกเหมือนไม่มีใครเลย...อยู่เคียงข้างเรา...เลย
อาจจะเป็นเพราะการเป็นผู้นำ
หรือเราไม่เคยเปิดเผยความรู้สึกให้ผู้อื่นฟัง
เพราะถือว่าเป็นเรื่องของชีวิตที่ต้องเจออะไรหลากหลาย
จนกลายเป็นความแข็งกระด้างในจิตไป
แล้วคุณล่ะ!...เคยเหงาท่ามกลางผู้คนมากมายมั้ย?....
มันเหมือนกับหน้าชื่นอกตรมอะไรอย่างนั้นล่ะ

20285.ชีวิต...มักเป็นเช่นนี้หนอ..!

ผู้ใช้งานขณะนี้