วันเวลาปัจจุบัน 28 มี.ค. 2024, 21:59  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 60 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 10:30 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ ทุกท่าน
ดิฉันติดตามเว็บบอร์ดนี้มาระยะหนึ่งแล้วค่ะ แต่เพิ่งจะสมัครค่ะ ดิฉันมีเรื่องราวที่ไม่สบายใจและเป็นทุกข์ อยากจะขอระบายความอัดอั้นและความทุกข์ในใจของตัวเองบ้าง อาจเป็นเรื่องที่ซ้ำๆซากๆที่หลายๆคนประสบ แต่เรื่องนี้ถ้าไม่เจอเข้ากับตัวเอง ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่ามันเจ็บปวดขนาดไหน

เมื่อหลายปีก่อน ผู้หญิงคนนึงนามสมมุติ "ปุ๊กปิ๊ก" ชุติมา ทำงานเป็นพยาบาลในโรงพยาบาลรัฐ แถวอ.คลองหอยโข่ง ใกล้กับสนามบินหาดใหญ่ สถานะเป็นแม่ม่ายลูกติด (ลูกชาย 1 คน) เธอได้รู้จักกับสามีดิฉันซึ่งไปทำงานที่นั่น โดยผ่านการแนะนำของสามีของหัวหน้าเธอ ซึ่งเป็นเพื่อนร่วมงานสังกัดเดียวกันกับสามี และพอดีสามีต้องไปทำงานที่หาดใหญ่และแถวนั้นบ่อย

สามีดิฉันมีหน้าที่ต้องออกทำงานตจว.ทุกๆเดือน อย่างน้อยครั้งละ 1- 2 สัปดาห์
ความที่ไว้ใจและเชื่อใจก็ไม่ได้คิดอะไร ถึงจะเหนื่อยกับการเลี้ยงลูก แต่ดิฉันก็ไม่ว่าอะไร เพราะเห็นว่าเป็นหน้าที่ แต่อยู่มาวันนึง มีคนหวังดีประสงค์ร้ายโทรมา (เจ้าของเสียงบอกว่า ไม่ชอบหน้าผู้หญิงคนนี้ เลยหวังดีมาบอกข่าวดิฉัน) บอกข่าวเรื่องที่ทั้งสองคบชู้กันให้ดิฉันทราบ จากนั้นก็ส่งอีเมล์จากการโต้ตอบของทั้งคู่มาให้ เนื้อความบ่งบอกว่ามีสัมพันธ์กันแล้ว และฝ่ายหญิงก็รับรู้อยู่เต็มอกว่าผู้ชายมีลูกมีเมียแล้วเช่นกัน (ดิฉันสงสัยว่าเป็นฝีมือของผู้หญิงคนนั้น ส่งพรรคพวกมาส่งข่าว เพราะต้องการให้ครอบครัวเราแตกค่ะ แต่สามีกลับบอกว่า เป็นศัตรูของผู้หญิงคนนั้นทำ โธ่...ทำไมสามีดิฉันจึงโง่เช่นนี้ นอกจากจะคบชู้แล้ว ยังมองไม่ออกอีกว่า ละครเรื่องนี้ใครเป็นคนทำ)

พอดิฉันทราบ โลกทั้งโลกเหมือนพังทลาย หัวใจแตกสลาย ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าคนที่เราไว้ใจ จะทำกันได้ถึงเพียงนี้ ทั้งๆที่ดิฉันเคยพูดกับเค้าตั้งแต่ตอนแต่งงานแล้วว่า เรื่องอื่นดิฉันไม่เคยว่า แต่ขอเรื่องความซื่อสัตย์เรื่องเดียว อย่านอกใจ เพราะดิฉันรับไม่ได้ อีกอย่าง ดิฉันเคยเตือนเค้าเรื่องผู้หญิงคนนี้แล้ว แต่เค้าไม่ฟัง เค้าอ้างว่าแค่คบเป็นเพื่อน

หลังความลับแตก ดิฉันทั้งพูดด้วยดีๆ ด้วยเหตุผล และทั้งขู่ว่าจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด ถ้าหากยังไม่ยอมยุติ ซึ่งสามีก็ยอมรับ บอกขอโทษและรับปากว่าจะเลิก เค้าพูดว่า เค้าแค่มีเซ็กซ์กับเพื่อนด้วยเท่านั้น เค้าไม่เคยคิดจะเอาผู้หญิงคนนี้มาแทนที่ดิฉันเลย ซึ่งดิฉันก็ยอมให้อภัย ขอเพียงแค่เค้าจะยอมแก้ไขเท่านั้น

แต่หลังจากนั้นอีกแค่ปีกว่าๆ ดิฉันก็จับได้ว่าคนทั้งคู่ยังแอบคบชู้กันอยู่อีก โดยฝ่ายหญิงจะลางานตามมาหาถึงจังหวัดที่สามีดิฉันไปทำงาน (แถวๆชลบุรี ระยอง สระบุรี เป็นต้น) คราวนี้ดิฉันหมดความอดทน โดยได้โทรไปเอาเรื่องถึงที่ทำงานของเธอ จะฟ้องร้องถึงผอ.รพ. แต่หัวหน้าของเธอเข้ามาขอร้องว่าอย่าเอาเรื่อง ขณะที่เธอเองกลับบ่ายเบี่ยงไม่กล้าพูดคุยกับดิฉันโดยตรง เธอโกหกว่าไม่มีเคยคบชู้ แค่คบเป็นเพื่อนเท่านั้น ดิฉันบอกให้เธอขอโทษและเขียนมาเป็นลายลักษณ์อักษร แต่เธอปฏิเสธ และสุดท้ายยอมพูด(ผ่านหัวหน้าเธอ)ว่า จะยอมยุติความสัมพันธ์เพื่อความสบายใจของดิฉัน

แต่ทุกวันนี้ ดิฉันทราบว่าเค้ายังไม่จบ ยังแอบคบกันอยู่ และพยายามนัดเจอกันตามแต่โอกาสและสถานที่จะอำนวย ดิฉันเข้าใจดีว่า ผู้ชายใครที่ไหนก็ชอบของฟรีกันทั้งนั้น ยิ่งถ้าผู้หญิงเสนอ มีหรือจะไม่สนอง ดิฉันไม่แน่ใจว่า สามีเห็นว่าเราเงียบๆแล้วหรือเปล่า จึงได้ใจ และยังแอบคบชู้กันอีก ขณะที่ฝ่ายดิฉันเอง ถือเอาคำสัตย์ของเค้าเป็นที่ตั้ง คิดว่าเขาจะแก้ไขและปรับปรุงตัวเองได้จริงๆ

ดิฉันอยากถามผู้หญิงคนนั้นสักคำว่า เธอมีความรู้สึกผิดชอบชั่วดีแค่ไหน ทั้งๆที่เธอเองเข้าวัดเข้าวา นุ่งขาวห่มขาว (เธอเขียนในอีเมล์) แต่ศาสนายังไม่สามารถขัดเกลาศีลธรรมในตัวเธอได้ เธอเองก็เคยอยู่ในฐานะถูกหญิงอื่นมาแย่งสามี พรากพ่อไปจากลูกมาก่อน (เธอกล่าวอ้างกับสามีดิฉัน) แล้วทำไม เธอจึงมาก่อเวรก่อกรรม สร้างตราบาปให้แก่ครอบครัวของดิฉันไม่เลิก เธอหน้าด้านหน้าทนถึงขนาดยอมลดศักดิ์ศรีความเป็นลูกผู้หญิง ด้วยการเอาคำว่า แม่ม่าย พ่วงท้ายด้วย เป็นชู้-แย่งสามีชาวบ้าน มาแขวนคอ แบบนี้ชีวิตเธอมีความสุขดีอยู่หรือ แล้วทำไมเธอถึงยังลอยหน้าลอยตาได้อยู่ในสังคม เธอไม่รู้จักอับอายขี้ปากชาวบ้านบ้างหรืออย่างไร

วันที่ดิฉันร้องไห้เพราะเรื่องนี้ ลูกสาวดิฉันซึ่งยังไร้เดียงสาอยู่ เห็นเราร้องไห้ แกก็ร้องไห้ตามไปด้วย แกพูดว่า แม่จ๋า..อย่าร้องไห้ นู๋จะร้องไห้กับแม่ด้วยนะ... เราสองคนแม่ลูกกอดคอกันร้องไห้ในห้อง ความเจ็บปวดมันทิ่มแทงในหัวใจ ดิฉันสงสารเค้า แกล้งบอกว่าผงเข้าตา ดิฉันไม่ต้องการให้ลูกได้รับรู้ถึงความเจ็บปวด ทุกข์ใจที่ได้รับจากคนที่ได้ชื่อว่าสามี ดิฉันยังไม่อยากให้ลูกได้รับรู้เรื่องแบบนี้

อยากรู้ว่า เวรกรรมมีจริงไหมกับหญิงที่เป็นชู้กับสามีคนอื่น แล้วจะได้รับกรรมตามสนองเช่นไรคะ

ดิฉันอยากถามว่า ถ้าดิฉันจะฟ้องร้องเอาผิดวินัยต่อผอ.รพ.นี้จะดีไหม เพราะข้าราชการที่ผิดวินัยร้ายแรง โทษถึงไล่ออก ดิฉันมีเอกสารทุกอย่างพร้อม รออยู่แต่ว่า จะฟ้องหรือไม่ เท่านั้น

ขอบคุณที่กรุณารับฟังความทุกข์ของผู้หญิงที่เป็นแม่ของลูก


แก้ไขล่าสุดโดย มะกอกมะนาว เมื่อ 12 ก.พ. 2012, 12:39, แก้ไขแล้ว 7 ครั้ง.

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 15:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อ่านแล้วก็เห็นใจอย่างมาก

ถ้ามีเวลาลองอ่านกระทู้ของพิมดูนะคะ เพราะเรื่องของเราคล้ายๆ กัน ..... คำแนะนำดีๆ มีอยู่ในนั้นค่ะ
วันนี้คงคุยด้วยนานไม่ได้ เนื่องจากต้องเลี้ยงลูกเอง 3 คนค่ะ



ลองอ่านกระทู้ต่างๆดูก่อนนะคะ .....เผื่อจะรู้สึกดีขึ้นค่ะ



เป็นกำลังใจให้ค่ะ
พิม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ธ.ค. 2011, 07:57 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 ก.ย. 2011, 15:03
โพสต์: 26


 ข้อมูลส่วนตัว


เห็นใจคุณมากนะคะ ขอให้อดทน พยายามวางทุกข์ที่แบกอยู่ ดิฉันรู้ว่ามันยากมาก บาดเจ็บสาหัสแค่ไหน ดิฉันรู้ดี เพราะกำลังเผชิญอยู่เหมือนกัน ตอนแรกยังทำใจไม่ได้ ทุกข์เหลือเกิน ไม่อยากกิน นอนก็ไม่หลับ มีความแค้นสะสมมากมาย กว่าจะผ่านช่วงที่สาหัสมาได้ แทบเอาตัวไม่รอด แต่แล้วมันจะผ่านไปค่ะ
อย่าพยายามไปหยุดเขา 2 คนเลยค่ะ ไม่สำเร็จหรอก ขอโทษที่ต้องพูดตรง ๆ นะคะ หยุดตัวเราค่ะ แม้ต้องใช้ความพยายามมากแค่ไหน ก็ต้องทำค่ะ เอาตัวเรากับลูกให้รอดก่อน ตอนนี้ไม่ต้องคิดถึงอดีตที่แสนหวานระหว่างเรากับเขา เพราะมันยิ่งทำให้เราเจ็บ มองไปข้างหน้าค่ะ และลุกขึ้นสู้

สำหรับดิฉัน ผ่านมาจะ 1 ปี แล้วหลังจากรู้เรื่อง ตอนนี้ก็ยังเจ็บอยู่ แต่ไม่ร้องไห้แล้ว และดีขึ้นมาก วิธีของดิฉันคือนิ่ง นิ่ง นิ่ง เวลาเขากลับเข้าบ้าน ไม่ชวนคุยเรื่อง ผญ คนนั้น เวลาเขาจะไปหรือไม่อยู่ เราก็จะนิ่งอย่างเดียว ฟังให้เหมือนสายลมผ่าน ๆ ไป ไม่เป็นไรเรามีลูกที่รักเราและต้องการเรามาก แรกๆทำยากมาก แต่วันนึงก็จะทำได้ค่ะ แรก ๆ ดูเหมือนเขาจะยิ่งได้ใจ เหมือนเราอนุญาตแล้ว แต่ดิฉันเชื่อว่าเขายิ่งรู้สึกผิดมากขึ้น ถ้าเรานิ่งใส่ แต่ถ้าเราโวยวาย เขาจะเบื่อและถือโอกาสเอาเรื่องวีนของเรามาเป็นข้ออ้างในการไปหาผญคนนั้น อีกอย่างนึง ความไร้เดียงสาของลูกน่าจะช่วยให้เขาคิดอะไรได้เร็วขึ้น แต่เราอย่าไปคาดหวังนะคะ ทำไปเรื่อย ๆ เพื่อรักษาใจตัวเอง เมื่อใจนิ่งแล้ว ค่อย ๆ คิดค่ะ ว่าจะเอาไงต่อ แต่ดิฉันไม่อยากให้ครอบครัวใครต้องมาพังลงเพราะผู้หญิงมักง่ายคนเดียว ซึ่งผู้หญิงพวกนี้มักจะมาในช่วงจังหวะอย่างนี้เสมอ ผชมีจังหวะห่างบ้าน และมีวุฒิภาวะ รวมถึงหน้าที่การงานดี ๆ

ส่วนเรื่องเวรกรรมเป็นความเชื่อส่วนตัวว่ามีแน่ ๆ และเป็นสัจธรรมด้วย แม้ในขณะนี้ดิฉันเชื่อว่า ผญ คนนั้นก็ถูกลงโทษอยู่ด้วยกรรมชั่วที่เธอก่อ เขาไม่มีความสุขหรอกค่ะ การลักกินขโมยกิน เสพสุขในสิ่งที่ไม่ใช่ของตัว มันอาจจะหวือหวา ตื่นเต้นเร้าใจ แต่แน่นอน แฝงไปด้วยความอิจฉาริษยา อยากได้ อยากเป็นเจ้าของ แค่นี้เธอคนนั้นก็ร้อนในอกแล้วล่ะ ไหนจะอย่างอื่นอีกมากมาย เปิดตัวไม่ได้ ต้องหลบๆ ซ่อนๆ บลา..บลา ..คนเราทำอะไรไว้ก็ได้อย่างนั้น ปลูกมะม่วงก็ต้องได้มะม่วงค่ะ ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ยังเป็นจริงเสมอ ถ้าเราทำดีแล้วไม่ต้องกลัวอะไรเลยค่ะ ทำดีต่อไป ถึงตอนนี้จะทุกข์ ยิ่งทุกข์มากเท่าไร พอกลับมาสุขจะสุขล้นเลยล่ะ ดิฉันเชื่ออย่างนั้น

เป็นอีกหนึ่งกำลังใจ สู้ ๆ นะคะ ออกมานอกวงจรอุบาทว์ให้ได้ แล้วมายืนเป็นคนดูค่ะ รอดูตอนจบของเขากันดีกว่า (ไม่ไ้ด้แช่งใครนะ) แต่งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ยิ้มสู้ค่ะ :b4:

.....................................................
สัญญากับใจว่า..ฟ้าจะกลับมาใสสว่างอีกครั้ง


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ธ.ค. 2011, 10:16 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 5
สมาชิก ระดับ 5
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 13:38
โพสต์: 376

ชื่อเล่น: ต้น
อายุ: 0
ที่อยู่: นครสวรรค์

 ข้อมูลส่วนตัว


กรรมเวรมีจริง ไม่ต้องห่วง ใครทำดีก็ได้ดีใครทำชั่วก็ได้ชั่ว และมันจะให้ผลนับแต่วันที่เขากระทำเป็นต้นไปข้ามภพข้ามชาติ ได้รับกันทั้งสองคนทั้งสามีของคุณและทั้งผู้ที่มาติดพันด้วย


ประการสำคัญเลยครับอย่าฟ้องร้องเอาผิดวินัยหรือทำให้เขาต้องฉิบหายเลยครับ เพราะกรรมเวรมันมีจริงไม่ต้องกลัว คุณอย่าเข้าไปพัวพันด้วยเป็นดีรักษาตัวไว้ พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าเวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร ถ้าเราจองเวร เวรนั้นจะไม่ระงับคุณก็จะต้องเกี่ยวพันกับเขาในชาตินี้และชาติหน้าอีกคุณจะเอาหรือ ตอนนี้ให้คุณทำหน้าที่ภรรยาที่ดี ทำตัวเป็นคนดี ถ้าเขาทำร้ายคุณจนถึงที่สุดแล้ว คุณจึงจำเป็นจะต้องขอแยกทาง.


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ธ.ค. 2011, 13:34 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณกำลังใจจากทุกๆท่านนะคะ ทั้งคุณตะเกียงแก้ว คุณพิมพลอย คุณshiny sky และคุณtonnk

บางครั้งดิฉันเหมือนคนกำลังจะจมน้ำ ต้องการคนยื่นมือมาช่วยฉุดรั้งค่ะ กำลังใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุดที่จะทำให้เราล้มแล้วยืนขึ้นได้ใหม่ ความจริงดิฉันผ่านช่วงที่เลวร้ายที่สุด (อย่างน้อยครั้งหนึ่งในชีวิต)มาแล้ว ถ้าเป็นตอนช่วงเกิดเรื่องใหม่ๆ (ความลับแตก) ดิฉันแทบเป็นบ้า เพื่อนบอกว่า ช่วงนั้นเราอารมณ์ปรวนแปรมาก เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย จนตามอารมณ์เราไม่ทัน งานการไม่เป็นอันทำ อารมณ์ขุ่นมัว กินไม่ได้ นอนไม่หลับ ยอมรับว่าเครียดมากๆค่ะ จนน้ำหนักหาย แถมสิวเต็มหน้า เรียกได้ว่าหม่นหมองไปหมดทั้งกายใจ

แต่ตอนนี้ ดิฉันลุกขึ้นยืนได้แล้วค่ะ เพียงแต่บางครั้ง เวลาเราเห็นอะไรผิดปกติขึ้นมา มันก็อดคิดไม่ได้ค่ะ ดิฉันทราบดีว่า ผู้หญิงคนนั้น คนที่เป็นชู้ กินน้ำใต้ศอกคนอื่นเขา ไม่มีความสุขที่แท้จริงในชีวิตหรอกค่ะ (เหมือนคำพูดของคุณ shiny sky) เพราะเค้าอยู่ได้ด้วยการโกหกตัวเองไปวันๆว่า เค้าจะมีโอกาสได้ครอบครองผู้ชายคนนี้ แต่เค้าคงลืมคิดไปค่ะว่า ถ้าผู้ชายรักเค้าที่ตัวตนจริงๆ ป่านนี้ คงทิ้งลูกทิ้งเมียไปอยู่กับเค้าแล้ว เพราะทุกครั้งที่เราคุยกันถึงปัญหานี้ ดิฉันบอกสามีตามตรงเลยว่า ถ้าพอใจผู้หญิงคนนี้ ดิฉันยินดียอมแยกทางให้ ให้เขาเลือกเพียงคนเดียว อย่าทำแบบนี้ เขาก็จะย้ำเสมอว่า เลือกดิฉันและลูก เขาจะเลิก เพียงแต่ดิฉันไม่เข้าใจว่า ทำไมถึงไม่ยอมจบเสียที ตัดบัวไม่ควรเหลือเยื่อใย แต่ก็อย่างว่าล่ะค่ะ ของฟรีมีมาให้ถึงที่ ใครบ้างจะโง่ไม่รับ เขาคงยังสนุกกับการได้กินของนอกบ้านมั้งคะ

ถึงสามีดิฉันจะนอกใจ ไม่ซื่อสัตย์กับดิฉันก็ตาม แต่ลูกยังต้องการพ่ออยู่ ดิฉันไม่ต้องการให้ลูกอยู่ในสภาพบ้านแตก เป็นเด็กมีปัญหา ดิฉันจะให้อภัยเขาอีกครั้ง เพราะมั่นใจว่าสักวัน เค้าจะสำนึกถึงบาปที่ตัวเองได้กระทำลงไป แต่แปลกค่ะที่ผู้หญิงคนนี้ ขนาดนุ่งขาวห่มขาว เข้าวัดเข้าวา แล้วทำไม พระ-เจ้า ถึงเอาเธอไว้ไม่อยู่ เธอแค่เอาศาสนามาเป็นเกราะกำบัง ไว้บังหน้า ไว้เพื่อหลอกชาวบ้าน ใช่ไหม แบบนี้เธอบาปซะยิ่งกว่าโจรกลับใจอีกนะ

ขอบคุณเพื่อนๆในบอร์ดนี้อีกครั้ง ที่ให้คำแนะนำและกำลังใจค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 11 ธ.ค. 2011, 22:01 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


ตะเกียงแก้ว เขียน:
ยึดมากทุกข์มาก ยึดน้อยทุกข์น้อย ไม่ยึดไม่ทุกข์
เลือกเอาว่าจะทุกข์ระดับใด ปล่อยวางไป ก็ไม่ต้องทุก

อนุโมทนาค่ะ :b8:

ที่ทุกข์ก็เพราะเขาเป็นสามี"ของเรา" ใช่ไหม?
ถ้าเป็นสามีของคนอื่นทำแบบนี้ เราจะทุกข์ไหม?


ผู้ชายที่ติดใจในรสชาติของฟรี
ก็เหมือนแมลงวัน ที่ปีกติดอยู่กับกองน้ำผึ้ง ที่ตัวเองกำลังชิมอยู่
รู้ว่าอันตราย อยากถอนตัว บินออกจากกองน้ำผึ้ง หลังจากอิ่มแล้ว แต่ก็ทำได้ยาก

ตอนนี้คู่ต่อสู้ที่ร้ายกาจที่สุดก็คือ "ใจ" ของเราเอง
ถ้าชนะใจตัวเองไม่ได้ ก็อย่างหวังว่าจะชนะคนอื่นได้เลย

สรรพสิ่งในโลกใบนี้ มีเวลาเป็นตัวกำหนด
ทุกอย่างเมื่อถึงเวลาก็เกิดขึ้น เมื่อถึงเวลา
ย่อมดับสลายไปได้เอง

ที่ควรทำในขณะนี้คือ ประคองอารมณ์ของตัวเองให้เป็นปกติที่สุด
ในแต่ละวัน นึกถึงตอนที่ยังไม่รุ้เรื่องนี้ เรามีความรู้สึกอย่างไร?
ก็ให้ทำเสมือนตอนนั้น....ไม่ง่ายที่จะทำ...แต่ก็ไม่ยากเกินกว่า
ใจของเราเอง

ให้ระลึกไว้เสมอๆว่า ไม่มีเธอ...ไม่ว่าวันนี้หรือวันไหนๆ

ผ่านมันไปให้ได้...แล้วจะรู้ว่า สุดท้ายแล้ว ไม่มีอะไรเลย
นอกจากความว่างเปล่า..... :b4: :b4:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ธ.ค. 2011, 21:20 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ย. 2011, 07:20
โพสต์: 25


 ข้อมูลส่วนตัว


มะกอกมะนาว เขียน:
วันที่ดิฉันร้องไห้เพราะเรื่องนี้ ลูกสาวดิฉันซึ่งยังไร้เดียงสาอยู่ เห็นเราร้องไห้ แกก็ร้องไห้ตามไปด้วย แกพูดว่า แม่จ๋า..อย่าร้องไห้ นู๋จะร้องไห้กับแม่ด้วยนะ... เราสองคนแม่ลูกกอดคอกันร้องไห้ในห้อง ความเจ็บปวดมันทิ่มแทงในหัวใจ ดิฉันสงสารเค้า แกล้งบอกว่าผงเข้าตา ดิฉันไม่ต้องการให้ลูกได้รับรู้ถึงความเจ็บปวด ทุกข์ใจที่ได้รับจากคนที่ได้ชื่อว่าสามี ดิฉันยังไม่อยากให้รู้ได้รับรู้เรื่องแบบนี้


อ่านถึงตรงนี้ดิฉันน้ำตาไหลเลยค่ะ เกือบ 35ปีผ่านมาแล้ว ภาพตัวเองที่ตอนนั้นอายุสัก6-7ขวบ กอดแม่ร้องไห้ด้วยเรื่องที่พ่อมีเมียน้อยผุดมาเลยค่ะ ภาพแม่ที่ร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือดยังอยู่ในใจดิฉันเสมอ แม่ที่ต้องอดทนอยู่ให้พ่อมีเมียน้อยเพราะแม่หาเลี้ยงพวกเราไม่ได้ ได้ก็ไม่ดีเท่าอาศัยเงินจากพ่อมาเลี้ยงดู ก็ทนกันไปจนทุกวันนี้ พ่อก็ยังมีสองบ้าน ดิฉันก็ต้องพยามแยกแยะความโกรธเกลียดพ่อ กับความกตัญญูต่อท่านอยู่จนทุกวันนี้ ตราบาปในใจเด็กๆที่พ่อไม่เคยคิดว่ามันผิด มันเป็นเรื่องของพ่อแม่เด็กไม่เกี่ยว แต่ภาพที่พ่อทำแม่เสียใจ มันไม่เคยเลือนค่ะ

ดิฉันอยากบอกว่าไม่ว่าจะเลิกหรือทนอยู่ ล้วนสร้างแผลในใจลูกทั้งสิ้น ลูกรับรู้ได้ทุกอย่าง แม้คุณจะไม่เล่าอะไรเลย อย่าเศร้านานเลยนะคะ เข้มแข็งลุกขึ้นยืนให้ได้เร็วๆ มองหน้าลูกแล้วยิ้มให้เขา บอกตัวเองว่าอยู่เพื่อคนๆนี้ดีกว่านะ ทุกวันนี้ดิฉันรักแม่มากตอบแทนท่านแบบสุดขั้วเท่าที่ตัวเองจะมีแรง แต่กับพ่อขอแค่หน้าที่ลูกก็พอค่ะ เข้มแข็งนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ธ.ค. 2011, 08:29 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Simply life เขียน:
มะกอกมะนาว เขียน:
วันที่ดิฉันร้องไห้เพราะเรื่องนี้ ลูกสาวดิฉันซึ่งยังไร้เดียงสาอยู่ เห็นเราร้องไห้ แกก็ร้องไห้ตามไปด้วย แกพูดว่า แม่จ๋า..อย่าร้องไห้ นู๋จะร้องไห้กับแม่ด้วยนะ... เราสองคนแม่ลูกกอดคอกันร้องไห้ในห้อง ความเจ็บปวดมันทิ่มแทงในหัวใจ ดิฉันสงสารเค้า แกล้งบอกว่าผงเข้าตา ดิฉันไม่ต้องการให้ลูกได้รับรู้ถึงความเจ็บปวด ทุกข์ใจที่ได้รับจากคนที่ได้ชื่อว่าสามี ดิฉันยังไม่อยากให้รู้ได้รับรู้เรื่องแบบนี้


อ่านถึงตรงนี้ดิฉันน้ำตาไหลเลยค่ะ เกือบ 35ปีผ่านมาแล้ว ภาพตัวเองที่ตอนนั้นอายุสัก6-7ขวบ กอดแม่ร้องไห้ด้วยเรื่องที่พ่อมีเมียน้อยผุดมาเลยค่ะ ภาพแม่ที่ร้องไห้จนน้ำตาแทบเป็นสายเลือดยังอยู่ในใจดิฉันเสมอ แม่ที่ต้องอดทนอยู่ให้พ่อมีเมียน้อยเพราะแม่หาเลี้ยงพวกเราไม่ได้ ได้ก็ไม่ดีเท่าอาศัยเงินจากพ่อมาเลี้ยงดู ก็ทนกันไปจนทุกวันนี้ พ่อก็ยังมีสองบ้าน ดิฉันก็ต้องพยามแยกแยะความโกรธเกลียดพ่อ กับความกตัญญูต่อท่านอยู่จนทุกวันนี้ ตราบาปในใจเด็กๆที่พ่อไม่เคยคิดว่ามันผิด มันเป็นเรื่องของพ่อแม่เด็กไม่เกี่ยว แต่ภาพที่พ่อทำแม่เสียใจ มันไม่เคยเลือนค่ะ

ดิฉันอยากบอกว่าไม่ว่าจะเลิกหรือทนอยู่ ล้วนสร้างแผลในใจลูกทั้งสิ้น ลูกรับรู้ได้ทุกอย่าง แม้คุณจะไม่เล่าอะไรเลย อย่าเศร้านานเลยนะคะ เข้มแข็งลุกขึ้นยืนให้ได้เร็วๆ มองหน้าลูกแล้วยิ้มให้เขา บอกตัวเองว่าอยู่เพื่อคนๆนี้ดีกว่านะ ทุกวันนี้ดิฉันรักแม่มากตอบแทนท่านแบบสุดขั้วเท่าที่ตัวเองจะมีแรง แต่กับพ่อขอแค่หน้าที่ลูกก็พอค่ะ เข้มแข็งนะคะ



ขอบคุณนะคะ พี่ Simply life

ดิฉันพยายามไม่ร้องไห้ให้ลูกๆเห็นค่ะ แต่วันนั้นเค้าตามเข้ามาหาแม่ในห้อง เลยได้เห็นภาพแม่ที่กำลังร้องไห้อยู่น่ะค่ะ

ดิฉันเจอเรื่องราวร้ายๆจากฝีมือของผู้หญิงคนนี้อีกหลายอย่างค่ะ ทั้งวางกับดักไว้ในรถของสามี เช่น ของใช้ผู้หญิง กิ๊บ โบว์ , ทั้งส่งข้าวของกำนัลให้แก่กันและกัน ,ผู้หญิงตามเข้าไปแอบสืบเรื่องของเราจากเพื่อนในเว็บบอร์ดอื่นที่ดิฉันเล่นอยู่ , แกล้งส่งรูปมาให้ทางมือถือ ฯลฯ สารพัดจะพยายามแสดงตัวตนและต้องการรู้เรื่องราวของดิฉัน

สามีแอบเปิดใช้โทรศัพท์อีกเบอร์เพื่อไว้คุยกัน สามีคงคิดว่าเราไม่รู้ แต่เรื่องบางเรื่อง เราไม่เก็บเอามาคิดให้รกสมองค่ะ เพราะรู้ดีว่า ผู้หญิงต้องการปั่นให้เราทะเลาะกัน แต่มันแย่ตรงที่ ผู้ชายมักจะตามเล่ห์เหลี่ยมของหญิงไม่ทัน พวกนี้เก่งแต่เรื่องฟันหญิง (ขอโทษนะที่ต้องเขียนตรงๆ) แต่ไม่ทันเรื่องมารยาหญิงค่ะ ไม่เป็นไรค่ะ ดิฉันถือซะว่า ทำบุญทำทานให้พวกสัมภเวสี ที่ทำตัวไม่ต่างจากเปรตขอส่วนบุญ แต่น่าคิดนะคะว่า ขนาดสามีเราเธอยังมานอนด้วยได้ แล้วชายอื่นล่ะ เธอจะละเว้นหรือ แน่นอนค่ะว่า....ซักวันกรรมจะตามสนองเธออย่างเจ็บปวดที่สุด

สิ่งที่พี่ Simply life ทำดีที่สุดแล้วค่ะ พ่อแม่เราก็ต้องเลี้ยงดู แต่ถ้าเราจะรักแม่มากกว่าพ่อ ก็คงจะไม่ผิดมั้งคะ เพราะพ่อเคยทำร้ายจิตใจแม่มาก แปลกนะคะ สามีดิฉันก็เป็นเช่นนั้นค่ะ เค้ารักแม่มากกว่าพ่อ เพราะพ่อเค้าเองก็ทำให้แม่เค้าน้ำตาตกมาเยอะเช่นกัน แต่...ดิฉันไม่เข้าใจว่า ทำไม ในเมื่อเขามีบทเรียนจากตรงนี้แล้ว เขายังจะมาสร้างเวรสร้างกรรมให้เมียตัวเอง ผู้ซึ่งเป็นแม่ของลูกเขาเช่นกันได้ลงคอ


แก้ไขล่าสุดโดย มะกอกมะนาว เมื่อ 13 ธ.ค. 2011, 10:59, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ธ.ค. 2011, 09:03 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ย. 2011, 07:20
โพสต์: 25


 ข้อมูลส่วนตัว


ดิฉันว่าที่เขาพยามทิ้งกิ๊บยางรัดผมให้คุณเห็น เป็นเพราะเขาต้องการแสดงการมีตัวตนของเขาน่ะค่ะ ตอนที่ดิฉันเจอว่าสามีนอกใจ มีผู้ใหญ่ท่านหนึ่งเป็นหมอดูผู้ชายสอนดิฉันไว้ดีมากเลยอยากแบ่งปัน ตอนนั้นดิฉันพยามตามหาอยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นของสามีเป็นใคร มีจริงไหม เลยไปหาหมอดูค่ะ ท่านบอกว่าตรงเก้าอี้ที่คุณนั่งมีเมียน้อยมานั่งไม่ต่ำกว่าร้อยคน ทุกคนทุกข์ และท่านกล่าวว่าเมียน้อยสิ่งที่อยากได้คือการยอมรับว่าเขามีตัวตนนะ ถ้าสามีคุณและคุณยอมรับในตัวตนคือจบ ต้องรับสภาพนั้นเลย

แต่ถ้าคุณทำให้เขาไม่มีตัวตน เขาก็จะพยามโดยการทิ้งสิ่งต่างๆให้คุณเห็น เพื่อประกาศว่าเขามีตัวตนนะ และจะทรมานมากถ้าประกาศไม่สำเร็จสักที ขอให้ตั้งสติให้ดี แล้วเลือกที่จะยอมรับการมีตัวตนของเขาหรือไม่ ถ้าเขาไม่มีตัวตน เขาก็จะไม่สามารถทำร้ายคุณได้เลย ดิฉันปิ๊งเลยค่ะ เข้าใจในสิ่งที่ท่านสอนเลย ท่านสอนจากประสพการณ์ชีวิตที่เจอคนมามากๆ ดวงดาวแม่นไม่แม่นไม่รู้ แต่จากคำสอนท่านคุ้มมากที่ได้พบท่าน

สิ่งที่คุณทักทายบอกเป็นจริงทุกอย่างค่ะ ดิฉันทำตามที่ท่านสอนในกระทู้ต่างๆ แล้วสบายใจขึ้นมากจริงๆ ตัดความเป็นของเราออกไป อยู่กับคนที่รักเราจริงๆเช่นแม่และลูก มีความสุขกับสิ่งนั้นดีกว่า สามีกลับบ้านก็มีความสุขกันในฐานะเพื่อนร่วมชีวิต พอคิดว่าเขาเป็นเพื่อน ไม่ใช่ของเรา เบาลงเยอะเลยค่ะ สู้ๆนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ธ.ค. 2011, 09:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 6
สมาชิก ระดับ 6
ลงทะเบียนเมื่อ: 12 พ.ย. 2009, 10:42
โพสต์: 454

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


Simply life เขียน:
คุณทำให้เขาไม่มีตัวตน เขาก็จะพยามโดยการทิ้งสิ่งต่างๆให้คุณเห็น เพื่อประกาศว่าเขามีตัวตนนะ และจะทรมานมากถ้าประกาศไม่สำเร็จสักที ขอให้ตั้งสติให้ดี แล้วเลือกที่จะยอมรับการมีตัวตนของเขาหรือไม่ ถ้าเขาไม่มีตัวตน เขาก็จะไม่สามารถทำร้ายคุณได้เลย


อนุโมทนาค่ะ.... คุณ Simple life

การทิ้งสิ่งของไว้บนรถเป็นเรื่องจิ๊บๆ ค่ะ โดนกันมาทุกคนแหละ ..... โยนทิ้งไปซะ.... ไม่ต้องถาม และไม่ต้องเก็บมาคิด.....


พิม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ธ.ค. 2011, 10:48 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 ส.ค. 2011, 16:32
โพสต์: 42


 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เวรกรรมมีจริงค่ะ ตามมาติด ๆ
เลยค่ะ อย่าไปกังวล ดูแลลูกให้ดีค่ะ เขาเป็นสิ่งมีค่าที่สุดสำหรับคุณค่ะ ทำตัวทุกอย่าง
เป็นปกติ ถ้าเขาเป็นของเราจริงๆ ต้องกับมาหาเราเอง คิดว่าสามีคุณ กับผู้หญิงคนใหม่
ทุกข์ใจไม่แพ้กัน เคยประสบปัญหานี้เช่นกันค่ะ สู้ ๆ นะค่ะ ถ้าเหงาก็เข้ามาคุยในกันนะค่ะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 ธ.ค. 2011, 07:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


อรทัย396 เขียน:
สวัสดีค่ะ มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ เวรกรรมมีจริงค่ะ ตามมาติด ๆ
เลยค่ะ อย่าไปกังวล ดูแลลูกให้ดีค่ะ เขาเป็นสิ่งมีค่าที่สุดสำหรับคุณค่ะ ทำตัวทุกอย่าง
เป็นปกติ ถ้าเขาเป็นของเราจริงๆ ต้องกับมาหาเราเอง คิดว่าสามีคุณ กับผู้หญิงคนใหม่
ทุกข์ใจไม่แพ้กัน เคยประสบปัญหานี้เช่นกันค่ะ สู้ ๆ นะค่ะ ถ้าเหงาก็เข้ามาคุยในกันนะค่ะ


ขอบคุณ คุณอรทัย396 ค่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้คุณผ่านพ้นความทุกข์ไปให้ได้เช่นกันนะคะ สู้ๆค่ะ

มะกอกมะนาว


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 17 ธ.ค. 2011, 13:30 
 
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 26 ส.ค. 2011, 16:32
โพสต์: 42


 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ ขอบคุณเช่นกันค่ะ วันนี้ก็ดีขึ้นแล้วค่ะ สุขทกข์อยู่ที่ใจจริงค่ะ วันนั้นยิ้มได้ หัวเราะได้
พอมองย้อนไปวันนั้น เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลย ร้องไห้ เสียใจ คิดไปสารพัด พอเขาไปจริง ๆ
เราก็อยู่ได้ เรื่องเวรกรรมไม่ต้องกลัวค่ะ มีแน่นอน ทุกวันนี้ก็คุยกับผู้หญิงคนนั้น ที่มาชอบแฟนอยู่
แม่ของเขาโทรมาขอโทษที่ทำให้ครอบครัวเกิดเรื่อง เขาบอกว่าเขาบอกลูกสาวเขาแล้ว แต่ลูกสาว
เขาไม่ฟัง ตอนนี้เขาก็มีผู้ชายใหม่ไปเรื่อย ๆ ไม่ยึดติด แฟนเขาติดคุก ลูกสาวก็ท้อง ลูกชายอีกคน
ก็ให้อภัยเขานะ ไม่ได้โกรธแค้นเขา คิดว่าเป็นเวรกรรมของเราจะได้สาบายใจ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 20 ธ.ค. 2011, 23:33 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 เม.ย. 2009, 13:18
โพสต์: 70

อายุ: 0
ที่อยู่: ลาดพร้าว

 ข้อมูลส่วนตัว


เข้ามาเป็นกำลังใจค่ะ มันช่างเป็นเรื่องที่คลาสสิกจริงๆ เลย กรรมอะไรเนอถึงทำให้ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ แต่เชื่อเถอะว่า คนทำผิดศีลข้อ 3 ไม่มีใครได้ดีเลยสักคน...จริงๆ นะ

เราขอชมก่อนเลยว่าคุณเข้มแข็งดีมาก อยากให้เป็นแบบนี้ตลอดไป และอย่าได้สนใจสิ่งเร้าที่ผู้หญิงคนนั้นพยายามสร้างกระแสให้คุณตบะแตก

ถ้าคุณยังต้องการเขาอยู่หรือทำเพื่อลูกได้มีพ่อที่ยังเป็นครอบครัว ใช้วิธีนิ่งสยบความเคลื่อนไหวค่ะ
วิธีนี้พี่สาวเราทำได้ผลมาแล้ว ผู้หญิงตามจับพี่เขยเราอย่างออกนอกหน้าเลยทีเดียว บังเอิญจริงๆ ที่มือที่สามเป็นสถานะแม่ม่ายเหมือนกันอีก พี่เขยเราเป็นตำรวจยศเยอะอยู่สำหรับอายุในตอนนั้น และตำแหน่งงานตอนนั้นจะต้องลงตรวจงานทั่วประเทศ(มันเป็นหน้าที่ขอไม่บอกว่าอยู่ฝ่ายอะไร ตอนนี้ย้ายแผนกแล้วค่ะ) พี่เขยหล่อด้วยซี(พี่สาวเราก็สวยนะ)

คนจะต้องอยู่ไกลตากันใช่ไหม แต่งงานกันมาตั้งนานจะสิบปีแล้วลูกก็ไม่มีสักที มันคงเป็นเรื่องที่คาใจ เสียใจของคนทั้งคู่พอดี
ต้นเรื่องที่เกิด...ก็ไม่รู้ว่าลงไปตรวจงานที่ภาคใต้ไปท่าไหนถึงได้มีผู้หญิงตามกลับมาด้วย(ไม่ได้มาพร้อมกันแต่เธอพยายามเสนอหน้ามาให้เห็นมาก) ข่าวมาหนาหูมากว่าเธอคนนี้แร๊งงง แต่พี่สาวเรานิ่งทำตัวเหมือนเดิม ไม่ถามเลยสักคำ ทำเหมือนไม่รู้เรื่อง และยังทำตัวเป็นแม่บ้านที่ดี อ้อ...พี่สาวทำงานนอกบ้านด้วยค่ะ (แต่ก็โทร.มาระบายกับเรานะ เราฟังจนหูชาเลยทีเดียว)

สุดท้ายเวลาผ่านไป พี่เขยคงจะเกรงใจคนเป็นเมียเพราะเราเห็นเขาไม่เคลิ้มตามฝ่ายที่ตามเลย คนในที่สนิทบอกว่าสองคนนี้ยังไม่มีอะไรกันพี่เขยวางตัวดีทีเดียวแต่ถ้านานๆ ไปอาจจะหลุดก็ได้เขาบอกว่าดีนะที่พี่สาวเราไม่อาละวาดไม่งั้นพี่เขยคงเตลิด
ตอนนี้เขามีลูกแล้วค่ะ 2 คน พี่เขยก็ยิ้มและร่าเริง มีลูกตอนแก่ก็เลยหลงลูกไปเลยแต่ก็สอนแบบให้มีระเบียบไม่ได้ตามใจจนเหลิง ลูกก็ทำได้สมใจพ่อกับแม่นะ

เราอยากบอกว่าให้คุณนิ่ง ไม่ต้องรอเวลาว่าเขาจะกลับมาเมื่อไร มาก็ปกติถึงจะหน้าชื่นอกตรมก็เถอะเก็บมันไว้
ในระหว่างนั้นขอให้ดูแลลูกสาวให้ดี ให้เป็นเด็กว่าง่าย ให้อ้อนพ่อมากๆ ที่เราเห็นมาคนเป็นพ่อจะหลงลูกสาวมาก ดูจากตัวเราเองพ่อก็ีัรักเรามาก เวลาเราอ้อนเข้ากอดพ่อก็จะดีใจพูดอะไรก็ขอได้หมด(ถึงตอนนี้เราจะอายุ 35 แล้ว)

มีเพื่อนผู้ชายเคยบอกเราว่า ถ้าเกิดเรื่องแบบนี้ให้ใช้ลูกเป็นตัวเชื่อมสัมพันธ์ไม่ให้หลุดค่ะ คนเป็นพ่อรักลูกอยู่แล้ว ถ้ายิ่งลูกสาวอ้อนได้อย่างน่ารักก็ไปไหนไม่รอด

วกกลับมาที่ตัวคุณบ้าง ในระหว่างนี้เลิกทำตัวเศร้าซะ!! เลิกระแวงจับผิดด้วยนะ
ให้หันกลับมาดูแลตัวเองให้สวยปิ๊ง ถ้าไม่เคยทำก็ทำนะคะ บำรุงผิวให้สวยใส วัตถุดิบมีอยู่แล้วในครัวเพียงแต่ขอให้ขยันทำคิดว่าสวยเพื่อตัวเอง อย่าคิดว่าสวยเพื่อสามีเดี๋ยวจะท้อซะก่อน จับลูกสาวมาทำด้วยกันจะได้สนุกค่ะ
สูตรขัดผิวง่ายๆ แต่ได้ผลชะงัด
มะขามเปียก+น้ำผึ้ง+นมสด

ออกกำลังกายให้แข็งแรง(พร้อมรบ...พูดเล่น อิอิ) รื้อเสื้อผ้าในตู้ออกมาดูไม่ต้องซื้อใหม่(เพราะมันเปลือง) แต่ถ้ามันเชยก็เอามาดัดแปลง เติมโน่นนิดนี่หน่อยให้ดูเก๋ตอนนี้แนววินเทจย้อนยุคกำลังแรงไม่ตกใช้ได้ทีเดียว

หางานอดิเรกทำกับลูกสาว เช่น ออกไปวิ่ง ตีแบด ปลูกต้นไม้ วันหยุดก็ชวนกันไปทำบุญที่วัด ฯลฯ รับรองว่าสนุกจนเผลออาจจะไม่มีเวลาไปคิดถึงเรื่องผู้หญิงคนนั้นกับสามีเลยค่ะ

วิธีที่เราบอกนั้นเราทำอยู่นะ ง่ายๆ ไม่ยากค่ะ หันมาปฏิวัติตัวเองเป็นผู้หญิงยุคใหม่ที่เข้มแข็ง ทำเพื่อตัวเองและเพื่อลูก อย่าลืมโอนบุญให้เทวดารักษาตัวสามีบ่อยๆ ให้เขาช่วยพาคนของเรากลับมาด้วยนะคะ

ปล.ทุกวิธีที่เพื่อนๆ สมาชิกทุกคนแนะนำมาดีหมดเลยค่ะ อย่าลืมเอามาใช้ให้เป็นประโยชน์ด้วยนะคะขอให้โชคดีนค่ะ สู้ๆ :b16:

.....................................................
ตามความคิดเห็นส่วนตัวของเรา

หากเราเปรียบเจ้ากรรมนายเวรของเราเป็นเจ้าหนี้
เราคือ ลูกหนี้ที่มีสิทธิ์โดนทวงได้ทุกเวลา
การทำบุญ ถวายสังฆฑาน ปล่อยชีวิตสัตว์ หรือการทำทาน เป็นเพียงการใช้ดอกเบี้ย
การทำสมาธิแล้วสื่อจิตถึงเจ้ากรรมนายเวรและขออโหสิกรรมนั้น เป็นการใช้เงินต้นที่เราได้ติดเขานั่นเอง


ลองดูสิว่าถ้ากลับกันตัวคุณเป็นเจ้าหนี้ คุณอยากให้ลูกหนี้ใช้หนี้คุณแบบไหนกันล่ะ ^^


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 21 ธ.ค. 2011, 13:43 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ธ.ค. 2011, 07:44
โพสต์: 142

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


ขอบคุณค่ะ คุณ P_kae

ดีใจกับพี่สาวคุณด้วยนะคะที่ผ่านมรสุมชีวิตจากปัญหามือที่สามมาได้ ความจริงเรื่องแบบนี้ จะโทษคนคนเดียวไม่ได้หรอกค่ะ ต้องโทษคนของเรา ที่จิตใจไม่เข้มแข็งพอ ปล่อยให้สิ่งเร้า กามราคะ ความขาดสติ ขาดจิตสำนึกและศีลธรรมเข้าครอบงำ ถ้ามีสติคิดได้ เรื่องแบบนี้คงไม่เกิด

อีกอย่าง ดิฉันเชื่อว่า ชุติมาหญิงชู้ในสถานะแม่ม่ายลูกติด การที่จู่ๆมีผู้ชายคนอื่นหลงเข้ามาในชีวิต เธอคงต้องพยายามไขว่คว้าเอามาเป็นสมบัติของตัวเองให้ได้ โอกาสงามๆไม่ได้มีเข้ามาบ่อยนักหรอก อีกอย่าง เธอเองก็อายุมาก 37-38 เข้าไปแล้ว รถไฟหลงขบวนมาน่ะค่ะ ต้องพยายามจับอยู่แล้ว ดิฉันจะรอดูจุดจบของหญิงคนนี้ค่ะว่า บาปกรรมจะตามสนองเธอยังไง แบบไหน แต่ที่แน่ๆ ผู้หญิงที่อยู่ในฐานะแบบนี้ ล้วนแล้วแต่ใจร้อนเป็นไฟ อิจฉาริษยา ทุกข์เพราะอยากได้อยากครอบครอง จะเจอจะนอนกันแต่ละที ก็ต้องคอยหลบๆซ่อนๆ กลัวชาวบ้านจะรู้จะเห็น อยากบอกว่านี่เป็นนรกขั้นแรกเลยก็ว่าได้นะ เหมือนที่เค้าเรียกว่า ไฟสุมทรวง ไงล่ะคะ ชีวิตที่ต้องคอยหลบๆซ่อนๆคนอื่นเค้า มันจะเชิดหน้าชูตาไปมองคนอื่นเค้าได้อย่างไร

ทุกวันนี้ ดิฉันเปลี่ยนตัวเองไปเยอะมากค่ะ ประสบการณ์ชีวิตครั้งนี้ สอนให้เราเข้มแข็งขึ้น มองโลกในอีกแง่มุมนึง เมื่อก่อนเราเคยมีแต่ขาวกับดำ เดี๋ยวนี้เราต้องปรับตัวพยายามมองอะไรๆให้มันเทาๆหน่อยค่ะ ไม่อย่างนั้น จะอยู่อย่างยากค่ะ ต้องขอบคุณสามีเช่นกัน ที่ทำให้ดิฉันตาสว่างในหลายๆเรื่อง ดิฉันไม่เคยคิดมาก่อนเหมือนกันว่า สามีเราจะเจ้าชู้ได้ถึงขนาดนี้ ตอนนี้ตระหนักแล้วค่ะว่า หมดจากผู้หญิงคนนี้ ก็ใช่ว่าจะไม่มีคนใหม่ (ปัจจุบันก็มีคนมาซ้อนเพิ่มอยู่ แต่ดิฉันไม่สนใจ ปล่อยให้ไปแย่งชิงกันเอาเอง) ทำใจแล้วค่ะ เพราะเมื่อก่อนเค้าก็มีปัญหาเรื่องผู้หญิงอยู่เหมือนกัน แต่ไม่เยอะเท่าตอนนี้ มีอีกหลายเรื่องที่เรารู้สึก แต่ไม่อยากถามหรือรับรู้ ช้างตายทั้งตัว เอาใบบัวปิดไม่มิดค่ะ เชื่อค่ะว่า สักวันเรื่องต่างๆจะจบลงได้เสียที เราเลือกกันเอง ก็ต้องยอมรับในตัวตนของเค้า ในเมื่อเราเปลี่ยนเค้าไม่ได้ เราก็ต้องหันมาเปลี่ยนตัวเอง

ณ ที่แห่งนี้เป็นที่พึ่งทางใจของคนหนีร้อนมาพึ่งเย็นค่ะ อยู่ในนี้แล้วรู้สึกสบายใจ ได้แชร์ได้ระบายความทุกข์ในใจออกไปบ้าง มันก็ช่วยทำให้เราดีขึ้นค่ะ ขอบคุณทุกๆท่านนะคะ ดิฉันจะพยายามเข้ามาเยี่ยมให้บ่อยขึ้นค่ะ อย่าเบื่อกันซะก่อนนะคะ

มะกอกมะนาว


แก้ไขล่าสุดโดย มะกอกมะนาว เมื่อ 10 ม.ค. 2012, 12:25, แก้ไขแล้ว 1 ครั้ง

แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 60 โพสต์ ]  ไปที่หน้า 1, 2, 3, 4  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 8 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร