คนไร้สาระ เขียน:
:b8: 
ทุกข์ เพราะ ความไม่รู้ (อวิชชา)
ความไม่รู้ว่า กายใจที่ตั้งอยู่เป็นอุปทานเป็นทุกข์ (ทุกข์)
ความไม่รู้ว่า ความอาลัยยึดติดเป็นเหตุแห่งทุกข์ (สมุทัย)
ความไม่รู้ว่า การพ้นจากการยึดติดเป็นความดับทุกข์ (นิโรธ)
ความไม่รู้ว่า การตั้งมุมมองที่ถูกตรงตามจริง เพียรตั้งสติ
มองตามจริง จนรู้แจ้งเป็นทางดับทุกข์ (มรรค)
สรุปคือ มองไม่เห็นไตรลักษณ์ ไม่รู้แจ้งในอริยสัจจ์สี่
ทุกข์ เพราะ ความไม่รู้ (อวิชชา) ความไม่รู้ว่า กายใจที่ตั้งอยู่เป็นอุปทานเป็นทุกข์ (ทุกข์) ความไม่รู้ว่า ความอาลัยยึดติดเป็นเหตุแห่งทุกข์ (สมุทัย) ความไม่รู้ว่า การพ้นจากการยึดติดเป็นความดับทุกข์ (นิโรธ) ความไม่รู้ว่า การตั้งมุมมองที่ถูกตรงตามจริง เพียรตั้งสติ มองตามจริง จนรู้แจ้งเป็นทางดับทุกข์ (มรรค)
สรุปคือ มองไม่เห็นไตรลักษณ์ ไม่รู้แจ้งในอริยสัจจ์สี่
คุณคนไร้สาระ ขอเพิ่มเติมนิดหน่อยค่ะ เดี๋ยวคุณจะเข้าใจเรื่องสภาวะไปแบบผิดๆ เกี่ยวกับที่คุณพูดไว้ สรุปคือ มองไม่เห็นไตรลักษณ์ ไม่รู้แจ้งในอริยสัจจ์
มันไม่ใช่อย่างที่คุณพูดมาน่ะค่ะ สภาวะ คุณเข้าใจเรื่องสภาวะที่เกิดขึ้นไหมคะ จะบอกว่า สภาวะไตรลักษณ์ก็ส่วนไตรลักษณ์ สภาวะรู้แจ้งในอริยสัจจ์ ก็ส่วนสภาวะรู้แจ้งในอริยสัจจ์ มันคนละส่วนกัน ไม่ใช่ว่ามองเห็นไตรลักษณ์ แล้วถึงจะเห็นอริยสัจจ์ อันนี้มันแค่ตัวหนังสือ ส่วนสภาวะน่ะอีกเรื่องหนึ่ง
คุณรู้ไหม วิปัสสนา กับ วิปัสสนาญาณ คนละตัว คนละสภาวะกัน สมาธิที่ใช้ก็คนละระดับกัน การเห็นก็คนละอย่างกัน เห็นตามความเป็นจริง กับเห็นแจ้ง เช่นเห็นไตรลักษณ์คือการเห็นตามความเป็นจริงที่เกิดขึ้น ส่วนการเห็นแจ้ง คือ การเห็นในอริยสัจจ์
