จะมีประโยชน์อะไรที่จะปล่อยให้คนอื่น และเรื่องอื่น ๆ มาทำลายชีวิต และจิตใจที่มีค่าของเรา ในเมื่อเรายังมีค่าต่อตัวเราเอง และยังมีค่าต่อคนอื่นอีกหลาย ๆ คน และเหตุใดเราจะต้องเอาชีวิตของเราทั้งชีวิตไปมอบให้คนที่ไม่เห็นคุณค่าอีก หยุดความทุกข์ใจของเราลง แล้วทำทุกอย่างเพื่อไม่ให้คนที่รัก ห่วงใย และเห็นคุณค่าในตัวเราต้องผิดหวัง ผู้ใดที่ไม่เห็นคุณค่าของเรา เราก็ไม่ควรที่จะเห็นคุณค่าของเขาไม่ต้องเก็บเขามาเป็นความรู้สึก ไม่ต้องนึก หรือคิด เพราะทุกสิ่งที่ถูกกระทำ มันซ้ำแล้วซ้ำเล่า ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะนึกคิด เพราะความทรงจำเก่า ๆ ไม่มีอะไรที่น่าจดจำอีกเลย