วันเวลาปัจจุบัน 29 มี.ค. 2024, 20:08  



เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง




กลับไปยังกระทู้  [ 64 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5  ต่อไป  Bookmark and Share
เจ้าของ ข้อความ
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2009, 18:45 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 21 ม.ค. 2009, 19:04
โพสต์: 21


 ข้อมูลส่วนตัว


สวัสดีค่ะ คุณปลายฝน และ เพื่อนๆๆ ที่ตอบกระทู้นี้
...อ่านแล้วเห็นใจค่ะ และแองจี้ขอเป็นกำลังใจให้คุณปลายฝนด้วยคน และ เพื่อนๆๆ ทุกคนด้วยน่ะค่ะ ใหม่ๆๆ อาจจะลืมคนที่เรารัก ยากหน่อย แต่เวลาเท่านั้น ที่จะทำให้เราลืมและทำใจได้ค่ะ...สู้ๆๆๆ น่ะค่ะ คุณปลายฝน

อย่าคิดว่าเราอยู่เพียงคนเดียว เรายังมีเพื่อนๆๆ ในเวปธรรมจักร มีความรู้สึกดีๆๆ ต่อเพื่อนๆๆ คอยเป็นกำลังใจให้คุณปลายฝนเสมอ อย่างคุณ cas, คุณ sherry, คุณdd, คุณ ningnong และ เพื่อนๆๆ ในเวปนี้... แองจี้ขอให้คุณปลายฝน สู้ๆๆ น่ะค่ะ และขอให้คุณปลายฝนมีความสุขในชีวิต น่ะค่ะ อย่าคิดท้อแท้กับชีวิต เพราะยังมีคนอื่นๆๆ อาจเจ็บปวดยิ่งกว่าเราอีกมากมาย

ขอเป็นกำลังให้คุณปลายฝน ค่ะ
แองจี้


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 เม.ย. 2009, 22:09 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 10 ก.พ. 2009, 22:06
โพสต์: 194

อายุ: 38
ที่อยู่: นันทบุรีศรีนครน่าน

 ข้อมูลส่วนตัว


ยินดีและดีใจ :b27: ที่บทกลอนธรรมนี้ ทำให้คุณสบายใจ ลองปฏิบัติดูนะครับ :b4:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 15 เม.ย. 2009, 22:52 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 27 ม.ค. 2009, 14:33
โพสต์: 60


 ข้อมูลส่วนตัว




kfmakr-d82392.jpg
kfmakr-d82392.jpg [ 11.53 KiB | เปิดดู 7208 ครั้ง ]
จิตใจสงบ ครบทั้งห้า อย่าท้อถอย
อย่าใจลอย ค่อยค่อยเดิน เหินจุดหมาย
หากเหนื่อยนัก ปักใจใคร ทั้งใจกาย
บ้างร้องไห้ ก็ช่าง ไม่ห่างกัน

ถึงกายห่างอย่างไร ไม่วอกแวก
สติแตกแบกเอาไว้ คงไม่หาย
ให้ค่อยปล่อยวางบ้างพักใจกาย
เขารังแกไม่วางวาย เราไม่ลืม

อย่าไปอาฆาตใครให้เหนื่อยนัก
ย่อมตระหนัก ในคำพระ พร้ำสอน
อย่าโกรธใคร ให้ลำบาก แม้นอาวรณ์
ไม่ก่อจอง เวรกรรม ให้วอดวาย

เวรไม่หยุดเพราะเราไปจำคำนั้น
โชคหลายอันปันไปให้ไม่สาย
อย่าไปคิดใครมาทำให้เราวาย
ถึงเราตายก็ ยกโทษ ให้ทุกคน.........

.....................................................
ก้มกราบบ่อยๆ จะช่วยขจัดความหยิ่ง-ทะนงออกไป...
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 22 เม.ย. 2009, 23:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 18 ก.พ. 2009, 20:44
โพสต์: 31


 ข้อมูลส่วนตัว


ก่อนอื่นก้อเสียใจด้วยนะคะ เคยผ่านเวลานั้นมาแล้วแต่ก้อนานมากแล้วค่ะ กว่าจะผ่านเวลานั้นมาได้ก็ทรมานแต่ว่าผลลัพธ์มันคุ้มค่านะ ทำให้เรารักตัวเอง รักพ่อแม่มากขึ้น เป็นผู้ใหญ่มากขึ้น แต่อยากให้กำลังใจนะคะว่าอย่าสูญเสียความมั่นใจไป ขอให้เรามั่นใจในตัวเอง สิ่งไหนที่ดีมันก็ดีอยู่วันยังค่ำ อย่าโทษตัวเองหรือโทษใคร ขอให้เดินหน้าต่อไป ชีวิตเรามีคุณค่าสำหรับตัวเราเองและครอบครัว ไม่ใช่เพื่อใครที่ไม่เห็นคุณค่าในตัวเราค่ะ สู้ๆนะคะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 เม.ย. 2009, 06:20 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 19 เม.ย. 2009, 21:03
โพสต์: 24


 ข้อมูลส่วนตัว


ลานธรรมแห่งนี้เป็นที่พึ่งทางใจ มีกัลยาณมิตรที่จริงใจ ให้คำแนะนำที่เป็นประโยชน์พร้อมแง่คิด ฉุดให้ลุกขึ้นสู้ต่อไป วันนี้ไม่มีเค้าแล้วเรายังอยูได้ เรายังหายใจอยู่ ระบบต่างๆๆในร่างกายยังคงดำเนินหน้าที่ของมัน ดิฉันรู้สึกขอบคุณทุกครั้งที่ได้เข้ามาที่ลานธรรมแห่งนี้ ได้พบได้อ่านข้อคิดเตือนสติ เตือนใจ รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้อยู่คนเดียวในโลก เมื่อเวลาที่ถูกคนที่รักและไว้ใจที่สุดทิ้งไป ทำให้ตัวเองเกิดแง่คิดได้ว่า ในโลกนี้ไม่มีความรักไหนจะยิ่งใหญ่เท่าความรักของครอบครัว ของพ่อแม่ที่มีต่อเรา ล้มทุกครั้ง ร้องไห้จากรักที่ไม่สมหวังทุกครั้ง จะมีความรักที่ยิ่งใหญ่คอยมอบให้เราเสมอ พร้อมทั้งฉุดและรั้งจากความเศร้าโศกตลอดเวลา ความรัักที่ไม่เห็นแก่ตัวเลยสักนิด ตัวเรายังมีค่าเสมอความที่เราไม่ได้รักจากผู้ชายคนนั้น ไม่ได้ทำให้คุณค่าในตัวตนลดลงเลย จากนี้ไปหันมารักตัวเอง หันมารักและเอาใจใส่คนที่รักเราจะดีกว่ามั้ย ร้องไห้ก็มากพอแล้วกับความเสียใจ หันมาร้องไห้กับความเปรมปรีที่ได้ตอบแทนคุณพรอแมร อีกทั้งได้มีโอกาสศึกษาธรรมนำประโยชน์มาใช้ต่อตนและผู้อื่น ตอนนี้ดิฉันปล่อยวางได้มากขึ้น และดิฉันคิดว่าคุณปลายฝนก็ได้ทำแล้วเช่นกัน ขออนุโมทนาสาธุต่อเพื่อนกัลยาณมิตรทุกท่านที่ชี้แนะและชี้นำมากๆๆคะ เป็นประโยชน์จริงๆๆ :b41: :b47: :b41: :b47: :b41: :b47: :b41: :b47:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 23 เม.ย. 2009, 16:50 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิกใหม่
สมาชิกใหม่
ลงทะเบียนเมื่อ: 23 เม.ย. 2009, 16:45
โพสต์: 2

อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


:b45: :b39: :b35: ดิฉันก็เพิ่งถูกสามีบอกเลิกมาค่ะ
เสียใจมากค่ะ รักครั้งแรก แต่งงานครั้งแรก สามีคนแรก
ดีใจค่ะ ที่ได้เข้ามาเว็บนี้
ถ้าไม่ทุกข์ก็คงไม่เห็นธรรมะจริง ๆ ด้วย
ขอบคุณสามีที่ทิ้งกันไปค่ะ
ทำให้ได้มาเจอธรรมะที่วิเศษที่สุด
ขอบคุณค่ะ :b48: :b48:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 24 เม.ย. 2009, 22:22 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ค. 2008, 14:07
โพสต์: 285

อายุ: 0
ที่อยู่: ประเทศไทย

 ข้อมูลส่วนตัว


พยายามเอาใจช่วยครับ
ปัญหานี้ ถึงจะไม่ทำอะไร เวลาก็จะช่วยแก้ไขให้เองครับ

ลองแก้ด้วยตัวเองก่อนนะครับ
ถ้าไม่ได้ยังไง ก็บอกอีกทีครับ
จะได้แนะนำให้อีกทีครับ

.....................................................
"ใครเกิดมา ไม่พบพระพุทธศาสนา ไม่เลื่อมใส ไม่ปฎิบัติ ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เป็นโมฆะตลอด ตั้งแต่วันเกิดจนวันตาย"

"ให้พากันหมั่นให้ทาน รักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา"

พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
http://www.luangta.com/

"ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน หัวใจของการปฏิบัติคือการมีสติในชีวิตประจำวัน"
หลวงปู่มั่น

"ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว"
หลวงพ่อปราโมทย์ สวนสันติธรรม ชลบุรี
http://www.wimutti.net


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 พ.ค. 2009, 22:35 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2009, 23:10
โพสต์: 22


 ข้อมูลส่วนตัว


ปลายฝนไม่ได้แวะเข้ามานาน ไม่คิดว่าจะยังมีผู้ใจดี ตอบกระทู้เป็นแนวทางสว่างให้อยู่
ต้องขอบพระคุณเป็นอย่างสูงสำหรับความเมตตาค่ะ
:b8: :b51:

เวลาก็ล่วงผ่านมาอีกหลายเดือน ปลายฝนก็พยายามดูจิต ดูทันบ้างไม่ทันบ้างค่ะ แต่กราฟโดยรวม ก็เป็นกราฟขึ้น (ถึงแม้จะขึ้นแบบยึกยือๆ :b9:) ก็เลยขอละจากเว็บบอร์ดไปบ้าง เพื่อจะได้ไม่จมกับปัญหาเกินไปนัก

ระหว่างนั้นก็มีเหตุการณ์เกิดขึ้นมาให้สับสน อยู่บ้างเป็นระยะๆ ค่ะ คือคุณแม่ของแฟนเก่า ท่านโทรมาหา 2 ครั้ง ในระยะห่าง 1 เดือน ในทำนองว่า อยากให้เรากลับไปคืนดีกับลูกของท่าน เพราะตั้งแต่ที่เลิกกัน ท่านสังเกตุว่าลูกท่านเปลี่ยนไป ติดเพื่อนและออกไปสังสรรค์ถี่กว่าแต่ก่อน พูดเตือนอะไรก็ฟังน้อยกว่าแต่ก่อน และบอกกับเราว่าของขวัญสำคัญชิ้นหนึ่งที่เราเคยให้ไว้ ก็ยังคงอยู่ในห้องของลูกท่าน อยากให้เราลองไปง้อ หรือให้เราเริ่มต้นคุยด้วยการเป็นเพื่อน

ปลายฝนยอมรับค่ะว่าอยากทำอย่างที่คุณแม่ท่านบอก แต่ในความเป็นจริงลูกของท่านเองไม่ได้มีทีท่าใดๆ หรือติดต่อกลับมาที่ปลายฝนตั้งแต่ที่เขาบอกเลิกกันไป มีแต่ปลายฝนที่โทรไปหาประมาณ 4-5 ครั้งในช่วง 2 เดือนแรก และทางเค้าเองก็มีแวะมาคุยผ่านทาง msn อยู่ 2-3 ครั้งในช่วงแรกๆเท่านั้น ซึ่งปลายฝนไม่สามารถคุยอะไรได้มากนัก เพราะยังทำใจไม่ได้ในเวลานั้น และปลายฝนก็ไม่แน่ใจว่าเขามีคนอื่นที่กำลังดูใจกันอยู่หรือไม่ เพราะแอบทราบมาว่าเขาก็ออกท่องเที่ยวอย่างถี่ยิบ (แนะ ยังแอบไปรู้เรื่องของเขาอีก แต่ก็รู้แค่คร่าวๆน่ะค่ะ :b28: )

ทำให้ปลายฝนสับสนว่าควรกลับไปง้อให้เต็มที่อีกครั้งหรือไม่ เพราะที่ผ่านมาเราก็ทำไม่ดีด้วยการเอาแต่ใจกับเขาไว้มาก ... จากการโทรไปหา 4-5 ครั้ง ปลายฝนไม่ได้งอแงงอนง้อ เพียงแต่พูดด้วยเหตุผลว่ายังอยากกลับมาคบกันในการโทรหา 2 ครั้งแรก และครั้งหลังๆ เป็นการโทรไปชวนออกมาพบกันเท่านั้น(แต่เขาก็ไม่เคยออกมา ปลายฝนก็ไม่ได้ตื้อให้เขารำคาญ)

เพราะอีกด้านของจิตใจ ปลายฝนเองก็ไม่อยากทำตัวไม่มีค่า (ที่ถูกบอกเลิกปลายฝนก็เสียความมั่นใจมากแล้ว) ความคิดมันค้านกันอยู่อย่างนี้ หลังๆจึงเลือกที่จะอยู่เฉยๆ และเลิกติดต่อ โทรหา ไปในที่สุด

แต่ระหว่างนั้น เขาก็ทำเหมือนว่าเขาเป็นฝ่ายเจ็บปวดมากกว่าปลายฝนเสียอีก ไม่ว่าจะเป็นชื่อ หรือบทความที่เขียนผ่านออนไลน์เหมือนถูกทำร้าย และมีท่าทีประชดประชันแฝงอยู่ในนั้นแม้จะไม่ได้รุนแรงนัก ส่วนปลายฝน .. เจ็บมากแต่ไม่แสดงออกค่ะ (ตรงนี้ปลายฝนก็ทุกข์ใจและมีความโกรธ ความเป็นห่วง เกิดขึ้นเยอะเหมือนกัน แต่ก็พยามคิดว่าเพราะเราเอาใจไปรับมันมาเอง)

ปลายฝนไม่รู้ว่าเลือกถูกทางแล้วหรือไม่ที่อยู่นิ่งๆ อย่างนี้ ปลายฝนควรทำอะไรเพื่อความสัมพันธ์มากกว่านี้หรือไม่คะ หรืออยู่นิ่งๆ พิจารณาทุกข์ของเราต่อไปน่ะ ดีที่สุดแล้ว


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 05 มิ.ย. 2009, 00:55 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
อาสาสมัคร
อาสาสมัคร
ลงทะเบียนเมื่อ: 17 ก.ค. 2008, 14:07
โพสต์: 285

อายุ: 0
ที่อยู่: ประเทศไทย

 ข้อมูลส่วนตัว


เสียใจด้วยนะครับที่ถูกบอกเลิกครับ

แต่อย่าไปเสียความมั่นใจกับคำพูดของเขาหรอกครับ

จริงๆ คนที่ทิ้งคุณไป น่าจะเสียความมั่นใจมากกว่า
เพราะแทนที่เขาจะดูแลคุณได้ เป็นผู้นำให้คุณได้
แต่สุดท้ายกลับทิ้งคุณไป
เขามีลักษณะของผู้ชายที่ไม่ดีนะครับ

คำพูดของเขา เป็นคำพูดของผู้ชายที่น่าสงสารครับ
ดีแต่กล่าวโทษคนอื่น
โดยไม่คิดจะหันกลับมาพิจารณาว่า
ตนเองผิดด้วยหรือปล่าว

.....................................................
"ใครเกิดมา ไม่พบพระพุทธศาสนา ไม่เลื่อมใส ไม่ปฎิบัติ ไม่เกิดประโยชน์อะไรเลย เป็นโมฆะตลอด ตั้งแต่วันเกิดจนวันตาย"

"ให้พากันหมั่นให้ทาน รักษาศีล เจริญเมตตาภาวนา"

พระอาจารย์มหาบัว ญาณสัมปันโน วัดป่าบ้านตาด จ.อุดรธานี
http://www.luangta.com/

"ทำสมาธิมากเนิ่นช้า คิดพิจารณามากฟุ้งซ่าน หัวใจของการปฏิบัติคือการมีสติในชีวิตประจำวัน"
หลวงปู่มั่น

"ดูจิต...ด้วยความรู้สึกตัว"
หลวงพ่อปราโมทย์ สวนสันติธรรม ชลบุรี
http://www.wimutti.net


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 08 มิ.ย. 2009, 17:36 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 1
สมาชิก ระดับ 1
ลงทะเบียนเมื่อ: 30 มี.ค. 2009, 23:10
โพสต์: 22


 ข้อมูลส่วนตัว


สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะไม่ทำอะไรมากไปกว่าอยู่กับตัวเราเองค่ะ เพราะการที่เราปล่อยให้ใจวิ่งไปวิ่งมามันเหนื่อย และเราก็เหนื่อยอยู่คนเดียว ไม่ได้มีใครมาเหนื่อยด้วย เลยขอหยุดอยู่นิ่งๆ ดูทุกข์ ดูสุขของตัวเองไปเรื่อยๆดีกว่า

คำแนะนำของทุกๆท่านช่วยปลายฝนได้มากเลยค่ะ ขอบพระคุณมากสำหรับคำแนะนำและกำลังใจตลอดมาค่ะ
ตอนนี้ดีขึ้นจนเกือบจะเป็นปกติแล้ว การงานและชีวิตก็ดูมีแนวโน้มที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ถึงจะยังไม่เต็มร้อย

ต่อไปนี้ปลายฝนคงจะหาโอกาสไปฝึกจิตดูใจ ให้เป็นเรื่องเป็นราว เพราะเชื่อแล้วว่าการมีสติ ช่วยเราได้มากที่สุด
และขอเป็นกำลังใจให้เพื่อนทุกข์ทุกท่าน ผ่านพ้นปัญหาไปได้เช่นกันนะคะ

ขอบพระคุณอีกครั้งค่ะ
:b39: :b8: :b39:


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 มิ.ย. 2009, 01:08 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
Moderators-1
Moderators-1
ลงทะเบียนเมื่อ: 31 พ.ค. 2009, 02:41
โพสต์: 5636

แนวปฏิบัติ: พอง ยุบ
ชื่อเล่น: เจ
อายุ: 0
ที่อยู่: USA

 ข้อมูลส่วนตัว www


คงไม่ต้องบอกหรอกนะค่ะว่าดิฉันก็มีประสบการณ์การครองเรือนไม่ได้ต่างไปจากสมาชิกในกระทู้นี้สักเท่าไหร่เลย ทุกวันนี้แม้สถานะภาพของเรายังไม่ได้แตกหักกัน แต่ก็อยู่กันเหมือนคนแปลกหน้า ทำหน้าที่ของกันและกันไป หากย้อนเวลาได้และสมารถเลือกได้ ดิฉันก็เลือกที่จะเจอเขาอยู่ดี เพราะอย่างน้อยๆเขาก็ทำให้ดิฉันหันเข้าหาธรรมะ ทำให้ดิฉันได้เรียนรู้ที่จะใช้ชีวิตในโลกนี้แบบไหน? ทำให้ดิฉันได้มีโอกาสทำหน้าทีแม่ที่ดี และทำให้ดิฉันมองทุกข์เป็นอนิจจัง เดี๋ยวนี้ถ้าทุกข์ก็จะไม่หมกมุ่นอยู่กับมัน ถ้าสุขก็จะไม่เหลิงไปกับมัน คิดว่าเป็นเพียงลมพัด ผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ตามอารมณ์นั้นๆให้ทัน เอาใจจดจ่อกับหน้าที่การงาน ณ.ขณะนั้น ลืมเมื่อวาน ไม่คิดถึงพรุ่งนี้ ยอมรับว่าเดี๋ยวนี้ทุกข์น้อยลงแล้ว และสุขมากขึ้น อย่าคิดว่าเป็นความผิดของใคร การที่เราอยู่กันไม่ได้ต่างก็มีเหตุเป็นปัจจัยทั้งนี้น ไม่ใช่เพราะเธอ หรือฉัน แต่เป็นเรื่องของกรรมค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้กัลยาณมิตรทุกท่านที่กำลังเผชิญกันความทุกข์ ในทุกๆเรื่อง ได้ข้ามพ้นจากสิ่งเลวร้ายเหล่านี้ไปได้ ด้วยความเพียร ขันติ และความดีนะค่ะ


:b41: :b41: :b42: :b41: :b41:

.....................................................
"มิควรหวังร่มเงาจากก้อนเมฆ"


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 23:12 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 2
สมาชิก ระดับ 2
ลงทะเบียนเมื่อ: 06 ก.ค. 2009, 21:32
โพสต์: 82

ที่อยู่: นครศรีธรรมราช

 ข้อมูลส่วนตัว


:b18: ตอนนี้คิดว่ากำลังใจคงเข้มแข็งขึ้นมากแล้วนะคะ ขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ :b18:
ในแง่หลักธรรมแล้ว ความรัก เป็นหนึ่ง ในนิวรณ์ ๕ ประการ ที่เราต้องต่อสู้ต้องคิดว่ามันเป็นฆ่าศึกศัตรูตัวร้ายของนักปฏิบัติเพื่อความหลุดพ้น
๑. ความรัก
๒. ความโกรธ
๓. ความง่วง
๔. ความฟุ้งซ่าน
๕. ความสงสัย
เจ้าฆ่าศึก ทั้ง ๕ นี้มันสมควรต้องตายสถานเดียวเท่านั้น เพราะถ้ามันไม่ตายเราก็ตกม้าตายไปไม่รอดแน่ๆ อันนี้เป็นสัจธรรมของนักปฏิบัติ ว่าจะสอบผ่านหรือไม่ผ่าน คิดว่าคุณคงได้ประสพการณ์ด้านความรักครั้งนี้แล้ว ว่าการมีความรักเป็นสุขหรือทุกข์ ที่สำคัญเราต้องรักตัวเราก่อนที่จะไปรักคนอื่น ให้และหาสิ่งดีๆของตัวเราแสดงออกมา ว่าเราเป็นเรา เราจะรู้หรือไม่รู้ก็อยู่ที่ตัวเรา เท่านั้นแหล่ะ
:b16: :b33: :b30: :b23: :b15:
ขอให้คุณมีความหนักแน่นเข้าไว้สิ่งที่ผ่านแล้วคือข้างหลัง เราต้องไปข้างหน้าเสมอนี่คะ


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 12 ก.ค. 2009, 13:15 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 9
สมาชิก ระดับ 9
ลงทะเบียนเมื่อ: 07 ก.ค. 2009, 20:12
โพสต์: 791

แนวปฏิบัติ: พุทโธและสัมมาอรหัง
งานอดิเรก: อ่านหนังสือ
สิ่งที่ชื่นชอบ: ใต้ร่มโพธิญาณ
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว




G7370564-37.jpg
G7370564-37.jpg [ 86.4 KiB | เปิดดู 7052 ครั้ง ]
จะทำอย่างไร เมื่อเขาไปจากเราแล้ว





ไม่ว่าจะเป็นวัยรุ่น วัยหนุ่มสาว วัยฉกรรจ์ วัยกลางคน หรือวัยชรา
ถ้าเป็นคนโสด ต่างก็หนีไม่พ้นปัญหาเรื่องความรักไปได้
เพราะไม่มีใคร แก่เกินที่จะรัก
ใครๆก็อยากมีคนมารักมาชอบ และอยากจะรักใครสักคน
เพราะความรักเป็นความสุขทางใจ


เมื่อรักแล้ว ก็อยากครอบครองเป็นเจ้าของคนที่เรารัก
อยากให้เขารักเราคนเดียว อยากให้เขาเป็นของเราตลอดไป


การจะหาใครสักคนที่เราจะรักได้ ก็ไม่ง่ายนัก
แต่การจะเก็บรักษาความรักเอาไว้ให้ยั่งยืนยาวนาน ก็เป็นเรื่องที่ยากกว่า


ถ้าวันใดวันหนึ่ง คนที่เรารัก เกิดหมดรักเราขึ้นมา
หรือเขาไปรักคนอื่น
หรือเขาทิ้งเราไป
หรือมีเหตุอันใดที่ทำให้เราต้องแยกทางกัน
จะทำใจอย่างไรดีนะ...เมื่อเขาไปจากเราแล้ว


หลายคนโกรธแค้นคนที่ตัวเองเคยรัก ด่าว่า สาปแช่งเขา กล่าวโทษเขา
หลายคนเศร้าโศกเสียใจ จนแทบกินไม่ได้นอนไม่หลับ หรือไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อไปอีกแล้ว
หลายคนก็มีแผลใจ จะรักใครอีก ก็เกิดภาพหลอน กลัวประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย


จะมีสักกี่คนนะ ที่จะหันมาสำรวจตัวเองว่า.....
เราบกพร่องอะไรบ้างหนอ
เราผิดพลาดอะไรไปหนอ
เราทำอะไรที่ทำให้เขาต้องทิ้งเราไป
หรือมีเหตุผลอะไรที่ทำให้ต้องจากกันไปทั้งๆที่ยังรักกันอยู่....


จะมีสักกี่คนนะ ที่จะดีใจจนต้องเลี้้ยงฉลองอิสรภาพให้กับตัวเอง

และคิดว่า ดีนะ ที่เขาไปจากเราเสียได้ โดยที่เราไม่ต้องเป็นฝ่ายไล่


จะมีสักกี่คนนะ ที่จะยินดีด้วยกับความสุขของคนที่ตัวเองเคยรัก
เมื่อเขาได้พบคนใหม่ ที่เขารักได้มากกว่าที่เคยรักเรา
ที่ทำให้เขามีความสุขได้ มากกว่าที่เราเคยทำให้เขา


การรู้จักมองแต่ในแง่ดี ย่อมมีผลดีต่อจิตใจและความรู้สึกของเราเสมอ
แม้ในยามที่เจอเรื่องร้ายๆ


ทำใจเถอะนะ ถ้าเรามั่นใจว่า เราดีพอแล้ว เขาต่างหากที่โลเล หลายใจ ไม่ซื่อสัตย์
ดีแล้ว ที่เขาเป็นฝ่ายทรยศ ไม่ใช่เราที่เป็นฝ่ายชิงทำผิด ทำบาปเสียเอง


ทำใจเถอะนะ คิดเสียว่า เขาเปิดโอกาสให้เราได้พบคนใหม่ที่ดีกว่าเขาในวันข้างหน้า
คนใหม่ที่จะรักเรามากกว่าที่เขาเคยรัก เข้าใจเรามากกว่า
ทำให้เรามีความสุขมากกว่า และยอมรับเราอย่างที่เราเป็น


ถ้าหากเขาไปได้ดีมีสุข จงยินดีกับเขาด้วย
เพื่อความสุขสงบในใจของเราเอง


ถ้าหากเขาไปไม่รอด และมีความทุกข์ จงอย่าสะใจ อย่าซ้ำเติมเขา
จงสงสารและเห็นใจเขา แม้เราจะไม่อยากรับเขากลับมาอีก
ก็เพราะเจ็บแล้วต้องจำสินะ จะได้ไม่ต้องเจ็บอีกไง
แต่....การให้อภัย ก็คือ การให้ที่ยิ่งใหญ่ ไม่ใช่หรือ
คนเราย่อมผิดพลาดได้เสมอ และถ้าเขาสำนึกตัวแล้ว เราก็ควรให้อภัย


แต่ถ้าเราเป็นฝ่ายผิด ทำให้เขาต้องทิ้งเราไป
จงสำรวจตัวเอง และหาข้อผิดพลาดให้เจอ เพื่อที่เราจะไม่ผิดพลาดอีกเป็นครั้งที่สอง
เพื่อที่เราจะได้ปรับปรุงตัวเอง ให้ดีขึ้นกว่าเดิม
เผื่อว่า....บางที รักครั้งใหม่ เราจะได้ไม่ผิดพลาดในเรื่องเดิมอีก


สุขอื่นใด ยิ่งไปกว่าความรัก ไม่มี
ถ้ามีรักแล้ว จงรักษาไว้ให้ดี
ดูแลคนที่เรารัก ดูแลความรักของเราให้ดี
พยายามศึกษานิสัยใจคอกัน ปรับตัวเข้าหากัน เพื่อความเข้าใจกัน และ ยอมรับซึ่งกันและกัน


การไม่มีคู่รัก ก็ยังดีกว่า การได้คู่รักที่ไม่ดี
คู่รักที่เข้ากันไม่ได้ มีทัศนคติที่แตกต่างกันมากเกินไป ย่อมทำให้เกิดความไม่ลงรอยกัน
และมีความขัดแย้งกัน ไม่สามารถเข้าใจกันได้ ไม่สามารถยอมรับกันและกันได้
ถ้ามีคู่รักที่นำแต่ความทุกข์มาให้ การอยู่คนเดียวก็เป็นเรื่องน่าอภิรมย์กว่า


ขอให้ทุกท่านโชคดีในความรัก
ได้มีคนรักที่รักเราอย่างจริงใจ
เข้าใจเรา ยอมรับเรา และรักเราอย่างที่เราเป็น

.....................................................
ข้าพเจ้าขออาราธนาพระบารมี 30 ทัศ ขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่เสด็จนิพพานไปแล้ว มากยิ่งกว่าเม็ดกรวดเม็ดทรายในท้องมหาสมุทรทั้ง 4 ด้วยเดชะพระพุทธานุภาพ พระธรรมมานุภาพ พระสังฆานุภาพ พระบารมีพระโพธิสัตว์ พระปัจเจกโพธิสัตว์เจ้า พระอรหันต์ทั้งหลายและพระบารมีขององค์พระสมณะโคดมบรมครู ขอได้ส่งพลังมายังตัวข้าพเจ้า จงดลบันดาลให้ข้าพเจ้าหายจากโรคภัยไข้เจ็บและสรรพเคราะห์ทั้งหลายในกายของข้าพเจ้า จงหายไปสิ้นทั้งหมดขอให้ข้าพเจ้าเป็นผู้ชนะต่ออุปสรรคและมารทั้งหลาย
โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 13 ก.ค. 2009, 13:13 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 09 ก.ค. 2009, 16:10
โพสต์: 149

งานอดิเรก: ปลูกต้นไม้
ชื่อเล่น: off
อายุ: 0

 ข้อมูลส่วนตัว


เอาใจช่วยนะคะให้ผ่านเหตุการณ์นี้ไปให้ได้..ไม่มีแค่คุณคนเดียวนะคะที่เจอเหตุการณ์แบบนี้มากกว่าครึ่งของคู่รักในโลกนี้ ล้วนแต่เจอทุกข์เพราะรักมาแล้วทั้งสิ้น รวมทั้งตัวของดิฉันด้วยนะคะ..คุณยังมีเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกันอยู่นะคะ บางทีเรื่องของคุณอาจจะดูเล็กซะด้วยซ้ำสำหรับใครบางคนทึ่เจอเรื่องหนัก ๆ กว่าที่จะยัดยืนผ่านเหตุการณ์นี้ได้ ชีวิตของดิฉันก็แทบพังเหมือนกัน ขอให้มีสติรู้เท่าทันเหตุการณ์นะคะ

สู้ๆๆค่ะ :b4:

.....................................................
(กัมมุนา วัตตะตี โลโก)
สัตว์โลก ย่อมเป็นไปตามกรรม


โพสที่ยังไม่ได้อ่าน เมื่อ: 19 ก.ค. 2009, 14:27 
 
ภาพประจำตัวสมาชิก
ออฟไลน์
สมาชิก ระดับ 3
สมาชิก ระดับ 3
ลงทะเบียนเมื่อ: 11 ก.ค. 2009, 15:32
โพสต์: 109

แนวปฏิบัติ: พุทโธ
งานอดิเรก: ฟังเพลง ดูหนัง ปฏิบัติธรรม
สิ่งที่ชื่นชอบ: ณ มรณา
ชื่อเล่น: ไอช์
อายุ: 22

 ข้อมูลส่วนตัว


คนเราเจอกัน ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ ความสัมพันธ์ พ่อ , แม่ , พี่ , น้อง ,
ญาติ , เพื่อน , ศัตรู , คนรัก ฯลฯ ไม่ใช่ของเลื่อนลอย
เมื่อมีวาสนา ไม่ต้องเรียกร้อง ถึงเวลาก็มาเจอกัน
เมื่อสิ้นวาสนา ก็ต้องจากกัน รั้งยังไงก็ไม่อยู่

ในเมื่อไม่ใช่คู่กันยังไงก็ต้องจากกันอยู่ดีไม่ว่าเร็วหรือช้า
แต่ถ้าเป็นเนื้อคู่กันห่างไกลกันแค่ไหนก็ต้องมาเป็นคู่กันอยู่ดีค่ะ
เหมือนกับของที่ไม่ใช่ของๆเรายังไงก็ไม่ใช่
ของที่เป็นของของเรายังไงสักวันก็ต้องกลับมาหาไม่ว่าเร็วหรือช้า


ขออนุโมทนาไว้ณที่นี้ด้วยค่ะ
:b8: :b8: :b8:

.....................................................
การไม่ทำบาปทั้งปวง...
การยังกุศลให้ถึงพร้อม...
การทำจิตของตนให้สะอาดผ่องใส...


>>>สิ่งใดๆในโลกนี้ล้วนอนิจจัง<<<


แสดงโพสต์จาก:  เรียงตาม  
กลับไปยังกระทู้  [ 64 โพสต์ ]  ไปที่หน้า ย้อนกลับ  1, 2, 3, 4, 5  ต่อไป

เขตเวลา GMT + 7 ชั่วโมง


 ผู้ใช้งานขณะนี้

กำลังดูบอร์ดนี้: ไม่มีสมาชิก และ บุคคลทั่วไป 15 ท่าน


ท่าน ไม่สามารถ โพสต์กระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ตอบกระทู้ในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แก้ไขโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ ลบโพสต์ของท่านในบอร์ดนี้ได้
ท่าน ไม่สามารถ แนบไฟล์ในบอร์ดนี้ได้

ค้นหาสำหรับ:
ไปที่:  
Google
ทั่วไป เว็บธรรมจักร