กดดันมาก สามีทำอะไรลับหลังตลอด ทะเลาะกันค่ะ
จับให้เขาเปิดข้อมูลการโทรรายเดือนให้ดูจากคอมฯ
เจอเบอร์ที่เขาคุยติดต่อกัน แล้วแอบลบทิ้งอีกแล้ว

คราวนี้พูดไม่รู้เรื่องค่ะ หนีออกจากบ้านแล้ว นอนร้องไห้ที่โรงแรมค่ะ
เขาก็ออกตามนะ เห็นโทรบอกพี่สาวเรา แต่ไม่เจอ

ทำใจอยู่แบบคาราคาซังไม่ได้ค่ะ เขายัดเยียดความเป็นประสาทให้เรา
หาว่าเป็นวัยทองบ้างล่ะ โรคหวาดระแวงบ้างล่ะ แล้วเค้าก็ทำจริงๆนี่นา

เลวใช่ไหม๊คะ ถูกจับได้ทีไร โกรธใส่เราทุกที
ยื่นคำขาดไปแล้วค่ะ เราจะไปแจ้งMDของเขาให้ช่วยย้ายนังนี่ไปไกลตากันหน่อย
แต่เขาไม่ยอมให้ไปค่ะ เขากลัวเสียชื่อเสียง กลัวคนสามพันคนนินทา ถ้าไปเขาจะยิงตัวตาย
แต่ไม่กลัวว่าเมียจะป่วยตายเสียก่อน ทะเลาะกันไม่ได้หลับได้นอนทั้คู่

ตกลงแล้วค่ะ ว่าเขาเลือกชื่อเสียงหน้าตาของเขา เขาขอร้องวิงวอนก้มกราบ
อย่าทำลายชื่อเสียงเขาเลย คิดหนักมาหนึ่งคืนค่ะ ตกลงเราให้เขากอดชื่อเสียงจอมปลอม ของสมมติต่อไป
ส่วนเราอยู่แบบหวาดผวาไม่ได้ จะไปจากชีวิตเขาเอง ส่งกันเป็นSMSคุยกันค่ะ
เขาเลือกแล้ว ตอนนี้ตั้งสติอยู่ว่าจะก้าวเดินต่อไปยังไง

รู้จักกันมาตั้งแต่ปีหนึ่งมหาวิทยาลัย แต่งงานมายี่สิบกว่า รวมได้เกือบสามสิบปี เกินค่อนชีวิตเลยนะคะ
ต่อไปเหมือนนกไร้คอน นอนไร้คู่ จะเริ่มต้นยังไงก่อนดีคะ แม่แก่แล้ว และไม่ต้องการให้ท่านรับรู้ จะกลับไปอยู่กับแม่ก็ไม่ได้...คืนนี้นอนโรงแรมอีกคืน เจ็บแค้นแน่นอก ตกนรกอยู่ค่ะ ช่วยเปิดทางสว่างให้ด้วย...

ด่วนมาก [size=200][/size]เพื่อนๆ น้องๆไปไหนกันหมดจ๊ะ มาช่วยคุณpanlayaหน่อย พี่เข้าใจเธอดี แต่พี่ยังหาคำพูดมาแนะนำไม่ถูก

ช่วยด้วยค่ะ

มีบางอารมณ์ไม่อยากอยู่แล้วค่ะ กลัวนะคะ

ไม่มีอะไรเป็นหลักประกันเลย นอกจากคำพูดของสามีที่นั่งไหว้เราปรกๆ
ไม่อยากเชื่อเลยค่ะ จะทำได้ถึงเพียงนี้ เพื่อชื่อเสียงและหน้าตาของตัวเอง
ในที่ทำงาน...รู้ว่าไม่ได้ช่วยแก้ปัญหา แต่ก็ไม่อยากอยู่แล้ว..

เราบอกให้เขาเลือกเอง
เรายอมทิ้งชีวิตสุขสบายจากเขาไป
เหมือนนกน้อยในกรงทอง เปิดกรงออกก็บินไม่เป็นเสียแล้ว
อยู่ก็ช้ำใจ จะตายก็บาป ทำไงดีคะ

ตั้งสติ...ดี ๆ นะครับ

แล้วค่อย ๆ ถามตัวเองดูว่า...

เราจะมาเสียชีวิตเพราะสามีซังกะบ๊วย...หรือ???

ไม่อยู่แล้ว..เรื่องอะไร..จริงมั้ย???..เรามันดีมีค่ากว่านั้น...



ไม่เคยบิน..ก็จะบินกันละ..งานนี้...

ชีวิตคู่ซังกะบ๊วย...อยู่คนเดียวก็ได้..โว้ยยยย...

ตะโกนออกไปเลย...แคร์อะไร

หากสงบลงมาบ้าง..ก็ให้คิดว่า...

ทุกข์เน๊าะ....สงสัยเคยทำกรรมมาถึงได้เป็นอย่างนี้...คนที่ถูกหักหลัง..ผิดหวัง..นี้มันทุกข์อย่างนี้นี่เอง...คนที่เราเคยทำกับเขา..เขาก็คงทุกข์แบบเดียวกับเรานี้แหละ...เอาละ...มีหนี้ฉันก็ใช้...มีกรรมฉันก็รับ...

ข้าทำแก..แกทำข้า..วัฏสงสารนี้มันทุกข์อย่างนี้นี่เอง...เกิดอีก..ก็ต้องเจออีก...ไม่เกิดอีกแล้ว..ไม่เอาแล้ว

มาเถอะมา....มาศึกษาทางให้พ้นจากเรื่องพวกนี้ดีกว่า...ทางที่พ้นได้ตลอดไป...ดีที่สุด...พระพุทธองค์บอกทางเหล่านี้ใว้หมดแล้ว

มาเถอะ...

พี่ใหญ่เป็นอย่างไรบ้างคะ คิดถึงจัง มาด้อมๆมองๆ หลายหนแล้วแต่ไม่ได้เข้ามา
เห็นพี่ใหญ่มีความสุขแล้วก็ดีใจด้วย รักนะ

เนี่ยค่ะตามนี้เลย หาทางให้หลุดพ้นไปจากตรงนี้จะดีกว่า อย่าไปยึดมั่นถือมั่นค่ะ อะไรมันจะเกิดมันก็คง

ต้องเกิด จะไปยืดติดกะสามีซังกะบ๊วยนั่นอีกทำไม ชีวิตคุณยังมีค่า ศึกษาธรรมะอย่างที่คุณกบแนะนำ

จะดีกว่า สวดมนต์ภาวนาเจริญสติสัมปชัญญะไว้นะคะ เมื่อมีสติมากขึ้นความคิดดีๆอีกมากมายก็จะตามมาเอง

ค่ะ

รู้ว่าทำยาก แต่ก็เอาใจช่วยขอให้คุณมีสติและผ่านพ้นข้อทุกข์ใจตรงนี้ไปให้ได้

สวัสดีคะพี่ใหญ่ คิดถึงนะคะ แวะมาเยี่ยมค๊า

คิดถึงทุกๆท่านเหมือนกันแหละจ้ะ แต่สมองมันยังไม่ค่อยสว่างไสวเลยยังไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร

พักนี้ทำไม่เพื่อนๆน้องๆหายกันไปหมด มีอะไรบอกพี่บ้างซิ

รักนะ จุ๊บๆ

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
แวะมาทักทายค่ะสบายดีหรือเปล่าคะ
ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อย ๆ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
เข้ามาที่ลานธรรมบ่อย ๆ ค่ะแต่ไม่ได้โพสต์อะไร
หลาย ๆ คนก็คงเป็นแบบนี้
คิดถึงค่ะ

สงสัยจะกลัวน้ำ....